Ο μαγεμένος αυλός (συνέχεια 5)

           …Το απόγευμα της επόμενης μέρας, ένας όμορφος  μα και παράξενος συνάμα άνθρωπος παρουσιάστηκε στο Χάμελιν. Φορούσε μια πολύχρωμη στολή και είχε ριγμένη στον ώμο του μια κιτρινοκόκκινη μπέρτα, από την οποία κρεμόταν ένας αυλός. Κατευθύνθηκε αμέσως στο Δημαρχείο και ζήτησε να δει το δήμαρχο.

• Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ; Τον ρώτησε καχύποπτα ο θυρωρός.
• Πες του μόνο τούτο, του είπε ο ξένος. Το επάγγελμά μου είναι ποντικοκυνηγός και μπορώ να απαλλάξω την πόλη από τα ποντίκια.

            Ο θυρωρός έτρεξε σαν τρελός να το πει στο δήμαρχο και μετά γύρισε πάλι, για να οδηγήσει τον ξένο στην αίθουσα συνεδριάσεων του συμβουλίου.

• Τι είναι αυτά που είπες; του είπε ο Δήμαρχος. Ισχυρίζεσαι ότι είσαι ικανός να απαλλάξεις την πόλη από τα ποντίκια;
• Ναι, είμαι, του απάντησε ο ξένος. Έχω το χάρισμα, να γοητεύω όλα τα βλαβερά πλάσματα αυτού του κόσμου και να με παίρνουν από πίσω. Πέρσι το χειμώνα ελευθέρωσα τη γη των Ταρτάρων από τη μάστιγα των ψειρών και την άνοιξη έσωσα τη Νίζα της Ασίας από κάτι φρικαλέες νυχτερίδες, που ρουφούσαν αίμα. Και τώρα, αν η Εξοχότητά σας μου δώσει χίλια φιορίνια, θα απαλλάξω την πόλη σας απ΄ αυτά τα βλαβερά ζώα.
• ΧΙΛΙΑ ΦΙΟΡΙΝΙΑ; φώναξαν έκπληκτοι όλοι οι σύμβουλοι μαζί. Θα σου δώσουμε ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ !