Οι μυστικοί παράδεισοι τελειώνουν άραγε; Ίσως αλλού, όχι όμως στη χώρα μας με τα δύο πρόσωπα. Από τη μία η Ελλάδα των «αποδράσεων», η πολυδιαφημισμένη, και από την άλλη η «terra incognita», η άγνωστη χώρα, οι χάρες της οποίας είναι βαθιά κρυμμένες.
Το πιο εξωτικό και γεμάτο θησαυρούς κομμάτι της βρίσκεται στο βορρά, στη Δυτική Μακεδονία και συγκεκριμένα στα Σέρβια, μία σημαντική κωμόπολη του Ν. Κοζάνης. Πρόκειται για έναν τόπο που έχει διατηρήσει ανέγγιχτη τη φυσική του ομορφιά και οι άνθρωποι παρέμειναν απλοί και φιλόξενοι…είναι ασυνήθιστος προορισμός αλλά μέρα με την ημέρα αναδεικνύεται ως ιδανική εξόρμηση για τους περιηγητές που έχουν σκοπό την εξερεύνηση, συνδυάζοντάς τη με την πνευματική εμπειρία.
Τι μπορείτε να κάνετε, αν επισκεφθείτε τα Σέρβια;;
Αρχίστε με την περιπλάνηση στο Φαράγγι Σερβίων, στην Καστροπολιτεία, το μήκος του οποίου πλησιάζει τα 3 χιλιόμετρα και το μέγιστο ύψος του υπερβαίνει τα 200 μέτρα. Οι εκπληκτικοί γεωλογικοί σχηματισμοί, η χλωρίδα και η πανίδα, καθώς και τα ζωόμορφα και ανθρωπόμορφα βράχια, συνθέτουν μια μοναδική αγριότητα και μεγαλοπρέπεια, καθιστώντας το φαράγγι των Σερβίων ένα από τα εντυπωσιακότερα στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια θα επισκεφτείτε την Υψηλή Γέφυρα Σερβίων, μία από τις μακρύτερες γέφυρες στην Ελλάδα, μήκους 1.372 μέτρων και θα ανακαλύψετε την Τεχνητή λίμνη Πολυφύτου. Έχουν καταγραφεί 17 είδη ψαριού, ενώ αποτελεί ένα σημαντικό βιότοπο για τα αρπακτικά πουλιά. Στην περιοχή της Λίμνης δραστηριοποιείται ο Ναυτικός Όμιλος Κοζάνης, με ποικίλες ναυταθλητικές δραστηριότητες.
Μην παραλείψετε να περιηγηθείτε στους καταρράκτες του Σκεπασμένου Βελβενδού, ενώ οι πιο τολμηροί μπορούν να απολαύσουν ένα ξεχωριστό μπάνιο στα κρυστάλλινα,παγωμένα νερά του καταρράκτη!!
Μετά από όλη αυτή την περιήγηση σίγουρα θα έχετε πεινάσει. Δοκιμάστε τη μοναδική Σερβιώτικη κουζινα με τα ανεπανάληπτά Γιαπράκια, τη Στριφτή Τυρόπιτα και τα μοναδικά Μπουμπάρια. Όλα αυτά θα τα συνοδεύσετε με ποικιλία κρασιών από τα τοπικά οινοποιια και τέλος θα γευτείτε τα τυρια και τα γαλακτοκομικά της περιοχής.
Αξίζει και μια επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Σερβίων και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής. Αποτελούν μια ζωντανή κιβωτό πολιτισμού και φέρνουν σε επαφή τον επισκέπτη με τον ιστορικό, λαογραφικό και αρχαιολογικό πλούτο της περιοχής.
Καθ ολη τη διαρκεια του έτους στα Σέρβια αναβιώνουν ήθη και έθιμα, γιορτές και πανηγυρια που γίνονται ολοένα και περισσότερο πόλος έλξης επισκεπτών. Ενδεικτικά αναφέρω την Αποκριάτικη Σερβιώτικη Παρέλαση, το Αναμα των Φανών, τη μεγάλη Εμποροπανήγυρι τον Σεπτέμβρη, το Αντάμωμα της Αγίας Κυριακής.
Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας μπορείτε να επισκεφθείτε το χωριό Νεράιδα για να απολαύσετε τον καφέ ή το φαγητό σας, ατενίζοντας την υπέροχη θέα στα Πιέρια όρη και τη λίμνη Πολυφύτου.
Η νυχτερινή ζωή στα Σέρβια καλύπτει κάθε γούστο. Θα βρειτε ταβερνάκια μέσα στα γραφικά σοκάκια της πόλης όπου θα απολαύσετε την τοπική κουζίνα, ήσυχα μπαράκια αλλά και κλαμπ
Το ταξίδι εδώ είναι η πραγματοποίηση μιας υπόσχεσης: ναι, υπάρχουν ακόμη πράγματα σ αυτό τον τόπο που μπορεί να ανακαλυφθούν και μπορεί ακόμη να μας εκπλήσσουν…
Το διαδίκτυο επεκτείνεται καθημερινά ανοίγοντας νέους ορίζοντες πληροφόρησης και επικοινωνίας στη ζωή μας, αλλά ταυτόχρονα ελλοχεύουν σε αυτό και σοβαροί κίνδυνοι, ειδικά στους ανήλικους. Επικίνδυνα διαδικτυακά παιχνίδια έχουν εισβάλλει στην καθημερινή πραγματικότητα, απειλώντας ακόμη και τη ζωή τους...
