Γενικές Πληροφορίες
Η Υδατοσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα, το οποίο διεξάγεται σε πισίνα, από δύο επταμελείς ομάδες - έξι παίκτες πεδίου και έναν τερματοφύλακα. Ο σκοπός του
παιχνιδιού είναι η επίτευξη τερμάτων με τη ρίψη της μπάλας μέσα στο τέρμα που φυλάσσεται από τον τερματοφύλακα, και νικήτρια είναι η ομάδα με τα περισσότερα γκολ.
Ιστορια
Το άθλημα της υδατοσφαίρισης συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 1900,όντας ένα από τα πρώτα ομαδικά αθλήματα που πέτυχαν αυτήν την αναγνώριση, αν και από τότε έχει αλλάξει πολύ. Συχνά οι κανονισμοί αλλάζουν, σε μια προσπάθεια της διεθνούς ομοσπονδίας να κάνει το άθλημα πιο κινητικό και θεαματικό.
Σύμφωνα με μια φήμη, κάποτε στην Ινδία Άγγλοι έφιπποι παίζοντας το πόλο, από στραβό χτύπημα έστειλαν την μπάλα σε παρακείμενη λίμνη. Οι πολίστες βρήκαν την ευκαιρία να βουτήξουν στο νερό για να δροσίσουν την μπάλα και διαπίστωσαν ότι μπορεί να γίνει ένα ανάλογο παιχνίδι μέσα στο νερό. Έτσι, με μια μικρή μπάλα του πόλο παίχτηκε για πρώτη φορά πόλο σε πισίνα που είχε για τέρματα δυο βάρκες σε απόσταση 50 μέτρων.
Αργότερα ο χώρος μίκρυνε και η μπάλα μεγάλωσε. Οι πρώτες καταγεγραμμένες προσπάθειες διεξαγωγής έλαβαν μέρος στο 4ο υπαίθριο φεστιβάλ που οργάνωσε ο Κολυμβητικός Όμιλος Λονδίνου το 1873. Άγγλοι κολυμβητές με φανατικότερο τον Ουίλσον από τη Γλασκόβη οργάνωσαν τους πρώτους ανεπίσημους αγώνες το 1876. Σε 10 χρόνια συντάχθηκαν οι πρώτοι κανονισμοί και έγιναν οι πρώτοι αγώνες πρωταθλήματος. Το 1890 παίχτηκε σε ανοικτό κολυμβητήριο του Κένσιγκτον ο πρώτος διεθνής αγώνας μεταξύ της Αγγλίας και της Σκωτίας. Υπήρχε μεγάλος φανατισμός και οι Άγγλοι κέρδισαν με 4-0. Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε διέδωσε το άθλημα στην Ουαλία και την Ιρλανδία, και το άθλημα προστέθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων 1900 στο Παρίσι. Το 1901 έγινε και ο πρώτος διεθνής αγώνας μεταξύ συλλόγων στη Βιέννη, με αντιπάλους μια ομάδα της Ουγγαρίας και τη Βίνερ Ατλέτικ Σπορ Κλουμπ.
Κανόνες
Η υδατοσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα και παίζεται σε πισίνα από δυο ομάδες. Κάθε ομάδα έχει στη διάθεσή της 13 ή 15 παίκτες ανάλογα με τη διοργάνωση, από τους οποίους συμμετέχουν οι επτά, και αντικειμενικός σκοπός της είναι να στείλει την μπάλα στα δίχτυα της αντίπαλης ομάδας. Οι παίκτες, εκτός του τερματοφύλακα, επιτρέπεται να χρησιμοποιούν μόνο το ένα χέρι στην προώθηση ή τη μεταβίβαση της μπάλας, που μοιάζει με εκείνη της πετοσφαίρισης. Η προώθηση της μπάλας με τα δύο χέρια οδηγεί σε ποινή.
