ΤΟ ΧΑΝΤΜΠΟΛ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Η ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ είναι ένα από τα παλιότερα αθλήματα που υπάρχουν στο αθλητικό στερέωμα. Έχει κάνει την εμφάνισή της σε αμφορείς της Αρχαίας Ελλάδας αλλά η γέννησή της χρονολογείται ακόμη πιο παλιά.

Το χαρακτηριστικότερο εύρημα, που επιβεβαιώνει την καλλιέργεια ενός είδους χειροσφαίρισης, βρίσκεται στη Δωδώνη και πρόκειται για ένα χάλκινο αγαλματίδιο που απεικονίζει ένα παιδί με μία σφαίρα στο χέρι και χρονολογείται τον 3ο αιώνα π.Χ. Στην Αίγυπτο υπάρχουν απεικονίσεις στους τάφους του Όσιρις με ιερείς να χτυπάνε την μπάλα με το χέρι που χρονολογούνται στο 2.000 π.Χ. Ακόμη και στην Ομήρου Οδύσσεια βρίσκουμε τις ρίζες τις χειροσφαίρισης, αφού υπάρχει αναφορά σ' ένα παιχνίδι που κυριαρχούσε η ανταλλαγή της μπάλας.

Το χάντμπολ για πρώτη φορά εμφανίζεται σε μεγάλο κοινό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936 με 11 παίκτες σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Επέστρεψε στις Ολυμπιάδες το 1972 στο Μόναχο ως κανονικό άθλημα του προγράμματος με 7 παίκτες σε κλειστό γυμναστήριο.

Στην Ελλάδα πρωτοπαίχτηκε το 1922 στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του Πανελληνίου Γ.Σ. με 11 παίκτες. Το δίδαξε στην Αθήνα ο τότε διευθυντής του γυμναστηρίου του Πανελληνίου, καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Ευάγγελος Καλφαρέντζος που μετέφρασε και τους πρώτους κανονισμούς. Ομάδες ιδρύουν ο Πανελλήνιος, ο Εθνικός, η Νήαρ Ήστ, οι Νέοι Βύρωνα, ο Παναθηναϊκός, η Α.Ε.Κ., ο Απόλλωνας, η Α.Ε. Ελληνορώσων και η Α.Ε. Χαλκίδας. Πέντε Χρυσά μετάλλια κατακτά ο Πανελλήνιος Γ.Σ. Ο βίος του αθλήματος σταματά το 1931, ενώ στην δεκαετία του 1950 παίζεται με 11 παίκτες και περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των τοπικών πρωταθλημάτων σχολείων στην Θεσσαλονίκη (1951-1954).

Στις 13 Φεβρουαρίου του 1977 στο Αμύνταιο Φλώρινας, γίνεται η πρώτη επίσημη αγωνιστική εκδήλωση του χάντμπολ στην Ελλάδα με συμμετοχή 4 ομάδων ανδρών και 2 γυναικών. Ανδρών: Αμύντας Αμυνταίου, ΝΕΛΕ Αμυνταίου, Γυμνάσιο Αμυνταίου και Εθνικός Κοζάνης. Γυναικών: Αμύντας Αμυνταίου και Γυμνάσιο Αμυνταίου. Την άνοιξη του 1977 έγιναν στην Αθήνα αγώνες σε διοργάνωση του Πανελληνίου με συμμετοχή του Πανελληνίου και του Τελαμώνα Σαλαμίνας.