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο τρόπος λειτουργίας των συγκεκριμένων διαδικτυακών παιχνιδιών αποτελεί μέρος ενός άλλου φαινομένου, του λεγόμενου «grooming», δηλαδή της αποπλάνησης και παραπλάνησης ανηλίκων. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιείται διαδικτυακά, ξεκινώντας από άγνωστα αιτήματα φιλίας, ο δράστης προσπαθεί να μειώσει τις αναστολές του παιδιού, δημιουργώντας έτσι ένα συναισθηματικό δεσμό μαζί του, με τελικό σκοπό να τον εμπιστευτεί και να τον θεωρήσει δικό του άνθρωπο.
Η επικινδυνότητα των «παιχνιδιών» λαμβάνει ακραίες διαστάσεις. Από τη λήψη μιας ριψοκίνδυνης selfie σε ένα πολύ ψηλό κτίριο μέχρι παιχνίδια πνιγμού (choking game) ή τις «νεράιδες της φωτιάς», όπου ζητείται από μικρά κορίτσια να ανάψουν το γκάζι στην κουζίνα του σπιτιού τους και να αυτοκτονήσουν, ώστε να γίνουν μετά ... «νεράιδες». Όλες αυτές οι προσκλήσεις απλά αλλάζουν ονόματα και δοκιμασίες, έχουν, όμως, τον ίδιο σκοπό και στόχο: Να βρουν απήχηση, ανταπόκριση και να οδηγήσουν άτομα στην αυτοτιμωρία τους.
Στη σημερινή εποχή, της συνεχούς και διαρκούς ενημέρωσης, όσο μεγάλη είναι η πληροφόρηση, αντίστοιχη είναι και η παραπληροφόρηση. Για αυτό χρειάζεται σωστή ενημέρωση και ποιοτική επικοινωνία.
Κατά την πλοήγηση στους χώρους του Διαδικτύου είναι καλό να έχουμε υπόψη μας τα παρακάτω:
Το Διαδίκτυο είναι κυρίως μια κοινωνία ανθρώπων και κρύβει τους ίδιους κινδύνους που κρύβει κάθε κοινωνία.
Οι πληροφορίες που παρουσιάζονται στο Διαδίκτυο δεν είναι πάντα έγκυρες.
Η κοινοποίηση των προσωπικών στοιχείων του χρήστη (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, φωτογραφία, κωδικοί πρόσβασης, αριθμός πιστωτικών καρτών, email κ.λπ.) να αποφεύγεται.
Ποτέ μη δεχτείς να συναντήσεις αγνώστους που γνώρισες στο Διαδίκτυο. Εάν θελήσεις να συναντήσεις κάποιον, φρόντισε αυτό να γίνεται πάντα σε δημόσιο χώρο και με τη συνοδεία του γονιού σου ή ενός ενήλικα τον οποίο εμπιστεύεσαι.
Να αποφεύγεις τις ιστοσελίδες για τους «άνω των 18 ετών».
Η καλή επικοινωνία των παιδιών με την οικογένεια είναι απαραίτητη ώστε να ενθαρρύνονται να μιλάνε για αυτούς με τους οποίους επικοινωνούν, ανταλλάσσουν μηνύματα και να ενημερώνουν εάν γίνονται θύματα απειλών, εκφοβισμού ή παρενόχλησης οποιασδήποτε μορφής.
Η δημιουργία ενός συνόλου από κανόνες χρήσης του Η/Υ αποδεκτών από όλους και η ανάρτηση τους σε εμφανές σημείο δίπλα στον υπολογιστή συντελεί στην προστασία όλων των χρηστών.
Στη διεύθυνση http://www.safeline.gr/ έχουμε ίσως τη μοναδική ελληνική ανοικτή γραμμή για καταγγελία παράνομου περιεχομένου στο διαδίκτυο. Μη διστάσετε να τη χρησιμοποιήσετε.
Η ιστορία μου ξεκινά περίπου από τα μέσα του περσινού χειμώνα σε ένα μακρινό χωριό της Κίνας, τη Γιουχάν.
. Καθημερινά πήγαινα στο σχολείο με την ξαδέρφη μου την Γρίπη. Οι συμμαθητές μου ήταν ο Πυρετός, ο Βήχας, το Ρίγος ,η Μύξα ,η Σαλμονέλα και ο Στρεπτόκοκκος. Τη δασκάλα μου τη λέγανε Ανεμοβλογιά. Το μάθημά της ήταν τόσο βαρετό..! Δεν σταματούσε να μας μιλά για τα αντισώματα, να προσέχουμε την επαφή μας με τους ανθρώπους και μπλα…μπλα…μπλα…. άλλα τόσα βαρετά….Με καλούσαν στο γραφείο και η διευθύντρια, η κυρία Ιλαρά, μου έλεγε συνεχώς να προσέχω, γιατί ήμουν ένας δυνατός ιός και άθελα μου μπορούσα να προκαλέσω πολλά προβλήματα. Μέσα μου ήξερα πως ήμουν δυνατός, μπορούσα να κυβερνήσω τον κόσμο και, γιατί όχι, όλο τον πλανήτη…….
Μια μέρα στο εργαστήρι της χημείας, ενώ οι υπόλοιποι έκαναν ένα πείραμα για βιταμίνες, εγώ δοκίμασα και έφτιαξα ένα μείγμα από μια συνταγή που μου είχαν δώσει οι φίλοι μου, ο Φόβος και ο Πανικός. Μόλις το ήπια, άρχισα να δυναμώνω κι άλλο, έγινα κατακόκκινος, πέταξα γουρλωτά ματιά σε όλο μου το σώμα που έμοιαζαν με κορώνα…. μεταλλάχτηκα!!! Από ιός έγινα πλέον ένας αδίστακτος Κορωνοιός…..
