Μαύρη Καλλονή

Η Μαύρη Καλλονή όταν ήταν ακόμα πουλάρι είχε εκφράσει την απορία του στη μητέρα του, για τη σκληρότητα των ανθρώπων. Είχε παρακολουθήσει μία ομάδα έφιππων κυνηγών που προσπαθούσε να σκοτώσει ένα λαγό και σ' αυτό το κυνήγι έχασαν τη ζωή τους ένας νέος άντρας και το άλογό του. Όταν η Μαύρη Καλλονή έγινε 4 ετών, την πουλήσανε στον κύριο Γκόρντον, γεγονός που τη λύπησε πολύ γιατί ο πρώτος της αφέντης ήταν πολύ καλός. Εκεί, στο νέο σταύλο, γνωρίστηκε με δύο άλλα άλογα, τη Μέριλεγκς και την Τζίντζερ, με τις οποίες συχνά ανταλλάσσανε τις σκέψεις τους.

Η Μαύρη Καλλονή ήταν σχεδόν ευχαριστημένη αλλά εκείνο που της έλειπε ήταν η ελευθερία. Όλο τον καιρό, τον περνούσε κλεισμένη στο σταύλο. Κι όταν ο Τζον, ο ιπποκόμος, την έβγαζε λίγο στο ύπαιθρο, παρεξηγούσε τα παιχνίδια της -που ήταν μία εκδήλωση της ανάγκης για κίνηση- και την έπαιρνε για επιπόλαιη. Μία μέρα που η κυρία Γκόρντον ήταν άρρωστη, η Μαύρη Καλλονή χρειάστηκε να τρέξει πολλά χιλιόμετρα, χωρίς καμία ανάπαυση, για να φέρει τον χοντρό γιατρό γρήγορα στην κυρία της. Αυτό την κούρασε υπερβολικά. Ο Τζο, ο μικρός ιπποκόμος, που δεν ήξερε καλά τη δουλειά του, δεν την περιποιήθηκε όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει βαριά το ευγενικό άλογο.

Μετά από λίγο καιρό, η Μαύρη Καλλονή πουλήθηκε σε έναν αμαξά. Ο υπηρέτης του αμαξά ενδιαφερόταν περισσότερο για το κρασί και λιγότερο για την περιποίηση των αλόγων. Ένα καρφί από το πέταλο της Μαύρης Καλλονής είχε φύγει. Έτσι, ενώ το άλογο κάλπαζε πάνω σ' ένα δρόμο γεμάτο πέτρες, το πέταλο έφυγε και έσπασε το νύχι του αλόγου. Το αποτέλεσμα ήταν να σωριαστεί κάτω το ζώο ξεφορτώνοντας και τον μεθυσμένο ιπποκόμο. Από το πέσιμο αυτό, τα γόνατα της Μαύρης Καλλονής σημαδεύτηκαν για πάντα. Την αφήσανε στο λειβάδι αρκετό καιρό για να αναλάβει και ύστερα την πούλησαν σε κάποιον που ενοικίαζε άμαξες. Ο χωρισμός της Μαύρης Καλλονής από τα άλλα άλογα, με τα οποία την είχαν συνδέσει κοινά βάσανα, ήταν όσο συγκινητικός είναι και ο χωρισμός πολυαγαπημένων ανθρώπων.

Στο νέο της αφεντικό, η Μαύρη Καλλονή έγινε άλογο της δουλειάς. Την έπαιρναν οι πιο διαφορετικοί άνθρωποι και πολλοί από αυτούς ήταν αμάθητοι και την μεταχειρίζονταν άσχημα. Η βασανισμένη ζωή του ευγενικού αυτού ζώου συνεχίστηκε πολλά χρόνια ακόμα, άλλοτε καλύτερα και άλλοτε χειρότερα. Άλλαξε πολλά αφεντικά και το δράμα κράτησε μέχρι την ημέρα που την ξαναβρήκαν οι πρώτοι της κύριοι. Και τότε, στο φθινόπωρο της μαρτυρικής της ζωής, η μοίρα εδέησε να της χαμογελάσει. Λίγα λόγια για την υπόθεση: Όταν πωλείται το νεαρό άλογο µε το όνοµα Μαύρη Καλλονή, δεν έχει ιδέα για τα βάσανα που το περιµένουν. Διάβασε την ιστορία του, όπως την αφηγείται το ίδιο, καθώς προσπαθεί να αντιµετωπίσει έναν σωρό κινδύνους και δυσκολίες, ενώ συγχρόνως εργάζεται σκληρά, σέρνοντας άµαξες µε επιβάτες στην πόλη και στην εξοχή.