Η πρώτη Πανελλήνια διοργάνωση έγινε το Σεπτέμβριο του 1977 στην Αθήνα με συμμετοχή 12 ομάδων. Νικητής ο Φίλιππος Βεροίας. Το 1978 διοργανώθηκε πρωτάθλημα κέντρου στην Αθήνα και το Μάιο του ιδίου χρόνου στην Κατερίνη η δεύτερη Πανελλήνια συνάντηση με νικητή τον Αμύντα Αμυνταίου. Το 1979 ιδρύεται η Ομοσπονδία Χειροσφαιρίσεως Ελλάδος (ΟΧΕ), που διοργάνωσε το πρώτο επίσημο Πρωτάθλημα με πρωταθλητή τον Ιωνικό. Από τότε μέχρι σήμερα το χάντμπολ γνώρισε μια αλματώδη ανάπτυξη στην Ελλάδα. Την στιγμή αυτή το χάντμπολ καλλιεργείται σε περισσότερα από 140 σωματεία σε όλη την Ελλάδα και έχει εγγεγραμμένους περισσότερους από 25.000 αθλητές και αθλήτριες όλων των ηλικιών.

Αξιόλογη είναι επίσης και η γεωγραφική διασπορά του αθλήματος στην χώρα, αφού μεγάλος αριθμός σωματείων προέρχεται από μη αστικά κέντρα και περιοχές όπως η Ημαθία, Άρτα, Πελοπόννησος, Μυτιλήνη, Κρήτη, Θεσσαλία, Φλώρινα, Θράκη, κ.α.

ΥΨΗΛΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
Παρότι σχετικά νέο σε σχέση με άλλα αθλήματα στην Ελλάδα, το Ελληνικό χάντμπολ έχει σημειώσει αρκετές επιτυχίες σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο:

6η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ανδρών στην Τυνησία το 2005

6η θέση στους Άνδρες στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004

Συμμετοχή της ομάδας του Φιλίππου Βέροιας στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Challenge το 2003

8η Θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στο Κατάρ το 1999

7η Θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων στην Αυστρία το 1998

4η Θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων στην Εσθονία το 1997

Η χειροσφαίριση (ή χάντμπολ, από το αγγλ. handball < hand = χέρι + ball = μπάλα) είναι ομαδικό ολυμπιακό άθλημα, το οποίο παίζεται από άνδρες και γυναίκες. Διαθέτει στοιχεία από όλα τα ομαδικά αθλήματα. Ωστόσο, πιο πολύ προσιδιάζει στο ποδόσφαιρο, με τη διαφορά ότι το χάντμπολ παίζεται με τα χέρια και σε κλειστό γήπεδο. Επίσης, οι παίκτες στο ποδόσφαιρο είναι περισσότεροι από εκείνους της χειροσφαίρισης. Ο αγώνας χωρίζεται σε δύο ημίχρονα , από τα οποία το καθένα διαρκεί 30 λεπτά. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει μία διακοπή δεκαπέντε λεπτών. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να επιτευχθούν τέρματα, με νικήτρια ομάδα να είναι εκείνη που πετυχαίνει τα πιο πολλά από αυτά. Το άθλημα εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972.

Γήπεδο και παίκτες

Μέγεθος και σχέδιο ενός γηπέδου χειροσφαίρισης.

Οι διαστάσεις του χώρου όπου διεξάγονται οι αγώνες είναι 40Χ20 μ. Το γήπεδο χωρίζεται στα δύο από μία κεντρική γραμμή (κατά πλάτος). Στο κέντρο των δύο ακριανών γραμμών κατά πλάτος του γηπέδου βρίσκονται δύο εστίες , με ύψος 2 μέτρα και μήκος 3 μέτρα. Η περιοχή του τέρματος ορίζεται στα 6 μέτρα. Μια γραμμή σε σχήμα ημικύκλιου επιτρέπει να ξεχωρίζει η περιοχή αυτή. Δικαίωμα να πατήσει σε αυτή τη περιοχή έχει αποκλειστικά ο τερματοφύλακας και κανένας άλλος από τους παίκτες. Αναφορικά με τους παίκτες, οι τελευταίοι διακρίνονται σε βασικούς, που είναι επτά (συμπεριλαμβανομένου του τερματοφύλακα) και σε ισάριθμους αναπληρωματικούς.