Ήμουν έτοιμος να αλλάξω τον κόσμο και να τον κάνω όπως ήθελα εγώ. Έκανα μια δοκιμή στην πόλη μου.. Πέταξα από ρουθούνι σε ρουθούνι, από στόμα σε στόμα, από χέρι σε χέρι, από σπίτι σε σπίτι. Οι άνθρωποι έπεφταν κάτω δέκα-δέκα, ξεροί. Πέταξα και σε άλλες πόλεις, σε άλλες χώρες, πέρασα από ωκεανούς, διέσχισα ηπείρους…. Σε ένα χρόνο κατάφερα να τους κλείσω όλους στα σπίτια τους, να μην αγκαλιάζονται, να μην κυκλοφορούν, να μη δουλεύουν, να μην πηγαίνουν στο σχολείο, να χαιρετιούνται με τους αγκώνες.. Τέτοια επιτυχία δεν την περίμενα…. !! Όλοι μιλούσαν για τον τρομερό Κορωνοιό που δε νικιέται. Γιατροί, επιστήμονες, και πολιτικοί τα βάλανε κάτω για να με σταματήσουν μα δεν κατάφερναν απολύτως τίποτα!
Ακόμα και σήμερα που σας τα διηγούμαι όλα αυτά θα συνέχιζα να κυβερνώ, αν τα παιδιά της Ελλάδας δεν είχαν τη φαεινή ιδέα να ανατρέξουν στα βιβλία του μακρινού παρελθόντος τους, αυτά του Ιπποκράτη, και δεν ανακάλυπταν το φάρμακο που αυτός ανακάλυψε πρώτος, <<το προλαμβάνειν και τη σωστή διατροφή>>, ικανό για την εξόντωσή μου. Χωρίς να το καταλάβω… το διέδωσαν παντού!! Έτσι σταμάτησαν σιγά-σιγά να αρρωσταίνουν και άρχισαν να βγαίνουν από τα σπίτια τους. Δε θα το πιστέψετε!! Με συνέλαβαν και αυτή τη στιγμή σας αφηγούμαι την ιστορία μου κλεισμένος μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί που βρίσκεται σε έναν καταψύκτη, ούτε ξέρω πού, στους--80°C, παρέα με άλλα ξαδέρφια μου που τα συνέλαβαν παλιότερα!!!!!!!.
Το ηλεκτρονικό βιβλίο ή e-book είναι ένα βιβλίο σε ψηφιακή μορφή που εκδίδεται με σκοπό την ανάγνωσή του σε ηλεκτρονικό αναγνώστη, σε υπολογιστή ή κινητό. Τα ηλεκτρονικά βιβλία σήμερα είναι στη μεγάλη τους πλειονότητα αρχεία e PUB, Portable Document Format (pdf) και Mobipocket.
Τα πλεονεκτήματα του ηλεκτρονικού βιβλίου είναι πολλά:
Ελάχιστο έως μηδενικό κόστος παραγωγής και διάθεσης (διαδίκτυο).
Είναι άμεσα διαθέσιμο στον υπολογιστή
Ελάχιστος όγκος μεταφοράς, αποθήκευσης και έκθεσης. Μπορεί να διαβαστεί οπουδήποτε, από το αεροπλάνο μέχρι και στην ουρά του ταχυδρομείου.
Οικολογικό λόγω της ανυπαρξίας υλικού μέσου (χαρτιού, μελάνης κλπ.)
Απουσία φθοράς λόγω της άυλης υπόστασης του.
Ευκολότερη και ταχύτερη αναζήτηση, ολική ή μερική επεξεργασία και αναπαραγωγή.
Ευκολότερη και μεγαλύτερη πρόσβαση στο ευρύ κοινό, ακόμα και σε σπάνια έργα.
Δυνατότητα ύπαρξης οπτικοακουστικού υλικού στο έργο.
Δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας και σχεδιασμού μέσω διαδικτύου με εκδότες, συγγραφείς, αναγνώστες.
Η πρόσβαση τόσο του μαθητή όσο και του εκπαιδευτικού σε πολλαπλές πηγέςμάθησης μέσω υπερσυνδέσμων, καθώς και η δυνατότητα διάδρασης, μπορούν να καταστήσουν το μέσο αυτό ποιοτικό εργαλείο για την άντληση πληροφοριών, την κατάκτηση και την σύνθεση της νέας γνώσης επιτρέποντας την εξατομικευμένη, ενεργητική, βιωματική και ανακαλυπτική μάθηση ως προς το ρυθμό ανταπόκρισης του κάθε μαθητή.
Είναι άξιο αναφοράς το ότι κατέχουμε την πέμπτη θέση στην Ευρώπη στον ημερήσιο χρόνο ανάγνωσης, έχοντας υψηλότερη κατάταξη από χώρες με παράδοση στο διάβασμα βιβλίου. Είναι αναμφίβολα ένα τιμητικό γεγονός για τη χώρα μας.
Στην Ελλάδα η αγορά των e-books είναι ακόμη πολύ μικρή, αλλά έχει μια αυξανόμενη πορεία. Αυτό οφείλεται κυρίως σε υστέρηση στις online υπηρεσίες, στη μικρή προσφορά τίτλων από την πλευρά των εκδοτών, ενώ δεν λείπουν και κάποιες τεχνοφοβικές αντιλήψεις.
