Ο ρατσισμός είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο που εμφανίζεται σε κάθε χώρα-κοινωνία. Βασίζεται στα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που έχουμε ενάντια στη διαφορετικότητα των ατόμων. Μπορεί να είναι λόγω των πεποιθήσεων του, το χρώμα του δέρματος του, την κοινωνική του θέση ή ακόμα και το επίπεδο των οικονομικών του απολαβών.
Μία μορφή ρατσισμού είναι οι οικονομικές απολαβές που εισπράττει ένας άνθρωπος, άνεργος ή πρώην φυλακισμένος, από την εργασία του ώστε να ζει μία αξιοπρεπής ζωή. Μία συντριπτική πλειονότητα του κόσμου ζει σε αντίξοες συνθήκες λόγω του γεγονότος ότι οι οικονομικές του απολαβές είναι είτε μηδαμινές είτε ελάχιστες έστω και για τα απαραίτητα. Καθημερινά πρέπει να υποστούν τον εξευτελισμό και έρχονται αντιμέτωποι με ανίδεους πολίτες.
Συχνά πέφτουν θύματα γελοίων αντιλήψεων. Πολλοί από αυτούς είναι άνθρωποι από άλλες χώρες που καταφεύγουν σε κάποια άλλη, για την αναζήτηση ενός λαμπρότερου μέλλοντος, μετά την αποφυλάκισή τους. Εάν προσβάλλονται συχνά, θα δυσκολευτούν στην επανακοινωνικοποίηση τους αλλά και στην επανένταξη τους στην κοινωνία. Επιπλέον αρκετοί αρνούνται να αποδεχτούν πως δεν φταίνε αυτοί για τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άλλοι, εξαιτίας ενός λάθους του παρελθόντος και νομίζουν πως είναι αξιολύπητοι. Ασκείται επίδραση στην ατομική τους ταυτότητα, διαλύονται ψυχολογικά και οδηγούνται σε ανάρμοστες πράξεις.
Η μορφή αυτή του ρατσισμού ασκείται από άτομα “υψηλότερων” κοινωνικών τάξεων ή ανθρώπων με λευκό ποινικό μητρώο σε βάρος ατόμων “κατώτερων” που ανήκουν σε αυτές λόγο της έλλειψης εργασίας, εξαιτίας της φυλάκισής τους. Το φαινόμενο αυτό το συναντάμε σε καθημερινή βάση στο δρόμο, στα πεζοδρόμια ή ακόμα και στα σουπερμάρκετ όπου οι άνθρωποι τους φέρονται με ανεπίτρεπτο τρόπο. Η ρατσιστική συμπεριφορά δεν δικαιολογείται σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ακόμα και ένα σχόλιο που κάποιος το θεωρεί ασήμαντο, μπορεί να προκαλέσει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα που θα γίνει ορατό μετά από χρόνια, κατάθλιψη αλλά και θα επιδεινώσει περαιτέρω στη θέση των ανθρώπων.
Η διάκριση αυτή θα πρέπει να εξαλειφθεί καθώς το βελτιώσει την εικόνα της χώρας, θα αποφύγει τα τραγικά γεγονότα και επιπλέον θα δώσει νέες ευκαιρίες και θα καλυτερεύσει το βιοτικό επίπεδο όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως του παρελθόντος τους. Αν εξαφανιστεί τελείως ο ρατσισμός, τότε θα κυριαρχήσει η αρμονία και κάθε άνθρωπος θα νιώθει περήφανος για τον εαυτό του και τη διαφορετικότητά του και δεν θα ντρέπεται για αυτό που είναι. Θα αποτρέψει σε μεγάλο βαθμό κάποια ψυχικά τραύματα που κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν μειονεκτικά και να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το γεγονός ότι βρίσκονται σε μία δυσμενή κατάσταση δεν τους εμποδίζει από τα όνειρά τους, ούτε τους καθιστά άνισους σε σχέση με τους κοινωνικά “ανώτερους”.