Είχαμε 2 ολόκληρους μήνες να μπούμε στο σχολείο μας και να βρεθούμε από κοντά.
Πόσο συγκινητικό να υποδέχομαι τα παιδιά ένα-ένα στην πόρτα!
Την πρώτη μέρα την αφιερώσαμε στο ξανα-ζέσταμα της σχέσης μας.
Μαζευτήκαμε στην "παρεούλα" και κρατήσαμε στα χέρια μας ένα ξύλινο τουβλάκι που συμβόλιζε την καρδιά μας. Είπαμε λόγια της καρδιάς. Πώς νιώθει η καρδιά μου τώρα που γύρισε στο σχολείο;
"Μου είχατε λείψει όλοι", "Είμαι τόσο χαρούμενη που είμαι εδώ".
Μόλις το κάθε παιδί ολοκλήρωνε το μοίρασμά του, σηκωνόταν και παρέδιδε την καρδιά του σε κάποιο άλλο παιδί μαζί με ένα μικρό χάδι στον ώμο.
Στο τέλος τραγουδήσαμε το τραγούδι της τάξης μας, το ζεστό μπισκότο!
Την υπόλοιπη μέρα την αφιερώσαμε στο παιχνίδι (στην τάξη και στην αυλή μας) και ζωγράφισε το κάθε παιδί τη μαμά του σε ένα μικρό χαρτάκι για να φτιαχτεί ένα μικρό δώρο-μπρελόκ για τη γιορτή της μητέρας. Να τα μπρελόκ μας!
