ΚΑΤΣΙΦΩΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

MUAY THAI

Το Muay (Thai) (Μουάι Τάι) (ταϊλανδέζικα: มวยไทย προφέρεται Μουάι τάι), ή στην ελληνική ορολογία, Ταϊλανδέζικη πυγμαχία (Thai Boxing) είναι μαχητική πολεμική τέχνη με καταγωγή από την Ταϊλάνδη. Είναι το εθνικό άθλημα στην Ταϊλάνδη και η εγγενής πολεμική τέχνη. Ονομάζεται και τέχνη των 8 άκρων (χέρια, αγκώνες, γόνατα, πόδια) Έγινε δημοφιλές σε όλο τον κόσμο στη δεκαετία του '90.

 

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος

Το Μουάι Τάι εισήχθη στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Ταϊλανδοί στρατιώτες ήταν τοποθετημένοι στη Γαλλία και ο διοικητής τους οργάνωνε αγώνες Μουάι Τάι για να ενισχύσει το ηθικό των στρατιωτών. Γάλλοι πυγμάχοι συχνά συμμετείχαν και ανταγωνιζόντουσαν τους Ταϊλανδούς μαχητές.
Το πρώτο μόνιμο στάδιο πυγμαχίας χτίστηκε στη σχολή Suan Khoolab, μετά τον πόλεμο. Λόγω του ότι δεν είχαν τα σύγχρονα γάντια που χρησιμοποιούνται σήμερα, τα χέρια των μαχητών ήταν τυλιγμένα σε βαμβάκι και κάνναβη. Φορούσαν Mongkongs στο κεφάλι τους και pra-jiats γύρω από τους δικέφαλους τους.
Τα βασικά στοιχεία που καθορίζουν το Thai Boxing ως ένα στυλ μάχης είχαν αρχίσει να ριζώνουν. Μέσω της εκπαίδευσης, των στρατιωτικών ασκήσεων, της μάχης και την απώλειας ζωών, οι τεχνικές έγιναν ακριβείς και συγκεκριμένες. Ο στόχος του κάθε χτυπήματος και της κάθε κίνησης είναι να παραδώσει ένα βασανιστικό, εξουθενωτικό πλήγμα που θα επέτρεπε στον μαχητή να υπερισχύσει των αντιπάλων του χωρίς να αφήνει τον εαυτό του εκτεθειμένο σε κάποια επίθεση. Έτσι, τα χτυπήματα με σωστή τεχνική και δύναμη ήταν ένα ζωτικής σημασίας στοιχείο στην εκπαίδευσή τους. Οι βετεράνοι στρατιώτες και οι πατέρες δίδασκαν στους μαθητές και τους γιους τους, επιθετικές και αμυντικές τακτικές και τεχνικές, σωστή στάση του σώματος και δεξιότητες για να αυξήσουν την ικανότητα επίγνωσης σε μια μάχη. Αυτοί οι μαθητές και οι γιοι δίδαξαν τα δικά τους παιδιά και έτσι δημιουργήθηκαν τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν το Μουάι Τάι σήμερα.
Οι Ταϊλανδοί ήταν συνεχώς σε επιφυλακή περιμένοντας επιθέσεις από γειτονικές χώρες όπως η Βιρμανία και η Καμπότζη. Οι Βιρμανοί και οι Ταϊλανδοί είχαν πολεμήσει ο ένας τον άλλον σε πολλούς πολέμους κατά τη διάρκεια των αιώνων, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές και στις δύο χώρες. Οι πόλεμοι κατά της Βιρμανίας, της Καμπότζης και άλλων εισβολέων βοήθησε να βελτιωθεί η τέχνη του Μουάι Τάι, διδάσκοντας τους Ταϊλανδούς πολεμιστές πως να εμπλέκονται στη μάχη.
Όταν οι νέοι άνδρες επέστρεψαν από το καθήκον τους με τον Ταϊλανδέζικο στρατό, συχνά συμμετείχαν σε αγώνες για άθληση και διασκέδαση. Παλαιότεροι στρατιώτες, που είχαν επιζήσει από πολλές μάχες και αντιπαραθέσεις σώμα με σώμα, έγιναν "Kroo Muay" - εκπαιδευτές και δάσκαλοι. Ένας τοπικός μαχητής από κάθε επαρχία, πόλη και χωριό, που έδειχνε να είναι ικανός στο άθλημα συγκέντρωνε τον σεβασμό και την υποστήριξη των κατοίκων της περιοχής. Η αγάπη για το άθλημα και η σημασία ενός αποτελεσματικού αμυντικού συστήματος για το βασίλειο έκανε το Μουάι Τάι ένα ζωτικό μέρος του Ταϊλανδέζικου πολιτισμού για τα επόμενα 500 χρόνια, καθώς οι τεχνικές και η φιλοσοφία περνούσαν από γενιά σε γενιά.

