Συνέντευξη με την Ερασιτέχνη Ηθοποιό Άννα Μπαλάν:
- Πιστεύετε πως η κοινωνία έχει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για άτομα με αναπηρία;
Α. Μπαλάν: «Όχι, δυστυχώς, δεν πιστεύω πως η κοινωνία έχει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για άτομα με αναπηρία. Αν είχε τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, δεν θα ζητούσαμε να φτιαχτούν καινούρια και καλύτερα πεζοδρόμια, ηχητικά φανάρια. Ακόμη, θα βοηθούσε να μην παρκάρουν μπροστά σε στάσεις λεωφορείων και να μην κάνουν τους οδηγούς όδευσης. Ο σκύλος μου δεν ακολουθεί τους οδηγούς όδευσης και, γενικά, οι σκύλοι οδηγοί δεν εκπαιδεύονται να τους οδηγούν, γιατί καταλήγουν σε εμπόδια.»
- Πώς μπορεί να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση σε εγκαταστάσεις εκπαίδευσης για ανθρώπους με πρόβλημα ή απώλεια όρασης;
Α. Μπαλάν: «Πιστεύω, ότι πρώτα από όλα πρέπει οι ίδιοι οι καθηγητές να σταματήσουν να βλέπουν τα παιδιά με αναπηρία ως εξωγήινους. Κάποιοι συνδυάζουν την αναπηρία με τη νοητική στέρηση ή με πολλαπλές αναπηρίες ενώ αυτοί οι άνθρωποι είναι ολοκληρωμένοι απλώς δεν έχουν παραδείγματος χάρη την όραση. Αν οι καθηγητές το καταλάβουν αυτό, θα βοηθήσουν με αυτό τον τρόπο τα ίδια τα παιδιά της τάξης να το κατανοήσουν με εύληπτο τρόπο. Βέβαια, η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί περισσότερο τα τελευταία χρόνια και οι μαθητές με απώλεια όρασης έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν υπολογιστές κατά την διάρκεια του μαθήματος.»
- Πιστεύετε πως κάποιες αλλαγές στους δημόσιους χώρους θα μπορούσαν να σας διευκολύνουν και αν ναι τι θα θέλατε να αλλάξετε;
Α. Μπαλάν: «Θα διευκόλυνε πολύ να γνωρίζουμε, ότι με την είσοδό μας σε ένα δημόσιο κτήριο, θα υπάρχει, είτε στην πόρτα, είτε δίπλα στον ανελκυστήρα ένας μικρός χάρτης σε γλώσσα Braille και θα δίνει μια κατευθυντήρια γραμμή και θα προσανατολίζει τους ανθρώπους χωρίς όραση ή θα μπορούσε να υπάρχει ένα qr code ώστε να το διαβάζουν τα κινητά. Άλλωστε η τεχνολογία προχωράει.»
- Ποιες δυσκολίες έχετε να περάσετε καθημερινά ως Α.μ.ε.Α.;
Α. Μπαλάν: «Το έχω συνηθίσει, γιατί έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει αντιμετωπίζοντας αυτές τις 
καθημερινές δυσκολίες. Πιστεύω όμως πως έχω συμβάλλει στην κοινωνία λόγω του τικ τοκ, γιατί οι νέοι καταλαβαίνουν καλύτερα ανθρώπους με αναπηρία και δεν υπάρχουν πλέον τόσο επικριτικά βλέμματα παντού.»
- Αντλείται από κάπου δύναμη για να αντιμετωπίζεται αυτές τις δυσκολίες;
Α. Μπαλάν: «Δεν αντλώ από κάπου συγκεκριμένα δύναμη, επειδή δεν αντιμετωπίζω την τύφλωση ως μια δυσκολία, αλλά ως μια συνθήκη. Από μικρή έμαθα και σταδιακά βρήκα κάποιους τρόπους για να τα καταφέρω.»
- Η συνάντηση σας με τον Πρωθυπουργό επηρέασε καθόλου την άποψη σας για το πως οι άνθρωποι και γενικώς η κοινωνία αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης;
Α. Μπαλάν: «Δεν με επηρέασε η συνάντηση. Πήγα, επειδή μου ζητήθηκε λόγω της ημέρας Λευκού Μπαστουνιού, με τα αιτήματά μου και φυσικά, δέχτηκα την απάντηση. Μακάρι να πραγματοποιηθούν στο μέλλον. Μετά από τη συνάντηση συνέχισα να κάνω κανονικά την ζωή μου.»