Προτείνω ορισμένες διακεκριμένες ιστοσελίδες οι οποίες προσφέρουν επιλεγμένα δωρεάν βιβλία σε ηλεκτρονική έκδοση με δυνατότητα online ανάγνωσης ή και λήψεων:
Mε αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου, στις 15 Φεβρουαρίου, άδραξα την ευκαιρία κάνοντας μία έρευνα για το θέμα να καταλήξω σε ορισμένα συμπεράσματα που θα έπρεπε να ευαισθητοποιήσουν τη νέα γενιά ακόμη περισσότερο.
Ο όρος παιδικός καρκίνος χρησιμοποιείται για να ορίσει οποιοδήποτε είδος καρκίνου που εμφανίζεται σε παιδιά πριν την ηλικία των 15 ετών. Κάθε χρόνο 250000 παιδιά νοσούν ανά τον κόσμο. Στη χώρα μας προσβάλλονται 300 περίπου παιδιά ετησίως. Πάνω από 150000 θάνατοι το χρόνο θα είχαν αποφευχθεί, εάν μέσα στις δυνατότητες αντιμετώπισης υπήρχαν και αρκετές χιλιάδες περισσότεροι εθελοντές αιμοδότες ή δότες μυελού των οστών.
Η ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος σήμερα, χρήζει μεθοδολογίας, ενθάρρυνσης και υποστήριξης. Δεν ξυπνάς μια μέρα και λες θα γίνω εθελοντής. Η αξία του εθελοντισμού πρέπει να καλλιεργηθεί στα παιδιά από τα πρώτα κιόλας βήματα στο σχολείο σε συνεργασία με κοινωνικούς φορείς.
Ο εθελοντισμός νέων αφορά σε άτομα ηλικίας από 15 έως 24 ετών. Οι νέοι αποτελούν το μέλλον του εθελοντισμού και ο σχετικά μικρός αριθμός αυτού του πληθυσμού σήμερα, καθιστούν τις πρακτικές για την προσέλκυση περισσότερωνιδιαίτερα σημαντικές.
Οι νέοι σήμερα, διαθέτουν μία σειρά χαρακτηριστικών τα οποία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρά και υπεύθυνα ώστε να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο της εθελοντικής προσφοράς παρέχοντας καταλυτική συνεισφορά σε κάθε μορφής ανάγκη.
Είναι ανοιχτόμυαλοι, έχουν ανατραφεί με μεγαλύτερη έκθεση στη διαφορετικότητα
Είναι ενεργητικοί και ενθουσιώδεις και έχουν υψηλά επίπεδα ζωτικότητας
Είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία και κατ’ επέκταση σε online τεχνικές προσέλκυσης.
Προτιμούν την ομαδική εργασία, απολαμβάνουν να συναντούν νέους ανθρώπους και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μαζί με φίλους
Καθώς υφίσταται πολύ συχνά διακρίσεις σχετικά με το νεαρό της ηλικίας τους, έχουν ανάγκη σεβασμού και ανάληψης υπευθυνοτήτων.
Παραθέτω ορισμένα sites οργανώσεων που μπορείς να ξεκινήσεις την εθελοντική σου δράση:
«Η εφηβεία μοιάζει σαν ένα τούνελ, όπου μπαίνει ο έφηβος και ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγει από την άλλη πλευρά [Martin Herbert]
Οι έφηβοι βιώνουν καθημερινά έντονα συναισθήματα και ψυχολογικές μεταπτώσεις. Όταν σε αυτό έρχεται να προστεθεί μία πραγματική κρίση, όπως είναι ο κορωνοϊός και ο αναγκαστικός εγκλεισμός, τα πράγματα μπορούν να γίνουν... εκρηκτικά. Άραγε πόσος φορές σκεφτήκαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο να μας κατευνάσει; Πόσες φορές οι περισσότεροι από μας χρησιμοποιήσαμε τη δικαιολογία ότι δεν έχουμε τι να κάνουμε και πως να περάσουμε τον χρόνο μας;
Το βιβλίο μπορεί να γίνει η παρέα σου οπουδήποτε. Όταν ξεκινήσεις ένα βιβλίο , όχι μόνο δε θα το παρατήσεις, αλλά αντιθέτως θα ταξιδέψεις μαζί του, θα αισθανθείς δημιουργικός, θα μάθεις να μπαίνεις στη θέση πολλών διαφορετικών ανθρώπων, να καταλαβαίνεις διαφορετικούς τρόπους σκέψης και να εξηγείς συμπεριφορές. Αυτό θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Παραθέτω 8 προτάσεις βιβλίων για να διαβάσει ο κάθε έφηβος ώστε να ανακαλύψει ενδιαφέροντα που δεν είχε ιδέα ότι είχε και να επανεξετάσει όλα όσα ήξερε ή νόμιζε ότι ήξερε!!
Το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» έχει μια θέση σε κάθε σχεδόν λίστα με «Το βιβλίο που πρέπει να έχετε διαβάσει πριν πεθάνετε». Το βιβλίο είναι ένα «κατηγορώ» στις προκαταλήψεις, τη βία και τον ρατσισμό των Αμερικάνων κι ένα γλυκό αντίδοτο στη σκληρότητα τούτου του κόσμου.
Το δράμα της εσωτερικής μετανάστευσης, η ανεργία και η φτώχεια μιας περιόδου που θυμίζει δραματικά τη σημερινή περιγράφονται με τον πιο μεστό και συγκινητικό τρόπο.
