Η κοκκινέλα (ή πασχαλίτσα όπως είναι ευρύτερα γνωστή) είναι ουσιαστικά ένα ακόμα σκαθάρι και ανήκει στην τάξη των Κολεοπτέρων και στην οικογένεια των Κοκκινελίδων.

Το μικρό αυτό σκαθάρι, που το μήκος του δεν ξεπερνά τα 10 χιλιοστά, είναι το πιο αγαπημένο έντομο των γεωργών ανά τον κόσμο. Αυτό οφείλεται στην ακόρεστη όρεξή του για αφίδες, θρίπες και άλλα βλαβερά έντομα. Από την μέρα που θα γεννηθεί, η πασχαλίτσα καταβροχθίζει ακούραστα μελίγκρες και άλλες αφίδες, σώζοντας τα λαχανικά και τα λουλούδια μας από βέβαιη καταστροφή.

Βιολογική καταπολέμηση βλαβερών εντόμων με την κοκκινέλα (ή πασχαλίτσα)

Και ενώ στη συμβατική καλλιέργεια οι εχθροί αυτοί των φυτών καταπολεμούνται με χημικά εντομοκτόνα, οι βιοκαλλιεργητές καταφεύγουν στο υπέρτατο βιολογικό εντομοκτόνο, την πασχαλίτσα. Άλλωστε τα εντομοκτόνα δε θα εξολοθρεύσουν μόνο τα βλαβερά έντομα αλλά και τα ωφέλιμα, αναγκάζοντάς μας να καταφεύγουμε κάθε φορά στον ψεκασμό με τις γνωστές σε όλους ανεπιθύμητες συνέπειες και κάτι τέτοιο είναι ανεπίτρεπτο σε μια βιολογική καλλιέργεια.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες βιολογικές μέθοδοι προστασίας των φυτών. Ένας από αυτούς συστήνει τον ψεκασμό των φύλων του κάθε φυτού με σαπουνόνερο (και άλλα παρόμοια διαλύματα). Πρέπει όμως να προσέξουμε πολύ ώστε το σαπούνι να είναι βιολογικό (φυσικό σαπούνι) και πρέπει να επαναλάβουμε τον ψεκασμό αρκετές φορές. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε αυτοκόλλητες ταινίες με ειδική επικάλυψη που προσελκύει τα βλαβερά (και άλλα) έντομα. Μπορούμε επίσης να καταβρέξουμε τα φυτά με νερό (αργά το απόγευμα) αφαιρώντας το μεγαλύτερο μέρος των βλαβερών εντόμων. Θα τα βρούμε όμως πάλι εκεί μετά από 2-3 μέρες.

Καμία όμως μέθοδος από τις προαναφερόμενες δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε καλλιέργειες μεγάλης κλίμακας. Ίσως ούτε καν σε έναν σχετικά μεγάλο οικογενειακό βιολογικό λαχανόκηπο. Εκεί, η πασχαλίτσα είναι το καταλληλότερο όπλο στο οπλοστάσιο του βιοκαλλιεργητή. Μία με 2 πασχαλίτσες ανά φυτό μπορούν σε ελάχιστο χρόνο να εξαφανίσουν στρατιές από αφίδες.

Που μπορεί να βρει κανείς τόσες πασχαλίτσες;
Ευτυχώς, υπάρχουν στο εμπόριο. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η χώρα μας εισάγει, μεταξύ άλλων, και πασχαλίτσες! Τα περισσότερα μεγάλα θερμοκήπια τις χρησιμοποιούν ανελλιπώς. Έτσι πωλούνται σε ειδικά διαμορφωμένα κουτιά που περιέχουν ακόμα και την τροφή τους για το ταξίδι τους στα διάφορα μέρη του κόσμου. Ανοίγοντας το κουτί, εναποθέτουμε με προσοχή λίγες σε κάθε φυτό. Δεν απαιτείται μεγάλη ακρίβεια στη διαδικασία, οι πασχαλίτσες θα βρουν το δρόμο τους προς όλα τα φυτά πολύ γρήγορα.

Αρκεί να τις εισάγουμε στην καλλιέργειά μας μία μόνο φορά. Από την στιγμή που οι πασχαλίτσες εγκατασταθούν στο νέο τους χώρο, θα αναπαραχθούν εκεί και θα βρουν μέρος να φωλιάσουν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Μπορούμε φυσικά να τις βοηθήσουμε σημαντικά στην αναζήτηση κατάλληλης κρυψώνας δημιουργώντας την μόνοι μας με ελάχιστα υλικά και λίγη προσωπική εργασία. Πρέπει να φτιάξουμε έναν μικρό, σκοτεινό και δαιδαλώδη χώρο και να τον τοποθετήσουμε σε προστατευμένο από τη βροχή μέρος (σε εξωτερικό τοίχο του σπιτιού ή κάπου στον κήπο).

Χρησιμοποιώντας ελάχιστα καλάμια από bamboo και έναν σωλήνα PVC ή λίγα μικρά κομμάτια ξύλου, το χειμερινό τους θέρετρο είναι έτοιμο. Αν πάλι προτιμάτε να μην μπείτε στον κόπο, θα βρείτε έτοιμα πανέμορφα σπιτάκια με λιγότερο από 15 ευρώ το ένα. Μόλις δροσίσει ο καιρός, θα τις δείτε να κατευθύνονται μαζικά προς τα εκεί.