- Τι είναι αυτό που αν μπορούσατε να αλλάξετε στους ανθρώπους θα αλλάζατε;
Α. Μπαλάν: «Θα ήθελα να αλλάξω την σκέψη τους για το πως αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους, όχι μόνο με αναπηρία. Γενικά, να αποδεχτούν το διαφορετικό και να κατανοήσουν ότι ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική προσωπικότητα και χαρακτήρα και φυσικά είναι μοναδικός.»
- Πώς αντιμετωπίζεται τα αρνητικά σχόλια;
Α. Μπαλάν: «Δεν δίνω σημασία στα αρνητικά σχόλια. Κάποια αρνητικά σχόλια όμως, μπορώ να τα πάρω και να τα μετατρέψω σε θετικά και να με βοηθήσουν για παράδειγμα στο να βελτιώσω τα βίντεο μου.»
Έχετε νιώσει ποτέ ότι σας απορρίπτουν λόγω της απώλειας της όρασης σας;
Α. Μπαλάν: «Δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος, έχω την στήριξη που χρειάζομαι από τον σύντροφό μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου και νιώθω πολύ καλά με αυτό.»
- Θυμάστε κάποια κίνηση που σας έχει μείνει αξέχαστη στο πέρασμα των χρόνων;
Α. Μπαλάν: «Ο σύντροφος μου και ο ξάδερφός του πιστεύουν πολύ σε εμένα και με παροτρύνουν να δοκιμάσω κάθε είδους πλατφόρμας και φυσικά με βοηθάνε με τα βίντεο. Οπότε κάθε φορά που έχω αμφιβολίες για την δουλειά είναι οι πρώτοι στους οποίους απευθύνομαι και ξέρουν να με βοηθήσουν και ψυχολογικά και πρακτικά και μετράνε εξαιρετικά οι πράξεις τους.»
- Όταν ήσασταν σε μικρή ηλικία ή και τώρα δεχτήκατε ποτέ κάποιο είδους εκφοβισμού;
Α. Μπαλάν: «Δεν νομίζω πως έχω νιώσει εκφοβισμό. Όμως, προσπαθώ πάντα να λύνω κάθε πρόβλημα γρήγορα, απλά αναγνωρίζω κατευθείαν τους τοξικούς και προβληματικούς ανθρώπους που μπορούν να κάνουν ψυχολογικό πόλεμο, τον οποίο είναι πιθανό να μην μπορεί κάποιος να τον αντέξει.»
- Πως νιώθετε που πολλά άτομα πλέον βλέπουν τα βίντεο σας, όπου και ενημερώνονται και μαθαίνουν για τα άτομα με προβλήματα όρασης;
Α. Μπαλάν: «Με χαροποιεί ιδιαίτερα που ενημερώνονται και μαθαίνουν καινούρια πράγματα για αυτό το θέμα. Αλλά με στεναχωρεί που δεν καταλαβαίνουν ότι δεν εκπροσωπώ όλους τους τυφλούς και εκπροσωπώ αποκλειστικά τον εαυτό μου. Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή που το διαχωρίζεται αυτό!»
- Τι συμβουλή θα δίνατε στα παιδιά που σας έχουν ως πρότυπα;
Α. Μπαλάν: «Να βλέπετε όλους τους ανθρώπους και με αναπηρία ως ισότιμους και να μην φοβάστε να τους πλησιάσετε και να τους ρωτήσετε το οτιδήποτε σχετικό με την αναπηρία τους ή με κάτι που νομίζετε ότι είναι τραγικό αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.»
- Πώς περνάτε τον ελεύθερο σας χρόνο;
Α. Μπαλάν: «Θα περάσω χρόνο με τους φίλους μου και με τον σκύλο μου, δηλαδή με τους ανθρώπους που αγαπώ και έχω κοντά μου, αλλά γενικά δεν θα κάνω κάτι ιδιαίτερο.»
- Η μικρή Άννα τι όνειρο θα είχε για τον κόσμο;
Α. Μπαλάν: «Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι τι όνειρα είχα για τον κόσμο. Πλέον, όμως, έχω ανεβάσει λίγο τον πήχη. Θα ήθελα να γίνει πιο προσβάσιμη η χώρα μας σε θέμα πεζοδρομίων, φαναριών, λεωφορείων. Θα ήθελα οι άνθρωποι να συμφιλιωθούν με τους ανθρώπους με αναπηρία και να μην ενοχλούν τόσο πολύ τους σκύλους οδηγούς, επειδή αποσυγκεντρώνονται.»