Σύγχρονο Μουάι Τάι

Το Μουάι Τάι έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία 100 χρόνια. Λόγω της αισθητής εθνικής δημοτικότητας, άρχισε να συγκεντρώνει διεθνή αναγνώριση. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μετά την επίσημη εισαγωγή τους στο Μουάι Τάι, οι ξένοι το ονόμασαν "Siam Boxing", όπως λεγόταν στο παρελθόν η Ταϊλάνδη. Οι Γάλλοι το χαρακτήρισαν ως "Orient Le Sport" δηλαδή πολεμικό στυλ της Ανατολής. Στρατιώτες από την Ευρώπη και την Αμερική παρακολουθούσαν προσεκτικά καθώς οι Ταϊλανδοί στρατιώτες εξασκούνταν στο Μουάι Τάι. Ήταν τόσο εντυπωσιασμένοι με το ύφος της πάλης, που ζητούσαν από τους Ταϊλανδούς στρατιώτες να τους διδάξουν τις βασικές αρχές και τις παραδόσεις του Μουάι Τάι. Καθώς γινόταν πιο δημοφιλές

διεθνώς, οι κανόνες άρχισαν να αλλάζουν έτσι ώστε να μπορούσε να οργανωθεί καλύτερα, όπως καθιερωμένα αθλήματα, σαν την πυγμαχία. Στη δεκαετία του 1920, εισήχθησαν "ρινγκ" για να αντικατασταθούν οι ανοιχτές αυλές. Γάντια παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται σε αγώνες πυγμαχίας αντικατέστησαν τα σχοινιά κάνναβης, τα κομμάτια δέρματος και προστέθηκε το σπασουάρ ως επιπλέον προστασία από τα βίαια λακτίσματα και τις γονατιές. Οι πρώτοι επίσημοι κανόνες εισήχθησαν στο άθλημα του Μουάι μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μάχες χωρίστηκαν σε 5 γύρους με συγκεκριμένο χρονικό όριο για τον κάθε γύρο.

Χρησιμοποιήθηκε ρολόι για να καθορίσει το μήκος του κάθε γύρου αντί για ένα κέλυφος καρύδας με τρύπες που βυθιζόταν σε ένα βαρέλι με νερό, καθώς και κατασκευάστηκαν μεγάλα γήπεδα Μουάι Τάι σε μεγάλες πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα (δηλαδή Μπανγκόκ, Σούκοται και Τσιανγκ Μάι). Το στάδιο Λουμπίνι στην Μπανγκόκ θεωρείται σχεδόν «ιερό έδαφος» για τους μαχητές του Μουάι Τάι, ντόπιους και ξένους. Ένα ολοκληρωμένο σύστημα κατηγοριοποίησης των μαχητών ανάλογα με το βάρος τους, απόλυτων κανόνων και επισήμων πρωταθλημάτων δημιουργούταν σιγά - σιγά τα επόμενα χρόνια και η οργάνωση του αθλήματος άρχισε να μοιάζει με την πυγμαχία.
Σε αντίθεση με την πυγμαχία στην Ευρώπη και την Αμερική, οι αθλητές του Μουάι Τάι κερδίζουν πολύ λίγα χρήματα. Οι περισσότεροι αγωνίζονται κάθε 3-4 εβδομάδες, κερδίζοντας 4000-6000 μπατ (100 δολάρια, τα οποία μετά βίας φθάνουν για να καλύψουν τις προσωπικές τους ανάγκες.

