ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΕΧΜΕΤ ΑΛΗ

 

Η οικία του Μεχμέτ γνωστή και ως οικία του Μωχάμετ Άλη είναι ιστορικό μνημείο στην Καβάλα. Ήταν το μεγαλύτερο σπίτι της πόλης την περίοδο κατά την οποία κτίστηκε.

Το κτίριο πλέον λειτουργεί ως μουσείο. Η πρώτη εντύπωση μπαίνοντας στο εσωτερικό της οικίας είναι ότι μεταφέρει τον επισκέπτη στην Καβάλα του 18ου αιώνα, την πόλη όπου ο μετέπειτα κυβερνήτης της Αιγύπτου γεννήθηκε και έζησε μέχρι την ηλικία των τριάντα ετών. Ο Μεχμέτ Αλή αν και δεν γεννήθηκε στο σπίτι που σήμερα είναι γνωστό ως «Οικία Μεχμέτ Αλή» εντούτοις έζησε εκεί ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Συγκεκριμένα πιστεύεται ότι έζησε εκεί πέρα από το 1787 μέχρι –περίπου- το 1800

ΜΕΓΑΡΟ ΤΟΚΟΥ

 

Το Μέγαρο Τόκου χτίστηκε από τον καπνέμπορο Δημήτριο Τόκο το 1879 ως κατοικία του, όπως φαίνεται και στην επιγραφή πάνω από το υπέρθυρο. Το Μέγαρο στέγασε το Ιταλικό Προξενείο και για μικρό χρονικό διάστημα (1879-1880) το πρώτο Ημιγυμνάσιο της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας. Μετά την πώλησή του, το 1911, στέγασε το Ελληνικό Υποπροξενείο ως την απελευθέρωση της Καβάλας από τους Βουλγάρους το 1913, οπότε στεγάστηκε το Δημαρχείο ως το 1937 και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ιδιωτικό Γυμνάσιο Παπασιδέρη.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

 

Το Μουσείο δημιουργήθηκε με αγάπη και μεράκι από απογόνους προσφύγων δεύτερης και τρίτης γενιάς. Προσφύγων που διώχτηκαν βίαια από τις πατρίδες της Ανατολής, εγκατέλειψαν τις εστίες τους όπου επί τρεις χιλιάδες χρόνια μεγαλούργησαν, και ρίζωσαν στη νέα τους πατρίδα.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΙΑΣ

 

Το Μουσείο Ελιάς, το μοναδικό στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, καταλαμβάνει έκταση τριών στρεμμάτων και αποτελεί ένα σύγχρονο εκθεσιακό χώρο με αίθουσα εκδηλώσεων, υπαίθριο θέατρο, δεντροφυτεμένο περιβάλλοντα χώρο και το παλιό ελαιοτριβείο που αναπαλαιώθηκε εκ βάθρων, μαζί με το μηχανολογικό του εξοπλισμό.

Οι χώροι του μουσείου ξυπνάνε μνήμες σε αυτούς που τα χρόνια της δεκαετίας του ’50 προσπάθησαν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες των προϊόντων του καπνού, του σταφυλιού και της ελιάς.

ΜΕΓΑΡΟ WIX

 

Χτίστηκε το 1906 από τον Γερμανό Βαρόνο Adolf Wix ως μικρογραφία ουγγρικού πύργου και χρησιμοποιήθηκε ως επιχειρηματική έδρα και κατοικία του. Το κτίριο παρουσιάζει αρχιτεκτονικές ομοιότητες με το κτίριο του σημερινού Δημαρχείου, με έντονα τα γοτθικά χαρακτηριστικά. To 1925 αγοράστηκε από αμερικανική καπνεμπορική εταιρεία. Σήμερα ανήκει στον Δήμο Καβάλας και στεγάζει υπηρεσίες.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΣΧΗ

 

Ιδρύθηκε το 1910 από τη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Κυριών Καβάλας, για να στεγάσει τη Λέσχη της Ελληνικής Κοινότητας Καβάλας. Το κτίριο ανακαινίστηκε από το Δήμο Καβάλας, προβάλλοντας τις αρχιτεκτονικές του αρετές και λαμβάνοντας χρήσεις πολιτισμού. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου αποπνέει το πνεύμα της εποχής εκείνης, συνυφαίνοντας τη διάθεση για επίδειξη δυνάμεως και πλούτου, με ένα αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας για την αρχαιοελληνική παράδοση.

ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΕΣ

 

Από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι τη δεκαετία του 1950 η Καβάλα είναι το μεγαλύτερο κέντρο επεξεργασίας και εξαγωγών καπνού στα Βαλκάνια. Στην πόλη συγκεντρώνονται ευρωπαϊκοί εμπορικοί οίκοι και προξενεία. Στις αρχές του 20ου αιώνα η πόλη διέθετε εκατόν πενήντα ραφτάδικα, δέκα πολυτελείς αίθουσες κινηματογράφου, κέντρα διασκέδασης, καφενεία, εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία.

1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ

 

Είναι ένα από τα τρία μεγαλόπρεπα τουρκικά οικοδομήματα που χτίστηκαν την εικοσαετία 1890-1910, την εποχή της μεγάλης ανάπτυξης του καπνεμπορίου. Ανεγέρθη μεταξύ 1909-1910, αμέσως μετά τη χορήγηση του Συντάγματος στην Τουρκία. Ανήκε στην τουρκική κοινότητα της Καβάλας και χρησιμοποιήθηκε ως τουρκικό σχολείο. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και μέχρι το 1916 χρησιμοποιήθηκε ως ελληνικό νοσοκομείο. Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, το 1922, κατοχυρώθηκε ως περιουσία του ελληνικού δημοσίου. Σήμερα στεγάζεται το 1ο Γυμνάσιο Καβάλας.

ΩΔΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

 

 

Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας είναι το κτίσμα με τα πιο καθαρά νεοκλασικά στοιχεία. Χτίστηκε πριν από το 1884, ως κατοικία πλούσιου καπνεμπόρου. Τη σημερινή του μορφή την πήρε μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε και έγιναν μετατροπές για να στεγαστεί Τράπεζα. Σήμερα λειτουργεί ως το Δημοτικό Ωδείο της Καβάλας

ΙΜΑΡΕΤ

 

Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Μωχάμετ Άλη, ιδρυτής της τελευταίας Αιγυπτιακής δυναστείας, ίδρυσε στην γενέτειρά του Καβάλα το Ιμαρέτ, ένα θρησκευτικό, εκπαιδευτικό και φιλανθρωπικό ίδρυμα. Μέχρι το 1902 λειτούργησε ως ισλαμικό ιεροδιδασκαλείο, καθώς η εκπαίδευση των μουσουλμάνων μέχρι το 1846 ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τη θρησκεία. Από τα τέλη του 1922 οι χώροι του Ιμαρέτ χρησιμοποιήθηκαν για τη στέγαση των προσφύγων. Μεταγενέστερα λειτούργησε ως μουσείο, καφετέρια και εστιατόριο.