Αν συγκρίνουμε το σημερινό σχολείο με το παλιό σχολείο θα βρούμε πολλές διαφορές. Στις μέρες μας, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει και εκσυγχρονιστεί. Βλέποντας εικόνες από παλιά σχολεία, παρατηρήσαμε, ότι σε αρκετά από αυτά, τα κτήρια και οι αίθουσες διδασκαλίας ήταν σε κακή κατάσταση. Την εποχή των παππούδων μας δεν υπήρχαν υπολογιστές στα σχολεία, διαδραστικοί πίνακες ή διαδίκτυο. Υπήρχε μόνο ο μαυροπίνακας. Και σήμερα υπάρχει ο μαυροπίνακας στη τάξη μας, αλλά επιπλέον έχουμε και το διαδραστικό πίνακα και αυτόν κυρίως χρησιμοποιούμε την ώρα του μαθήματος. Αλλά και πολλά αντικείμενα που ήταν χρήσιμα και απαραίτητα στο παλιό σχολείο, σήμερα, δεν χρησιμοποιούνται πια και κάποια από αυτά θεωρούνται ξεπερασμένα. Παλιά χρησιμοποιούσαν ένα χειροκίνητο κουδούνι για να σημάνουν το διάλειμμα ή την αλλαγή ώρας. Εμείς στα σχολεία μας χρησιμοποιούμε πια ένα ηλεκτρικό κουδούνι που ακούγεται σε όλο το σχολείο. Τα θρανία μας είναι πολύ διαφορετικά από αυτα που χρησιμοποιούσαν τα παιδιά παλιά. Τα παλιά θρανία μοιάζουν με παγκάκια, ενώ εμείς έχουμε καρέκλες για να καθόμαστε. Και σε αυτά όμως υπήρχε ένα ράφι για να βάζουν οι μαθητές τα βιβλία και τα πράγματά τους. Η ξυλόσομπα ή η σόμπα πετρελαίου έκανε την δουλειά των σωμάτων θέρμανσης. Με αυτό τον τρόπο ζεσταινόταν οι μαθητές και ο δάσκαλος. Κάποιες φορές μάλιστα οι σόμπες κάπνιζαν και η ατμόσφαιρα στην τάξη δεν ήταν και η καλύτερη. Στο παλιό σχολείο τα παιδιά φορούσαν γαλάζιες ποδιές, για να υπάρχει ομοιομορφία. Σήμερα τα παιδιά έρχονται στο σχολείο, φορώντας τα δικά τους ρούχα. Αυτό μας αρέσει περισσότερο, γιατί αισθανόμαστε καλύτερα όταν φοράμε τα καθημερινά μας ρούχα. Παλιά, αν οι δάσκαλοι ήθελαν να δείξουν κάποιες εικόνες ή μια ταινία στα παιδιά, χρησιμοποιούσαν προβολείς διαφανειών ή κινηματογραφικές μηχανές (συνήθως κάθε σχολείο διέθετε μια τέτοια μηχανή). Όμως οι διαθέσιμες διαφάνειες και ταινίες ήταν πολύ λίγες. Σήμερα υπάρχει άφθονο τέτοιο υλικό στο διαδίκτυο και για όποιο θέμα μπορεί να φανταστεί κανείς. Τα παιδιά τότε έπρεπε να προσέχουν πάρα πολύ και τα πράγματα τα δικά τους και τα πράγματα του σχολείου, επειδή τα χρόνια ήταν πολύ φτωχικά. Ό,τι χαλούσε δεν ήταν εύκολο να αναπληρωθεί. Επίσης υπήρχε κάποια περίοδος που στα σχολεία δίνοταν συσσίτιο, γιατί υπήρχε πολύ φτώχεια και τα παιδιά δεν είχαν να φάνε. Στο μικρό Μουσείο του σχολείου μας σώζεται το καζάνι μέσα στο οποίο έφτιαχναν το γάλα για τους μαθητές. Σήμερα δεν δίνεται συσσίτιο στο σχολείο, αλλά ο κάθε μαθητής φέρνει το κολατσιό του από το σπίτι ή αγοράζει κάτι από την καντίνα του σχολείου.
Εκτός όμως από όλα αυτά, στο σημερινό σχολείο έχει αλλάξει και ο τρόπος διδασκαλίας. Τα παλιά χρόνια η βέργα ήταν το όπλο του δασκάλου για τους ατίθασους μαθητές. Έπεφτε πολύ ξύλο!! Στα χωριά μάλιστα οι δάσκαλοι έστελναν τους ίδιους τους μαθητές και έκοβαν τις βέργες (συνήθως από κλαδιά ελιάς) με τις οποίες στη συνέχεια τους χτυπούσαν. Οι τιμωρίες επίσης έπεφταν βροχή. Οι δάσκαλοι σήμερα δεν σκέφτονται καν να χτυπήσουν ένα παιδί. Έτσι, οι μαθητές δεν φοβούνται πια τόσο πολύ τους δασκάλους τους. Μία αλλη εξέλιξη στα σημερινά σχολεία είναι η τάξη υποδοχής, όπου εκεί πηγαίνουν τα παιδιά που έρχονται από άλλες χώρες, για να πάρουν κάποια επιπλέον βοήθεια και να μάθουν να μιλούν και να γράφουν ελληνικά πιο γρήγορα. Επίσης υπάρχει και το τμήμα ένταξης για τους μαθητές που αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες με τα μαθήματα της τάξης τους. Στο δημοτικό σχολείο, τα παλιά χρόνια, τα παιδιά δεν μάθαιναν ξένες γλώσσες. Στις μέρες μας μαθαίνουμε όχι μία, αλλά δύο ξένες γλώσσες. Τα βιβλία μας επίσης διαφέρουν από τα παλιά. Περιέχουν πιο πολλές εικόνες, διαφορετικές ασκήσεις και διαφορετικά θέματα. Αυτό είναι πολύ λογικό γιατί η ζωή αλλάζει.
Πηγή: Οι μαθητές της Στ΄Τάξης του Η΄ Δ.Σ.Χίου
Visits: 14884