Οι πρώτοι προσωπικοί υπολογιστές εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1970. Εκείνη την εποχή, κάποιοι στο σπίτι άρχισαν να συναρμολογούν υπολογιστές και μόνο με ερευνητικό ενδιαφέρον. Εκείνη την εποχή, η χρήση τέτοιων προσωπικών υπολογιστών στο σπίτι δεν ήταν. Και ήδη το 1975, εμφανίστηκε ο πρώτος προσωπικός υπολογιστής Altair 8800. Ονομάστηκε ο πρώτος εμπορικά επιτυχημένος υπολογιστής. Δημιουργός του είναι ο Αμερικανός μηχανικός Henry Edward Roberts.

Ενδιαφέρον προκαλεί όχι μόνο η ημερομηνία δημιουργίας του πρώτου υπολογιστή και ο δημιουργός του, αλλά και η εμφάνιση του μηχανήματος. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο πρώτος μαζικός προσωπικός υπολογιστής και ακόμη και οι συσκευές των αρχών της δεκαετίας του '90 ήταν πολύ πιο αδύναμοι από τους σύγχρονους. Ένα παράδειγμα είναι το γεγονός ότι η ποσότητα της σύγχρονης μνήμης μπορεί να συγκριθεί με τη συνολική μνήμη δίσκου περισσότερων από χιλίων προσωπικών υπολογιστών των αρχών της δεκαετίας του '90. Επίσης για άλλους δείκτες. Ο πρώτος προγραμματιζόμενος υπολογιστής εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1946. Το βάρος του ήταν περίπου τριάντα τόνοι. Ο υπολογιστής περιείχε 18.000 σωλήνες κενού.

Οι πρώτοι υπολογιστές κατασκευάστηκαν μόνο για υπολογιστές. Ακόμη και οι πολύ πρωτόγονες μηχανές υπερτερούσαν των ανθρώπων. Η δεύτερη χρήση των υπολογιστών ήταν οι βάσεις δεδομένων. Τους χρειάζονταν η κυβέρνηση και οι τράπεζες. Για τους σκοπούς αυτούς απαιτήθηκαν πιο σύνθετα μηχανήματα με προηγμένα συστήματα εισόδου και εξόδου και αποθήκευση πληροφοριών. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκε τότε η γλώσσα Kobal.

Η μηχανή του Γάλλου επιστήμονα Blaise Pascal ήταν μηχανική συσκευή με τη μορφή κουτιού με πολυάριθμα διασυνδεδεμένα γρανάζια. Με τη βοήθεια ειδικής περιστροφής των τροχών στοιχειοθέτησης, οι προστιθέμενοι αριθμοί εισήχθησαν στο μηχάνημα. Τα τμήματα 0-9 εφαρμόστηκαν σε κάθε έναν από τους τροχούς. Όταν εισήχθη ένας αριθμός, οι τροχοί μετακινήθηκαν στον απαιτούμενο αριθμό. Η πρώτη γενιά υπολογιστών είχε πέντε γραναζωτοί τροχοί. Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός τους αυξήθηκε σε 6 ή οκτώ, γεγονός που κατέστησε δυνατή την εργασία με μεγάλους αριθμούς.

Πιστεύεται ότι ο πρώτος υπολογιστής δημιουργήθηκε από τον Γάλλο επιστήμονα Blaise Pascal. Του ανήκει η ιδέα το 1642 να δημιουργήσει τον πρώτο ψηφιακό υπολογιστή. Με αυτή την ανακάλυψη, μάλιστα, ξεκίνησαν όλα. Αν και οι αυτόματοι υπολογισμοί είχαν πολλά πλεονεκτήματα, η χρήση μιας τέτοιας συσκευής για οικονομικούς διακανονισμούς στη Γαλλία ήταν προβληματική, καθώς περιέπλεκε την αρχικά δύσκολη διαδικασία των υπολογισμών. Σε δέκα χρόνια, ο Pascal κατάφερε να κατασκευάσει πενήντα και να πουλήσει περίπου δώδεκα παραλλαγές του μηχανήματος που πολλοί αποκαλούν τώρα τον πρώτο υπολογιστή στον κόσμο.