Πρόκειται για ένα έργο που δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί προφητικό, αφού περιγράφει ένα δυστοπικό μέλλον, όπου το ολοκληρωτικό καθεστώς του «Μεγάλου Αδερφού» παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα, προπαγανδίζει, φυλακίζει, τρομοκρατεί, πολεμά. Το «1984» είναι ένα απ’ αυτά τα μυθιστορήματα που δεν τέρπουν (μόνο). Βάζουν την πολιτική σου σκέψη στην πρίζα και σε συνταράζουν.
Κατάλληλο για εφήβους με φιλοσοφικές αναζητήσεις και αγάπη για τα μαθηματικά, το «Logicomix» μιλάει για τη μεγάλη περιπέτεια της αναζήτησης των Θεμελίων των Μαθηματικών και συστήνει στον αναγνώστη μεγάλους ανθρώπους και μεγάλες ιδέες που άλλαξαν τον πορεία της ανθρώπινης σκέψης και επιστήμης.
"Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις".
Η ιστορία αυτή, που εκπλήσσει με την υποβλητική της απλότητα και εμπνέει σοφία, μιλάει για τον Σαντιάγο, το νεαρό βοσκό από την Ανδαλουσία που ξεκινά για ένα ταξίδι από την πατρίδα του την Ισπανία, ως την έρημο της Αιγύπτου, αναζητώντας κάποιο θησαυρό θαμμένο στις Πυραμίδες. Κανείς δεν ξέρει τι θησαυρός είναι αυτός ή αν ο Σαντιάγο θα κατορθώσει να ξεπεράσει τα εμπόδια που θα βρει μπροστά του. Ωστόσο, αυτό που ξεκινά σαν ταξίδι για την ανακάλυψη επίγειων αγαθών μετατρέπεται σε ανακάλυψη του θησαυρού που είναι κρυμμένος μέσα μας.
Το 1942, η δεκατριάχρονη Άννα μαζί με την οικογένειά της κρύβονται στο πίσω μέρος ενός σπιτιού στο Άμστερνταμ. Για τα επόμενα δύο χρόνια, θα καταγράψει στο ημερολόγιό της την οδυνηρή εμπειρία του εγκλεισμού. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χιούμορ, στις καταγραφές της έχει αποτυπωθεί ο αγώνας ενός κοριτσιού να διαφυλάξει, ακόμα και μέσα στον χειρότερο κίνδυνο, την ελευθερία της σκέψης, τη φαντασία και τη χαρά της παιδικής αθωότητας.
Ο νεαρός Μαγιούφ είναι Μπανταουί, ένας Βεδουίνος της ερήμου. Με τόλμη και θέληση, θα εναντιωθεί στη μοίρα της φυλής του, θα πάει στο σχολείο και θα διακριθεί. Μακριά από την πατρίδα του, σε μια άλλη χώρα, θα εκπληρώσει το όνειρό του για μια διαφορετική ζωή, ώσπου το ποτάμι της μνήμης θα τον γυρίσει πίσω…
Σε ένα ταραχώδες ιστορικό υπόβαθρο εκτυλίσσεται μια μεγαλειώδης ιστορία τόλμης και αυτοθυσίας. Καθώς πόλεις καταστρέφονται και μεταμορφώνονται, και οι κυνικοί μετατρέπονται σε αλτρουιστές ήρωες, η πίστη στη ζωή και σε ένα καλύτερο μέλλον καθίσταται όχι μόνο δυνατή αλλά και αναγκαία.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η Harper Lee είναι Αμερικανίδα συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1926, στο Μόνροουβιλ της Αλαμπάμα, όπου μεγάλωσε ως η νεότερη από τα τέσσερα παιδιά των Frances Cunningham (Finch) . Η μητέρα της Lee ασχολούνταν με τα οικιακά. Ο πατέρας της ήταν συντάκτης εφημερίδων, επιχειρηματίας και δικηγόρος. Η Lee ανέπτυξε ενδιαφέρον για την αγγλική λογοτεχνία από το γυμνάσιο γράφοντας δοκίμια. Μετά την αποφοίτησή της από το Λύκειο το 1944, γράφτηκε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα χωρίς να καταφέρει να τελειώσει τις σπουδές της. Το 1950, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη , έμενε σ’ ένα διαμέρισμα που δεν είχε καν ζεστό νερό, έπιασε δουλειά σε μία αεροπορική εταιρία και συγχρόνως έγραφε άρθρα για εφημερίδες και περιοδικά.
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ Σύντομα αποφάσισε να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία και άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα που θα την έκανε διάσημη. Το βιβλίο, << Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια>>( Kill the Mockingbird ο αγγλικός τίτλος. Πέρασε τα δυόμισι επόμενα χρόνια ξαναγράφοντας το βιβλίο, το οποίο, όταν εκδόθηκε τελικά το 1960, κέρδισε βραβείο Πούλιτζερ, αγαπήθηκε από εκατομμύρια αναγνώστες και αποτελεί μέρος της διδακτέας ύλης σε πολλά σχολεία των ΗΠΑ. Σήμερα έχει πλέον μεταφραστεί σχεδόν σε κάθε γλώσσα στη γη, και οι πωλήσεις του ξεπερνούν τα τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα. Τον Ιούλιο του 2015 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Βάλε έναν φύλακα» («Go Set a Watchman» ο αγγλικός τίτλος), που αποτέλεσε λογοτεχνικό γεγονός. Τα βιβλία της τα χαρακτήρισε ημι-βιογραφικά. Η Λι δημοσίευσε μόνο δύο βιβλία, ωστόσο της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας το 2007 για τη συμβολή της στη λογοτεχνία. Μέχρι το τέλος της ζωής της έλαβε επίσης πολλά τιμητικά βραβεία.
