Δ2 ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΟ ΜΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΜΟΝΙΑ

Συνέντευξη με την Λεμονιά!

Το καλοκαίρι στο χωριό της μαμάς μου έχουμε μια Λεμονιά και θέλω να μάθω μερικά πράγματα για αυτή.

- Πόσα χρόνια μπορείς να ζήσεις;
- Μπορώ να ζήσω περίπου εκατό χρόνια.
- Πόσα μέτρα μπορείς να φτάσεις;
- Μπορώ να φτάσω 2 με 3 με το πολύ.
- Πόσα λίτρα νερό μπορείς να πεις;
- Μπορώ να πιω δέκα λίτρα.
- Πόσα λεμόνια μπορείς να βγάλεις τον ένα χρόνο;
- Μπορώ να βγάλω περίπου 6.000 λεμόνια.
- Σε φροντίζει καλά ο θείος μου και τα ξαδέλφια μου;
- ΝΑΙ!!!! Είναι τέλειοι!!!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Μια μέρα στις διακωςοπές κάτσαμε να δροσιστούμε κάτω από μια αμυγαλια.                                                                                                                                                                                                                                  _Πως βρέθηκες εδώ; Τη ρώτησα.                                                                                                                                                                                _ Πριν από 30 χρόνια με φύτεψε εδώ ένας παππούς.                                                                                                                                                   _Συνήθως που φυτρώνεις;                                                                                                                                                                                              _Σε όλες τις θερμές και ξηρές περιοχές.                                                                                                                                                                    _Πόσο είναι το ύψος σου;                                                                                                                                                                                                _Φτάνω τα 12 μέτρα.                                                                                                                                                                                                          _Σε ποιά οικογένεια ανήκεις;                                                                                                                                                                                             _Είμαι δέντρο της οικογένειας Ροδίδων.                                                                                                                                                                      _Είσαι  αειθαλές ή φυλλοβόλο;                                                                                                                                                                                         _Είμαι  φυλλοβόλο.                                                                                                                                                                                                             _Πως είναι τα φύλλα σου;                                                                                                                                                                                               _Τα φύλλα μου είναι λογχοειδή και οδοντωτά                                                                                                                                                              _Πόσα χρόνια ζεις;                                                                                                                                                                                                            _Μπορώ να ζήσω περισσότερα από100 χρόνια.                                                                                                                                                              _Τι προσφέρεις στους ανθρώπους;                                                                                                                                                                                  _Προσφέρω τους καρπούς μου που είναι νόστιμοι και θρεπτικοί,το ξύλο μου και τη δροσιά μου το καλοκαίρι.                                      _Αγαπάς τους ανθρώπους;                                                                                                                                                                                               _Τους αγαπώ πολύ και χαίρομαι που με καμαρώνουν όταν είμαι ανθισμένη αλλά με στεναχωρούν όταν κόβουν τα κλαδιά μου.           _Γεια σου και σε ευχαριστώ για όσα μου έμαθες για σενα.                                                                                                                                               _ΓΕΙΑ ΣΟΥ                                                                                                                                               

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΕΛΑΤΟ

Μια μέρα εγώ με την οικογένειά μου πηγαίναμε διακοπές και ο μπαμπάς μου πάρκαρε το αυτοκίνητο δίπλα από κάτι δέντρα. Εγώ μαγεύτηκα από την ομορφιά του και πήγα κοντά του να το ρωτήσω κάποια πράγματα.

• Τι είδος δέντρου είσαι;
• Είμαι ένα αειθαλές κωνοφόρο δέντρο.
• Το σχήμα σου είναι πολύ ωραίο. Τι είναι;
• Έχω κωνικό σχήμα. Με σπειροειδή κλαδιά.
• Είσαι το μόνο είδος ελάτου;
• Όχι. Υπάρχουν πάρα πολλά είδη όπως η Κεφαλληνιακή ελάτη, η Λευκή ελάτη, η Υβριδογεννής ελάτη και η Ερυθρελάτη
• Που μπορούμε να σε βρούμε;
• Μπορείτε να με βρείτε σε μεγάλα υψόμετρα.
• Πόσο ψηλό μπορείς να γίνεις;
• Μπορώ να φτάσω τα 80 μέτρα.
• Πότε ανθίζεις;
• Τον Μάιο με Ιούνιο.
• Πόσα χρόνια μπορείς να ζήσεις;
• Ανάλογα τις συνθήκες ζω από 100 έως και 500 χρόνια.
• Έχεις εχθρούς;
• Ναι. Έχω το πολύ κρύο, τα γίδια, τα πρόβατα και τους σκίουρους τα οποία μου τρώνε τους καρπούς.
• Που μπορείς να βοηθήσεις τον άνθρωπο;
• Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το ξύλο μου για γενικές κατασκευαστικές εργασίες και διάφορες ξύλινες κατασκευές.
• Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες.
• Εγώ ευχαριστώ.                                                                                                                                                  και σε λίγη ώρα φτάσαμε.

