Η οικία του Μεχμέτ γνωστή και ως οικία του Μωχάμετ Άλη είναι ιστορικό μνημείο στην Καβάλα. Ήταν το μεγαλύτερο σπίτι της πόλης την περίοδο κατά την οποία κτίστηκε.
Το κτίριο πλέον λειτουργεί ως μουσείο. Η πρώτη εντύπωση μπαίνοντας στο εσωτερικό της οικίας είναι ότι μεταφέρει τον επισκέπτη στην Καβάλα του 18ου αιώνα, την πόλη όπου ο μετέπειτα κυβερνήτης της Αιγύπτου γεννήθηκε και έζησε μέχρι την ηλικία των τριάντα ετών. Ο Μεχμέτ Αλή αν και δεν γεννήθηκε στο σπίτι που σήμερα είναι γνωστό ως «Οικία Μεχμέτ Αλή» εντούτοις έζησε εκεί ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Συγκεκριμένα πιστεύεται ότι έζησε εκεί πέρα από το 1787 μέχρι –περίπου- το 1800
Το Μέγαρο Τόκου χτίστηκε από τον καπνέμπορο Δημήτριο Τόκο το 1879 ως κατοικία του, όπως φαίνεται και στην επιγραφή πάνω από το υπέρθυρο. Το Μέγαρο στέγασε το Ιταλικό Προξενείο και για μικρό χρονικό διάστημα (1879-1880) το πρώτο Ημιγυμνάσιο της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας. Μετά την πώλησή του, το 1911, στέγασε το Ελληνικό Υποπροξενείο ως την απελευθέρωση της Καβάλας από τους Βουλγάρους το 1913, οπότε στεγάστηκε το Δημαρχείο ως το 1937 και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ιδιωτικό Γυμνάσιο Παπασιδέρη.
Το Μουσείο δημιουργήθηκε με αγάπη και μεράκι από απογόνους προσφύγων δεύτερης και τρίτης γενιάς. Προσφύγων που διώχτηκαν βίαια από τις πατρίδες της Ανατολής, εγκατέλειψαν τις εστίες τους όπου επί τρεις χιλιάδες χρόνια μεγαλούργησαν, και ρίζωσαν στη νέα τους πατρίδα.
Το Μουσείο Ελιάς, το μοναδικό στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, καταλαμβάνει έκταση τριών στρεμμάτων και αποτελεί ένα σύγχρονο εκθεσιακό χώρο με αίθουσα εκδηλώσεων, υπαίθριο θέατρο, δεντροφυτεμένο περιβάλλοντα χώρο και το παλιό ελαιοτριβείο που αναπαλαιώθηκε εκ βάθρων, μαζί με το μηχανολογικό του εξοπλισμό.
Χτίστηκε το 1906 από τον Γερμανό Βαρόνο Adolf Wix ως μικρογραφία ουγγρικού πύργου και χρησιμοποιήθηκε ως επιχειρηματική έδρα και κατοικία του. Το κτίριο παρουσιάζει αρχιτεκτονικές ομοιότητες με το κτίριο του σημερινού Δημαρχείου, με έντονα τα γοτθικά χαρακτηριστικά. To 1925 αγοράστηκε από αμερικανική καπνεμπορική εταιρεία. Σήμερα ανήκει στον Δήμο Καβάλας και στεγάζει υπηρεσίες.
Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας είναι το κτίσμα με τα πιο καθαρά νεοκλασικά στοιχεία. Χτίστηκε πριν από το 1884, ως κατοικία πλούσιου καπνεμπόρου. Τη σημερινή του μορφή την πήρε μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε και έγιναν μετατροπές για να στεγαστεί Τράπεζα. Σήμερα λειτουργεί ως το Δημοτικό Ωδείο της Καβάλας
Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Μωχάμετ Άλη, ιδρυτής της τελευταίας Αιγυπτιακής δυναστείας, ίδρυσε στην γενέτειρά του Καβάλα το Ιμαρέτ, ένα θρησκευτικό, εκπαιδευτικό και φιλανθρωπικό ίδρυμα. Μέχρι το 1902 λειτούργησε ως ισλαμικό ιεροδιδασκαλείο, καθώς η εκπαίδευση των μουσουλμάνων μέχρι το 1846 ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τη θρησκεία. Από τα τέλη του 1922 οι χώροι του Ιμαρέτ χρησιμοποιήθηκαν για τη στέγαση των προσφύγων. Μεταγενέστερα λειτούργησε ως μουσείο, καφετέρια και εστιατόριο.