Ο παππούς μας γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Ταξιάρχη, ένα ορεινό χωριό στην βόρεια Χαλκιδική.

- Ποιες ήταν οι ασχολίες των κατοίκων εκείνη την εποχή στο χωριό;

- Τότε δεν είχαμε πολλές επιλογές. Όλοι οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με αγροτικές δουλειές. Όταν ήμουν μικρό παιδί όμως, δεν υπήρχαν τα εργαλεία που οι αγρότες έχουν σήμερα. Οι αγρότες καλλιεργούσαν μόνοι τους, χωρίς μηχανήματα, την γη, φύτευαν το σιτάρι και αργότερα το μάζευαν για να φτιάξουν ψωμί. Το φθινόπωρο το φύτευαν και το καλοκαίρι το μάζευαν, το πήγαιναν στο μύλο και το άλεθαν για να το κάνουν αλεύρι.

- Ποια επαγγέλματα υπήρχαν τότε που τώρα δεν υπάρχουν;

- Τότε υπήρχαν πολλοί κτηνοτρόφοι και γεωργοί, αλλά τώρα λιγόστεψαν κι αυτοί.

- Ποιες δυσκολίες είχαν οι άνθρωποι τον χειμώνα;

- Ζεσταινόμασταν με  ξυλόσομπες .  Δεν μπορούσαμε να φροντίσουμε τα ζώα, γιατί το χωριό μου βρίσκεται σε βουνό και χιόνιζε πολύ. Επίσης, δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα ακόμα  και το διάβασμα των παιδιών γινόταν με λάμπες πετρελαίου.

- Πώς ήταν η κοινωνική ζωή;

- Οι άνθρωποι πήγαινα κάθε Κυριακή στην εκκλησία και συναντιόμασταν. Είχαμε και πολλά πανηγύρια όπου οι άνθρωποι διασκέδαζαν όλοι μαζί. Στις ονομαστικές γιορτές των συγγενών μας μαζευόμασταν όλοι μαζί και γιορτάζαμε.

- Πως άλλαξε η ζωή σήμερα;

- Με την πάροδο των χρόνων ο κόσμος αναπτύχθηκε. Κατ' αρχάς ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα τη δεκαετία του'70 στο χωριό. Αγοράσαμε ψυγεία, ραδιόφωνα κι άλλες συσκευές και μετά από λίγο πήραμε και τηλεόραση. Όταν άρχισαν να φτιάχνονται και οι δρόμοι, οι κάτοικοι αγόρασαν και αγροτικά αμάξια, οπότε οι δουλειές έγιναν ευκολότερες.

- Πως είναι σήμερα το χωριό και οι ασχολίες των κατοίκων;

- Το χωριό μου έχει αναπτυχθεί και έχουν δημιουργηθεί καινούρια επαγγέλματα, έχουμε και επιστήμονες και τουρισμό. Το επάγγελμα όμως για το οποίο φημίζεται ο Ταξιάρχης είναι η καλλιέργεια χριστουγεννιάτικων δέντρων που και ο ίδιος καλλιεργώ.

Η συνέντευξη έγινε από τον Σπύρο και την Παναγιώτα Μπάμπα