Συνέντευξη με την μουριά.

Κάθε καλοκαίρι πηγαίνω στο χωριό μου,μαζί με την οικογένειά μου.Όλη την ημέρα καθόμαστε στην αυλή κάτω από μια μεγάλη μουριά.Έτσι λοιπόν αποφάσισα να την ρωτήσω κάποια πράγματα.

-Πόσα χρόνια βρίσκεσαι εδώ;

 - Ζω εδώ,σε αυτή την αυλή περίπου 70 χρόνια.

-Πόσα χρόνια μπορείς να ζήσεις; 

-Μπορώ να ζήσω 250 με 300 χρόνια.

-Πώς είναι ο κορμός σου και ο καρπός σου;

-Ο κορμός μου είναι κυλινδρικός και το ύψος μου μπορεί να φτάσει 10 με 12 μέτρα.Ο καρπός μου είναι τα μούρα που είναι γλυκά και ζουμερά.Μπορεί να λερώνουν λίγο την αυλή,αλλά είναι νόστιμα και έχουν πολλά θρεπτικά συστατικά.

-Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου και είσαι φυλλοβόλο ή αειθαλές δέντρο;

-Τα φύλλα μου είναι μεγάλα,λεπτά,γυαλιστερά,έχουν πράσινο χρώμα και θυμίζουν το σχήμα των φύλλων του πλατάνου.Εγώ είμαι φυλλοβόλο δέντρο.

-Από πότε είσαι γνωστή;

-Είμαι γνωστή από τα αρχαία χρόνια περίπου τον 12ο αιώνα π.Χ.

-Πού αλλού χρησιμεύεις εκτός από την σκιά που μας δίνεις;

-Σε πολλές χώρες καλλιεργούν μουριές για τους καρπούς τους,το ξύλο ή τα φύλλα τους που αποτελούν τροφή για τους μεταξοσκώληκες.

-Μπορείς να μου διηγηθείς μια ιστορία που πέρασες; 

-Ναι φυσικά.Όταν η γιαγιά σου ήταν μικρή της είχαν φτιάξει μια πολύ όμορφη  κούνια, που κρεμόταν από τα κλαδιά μου.Κάποια στιγμή άρχισε να κουνιέται πολύ δυνατά με την κούνια της και το κλαδί μου έσπασε.Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ όταν έγινε αυτό, αλλά όταν κατάλαβα ότι ήταν καλά και δεν είχε χτυπήσει σοβαρά ηρέμησα.

-Σ' ευχαριστώ πολύ που απάντησες στις ερωτήσεις μου και να ξέρεις θα θυμάμαι πάντα αυτή τη  μέρα.Γειά! 

-Γειά σου, καλό κοριτσάκι!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ

Το χριστουγεννιάτικο καράβι είναι ένα ελληνικό έθιμο.Κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων γιορτών στολιζόταν στα σπίτια και στις πλατείες.Μετά αντικαταστάθηκε από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.Σύμφωνα με την παράδοση οι Έλληνες στόλιζαν καράβι επειδή είχαν ανέκαθεν δεσμούς με τη θάλασσα.Το καράβι συμβόλιζε την προσμονή των παιδιών για αντάμωση με τους συγγενείς τους αλλά και την αγάπη τους για τη θάλασσα.Είχε και ρόλο τιμητικού καλωσορίσματος για τους Έλληνες θαλασσοπόρους που επέστρεφαν στις οικογένειές τους.Σήμερα οι περισσότεροι στολίζουν δέντρα όμως στα νησιά στολίζουν ακόμα καράβια.Παρ`ολα αυτά,την 6η Δεκεμβρίου στολίζονται καράβια προς τιμήν του Αγίου Νικολάου προστάτη των ναυτικών.

