Η ομάδα της Γαλλίας το 2013.

Η καλλιτεχνική κολύμβηση^[1] ή αλλιώς συγχρονισμένη είναι άθλημα του υγρού στίβου. Συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των αγώνων μόλις το 1973. Έχει τρία αγωνίσματα, το ατομικό, το ντουέτο (ζεύγος) και το ομαδικό.

Παραδοσιακά, το άθλημα ήταν αποκλειστικά για γυναίκες, αν και τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ισχυρό κίνημα για να γίνει και άθλημα των αντρών, ενώ πρόσφατα έχουν αρχίσει να λαμβάνουν χώρα και τέτοιες διοργανώσεις, όπως και με ντουέτα άντρας / γυναίκα. Η καλλιτεχνική κολύμβηση είναι ένα είδος επίδειξης μέσα στο νερό, στο οποίο οι αθλήτριες κρίνονται για την εκτέλεση ορισμένων κολυμβητικών κινήσεων που έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες αθλητικές αρχές. Οι αθλήτριες βαθμολογούνται, με θεωρητικό μέγιστο το 100, για την εκτέλεση μιας σειράς από φιγούρες και για ένα τυπικό κολυμβητικό πρόγραμμα που γίνεται με τη συνοδεία μουσικής.

Ιστορία

Το άθλημα ξεκίνησε ως δημοφιλής ψυχαγωγία στις ΗΠΑ στη δεκαετία του 1930, δεν αναπτύχθηκε όμως σαν οργανωμένο σπορ παρά μόνο μετά το 1950. Αναγνωρίστηκε από τη FINA, την διεθνή ομοσπονδία κολύμβησης, το 1952. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα έγινε το 1973, ενώ το άθλημα περιλήφθηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984. Μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς ήταν οι κυρίαρχες χώρες του αγωνίσματος που διεκδικούσαν την πρωτιά (με συνήθη τρίτη την Ιαπωνία), αλλά από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1998 και μετά, η Ρωσία (ενώ προηγουμένως δεν είχε κερδίσει κανένα ολυμπιακό μετάλλιο) έκανε ξαφνικά ένα εντυπωσιακό άλμα απόδοσης και κυριάρχησε ολοκληρωτικά, και μάλιστα δεν έχει χάσει ποτέ ούτε ένα χρυσό μετάλλιο σε όλες τις Ολυμπιάδες από το 2000 έως σήμερα! Ιδιαίτερα δυνατές είναι, επίσης, η Κίνα, η Ουκρανία, η Ιαπωνία και η Ισπανία, ενώ ισχυρή παρουσία στο αγώνισμα έχουν και η Ιταλία, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Ελβετία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Βραζιλία.

Κανονισμοί

Στις εθνικές και διεθνείς συναντήσεις η πισίνα πρέπει να είναι τετράγωνη, με ελάχιστο μήκος πλευράς 12 μέτρα. Το βάθος της πρέπει να είναι τουλάχιστον τρία μέτρα για τις φιγούρες και 1,7 μέτρα για το τυπικό πρόγραμμα. Η ελάχιστη θερμοκρασία της πισίνας πρέπει να είναι 24 βαθμοί Κελσίου.

Η ομάδα της Ρωσίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2007.

Οι διοργανωτές των αγώνων είναι υποχρεωμένοι να έχουν τα κατάλληλα μηχανήματα για την αναπαραγωγή της μουσικής που επιθυμούν οι αθλήτριες. Σε αυτά περιλαμβάνονται και υποβρύχια ηχεία, γνωστά ως υδρόφωνα, που τηρούν τους κανόνες ασφάλειας. Για τις υποχρεωτικές φιγούρες, οι αθλήτριες πρέπει να φοράνε μαύρο μαγιό με άσπρο σκουφάκι, όπως στη διπλανή φωτογραφία. Για το τυπικό κολυμβητικό πρόγραμμα, μπορούν να φορέσουν οποιοδήποτε μαγιό θεωρείται κατάλληλο.

Οι ελάχιστες ανάγκες σε διεθνείς συναντήσεις είναι ένας διαιτητής που επιβλέπει τα αγωνίσματα, διορίζει και κατευθύνει τους υπόλοιπους κριτές, δίνει το σύνθημα για την έναρξη των αγωνισμάτων, επιβάλλει ποινές και εγκρίνει τη βαθμολογία. Υπάρχουν μια ή δυο ή τρεις ομάδες από πέντε ή επτά κριτές που βαθμολογούν τις κολυμβήτριες και ένας βοηθός του διαιτητή σε κάθε ομάδα κριτών, αρμόδιος για τις υποχρεωτικές φιγούρες. Τρεις βαθμολογητές σε κάθε ομάδα κριτών, καταχωρούν τη βαθμολογία των κριτών και υπολογίζουν τις συνολικές επιτυχίες των αθλητριών. Τέλος, υπάρχει και ένας αρμόδιος με βοηθούς για τις υποχρεωτικές φιγούρες, που βεβαιώνει ότι οι αθλήτριες βρίσκονται στη σωστή θέση της αφετηρίας τη στιγμή που πρέπει, ένας ελεγκτής της μουσικής και δυο χρονομέτρες για τον κανονικό χρόνο του προγράμματος.