Φιλοσοφία για Παιδιά

Kintsugi: Πώς μια ιαπωνική μορφή τέχνης μπορεί να μας “αλλάξει”

Σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω για τη Kintsugi που είναι μία μορφή ιαπωνική τέχνης.

Η αλήθεια είναι πως έμαθα γι' αυτή μέσα από μια σειρά που έβλεπα. Με ενέπνευσε πολύ και με συγκίνησε...Πέρασε ο καιρός και όταν κάναμε με τους μαθητές μου στη Δ΄ Δημοτικού στα Θρησκευτικά, για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή του άλλου όπως είναι, τότε θεώρησα πως ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να τη παρουσιάσω.

Υπάρχουν δύο εκδοχές για το πώς προέκυψε η Kintsugi:

Η πρώτη αναφέρει πως λόγω των πολλών σεισμών στην Ιαπωνία έπρεπε οι κάτοικοι να βρουν έναν ωραίο τρόπο να επιδιορθώνουν τα κεραμικά τους που έσπαγαν.

Η δεύτερη μιλά για έναν θρύλο, οποίος αναφέρει πως πριν από 400 με 500 χρόνια, τον  δέκατο πέμπτο αιώνα ένας σογκούν, ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης, είχε ένα φλιτζάνι τσαγιού που αγαπούσε πολύ, έπεσε κάτω όμως και έσπασε. Στεναχωρήθηκε πολύ, γιατί ήταν το αγαπημένο του και αρνήθηκε να το πετάξει. Αποφάσισε λοιπόν να το στείλει  στην Κίνα για επιδιόρθωση. Το περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία, όμως όταν το έλαβε πίσω, δυσαρεστήθηκε καθώς είχε επικολληθεί πρόχειρα και ακαλαίσθητα∗ με αποτέλεσμα να μη μπορεί να κρατήσει ούτε το νερό. Έδωσε τότε διαταγή στους τεχνίτες της εποχής να αναζητήσουν έναν εναλλακτικό, κομψό τρόπο επισκευής.

Τότε εκείνοι αποφάσισαν να γεμίσουν τα ραγίσματα και τα κενά με χρυσάφι!

Με αυτόν τον τρόπο το σπασμένο φλιτζάνι εγινε ακόμη πιο πολίτιμο και κάπως έτσι, σύμφωνα πάντα με τον θρύλο, γεννήθηκε η Kintsugi.

Η Kintsugi μάς δείχνει πως η ομορφιά δεν κρύβεται στην τελειότητα και πολλές φορές αυτό που αισθανόμαστε πως είναι ελλάττωμα αν το αγαπήσουμε θα γίνουν όλα πιο όμορφα. Ας αγαπάμε και να εκτιμούμε τα ελαττώματά μας, γιατί αυτά μας κάνουν μοναδικούς.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

∗ άσχημα, πρόχειρα