Σήμερα έχουν γίνει αρκετές τροποποιήσεις σε αυτό το άθλημα. Η επίθεση κάθε ομάδας διαρκεί 30΄΄. Κάθε αγώνας έχει τέσσερις περιόδους από 8 λεπτά. Ανάμεσα στην 1η και 2η περίοδο, όπως και ανάμεσα στην 3η και 4η περίοδο, υπάρχει 1΄ διάλειμμα. Ανάμεσα στην 2η και 3η περίοδο υπάρχει ημίχρονο που διαρκεί πέντε λεπτά στο οποίο οι ομάδες αλλάζουν εστίες.
Γκολ επιτυγχάνεται όταν ολόκληρη η μπάλα περάσει τη νοητή γραμμή του τέρματος που βρίσκεται ανάμεσα στα κάθετα και το οριζόντιο δοκάρι της εστίας, με την προϋπόθεση ότι δεν προωθήθηκε με γροθιά και ότι μετά από εκτέλεση φάουλ την άγγιξαν τουλάχιστον δυο παίκτες. Εάν το φάουλ απέχει τουλάχιστον 6 μέτρα από το τέρμα μπορεί να εκτελεστεί απευθείας (εξάμετρο). Επίσης γκολ (για την ακρίβεια αυτογκόλ) επιτυγχάνεται και όταν ένας αθλητής περάσει τη γραμμή του τέρματος της ομάδας του μαζί με την μπάλα (στην πράξη, σπάνια τυχαίνει αυτό). Νικήτρια είναι η ομάδα που πετυχαίνει τα περισσότερα γκολ. Κατάλληλα χρώματα θεωρούνται το άσπρο για τη γραμμή του τέρματος που πρέπει να απέχει τουλάχιστον 30 εκ. από το άκρο της πισίνας, το άσπρο για τη γραμμή της σέντρας που χωρίζει την πισίνα σε δυο ίσα μέρη, το κόκκινο για τη γραμμή του κόρνερ που απέχει δυο μέτρα από τη γραμμή του τέρματος και το κίτρινο για τη γραμμή του πέναλτι που απέχει πέντε μέτρα από τη γραμμή του τέρματος.
Στην πλευρά της πισίνας όπου κινούνται οι κριτές τερμάτων τοποθετείται δυο μέτρα μακριά από κάθε γωνία ένα ευδιάκριτο χρωματιστό σημάδι. Για τον διαιτητή πρέπει να υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος, έτσι ώστε να κινείται από το ένα έως το άλλο άκρο της μιας πλευράς της πισίνας, καθώς και για τους δυο κριτές τερμάτων που βρίσκονται στο ύψος των γραμμών του τέρματος. Οι διαστάσεις του αγωνιστικού χώρου είναι 30x20 μέτρα για τους άνδρες, 25x20 μέτρα για τις γυναίκες και το βάθος της πισίνας τουλάχιστον 2 μέτρα.
Οι θέσεις του πόλο
Στην υδατοσφαίριση συμμετέχουν στον αγώνα 6 παίκτες πεδίου και ο τερματοφύλακας. Οι θέσεις των παικτών πεδίου αριθμούνται από το 1 έως το 6 και ο τερματοφύλακας είναι το νούμερο 7. Ας αναλύσουμε αρχικά τις θέσεις γενικώς. Όπως επιτίθεται μία ομάδα, η δεξιά πλευρά της ονομάζεται "πλευρά της πάσας" και η αριστερή "πλευρά του σουτ". Οι θέσεις αριθμούνται ως εξής: Η θέση 1 ονομάζεται εξτρέμ (extrem) της πάσας. Το 2 ονομάζεται ντεμί (demi) της πάσας. Το 3 είναι η θέση του κεντρικού (ή αμυντικού). Το 4 και το 5 είναι το ντεμί (demi) και το εξτρέμ (extrem) του σουτ αντίστοιχα ενώ το 6 είναι η θέση του φουνταριστού. Τέλος όπως προαναφέρθηκε η θέση νούμερο 7 είναι ο τερματοφύλακας.
Πηγές:https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CE%B4%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7