ΘΑΝΑΤΟΣ Σε μεγάλη ηλικία υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και με μειωμένη πλέον όραση και ακοή έμεινε τα τελευταία χρόνια της ζωής της σε έναν οίκο ευγηρίας στη γενέτειρά της όπου και απεβίωσε στις 19 Φεβρουαρίου 2016, 89 ετών.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Πρόκειται για τη διήγηση μιας ιστορίας, που τοποθετείται στη δεκαετία του΄30 σε μια μικρή πόλη του αμερικάνικου Νότου, το Μέικομπ στην Αλαμπάμα, το οποίο διακατέχεται από έλλειψη παιδείας και έντονα αισθήματα ρατσισμού. Ήρωες είναι ο Αττικους, χήρος, δικηγόρος και πατέρας της οκτάχρονης Σκάουτ που αφηγείται την ιστορία και του μεγαλύτερου αδερφού της, Τζεμ. Τα παιδιά περνούν τον καιρό τους συμμετέχοντας σε καθημερινά γεγονότα που συμβαίνουν στην πόλη τους. Ιδιαίτερα είναι τα καλοκαίρια τους που τους επισκέπτεται ο φίλος τους ο Ντιλ. Μαζί του, προσπαθούν να ανακαλύψουν τη ζωή του μυστικού τους γείτονα, Boo, εξιτάροντας τη φαντασία τους με απίστευτα σενάρια. Η υπόθεση αλλάζει όταν ο πατέρας τους, θα υπερασπιστεί ένα νέγρο, ο οποίος κατηγορείται για το βιασμό μιας λευκής. Αποτέλεσμα είναι το ξέσπασμα έντονων αντιδράσεων στην πόλη κατά όλης της οικογένειας με τα παιδιά να προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν, υποστηρίζοντας τόσο τον πατέρα τους όσο και την πίστη τους στη δικαιοσύνη. Η ιστορία εξελίσσεται με τον Αττικους να αποδεικνύει τόσο την αθωότητα του νεαρού όσο και την ψευδολογία του κατήγορου, ωστόσο η απόφαση είναι καταδικαστική, όχι γιατί ήταν ένοχος αλλά γιατί είχε την ατυχία να γεννηθεί νέγρος. Ο Τομ, ο νέγρος χάνοντας τις ελπίδες του, σε μια απέλπιδα προσπάθεια απόδρασης, πεθαίνει. Η διήγηση κορυφώνεται με την εκδίκηση του ανθρώπου, που κατηγόρησε για βιασμό το νέγρο, κατά των παιδιών του Αττικους με αποτέλεσμα το θανάσιμο αυτοτραυματισμό του. Τα παιδιά μεταφέρονται σπίτι στην αγκαλιά του Boo…
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Σκάουτ: Πρόκειται για ένα 8 χρόνο κορίτσι -την αφηγήτρια- το οποίο μεγαλώνει σε μια μικρή πόλη του Νότου με έντονο το φαινόμενο του ρατσισμού και της προκατάληψης. Μας διηγείται τα γεγονότα της ιστορίας όπως τα αντιλαμβάνεται μέσα από τα αθώα παιδικά μάτια της. Μαθαίνουμε για τη θέση των γυναικών, τη σχέση της οικογένειας με τους διάφορους χαρακτήρες της πόλης, τις φυλετικές διακρίσεις και τον τρόπο σκέψης της εποχής όπως τα αντιλαμβάνεται αυτό το μικρό κορίτσι μέσα από τα βιώματα του στην πόλη αυτή. Η αθωότητα της ηλικίας της, της επιτρέπουν ατάκες που προκαλούν γέλιο αλλά και ειρωνεία που προκύπτουν μέσα από ερωτήσεις για τις συμπεριφορές των μεγάλων απέναντι σε περίπλοκα ζητήματα δικαιοσύνης και φυλετικών διακρίσεων. Μεγαλώνει με τρόπο διαφορετικό απ’ ότι ένα κορίτσι γιατι τα πρότυπα της είναι ανδρικά -ο πατέρας και ο αδερφός της- δηλαδή δε φοράει φορέματα, παίρνει για δώρο ένα όπλο αλλά και οι γυναίκες που την αναθρέφουν -η Καλπούρνια, η νέγρα τροφός, η θεία της Αλεξάνδρα και η γειτόνισσα μις Μόντι- είναι ισχυρές και ανεξάρτητες προσωπικότητες και επηρεάζουν τη Σκάουτ στην ανάπλαση του χαρακτήρα της. Έχει θάρρος, αφοσίωση στους δικούς της και αντιμετωπίζει δυναμικά τις καθημερινές καταστάσεις χωρίς φόβο όπως αποδεικνύεται. Τολμά να υπερασπιστεί τον πατέρα της ενάντια στην κατακραυγή και το χλευασμό από όλη την πόλη.
