Γιατί οι φοιτητές ακόμη και των Θεωρητικών Σχολών δεν αγοράζουν και δεν διαβάζουν βιβλία, δυσκολεύονται σε μεγάλα κείμενα και αγνοούν την απόλαυση της ανάγνωσης - «650 σελίδες; Αποκλείεται...».
«Πρότεινα στους φοιτητές μου να διαβάσουν ένα βιβλίο λογοτεχνίας που εξηγούσε μέσα από την ιστορία του πώς λειτουργεί η οικονομία. Το πρώτο πράγμα που με ρώτησαν ήταν πόσες σελίδες έχει. Οταν τους απάντησα 650, άκουσα μία μόνο λέξη: αποκλείεται…». Αυτή την απάντηση δίνει ακαριαία καθηγήτρια Οικονομικών στην ερώτηση «διαβάζουν σήμερα οι φοιτητές σας «εξωσχολικά» βιβλία;». Βέβαια, όταν μιλάμε για φοιτητές ή φοιτήτριες των Θετικών Επιστημών, των Μαθηματικών ή της Οικονομίας, ίσως μοιάζει λογικό το να μην περιμένεις να τους δεις με ένα λογοτεχνικό βιβλίο στο χέρι. Οταν όμως σπουδάζουν Γλώσσα, Φιλοσοφία, Ιστορία, ή Λογοτεχνία;
«Μπήκα στην τάξη με τους πρωτοετείς και διαπίστωσα ότι δεν είχε διαβάσει κανείς ποτέ μια αρχαία τραγωδία. Δεν ήξεραν ούτε μια αρχαία τραγωδία να μου πουν» αφηγείται ο Παύλος Κόντος, καθηγητής στο Τµήµα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. «Για τους τωρινούς φοιτητές το βιβλίο είναι κάτι ξένο, έχουν συνηθίσει να διαβάζουν στον υπολογιστή, ή στο κινητό ή στο τάμπλετ. Το βιβλίο δεν είναι κομμάτι της ζωής τους, δεν είναι κάτι που το γνωρίζουν, που το επιθυμούν, κάτι που τους λείπει» λέει χαρακτηριστικά.
Το ότι οι φοιτητές δεν αγοράζουν βιβλία επιβεβαιώνεται και από την έρευνα του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Εργων Λόγου (ΟΣΔΕΛ) σχετικά με την αναγνωστική συμπεριφορά, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την επιστημονική διεύθυνση του καθηγητή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκου Παναγιωτόπουλου και δημοσιοποιήθηκε το 2024. «Οι φοιτητές είναι οι λιγότερο εντατικοί αγοραστές βιβλίων από κάθε άλλη ομάδα» διαπιστώνεται από τον ίδιο. Στην έρευνα καταγράφεται μεν μια αύξηση των αναγνωστών στις νεανικές γενιές, αλλά παράλληλα και μια στροφή προς τα ολιγοσέλιδα βιβλία.