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ:TO ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΟ

   Ήταν Χριστούγεννα όταν πήγα με την οικογένεια μου στο χωριό της μαμάς μου για διακοπές. Κάνοντας μια βόλτα βρέθηκα σε ένα κτήμα γεμάτο αμυγδαλιές. Το αγαπημένο μου δέντρο σκέφτηκα. Έτσι αποφάσισα να πιάσω κουβεντούλα με την αμυγδαλιά. 

---- Γεια σου όμορφη αμυγδαλίτσα.Με λένε Παναγιώτα και θα ήθελα να ξέρεις πως είσαι το αγαπημένο μου δέντρο γιατί νομίζω ότι είσαι και το πιο όμορφο.    

---- Ευχαριστώ πολύ Παναγιώτα για τα καλά σου λόγια.   

---- Θα ήθελα να σου κάνω μερικές ερωτήσεις για να σε γνωρίσω καλύτερα.       

---- Βεβαίως ρώτησε με ότι θες.       

 ---- Πού ζεις και πώς μεγαλώνεις;          

 ----Moυ αρέσει να ζω στην ελληνική ύπαιθρο που έχει το καλύτερο κλίμα. Για να ζήσω και να αναπτυχθώ χρειάζομαι ξηροθερμικό κλίμα χωρίς πολλές βροχές. 

----Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου;            

----Τα φύλλα μου έχουν πράσινο χρώμα ενώ τα άνθη μου είναι λευκά και ροζ.           

----Πώς είναι ο κορμός σου και πώς ο καρπός σου;          

----Είμαι φυλλοβόλο δέντρο. Ο κορμός μου γίνεται πολύ ψηλός και καρποφορώ νοστιμότατα αμύγδαλα που τρώγονται φρέσκα και αποξηραμένα.      

----Τι σκέφτεσαι και πώς νιώθεις για τους ανθρώπους και τα άλλα δέντρα;    

----Είμαι πολύ χαρούμενη που οι άνθρωποι μπορούν και γεύονται τους καρπούς μου και τους χρησιμοποιούν στα γλυκά και στα φαγητά τους. Επίσης μπορώ να μπαίνω μέσα στα σπίτια τους όταν κόβουν τ` ανθισμένα κλαδιά μου για να στολίσουν τα ανθοδοχεία τους. Αισθάνομαι υπέροχα όταν μαζί με τα υπόλοιπα δέντρα που ανθίζουν μέσα στο καταχείμωνο στέλνουμε μήνυμα απέραντης αισιοδοξίας και ομορφιάς.    

 ----Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;               

----Τόσα χρόνια που στέκομαι εδώ έχω ακούσει άπειρες ιστορίες. Θα σου πω όμως για μία που με συγκίνησε πολύ.            

 ----Σε ακούω λοιπόν.           

----Κάποτε, τέλος Δεκέμβρη ήρθαν και κάθησαν δύο σπουργίτια στα κλαδιά μου. Ένα μεγάλο και ένα μικρότερο.Κατάλαβα ότι ήταν η μαμά με το παιδί της. Το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα και το μικρό τουρτούριζε από το κρύο. Η μαμά του προσπάθησε να το καλύψει με τις φτερούγες της. Αυτό όμως κρύωνε πολύ και ρώτησε τη μαμά του πότε θα τελειώσει η βαρυχειμωνιά. Αυτή κρατώντας το αγκαλιά του είπε να κάνει υπομονή και ότι η αμυγδαλιά θα έδινε το σύνθημα για να έρθει η άνοιξη αφού κάθε χρόνο μέσα Γενάρη ξεπροβάλλουν λευκά και ροζ λουλούδια πάνω στα γυμνά κλαδιά της πριν ακόμα ξεπροβάλλουν τα φύλλα της. Έτσι καταλαβαίνουμε σιγά σιγά ότι ο χειμώνας θα φύγει και θα έρθει η άνοιξη με το ζεστό καιρό,τα χρώματα και τις όμορφες μυρωδιές.

----Σε ευχαριστώ πολύ αμυγδαλίτσα μου για την όμορφη κουβεντούλα που κάναμε.                            Αφού ευχαρίστησα την αμυγδαλίτσα, έφυγα για το σπίτι κρατώντας μέσα μου μια γλυκιά ανάμνηση.     

