Ο Φερνάντο Αντόνιο Νογκέιρα Πεσσόα γεννήθηκε στη Λισαβόνα στις 13 Ιουνίου 1888 και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1935. Τα βιογραφικά του στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά είναι πάρα πολύ λιγά καθώς ο ίδιος ήταν απομονωμένος, μοναχικός, είχε προβλήματα με το αλκοόλ και οι πολιτικές του πεποιθήσεις δεν ήταν και οι πλέον διαδομένες στην Πορτογαλία.
Σε ηλικία πέντε ετών θα χάσει τον πατέρα του. Η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε έναν διπλωμάτη, ο οποίος διορίστηκε στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Ο Πεσσόα ακολουθεί τη μητέρα του και τον πατριό του στο Ντέρμπαν και θα σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία και λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Cape Town. Το 1903 μπήκε πρώτος στο πανεπιστήμιο του Κεηπ Τάουν, κερδίζοντας και το Βραβείο της Βασίλισσας Βικτωρίας για την αγγλική γλώσσα. Θα επιστρέψει στη Λισαβόνα το 1905 και θα εργαστεί ως αλληλογράφος σε διάφορους εμπορικούς οίκους. Θα ζήσει μία μοναχική εργένικη ζωή συγκατοικώντας αρχικά με τη θεία του και στη συνέχεια με την ετεροθαλή αδελφή του.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του δημοσίευσε ελάχιστο μέρος του τεράστιου έργου του.Τρεις ποιητικές συλλογές στα Αγγλικά και μία στα πορτογαλικά, την Mensagem το 1933. Κάποια από τα έργα του είναι: «Ο αναρχικός τραπεζίτης», «Εγώ», «Η αγωγή του στωικού», «Ηρόστρατος», «Θαλασσινή ωδή του Αλβάρο Ντε Κάμπος» κ.α.‘Oταν το 1935 πέθανε σε ηλικία 47 ετών, από πάθηση του νεφρού, βρέθηκε στο σπίτι του ένα μπαούλο με 25.426 χειρόγραφα κείμενά του που συνιστά ένα ογκώδες ανολοκλήρωτο έργο, μεγάλο μέρος του οποίου μένει ακόμα να μελετηθεί και να εκδοθεί.
Ο Πεσσόα χρησιμοποίησε 81 καταγεγραμμένα ετερώνυμα για την υπογραφή των έργων του, μεταξύ άλλων το Αλμπέρτο Καέιρο, Αλβάρο ντε Κάμπος Ρικάρτνο Ρεις, Μπερνάντο Σοάρες, για τα οποία είχε σκεφτεί τον χαρακτήρα που κρύβεται πίσω από αυτά. Ο ίδιος είχε ψύχωση με αυτό που εμείς αποκαλούμε "εαυτό". Οι "ετερώνυμοί" του δεν είχαν φτιαχτεί από εκείνον ως διαφορετικές εκδοχές του εαυτού του, αλλά στην ψυχοσύνθεση του Πορτογάλου ποιητή είχαν υπόσταση, επάγγελμα και διαφορετικές συνήθειες ο καθένας. Φυσικά όλοι αυτοί είχαν και εντελώς διαφορετικό λογοτεχνικό ύφος μεταξύ τους, γεγονός που καταδεικνύει με τον πιο "ηχηρό" τρόπο το τεράστιο ταλέντο του ποιητή.
Μέχρι σήμερα, οι μελετητές του έργου του έχουν ανακαλύψει είκοσι επτά διαφορετικές προσωπικότητες που υπογράφουν γραπτά του Πεσσόα. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν ο αγγλόφωνος Αλεξάντερ Σερτς, από την εποχή της Νοτίου Αφρικής, ο Αλμπέρτο Καέιρο, ένας σοφός που συνθέτει τα ποιήματά του αποτραβηγμένος στην εξοχή, ο Ρικάρντο Ρέις, φιλόλογος, που προσπαθεί να αναμετρηθεί με τους αρχαίους κλασικούς και ο Άλβαρο ντε Κάμπος, μηχανικός, με παιδεία αγγλοσαξονική, που στο έργο του υμνεί την τεχνολογία και την έλευση των μοντέρνων καιρών.
Ο κριτικός λογοτεχνίας Χάρολντ Μπλουμ έγραψε ότι αποτελεί τον πιο αντιπροσωπευτικό ποιητή του 20ου αιώνα μαζί με τον Πάμπλο Νερούδα.