Ο ανεμόμυλος Στέκομαι ψηλά, σ’ εμένα πάνε όλοι σίτο ν’ αλέσουν.

Κορονοϊός Μαζί με καραντίνα βαριέμαι πολύ

Ερημίτης Και έτσι ξαφνικά αντίκρισα το απέραντο γαλάζιο και έναν παράδεισο μοναδικό αφού έφτασα στον ερημότοπο αυτό.   Μόνο το κύμα ακούγονταν στη χρυσαφένια θάλασσα και ο βράχος ερημίτης που αγκάλιαζε το σύμπαν.   Άσπρα βότσαλα κάτω απ’ τον καυτό ήλιο έτριζαν απ’ του ανθρώπου το πάτημα.   Και έμεινα εκεί στην άκρη του κόσμου […]

Λαμπερός ήλιος σε κύμα κρυστάλλινο μόνος έπαιζε.

Πανσέληνος και Το φεγγάρι λάμπει σε Γη και ουρανό

Ένα καράβι στα γαλάζια νερά καθρεφτίζεται   Μόνο του πλέει κι από πάνω ο ήλιος του χαμογελά  

Στο ψηλό βουνό κανείς δεν θα σε πάει. Ξεκίνα λοιπόν.