Το παιδί μέσω του φανταστικού-συμβολικού παιχνιδιού προσπαθεί να γνωρίσει και να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει. Παίζοντας, επεξεργάζεται πτυχές της κοινωνικής ζωής και πειραματίζεται σε σχέση με αυτές.
Το συμβολικό/φανταστικό παιχνίδι δεν είναι μία απλή δραστηριότητα. Αποτελεί μία αυθεντική ευκαιρία μάθησης και ανάπτυξης. Απαιτεί από τα παιδιά στρατηγικές σκέψης. Τα παιδιά μαθαίνουν να σχεδιάζουν ένα πλάνο, να ισορροπούν τις ιδέες τους, να συζητούν, να λαμβάνουν αποφάσεις από κοινού, να επιλύουν συγκρούσεις, να λαμβάνουν υπόψη τους τις επιθυμίες των άλλων και να συνεργάζονται κ.α. Το συμβολικό παιχνίδι παίζει σημαντικότατο ρόλο τόσο στην νοητική και γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών όσο και στην συναισθηματική και κοινωνική.
Στόχος είναι τη φετινή χρονιά να βοηθήσω τα παιδιά να εμπλακούν όσο το δυνατόν περισσότερο σε συμβολικό και φανταστικό παιχνίδι δίνοντας τους ερεθίσματα και ιδέες προς αυτήν την κατεύθυνση. Κάναμε ήδη την αρχή:
1) Ο σερβιτόρος παίρνει παραγγελία από πελάτη
2) Ο σερβιτόρος μεταφέρει την παραγγελία στο μάγειρα
3) Στρώσιμο του τραπεζιού και επίλυση προβλήματος: πώς τοποθετούνται τα σερβίτσια, τα μαχαιροπίρουνα;)
4) Ευχαριστημένος πελάτης ετοιμάζεται να απολαύσει το γεύμα του
Το παραπάνω παιχνίδι ξεκίνησε με τη δική μου ερώτηση: Τι λέτε να παίξετε "εστιατόριο"; Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και τότε τους είπα πως θα χρειαστεί να αποφασίσουν ποιος θα είναι ο πελάτης, ποιος ο σερβιτόρος κλπ. Όλα τα υπόλοιπα τα σκέφτηκαν μόνοι τους! Εγώ παρατηρούσα από κοντά τι κάνανε βγάζοντας φωτογραφίες και ενθαρρύνοντας τους να συνεχίσουν το παιχνίδι... Όταν ο σερβιτόρος πήγε να πάρει παραγγελία τον ρώτησα: "Πώς θα τα θυμάσαι όλα αυτά; Μήπως να κρατήσεις σημειώσεις;" Εκείνος λίγο φοβισμένα μου απάντησε πως δεν ξέρει να γράφει και τότε τον ενθάρρυνα να γράψει όπως εκείνος μπορεί. Αυτό ήταν! Κάθε δισταγμός χάθηκε και το παιχνίδι φούντωσε!