Συνέντευξη με την ελιά

Η οικογένεια του πατέρα μου έχει λιοστάσια στο χωριό. Την τελευταία φορά που πήγαμε όλοι μαζί να δούμε τις ελιές είχα την ευκαιρία να κουβεντιάσω με μια ελιά που είναι και το αγαπημένο μου δέντρο.
- Καλημέρα, τι δέντρο είσαι εσύ;
- Γεια σου, είμαι μια ελιά.
- Και πόσο χρονών είσαι;
- Είμαι 50 χρονών. Είμαι νέα ακόμα. Ξέρεις ότι οι ελιές ζουν έως 1.000 χρόνια;
- Όχι, δεν το ήξερα. Τρώγονται οι καρποί σου;
- Βέβαια. Οι καρποί μου, οι ελιές, δίνουν στους ανθρώπους το ελαιόλαδο.
- Πού φυτρώνεις συνήθως;
- Γύρω γύρω από τη Μεσόγειο θάλασσα. Δεν μου αρέσει το κρύο.
- Πότε μαζεύουν οι άνθρωποι τις ελιές σου;
- Στην αρχή του χειμώνα.
- Ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Θα τα ξαναπούμε.

ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΜΟΥ ΔΈΝΤΡΟ

Τα καλοκαίρια όταν επισκέπτομαι την νονά μου στο χωριό, περνάω πολλές ώρες στον κήπο τού σπιτιού που εκτός απο λουλούδια έχει και πολλά δέντρα. Μου έκανε εντύπωση μια μηλιά που ήταν φορτωμένη κατακόκκινα μήλα και την πλησίασα.                                                                                                  - Πώς βρέθηκες εδώ; τη ρώτησα.                                                                                                                           - Με φύτεψε η νονά σου.                                                                                                                                             - Είσαι δυνατό δέντρο;                                                                                                                                                 - Έχω μεγάλη αντοχή, φτάνω στα 8-15 μέτρα ύψος και έχω πλούσια κλαδιά, με πολλά μήλα.                   - Αυτό με τράβηξε κοντά σου, φαίνονται τόσο ωραία τα μήλα.                                                                          - Ναι, και είναι πολύ υγιεινά. Και έχω και ξαδέλφες, την ξινομηλιά και την φιρικιά.                                     - Πόσα έμαθα απο την ωραία μηλιά. Την ευχαρίστησα και γύρισα τρέχοντας για το μεσημεριανό φαγητό.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ

Αρκαδία:

Στην Τρίπολη, σημείο αναφοράς αποτελούν οι πλατείες Πετρινού και Αγ.. Βασιλείου.Εκεί ο Δήμος έχει μικρά σπιτάκια, οπού ο επισκέπτης μπορεί να βρεί όλα τα εποχιακά είδη και να φωτογραφηθεί φάτνη και κάτο απο το χριστουγεννιάτικο δένδρο.Τα παιδία θα μπορούν να παίξουν και να διασκεδάσουν, την ίδια ώρα που οι ενήλικες θα μπορούν να απολαύσουν ρόφημά τους ή γιορτινά γλυκίσματα στον ίδιο χώρο και -που ξέρεις- κάποιοι τυχεροί θα συναντήσουν και τον Άγ. Βασίλη.

Μεσσηνία:

Ο Δήμος Καλαμάτας με τον εντυπωσιακό  χριστουγεννιάτικο δέντρο στη κεντρική πλατία, με το καρουσέλ  και τα μικρά σπιτάκια που το περιβάλλον, εδω κι αρκετές ημέρες σειρά εκδηλώσεων για μικρούς και μεγάλους με τη σημμετοχή και την ενεργοποίηση  πολιτιστικών φορέων και σωματείων  της πόλης με τίτλο [Χριστούγεννα στην Καλαμάτα].

ΤΟ ΈΘΙΜΟ ΤΟΥ ΡΟΔΙΟΎ

Παραδοσιακά το ρόδι είναι φρούτο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Το σπάσιμο του, είναι κάτι που κάνουμε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα με πολύ γερές ρίζες στην παράδοση. Επιπλέον, σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμάνε ρόδι από το φθινόπωρο. Στη Μικρά Ασία μάλιστα, το φυλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτεμβρίου, δηλαδή τη μέρα του Σταυρού.