Οι αθλητές του Μουάι Τάι εκπαιδεύονται πολλές ώρες την ημέρα και συχνά αρχίζουν στην ηλικία των 6-8 ετών. Συνήθως, αγωνίζονται για πρώτη φορά στην ηλικία των 8-10 ετών και μπορεί να φτάσουν τους 120-150 αγώνες (τρεις φορές περισσότερους από έναν ενεργό πυγμάχο), πριν φτάσουν στην ηλικία των 25 ετών. Λόγω των έντονων σωματικών απαιτήσεων του αθλήματος και του γεγονότος ότι μάχονται από μικρή ηλικία, οι αθλητές του Μουάι Τάι γενικά δεν έχουν μακρά επαγγελματική σταδιοδρομία. Είναι γνωστοί για το σκληρό δέρμα τους και την ικανότητα να αγνοούν τον πόνο και τους τραυματισμούς, οι οποίοι είναι αρκετά συχνοί. Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους έρχονται αντιμέτωποι με όλων των ειδών τους τραυματισμούς, από κοψίματα και πληγές στο πρόσωπο και το κεφάλι μέχρι σπασμένα κόκαλα και σοβαρά διαστρέμματα.

 

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ ΤΟ MUAY THAI ΣΑΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ;

1) Είναι αποτελεσματικό σε όλο το φάσμα της όρθιας μάχης

Δεν υπάρχει άλλη πολεμική τέχνη και μαχητικό σπορ όπως το Muay Thai . Η τέχνη του ενσωματώνει την χρήση γονάτων, αγκώνων, χεριών και ποδιών που επιτρέπει στον ασκούμενο να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα όπλα που διαθέτει το ανθρώπινο σώμα σε όλη αυτή την κλίμακα επιθέσεων που μπορεί να εκτελέσει, κάνοντάς το αποτελεσματικό σε κάθε τύπο όρθιας μάχης με τέτοιο τρόπο που δεν συμβαίνει σε άλλα μαχητικά αθλήματα που βασίζονται στο striking .

2) Είναι απλό και εύκολο στην εκμάθηση

Αν και υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικές τεχνικές στο Muay Thai , το άθλημα είναι επίσης γνωστό για την ωμή απλότητά του . Γι’αυτό και είναι ιδανικό για κάθε ασκούμενο άντρα, γυναίκα ή παιδί . Στην Ταϊλάνδη συνηθίζεται μάλιστα να ξεκινούν την εξάσκηση στο Thai τα μικρά παιδιά από ηλικίες 5 – 6 ετών (ή και μικρότερα) .

3) Eίναι τρομερά αποτελεσματικό στην αυτοάμυνα

Το Muay Thai είναι ένα μία από τις ελάχιστες πολεμικές τέχνες στον κόσμο που έχουν αναμφισβήτητα τεσταριστεί σε μάχες και καταστάσεις κινδύνου στον δρόμο . Μολονότι θεωρείται από όλους μια πολεμική τέχνη που βασίζεται στην όρθια μάχη, ωστόσο περιλαμβάνει τεχνικές ρίψης, κλειδώματα, χρήση της δύναμης και του μομέντουμ του αντιπάλου, ακόμα και υποταγές . Η εξάσκηση μυαλού, σώματος και πνεύματος που εμπεριέχονται στο Muay Thai δίνει επίσης στους ασκούμενους το απαιτούμενο θάρρος και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους σε πραγματικές συνθήκες αυτοάμυνας .