Άττικους: H προσωπικότητα του φέρει όλα τα γνωρίσματα ενός άξιου πατέρα και πρότυπου δικηγόρου. Είναι χήρος και ανέλαβε την ανατροφή των παιδιών μόνος του. Ο τρόπος με τον οποίο μιλάει και εξηγεί τη ζωή στα παιδιά του είναι εξαιρετικός. Τα συμβουλεύει, δείχνοντας τους καθημερινά μέσα από περιστατικά που συμβαίνουν γύρω τους, τον τρόπο ώστε να αξιολογούν και να αντιμετωπίζουν τα γεγονότα και τις καταστάσεις. Κρατάει ισορροπία ανάμεσα στο αυστηρός και γλυκός. Είναι προστατευτικός απέναντι τους ακόμη και όταν δεν είναι μαζί τους, μοιράζεται τις δυσκολίες του επαγγέλματος του με τρόπο που να μπορούν να τις κατανοήσουν εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας τους. Η εμπιστοσύνη που έχει χτίσει ανάμεσα τους είναι τόσο ισχυρή που τα παιδιά τον υπερασπίζονται στο έπακρο όταν πρόκειται να είναι στο πλάι ενός νέγρου που κατηγορείται άδικα. Η δικαιοσύνη και η συμπόνια είναι από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του και τα δικά του λόγια είναι που κάνουν τον αναγνώστη να αισθάνεται λες και είναι πάλι παιδί και ακούει το δάσκαλό του να του μιλάει για το σωστό, τη συνύπαρξη με τους άλλους και τη ζωή. Η στάση ζωής του εναντιώνεται ασυμβίβαστα σε οτιδήποτε αναιρεί την ανώτερη ηθική και πνευματική αξία της ζωής. Δεν περιφρονεί τον ΄΄ανθρώπο΄΄παρά μένει συνεπής στις αρχές του χωρίς φανατισμούς και υπερβολές. Έχει αξίες και ιδανικά για πραγματική δικαιοσύνη, τις συζητά με θάρρος με τους συμπολίτες παρότι ξέρει πως δε γίνεται αρεστός. Ο προβληματισμός του για τις αμετάκλητες πεποιθήσεις των ανθρώπων της εποχής του για το ρατσισμό φαίνεται ότι κλείνει αισιόδοξα και αυτό έγκειται στο γεγονός ότι πρώτη φορά οι ένορκοι προβληματίστηκαν και άργησαν να βγάλουν απόφαση σε υπόθεση που είχε να κάνει με νέγρο, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ένας εξ αυτών ήταν υπέρ της αθωότητας αυτού. Μέσα σαυτό το κατεστημένο πλαίσιο της κοινωνίας το ηθικό μεγαλείο του Άττικους που μένει πιστός στα ιδανικά του αποκτά εκτυφλωτική αίγλη και γίνεται άξιο κάθε τιμής.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΧΩΡΙΩΝ.
«Δε θα καταλάβεις πραγματικά έναν άνθρωπο μέχρι να σκεφτείς τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία – μέχρι να βάλεις τα παπούτσια του και να περπατήσεις με αυτά»
Ο Άττικους δράττει την ευκαιρία και συμβουλεύει τα παιδιά του, χρησιμοποιώντας συμβολικά και πάλι το παράδειγμα με το παραπάτημα στα παπούτσια του άλλου δηλαδή εννοούσε τη ζωή του καθενός . Τα παιδιά αντιδρούν και κατακρίνουν τη γειτόνισσα τους για την κακή συμπεριφορά της απέναντι τους, μιλώντας άσχημα για τον πατέρα τους αλλά και για τους νέγρους. Η γυναίκα αυτή είχε καταλήξει έπειτα από πολλές αντιξοότητες να μείνει ολομόναχη χάνοντας την οικογένεια της. Προσπαθούσε να επιβιώσει μέσα από μία ανίατη ασθένεια που είχε. Έκανε χρήση μορφίνης για χρόνια ώστε να αντέχει τους πόνους, μα από ένα σημείο και μετά πήρε την απόφαση να τη σταματήσει ώστε να νιώσει πως είναι η ελευθερία, το να μην εξαρτάσαι από κανέναν στη ζωή και ας ήταν αυτό το τέλος της. Τη δεκαετία του ΄30 στην Αμερική που έσφυζε από αδικία και φυλετικές διακρίσεις αυτός ο πατέρας αποφασίζει να κάνει τα παιδιά του να σκεφτούν πριν αποφασίσουν να κρίνουν, να αναλογιστούν και άλλες παραμέτρους που μπορεί να επηρέασαν και να καθόρισαν εν τέλει τη συμπεριφορά ενός ατόμου όσο αφορά τον εαυτό του αλλά και τις σχέσεις του με τους άλλους. Εφόσον τις αναγνωρίσουν θα πρέπει να κατανοήσουν και τα συναισθήματα των άλλων ακόμη κι αν διαφωνούν με αυτά. Έτσι για μία ακόμη φορά τους δίνει τροφή για σκέψη γιατί πιστεύει ότι η αλλαγή στις μελανές πεποιθήσεις της ανθρωπότητας θα έρθει μέσα από τα φρέσκα μυαλά των παιδιών. Ενστερνίζομαι απόλυτα τη συμβουλή του Άττικους. Η ενσυναίσθηση είναι ένα απαραίτητο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης που ωφελεί την επικοινωνία και την ευδοκίμηση των ανθρώπινων σχέσεων. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να πορευθούμε μαζί σ αυτόν τον πλανήτη που τόσο ταλαιπωρούμε καθημερινά. Φοβάμαι πως αν δε σταματήσουμε να ζούμε με το ΄΄εγώ΄΄και όχι με το ΄΄εμείς΄΄ η ανθρωπότητα θα πάψει να εξελίσσεται.
