Ελληνικά

Ο γέρος κιθαρίστας

Ο γερός κιθαρίστας είναι μια ελαιογραφία του Πάμπλο Πικάσο , την οποία δημιούργησε στα τέλη του 1903 και στις αρχές του 1904. Απεικονίζει έναν ηλικιωμένο μουσικό, έναν τυφλό, κακοποιό άντρα με νήματα, ο οποίος χτυπάει αδύναμα την κιθάρα του ενώ παίζει στους δρόμους της Βαρκελώνης , Ισπανία . Εκτίθεται στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου ως μέρος της συλλογής μνημείων Helen Birch Bartlett . 

Κατά τη στιγμή της The Old guitarist " δημιουργίας , Μοντερνισμός , Ιμπρεσιονισμός , μετά-ιμπρεσιονισμό , και Συμβολισμός είχε επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό το στυλ του Πικάσο. Επιπλέον, ο Ελ Γκρέκο , το χαμηλό βιοτικό επίπεδο του Πικάσο και η αυτοκτονία ενός αγαπητού φίλου επηρέασαν το στυλ του Πικάσο εκείνη την εποχή που έγινε γνωστή ως η Μπλε Περίοδος του .  Αρκετές ακτινογραφίες, υπέρυθρες εικόνες και εξετάσεις από επιμελητές αποκάλυψαν τρεις διαφορετικές φιγούρες κρυμμένες πίσω από τον παλιό κιθαρίστα.

α στοιχεία του The Old Guitarist επιλέχθηκαν προσεκτικά για να δημιουργήσουν μια αντίδραση από τον θεατή. Για παράδειγμα, το μονοχρωματικό συνδυασμό χρωμάτων δημιουργεί επίπεδες, δισδιάστατες μορφές που διαχωρίζουν τον κιθαρίστα από το χρόνο και τον τόπο. Επιπλέον, η συνολική σίγαση της μπλε παλέτας δημιουργεί έναν γενικό τόνο μελαγχολίας και τονίζει το τραγικό και θλιβερό θέμα. Η μόνη χρήση λαδιού στο πάνελ προκαλεί μια πιο σκοτεινή και πιο θεατρική διάθεση. Το λάδι τείνει να συνδυάζει τα χρώματα μαζί χωρίς να μειώνει τη φωτεινότητα, δημιουργώντας μια ακόμη πιο συνεκτική δραματική σύνθεση. 

Επιπλέον, ο κιθαρίστας, αν και μυώδης, δείχνει λίγο σημάδι της ζωής και φαίνεται να είναι κοντά στο θάνατο, υπονοώντας λίγη άνεση στον κόσμο και τονίζοντας τη δυστυχία της κατάστασής του. Οι λεπτομέρειες εξαλείφονται και η κλίμακα χειραγωγείται για να δημιουργήσει επιμήκεις και κομψές αναλογίες εντείνοντας παράλληλα τη σιωπηλή σκέψη του κιθαρίστα και την αίσθηση της πνευματικότητας. Η μεγάλη, καφέ κιθάρα είναι η μόνη σημαντική αλλαγή χρώματος που βρέθηκε στον πίνακα. το θαμπό καφέ του, εμφανές στο μπλε φόντο, γίνεται το κέντρο και το επίκεντρο. Η κιθάρα έρχεται να αντιπροσωπεύσει τον κόσμο του κιθαρίστα και μόνο ελπίδα για επιβίωση. Αυτό το τυφλό και φτωχό θέμα εξαρτάται από την κιθάρα του και το μικρό εισόδημα που μπορεί να κερδίσει από τη μουσική του για επιβίωση. Μερικοί ιστορικοί τέχνης πιστεύουν ότι αυτός ο πίνακας εκφράζει τη μοναχική ζωή ενός καλλιτέχνη και τους φυσικούς αγώνες που έρχονται με την καριέρα. Επομένως, η μουσική ή η τέχνη γίνεται ένα βάρος και μια αποξενωτική δύναμη που απομονώνει τους καλλιτέχνες από τον κόσμο.  Ωστόσο, παρά την απομόνωση, ο κιθαρίστας (καλλιτέχνης) εξαρτάται από την υπόλοιπη κοινωνία για επιβίωση. Όλα αυτά τα συναισθήματα αντικατοπτρίζουν την κατάσταση του Πικάσο εκείνη την εποχή και την κριτική του για την κατάσταση της κοινωνίας. Ο Παλαιός Κιθαρίστας γίνεται αλληγορία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Αφήστε μια απάντηση