Posted on April 5, 2022
Υακινθος
Υάκινθος είναι βολβώδες καλλωπιστικό πολυετές φυτό. Ανήκει στην οικογένεια Asparagaceae και στο γένος Hyacinthus όπου κατατάσσονται περισσότερα από 30 είδη φυτών. Κατάγεται από τις περιοχές της ανατολικής Μεσογείου όπως την Ελλάδα, την Μικρά Ασία και την Συρία. Σε μερικά μέρη της Ελλάδας λέγεται διατσέντο (Επτάνησα και νησιά του Αιγαίου) ή διατσίντο (Χίος) (από το ιταλικό giacinto «υάκινθος»).
Καλλιέργεια
Ο Υάκινθος καλλιεργείται μέσω του βολβού, από τον οποίο αναπτύσσονται 4 έως 6 φύλλα που είναι μακριά, λογχοειδή με πράσινο χρώμα και το ύψος τους φτάνει τα 20 με 25 εκατοστά. Για ν' αναπτυχθεί χρειάζεται περίπου 8 με 10 εβδομάδες , ένα μέρος που είναι σκοτεινό, η θερμοκρασία του οποίου να μην ξεπερνάει τους 12 βαθμούς Κελσίου και μέτριας σύστασης έδαφος
Ανθοφορία
Ανθοφορεί περίπου στα μέσα της άνοιξης ανάλογα τις καιρικές συνθήκες.Τα άνθη εμφανίζονται στο κέντρο του ανθικού στελέχους στην κορυφή του οποίου αναπτύσσονται. Το μέγεθος των ανθέων φτάνει τα 2 εκατοστά. Έχουν διάφορα χρώματα όπως μοβ, ροζ και λευκό
Χρησιμότητα
Ο Υάκινθος είναι ένα φυτό με μεγάλη καλλωπιστική αξία. Χρησιμοποιείται κυρίως στην ανθοδετική τέχνη, είτε ολόκληρο το φυτό, είτε κομμένα ανθικά του στελέχη.
Posted on March 8, 2022
Δοκιμή
Με τον όρο φυτό χαρακτηρίζεται ένας από τους τύπους με τους οποίους εμφανίζεται η ζωή στη γη, κι ο όρος φυτό είναι γενική ονομασία που δίνεται στα ποώδη, θαμνώδη και δενδρώδη ζώντα είδη. Τα Φυτά (Plantae) αποτελούν ένα από τα 4 βασίλεια (μαζί με τα Ζώα, τα Πρώτιστα και τους Μύκητες) που σχηματίζουν το υπερβασίλειο των Ευκαριωτικών οργανισμών (Ευκάρυα). Μέχρι το 2010 είχαν βρεθεί 300-315 χιλιάδες είδη φυτών, εκ’των οποίων τα 260-290 χιλιάδες ήταν Σπερματόφυτα. Σαφή όρια μεταξύ των ζώων και φυτών είναι δύσκολο να ανευρεθούν και, τις περισσότερες φορές, η διάκριση αυτών είναι τεχνητή, ιδιαίτερα στο επίπεδο των μικροοργανισμών. Τούτο είναι δε πολύ φυσικό αφού και οι δύο κατηγορίες φέρονται να εξελίχθηκαν από ίδιους προγονικούς παράγοντες. Τα ανώτερα, όμως, φυτά διακρίνονται σαφώς από τα ζώα. Ως κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα των φυτών (φυτικών οργανισμών) προβάλλονται: η αδυναμία μετακίνησης και μερική έλλειψη αισθήσεων, η παρουσία χλωροφύλλης και η θρέψη αυτών από ανόργανες ενώσεις με την λειτουργία της φωτοσύνθεσης. Επίσης, η παρουσία της κυτταρίνης στα φυτικά κύτταρα, που λείπει τελείως στα ζωϊκά, είναι εκείνη που αποτελεί και τον ασφαλέστερο χαρακτήρα των φυτών. Η επιστήμη που εξετάζει τα φυτά ονομάζεται Φυτολογία ή Βοτανική.
Ορισμός
Τα φυτά είναι μια από τις δύο ομάδες στις οποίες παραδοσιακά χωρίζονται οι οργανισμοί, η άλλη είναι τα ζώα. Η διαίρεση χρονολογείται τουλάχιστον από τον Αριστοτέλη (384 π.Χ. – 322 π.Χ.), ο οποίος διέκρινε σε φυτά που γενικά δεν κινούνται, και σε ζώα τα οποία συχνά κινούνται για να πιάσουν την τροφή τους. Πολύ αργότερα, όταν ο Λινναίος (1707-1778) δημιούργησε τη βάση του σύγχρονου συστήματος επιστημονικής ταξινόμησης, οι δύο αυτές ομάδες έγιναν τα βασίλεια Vegetabilia (αργότερα Metaphyta ή Φυτά) και Animalia (ονομάζονται επίσης μετάζωα). Από τότε, έχει καταστεί σαφές ότι το φυτικό βασίλειο, όπως είχε αρχικά οριστεί περιλαμβάνονται αρκετές άσχετες ομάδες, και τους μύκητες και αρκετές ομάδες φυκών, που αφαιρέθηκαν σε νέα βασίλεια. Ωστόσο, οι εν λόγω οργανισμοί εξακολουθούν να θεωρούνται συχνά φυτά, κυρίως σε δημοφιλή πλαίσια. Έξω από τα επίσημα επιστημονικά πλαίσια, ο όρος “φυτό” σημαίνει μια ένωση με ορισμένα χαρακτηριστικά, όπως ότι είναι πολυκύτταροι, έχουν κυτταρίνη, και έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν φωτοσύνθεση.