‘’Σκοτώστε όσες κίσσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε, είναι αμαρτία να σκοτώνεις τα κοτσύφια’’ Και γιατί είναι αμαρτία να σκοτώνουμε τα κοτσύφια; “Γιατί το μόνο που κάνουν είναι να τραγουδάνε για εμάς. Δε πειράζουν τους αγρούς, δεν φωλιάζουν στα καλαμπόκια, το μόνο που κάνουν είναι να τραγουδάνε για τη δική μας ευχαρίστηση”.
Ο Άττικους απευθύνεται στα παιδιά του λέγοντας τους την παραπάνω έκφραση. Τη χρησιμοποιεί συμβολίζοντας τα κοτσύφια, τα οποία μας τέρπουν με το ευχάριστο κελάρυσμα τους χωρίς να μας ενοχλούν κάνοντας ζημιές στις αυλές ή τους αγρούς, με τη ζωή των ήσυχων ανθρώπων οι οποίες είναι απλές, ήσυχες, διακριτικές και χωρίς να ενοχλούν κανέναν γιατί έτσι το έχουν επιλέξει οι ίδιοι. Αυτό όμως δεν είναι αποδεκτό από μερίδα ανθρώπων της κοινωνίας, οι οποίοι δίνοντας μορφή στη βία -λεκτική, σωματική- τους επιτίθονται και εισβάλουν στις ζωές τους με κάθε τρόπο. Στο βιβλίο το <<κοτσύφι>> είναι τόσο ο Τom ,ο νέγρος που καταλήγει να πεθάνει επειδή κάποιοι αποφάσισαν να εισβάλουν στην ήσυχη ζωή του και να του την πάρουν στο τέλος όσο και ο Boo ,ο μυστηριώδης γείτονας που κάθε τόσο οι ήρωες της ιστορίας ήθελαν να μάθουν για τη ζωή του εισβάλοντας στο χώρο του.
Με προβληματίζει ιδιαίτερα η λέξη ΄΄κοτσύφι΄΄,διότι και στην εποχή μας συλλογίζομαι όπως και σε όλες τις εποχές υπάρχουν πολλά ανυπεράσπιστα κοτσύφια καθημερινά γύρω μας. Χρέος μας είναι να δρούμε ενάντια σε κάθε τέτοιου είδους μορφής βίας. Το πως;; εμείς, η νέα γενιά θα πρέπει να βοηθήσουμε όσο μπορούμε και όχι να σωπαίνουμε ώστε να γίνεται παράδειγμα για την κάθε γενιά που θα ακολουθεί.
Είναι υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε ώστε κάθε άνθρωπος να ζει ελεύθερος σε μια κοινωνία που δεν θα υφίστανται τις διακρίσεις και το ρατσισμό . Όλοι οι άνθρωποι έχουν Δικαιώματα, όλοι οι άνθρωποι είναι Ίσοι. Βέβαια όλα αυτά επέρχονται πρώτιστα από την παιδεία η οποία είναι απαραίτητη να παρέχεται σε κάθε παιδί από την προσχολική ηλικία.
Αρχίστε με την περιπλάνηση στο Φαράγγι Σερβίων, στην Καστροπολιτεία, το μήκος του οποίου πλησιάζει τα 3 χιλιόμετρα και το μέγιστο ύψος του υπερβαίνει τα 200 μέτρα. Οι εκπληκτικοί γεωλογικοί σχηματισμοί, η χλωρίδα και η πανίδα, καθώς και τα ζωόμορφα και ανθρωπόμορφα βράχια, συνθέτουν μια μοναδική αγριότητα και μεγαλοπρέπεια, καθιστώντας το φαράγγι των Σερβίων ένα από τα εντυπωσιακότερα στην Ελλάδα.
Καθ ολη τη διαρκεια του έτους στα Σέρβια αναβιώνουν ήθη και έθιμα, γιορτές και πανηγυρια που γίνονται ολοένα και περισσότερο πόλος έλξης επισκεπτών. Ενδεικτικά αναφέρω την Αποκριάτικη Σερβιώτικη Παρέλαση, το Αναμα των Φανών, τη μεγάλη Εμποροπανήγυρι τον Σεπτέμβρη, το Αντάμωμα της Αγίας Κυριακής.
Η νυχτερινή ζωή στα Σέρβια καλύπτει κάθε γούστο. Θα βρειτε ταβερνάκια μέσα στα γραφικά σοκάκια της πόλης όπου θα απολαύσετε την τοπική κουζίνα, ήσυχα μπαράκια αλλά και κλαμπ
Ακόμα και σήμερα που σας τα διηγούμαι όλα αυτά θα συνέχιζα να κυβερνώ, αν τα παιδιά της Ελλάδας δεν είχαν τη φαεινή ιδέα να ανατρέξουν στα βιβλία του μακρινού παρελθόντος τους, αυτά του Ιπποκράτη, και δεν ανακάλυπταν το φάρμακο που αυτός ανακάλυψε πρώτος, <<το προλαμβάνειν και τη σωστή διατροφή>>, ικανό για την εξόντωσή μου. Χωρίς να το καταλάβω… το διέδωσαν παντού!! Έτσι σταμάτησαν σιγά-σιγά να αρρωσταίνουν και άρχισαν να βγαίνουν από τα σπίτια τους. Δε θα το πιστέψετε!! Με συνέλαβαν και αυτή τη στιγμή σας αφηγούμαι την ιστορία μου κλεισμένος μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί που βρίσκεται σε έναν καταψύκτη, ούτε ξέρω πού, στους--80°C, παρέα με άλλα ξαδέρφια μου που τα συνέλαβαν παλιότερα!!!!!!!.