Μπάλα και στολές

Η μπάλα που χρησιμοποιείται στο άθλημα είναι κατασκευασμένη από δέρμα και η περίμετρός της διαφέρει στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες. Έτσι, για τους άνδρες ορίστηκε σε 58-60 εκατοστά, ενώ για τις γυναίκες σε 54-56 εκατοστά. Η στολή των παικτών και παικτριών αποτελείται από φανέλα με κοντά μανίκια (και με αρίθμηση από το 1 ως το 99) και κοντό παντελόνι. Για να υπάρχει καλύτερη επαφή, επαλείφουν τις άκρες των δακτύλων τους με κόλλα.

Κανόνες

Περίμετρος 58-60 εκ.(ανδρών) και 54-56 εκ. (γυναικών)

Ο βασικός σκοπός είναι η να σταλεί η μπάλα στο τέρμα της αντίπαλης ομάδας από τους παίκτες ή τις παίκτριες. Αυτό γίνεται με την αποκλειστική χρήση των χεριών. Οι παίκτες που πραγματοποιούν επίθεση δεν επιτρέπεται να κρατήσουν την μπάλα για χρόνο μεγαλύτερο των 3 δευτερολέπτων χωρίς να πασάρουν, να σουτάρουν ή να κάνουν ντρίμπλα. Στη διάρκεια του αγώνα μπορεί να γίνουν απεριόριστες αλλαγές μεταξύ των παικτών ή παικτριών.

Φάουλ

Σε περίπτωση που ο παίκτης ή η παίκτρια χτυπήσει τον αντίπαλο με αντιαθλητικό τρόπο, τότε δέχεται απευθείας κόκκινη κάρτα. Εάν κάποιος αμυντικός παίκτης ή παίκτρια χτυπήσει αντίπαλο, τότε του/της καταλογίζεται φάουλ από τους δύο διαιτητές του αγώνα. Κανονικά ο διαιτητής προειδοποιεί με κίτρινη κάρτα για παράβαση, αλλά σε περίπτωση που το χτύπημα είναι σκληρό, τότε μπορεί να παραβλέψει την προειδοποίηση και ο παίκτης που έκανε το χτύπημα αποβάλλεται για δύο λεπτά και μετά την παρέλευση της ποινής, επανέρχεται στο παιχνίδι. Ωστόσο, ο παίκτης μπορεί να αποβληθεί οριστικά από τον αγώνα εάν συμπληρώσει τρεις αποβολές διάρκειας δύο λεπτών η καθεμιά. Επίσης μπορεί να αποβληθεί και να του πάρουν το αθλητικό δελτίο με μπλε κάρτα σε περίπτωση που έχει άσχημη συμπεριφορά. Τότε πρέπει να περάσει από αθλητικό δικαστήριο.

Ιστορικά στοιχεία

Φάση από αγώνα χειροσφαίρισης γυναικών.

Η χειροσφαίριση έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Με κάποιες διαφορές από τη σημερινή του μορφή εμφανίστηκε στη Δανία, τη Γερμανία και την Τσεχοσλοβακία στα τέλη του 19ου αιώνα[1]. Τότε παιζόταν με ομάδες απαρτιζόμενες από 11 παίκτες. Το 1910 διατυπώθηκαν οι πρώτοι κανονισμοί για τη χειροσφαίριση, στη Σουηδία. Το 1922 έγιναν ανάλογοι αγώνες και στον ελληνικό χώρο. Η Διεθνής Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης (IHF) ιδρύθηκε το 1946 στην Κοπεγχάγη. Σήμερα η έδρα της είναι στη Γενεύη και υπό την αιγίδα της διεξάγονται σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις του χάντμπολ. Η πρώτη εμφάνιση του αθλήματος σε Ολυμπιακούς Αγώνες έγινε επίσημα το 1972, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου. Το 1979 ιδρύθηκε η Ελληνική Ομοσπονδία (Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης Ελλάδος), γνωστότερη με το αρκτικόλεξο ΟΧΕ. Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1977 διεξήχθη στο Αμύνταιο ο πρώτος επίσημος αγώνας.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7

https://www.e-handball.gr/