Ο χορός σχηματίστηκε στο νότιο Μπρονξ κατά τη δεκαετία του 1970, μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία του κινήματος. Το breakdancing, συνήθως, γίνεται με την ανάλογη μουσική υπόκρουση από boomboxes ή συστήματα PA. Επίσης, γίνονταν μάχες χορού breakdancing, πάνω σε χλοοτάπητα, με σκοπό να αποδειχτεί η καλύτερη συμμορία.

Το χιπ χοπ είναι ένα κίνημα καλλιτεχνικό, αλλά και με έντονα κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό υπόβαθρο. Εμφανίστηκε στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης και εξαπλώθηκε σε όλον τον κόσμο. Περιλαμβάνει εικαστικές τέχνες (γκράφιτι), μουσική, χορό, κινηματογράφο, βίντεο, ντύσιμο και τρόπο ζωής. Είναι δηλαδή μια ολόκληρη κουλτούρα.*

Στην πορεία αναμείχθηκαν κι άλλα είδη μουσικών ακουσμάτων όπως soul, salsa, blues, jazz, funky music. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να προστεθούν επιπλέον κινησιολογίες και βήματα από αυτά τα στυλ χορού.

Ως χορός και ως μουσική, το hip hop παρουσιάζει παραλλαγές από τόπο σε τόπο. Τα βασικά είδη του χορού είναι το hip hop και το breakdance. Η βασική διαφορά που παρουσιάζουν είναι ότι ενώ τα περισσότερα βήματα του πρώτου γίνονται όρθια και ακολουθούν τον ρυθμό του τραγουδιού, το breakdance περιλαμβάνει κυρίως κινήσεις στο πάτωμα (floorwork) και ακροβατικές κινήσεις, οι οποίες χορεύονται ακανόνιστα πάνω στη μουσική.

Τα οφέλη του χορού στο σώμα«Ο χορός προάγει την ευεξία, συμβάλλει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, βελτιώνει τη μυϊκή δύναμη και τη νευρομυϊκή συναρμογή, τη συνεργασία δηλαδή του νευρικού συστήματος με τους μύες για την εκτέλεση μιας κίνησης, τον ρυθμό

Ο χορός αποτελεί μία από τις αρχαιότερες εκφράσεις του ανθρώπινου σώματος. Σε κάθε περίσταση της ζωής, χαρά η θλίψη, ο χορός επενέβαινε και λειτουργούσε ως κάθαρση για την ανθρώπινη ψυχή σε οποιοδήποτε συναισθηματικό πεδίο και αν βρισκόταν. Ο έρωτας, ο πόνος, η προδοσία, ο ενθουσιασμός, η μεταρσίωση του πνεύματος αποτυπώνονται σε βήματα και ο άνθρωπος τα ακολουθεί, αφήνοντας την ψυχή του να ουρλιάξει σιωπηλά.

Ο Χορός, έβγαινε πάντοτε στις αρχαίες τραγωδίες, του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη, μιλώντας και τραγουδώντας για τα πάθη των ηρώων. Και η Τερψιχόρη, η μούσα του χορού, χόρευε και εκείνη και υμνούσε τα μικρά και τα μεγάλα πάθη των ανθρώπων. Άλλωστε, ο χορός έχει συνδεθεί περισσότερο με την έκφραση και την εξύμνηση του ερωτικού συναισθήματος, όπως και του ξεσπάσματος από τον πόνο που συνήθως εμπεριέχει.

Ο χορός ως κοινωνικό και πολιτιστικό φαινόμενο
Οι άνθρωποι, διαχρονικά, εμπεριέχουν το χορό σε κάθε έκφανση της ζωής τους. Σε εκδηλώσεις, σε γάμους, σε νυχτερινή διασκέδαση. Από το ρομαντικό τανγκό μέχρι το σπάσιμο των πιάτων, ο χορός αναδεικνύει την ανθρώπινη ανάγκη για έκφραση και εκτόνωση, για ξέσπασμα και για λύτρωση.

Η κίνηση του σώματος σε συνδυασμό με την ανθρώπινη επαφή, καθιστά τον χορό έναν από τους κορυφαίους τρόπους αλληλοσύνδεσης, επικοινωνίας και συνδιαλλαγής με άλλους ανθρώπους. Η τέχνη του κινηματογράφου ανέδειξε μύθους του χορού με κινηματογραφικές σκηνές που συνεπαίρνουν διαχρονικά το κοινό. Ο χορός αποτελεί τμήμα του πολιτισμού της εκάστοτε χώρας, η οποία έχει τους δικούς της χορούς. Ειδικά η Ελλάδα, της οποίας και ο κάθε νομός μπορούμε να πούμε, έχει τις δικές του χορευτικές κινήσεις, διαθέτει πολλά και διαφορετικά είδη χορών.