Και κάπως έτσι δίνω πανελλήνιες…

Heyyyyyy it's me - Christina ( και αμφιβάλλω αν κανείς θα διαβάσει αυτό το άρθρο)

Αυτό είναι κατα πάσα πιθανότητα το τελευταίο άρθρο που θα ανέβει σε αυτό το blog 🥹(αν και εύχομαι να μπορούσα να συνεχίσω μέσα στην χρονιά γράφοντας για τις εμπειρίες μου με τις πανελλήνιες )Το άρθρο είναι πολύ random άλλα ήθελα να γράψω ένα τελευταίο άρθρο σαν "επίλογο" ας πούμε...

Life update 🌷: Τί κάνω τα τελευταία 3 χρόνια: 

Πέρασα μία ΥΠΕΡΟΧΗ χρονιά στην 1η λυκείου με νέες φιλίες, εμπειρίες και φυσικά αξέχαστες εκδρομές 

(Από την εκδρομή στην Ρώμη 🍝 Πρώτη μου φορά στο εξωτερικόο!!)

Και μετά ήρθε η δευτέρα λυκείου, επέλεξα κατεύθυνση (θεωρητικήη 🏛️📜) , άρχισα  ιδιαίτερα και γενικά έπεσε αρκετό διάβασμα  (αν και ήταν λιγότερο τραγικό από ό,τι περίμενα)

(Λίγες φωτογραφίες από την χρονιά μου)

Και στο τέλος ήρθαν και τα θερινά μαθήματα για να προετοιμαστώ για την γ λυκείου,  τα οποία τελείωσα μόλις χθες, έχω να πω ότι ήταν πολύ πιο χαλαρά από ότι περίμενα αν και έχω πολυυυ άγχος

Τώρα 25 μέρες διακοπών... μετά ίσως η πιο δύσκολη σχολική χρονιά της ζωής μου 

Λίγες σκέψεις για τις πανελλήνιες 📝: 

Και κάπως έτσι του χρόνου δίνω πανελλήνιες...

Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω... Εγώ? Πανελλήνιες? Δεν ξέρω γιατί αλλά οι πανελλήνιες μου φαίνονταν πάντα πάααρα πολύ μακρινές και τώρα πρέπει όντως να περάσω αυτήν την διαδικασία παρόλο που δεν έχω ακόμα ιδέα τί θέλω να κάνω με την ζωή μου. Και παράλληλα συνειδητοποιώ ότι είναι η τελευταία μου χρονιά σαν μαθήτρια, δηλαδή στις 11 Σεπτεμβρίου θα είναι η τελευταία μου πρώτη μέρα σχολείου!! 

Γενικά θεωρώ ότι οι πανελλήνιες είναι πολύ ψυχοφθόρο  σύστημα και είναι πολύ άδικο που κρινόμαστε με βάση 4 διαγωνίσματα αλλά τί να κάνουμε...

Προσπαθώ να απομυθοποιήσω την όλη κατάσταση γιατί αντικειμενικά είναι τελικά απλά 4 διαγωνίσματα, δεν κρίνεται η ζωή κανενός από αυτό και υπάρχουν πάντα δεύτερες ευκαιρίες αλλά το άγχος ότι θα απογοητεύσω τον εαυτό μου και τους ανθρώπους που με στηρίζουν παραμένει.

Πιστεύω ότι αυτή η χρονιά θα τεστάρει πολύ τα όριά μου και θα με εφοδιάσει με χρήσιμες δεξιότητες όπως π.χ. η οργάνωση του χρόνου. Από την άλλη βέβαια θα στερηθώ αρκετά τον ελεύθερο χρόνο και την ξεκούραση...

Όσο για την κατεύθυνση που επέλεξα έχει συχνά την φήμη της πιο εύκολης κατεύθυνσης, το κλασσικό "σιγά τι κάνετε, μόνο παπαγαλία τα μαθαίνετε όλα". Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς η παπαγαλία είναι μεγάλο κομμάτι αυτής της κατεύθυνσης (δεν αντέχω άλλο την ιστορία 😑)  αλλά εκτός από αυτό απαιτείται πάρα πολύ διάβασμα, καλή έκφραση και κριτική σκέψη ιδιαίτερα στα αρχαία και την ιστορία. Γενικά θα χρειαστεί σίγουρα σκληρή δουλειά αλλά θα προσπαθήσω όσο περισσότερο μπορώ για να πετύχω τον στόχο μου.

Το blog💻:

Ξεκίνησα να γράφω πριν 5 ΧΡΟΝΙΑ στις 6 Μαΐου του 2020, ήμουν 6η δημοτικού . Μέσα στον covid και την καραντίνα η e-me και ιδιαίτερα το blog μου με βοήθησε πάρα πολύ να διαχειρίζομαι δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο μου και να εκφράζομαι.

Αργότερα στην 2α και 3η γυμνασίου συνέχισα να γράφω και έκανα πολλές διαδικτυακές φίλες μέσα από τα blog (μου λείπετε όλεςς). Αλλά όπως είναι λογικό λίγο τα μαθήματα, λίγο ότι μεγαλώναμε όλες και αυτή η κοινότητα σιγά σιγά έσβησε...

Πραγματικά θέλω να σας ευχαριστήσω όλους αν το διαβάζετε αυτό για τα υπέροχα blog σας και άρθρα σας, τα σχόλια σας και την αγάπη που δείξατε στο blog μου, ήταν πολύ σημαντικό για εμένα και μεγάλο κομμάτι της ζωής μου για αρκετό καιρό! Σας εύχομαι τα καλύτερα σε ό,τι κάνετε και μην ξεχνάτε να κυνηγάτε τα όνειρά σας!

Υ.Γ. : στο τέλος της επόμενης σχολικής χρονιάς (δηλαδή τον Μάιο του 2026) θα πάψω να είμαι μαθήτρια και επομένως δεν θα έχω πρόσβαση στην e-me άρα λογικά το blog θα διαγραφεί. Ίσως να προσπαθήσω να το κάνω export και να το μεταφέρω σε μια άλλη διεύθυνση για αναμνηστικό οπότε μπορεί να βάλω και ένα link εδώ αν το κάνω.

Byeeee💗💗💗