Το δείπνο του βοσκού (κριτική)

Σε αυτή την ταινία μου έκανε εντύπωση η θέληση και η πίστη του βοσκού να συνεχίσει τον δρόμο του παρά τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπίσει στην πορεία. Επίσης μου άρεσε η αφοσίωση της γυναίκας του Μαριώς και η αγάπη της, που την οδήγησε στο να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή που ακολούθησε ο άντρας της. Η ταινία δείχνει ότι πάντα υπάρχουν άνθρωποι που βοηθούν τους συνανθρώπους τους, όπως ο γέροντας και ο μοναχός στο μοναστήρι που βρήκε καταφύγιο ο βοσκός. Επίσης, φαίνεται η μετάνοια του ληστή μετά από τα χρόνια που πέρασαν.