Ένας άλλος εξέχων επιστήμονας σε αυτόν τον τομέα είναι ο Konrad Zuse, Γερμανός μηχανικός και πρωτοπόρος στη μηχανική υπολογιστών. Πολλοί έχουν ακούσει ότι η τεμπελιά είναι η κινητήρια δύναμη της προόδου. Ο Zuse δεν άρεσε τόσο πολύ στους πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς που αποφάσισε να δημιουργήσει μια υπολογιστική μηχανή χρησιμοποιώντας το δυαδικό σύστημα. Ο πρώτος του υπολογιστής απαιτούσε πλήρη αφοσίωση, έτσι ο Konrad Zuse αφιέρωσε όλο τον χρόνο του για να τον δημιουργήσει. Ως αποτέλεσμα, έξι χρόνια αργότερα, ο κόσμος είδε τη δημιουργία του.

Πότε λοιπόν εμφανίστηκε ο πρώτος υπολογιστής; Αν μιλάμε για τον πρώτο προκάτοχο των σύγχρονων υπολογιστών - άβακας (άβακας), τότε βρίσκονταν ακόμα στην αρχαία Βαβυλώνα. Από τότε, η ανθρωπότητα μπόρεσε να εφεύρει συσκευές που επιτρέπουν απλούς υπολογισμούς. Η πρόοδος μπορούσε να παρατηρηθεί από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, και η κορύφωση ήταν στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Το 1938 δημιουργήθηκε το πρώτο μηχανικά προγραμματιζόμενο μηχάνημα Z1 και στη βάση του, τρία χρόνια αργότερα, δημιουργήθηκε ο πρώτος υπολογιστής Z3, ο οποίος έχει τις ιδιότητες ενός σύγχρονου υπολογιστή.

Είναι πολύ δύσκολο να το φανταστεί κανείς σύγχρονη κοινωνία χωρίς υπολογιστές. Αυτές οι «έξυπνες μηχανές» κάποτε μπήκαν στη ζωή μας και έγιναν πραγματικά αναπόσπαστο κομμάτι της. Ωστόσο, υπήρξαν στιγμές που η ανθρωπότητα μόλις έκανε τα πρώτα βήματα προς τη δημιουργία τέτοιων συσκευών. Ποιος είναι ο δημιουργός του πρώτου και πώς έμοιαζε ο πρώτος προσωπικός υπολογιστής;

Οι άνθρωποι από πολύ παλιά χρησιμοποιούσαν βοηθητικές συσκευές για να κάνουν υπολογισμούς. Ένα απλό παράδειγμα είναι η συσκευή για τον έλεγχο της ισότητας του βάρους: η κλασική ζυγαριά. Άλλο ένα είναι η απαρίθμηση: τα καρό υφάσματα των αγορών χρησίμευαν ως απλές δομές δεδομένων για να απαριθμούνται στοίβες από νομίσματα, με βάση το ύψος. Μια μηχανή πιο προσανατολισμένη προς την αριθμητική είναι ο άβακας. Η πλέον πρώιμη μορφή του άβακα, ο άβακας σκόνης, φαίνεται να είχε εφευρεθεί πρώτα στη Βαβυλωνία. Ο Αιγυπτιακός άβακας με χάντρες και κλωστή υπάρχει από το 500 π.Χ. Οι βοηθητικές συσκευές για υπολογισμούς έχουν αλλάξει από τις απλές συσκευές για μέτρηση και καταγραφή, στον άβακα, τον λογαριθμικό κανόνα, τους αναλογικούς υπολογιστές και πρόσφατα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ακόμα και σήμερα, ένας πεπειραμένος χρήστης του άβακα μπορεί, χρησιμοποιώντας μια συσκευή που δημιουργήθηκε πολλούς αιώνες πριν, να εκτελέσει βασικούς υπολογισμούς ταχύτερα από έναν ανειδίκευτο χρήστη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, αν και για περίπλοκους υπολογισμούς οι υπολογιστές ξεπερνούν σε ταχύτητα ακόμα και τον πιο έμπειρο άνθρωπο.