Η σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία υπογραμμίζει
την ανάγκη αναγνώρισης ίσων νομικών δικαιωμάτων για τα άτομα με
αναπηρία όπως και για τους άλλους πολίτες.
Στο παρελθόν, οι αποφάσεις που αφορούσαν ένα άτομο με αναπηρία
συχνά λαμβάνονταν από έναν κηδεμόνα Η σύμβαση αλλάζει αυτήν
την κατάσταση, καθώς παρέχει στα άτομα με αναπηρία τη δυνατότητα
να αποφασίζουν τα ίδια για τον εαυτό τους και να αναλάβουν τον
έλεγχο της ζωής τους. Για παράδειγμα, τα άτομα με προβλήματα
ψυχικής υγείας, και όχι οι νόμιμοι κηδεμόνες τους, θα πρέπει να έχουν
το δικαίωμα να διαχειρίζονται τις οικονομικές υποθέσεις τους, να
συνάπτουν νομικές συμβάσεις ή, εάν το επιθυμούν, να λάβουν στήριξη
για τη λήψη των αποφάσεών τους. Σε πολλές χώρες, αυτό θα επιφέρει αλλαγές στην υφιστάμενη νομοθεσία.