Αυτοκράτειρα Θεοδώρα: Από τον Ιππόδρομο στο παλάτι

Η Θεοδώρα γεννήθηκε το 497. Ο πατέρας της ήταν ο Ακάκιος που είχε καταγωγή από την Κύπρο. Ήταν αρκτοτρόφος, δηλαδή φύλακας των αρκούδων, για το δήμο των Πρασίνων. Σε νεαρή ηλικία, η Θεοδώρα έμεινε ορφανή από πατέρα. Είχε δύο δουλειές πριν από το γάμο της: ήταν γνωστή τόσο ως ηθοποιός όσο και ως εταίρα. Αυτή τη δουλειά έκανε επίσης τουλάχιστον μία από τις δύο αδελφές της και λέγεται ότι η μητέρα της έσπρωξε τα κορίτσια σε αυτά τα επαγγέλματα μετά το θάνατο του πατέρα τους. 

Στα 16, η Θεοδώρα έφυγε από την Κωνσταντινούπολη για τη Βόρεια Αφρική, όπου πέρασε τέσσερα χρόνια ως ερωμένη του Εκηβόλου, κυβερνήτη της Πενταπόλεως. Μαζί του έκανε το μοναδικό της παιδί, προτού χωρίσουν. Μετά από τον χωρισμό η Θεοδώρα επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη. 

Το 522 ήταν η εποχή που την είδε ο Ιουστινιανός - κληρονόμος και ανιψιός του αυτοκράτορα Ιουστίνου Α΄, ο οποίος θαμπωμένος από την ομορφιά της θα την παντρευτεί το 523, παρά τις αντιδράσεις της κοινωνικής του τάξης και της θείας του αυτοκράτειρας Ευφημίας, σύζυγος του Ιουστίνου, η οποία ήταν σταθερά υποστηρίκτρια αυτού του νόμου και, λόγω θρησκευτικών και προσωπικών διαφορών, είχε εχθρική στάση απέναντι στη Θεοδώρα. Το 524 όμως πεθαίνει και η σχέση τους περνάει στον γάμο. 

Το 527, ο Ιουστινιανός ανέλαβε τον ρόλο του αυτοκράτορα και η Θεοδώρα έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου. Από την πρώτη στιγμή, η νεαρή αυτοκράτειρα Θεοδώρα δεν συμβιβάζεται με τα συζυγικά της καθήκοντα, αλλά διεκδικεί μερίδιο στην άσκηση της εξουσίας. Υποδεχόταν ξένες πρεσβείες και αλληλογραφούσε με ξένους ηγεμόνες, αρμοδιότητες που συνήθως αναλάμβανε ο αυτοκράτορας. Φρόντισε επίσης, να λάβει ορισμένα μέτρα για την υποστήριξη των γυναικών, με την εισαγωγή νόμου που απαγόρευε τη διακίνηση γυναικών, και την τροποποίηση του υπάρχοντος νόμου περί διαζυγίων, ώστε να ενισχυθεί η θέση της γυναίκας. Θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη Στάση του Νίκα, όταν θα πείσει τον άβουλο Ιουστινιανό να χρησιμοποιήσει τον στρατό για την καταστολή της λαϊκής εξέγερσης. 

Πέθανε στις 28 Ιουνίου 548, σε ηλικία 48 ετών, από καρκίνο του μαστού και τάφηκε στο Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη. Το μονόγραμμά της είναι χαραγμένο στα κιονόκρανα της Αγίας Σοφίας και η μορφή της μαζί με του Ιουστινιανού έχει αποτυπωθεί στο λαμπρό ψηφιδωτό της Βασιλικής του Αγίου Βιταλίου στη Ραβένα. Η επιρροή της συνεχίστηκε ακόμη και μετά το θάνατό της μέσω του σεβασμού και της τιμής που έδειξε ο Ιουστινιανός στο πρόσωπο της. 

www.sansimera.gr / www.historicchronicles.com / www.offlinepost.gr