Το τμήμα υδατοσφαίρισης του Παναθηναϊκού Α.Ο. ιδρύθηκε ήδη από το 1933. Μετρά 55 συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία από το 1928 και βρίσκεται στην πέμπτη θέση συμμετοχών με πολυετή παρουσία στην Α' Ανδρών από το 1962, δεν έχει όμως κατακτήσει ποτέ τίτλο πρωταθλητή ή κυπελλούχου. Η καλύτερη θέση που έχει πετύχει στην Α΄ Εθνική Κατηγορία – και εν συνεχεία στην Α1 Κατηγορία – είναι η δεύτερη θέση (2015), ενώ έχει αναδειχθεί τρίτος 9 φορές^[1][2]. Η καλύτερη παρουσία του στο Κύπελλο Ελλάδος ήταν τις περιόδους 2014–15, 2022–23 και 2024-25, όταν έφτασε στον τελικό. Την περίοδο 2011–12 συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Ο Παναθηναϊκός δημιούργησε για πρώτη φορά τμήμα πόλο το 1933. Tο 1934 προκρίνεται μέσω του πρωταθλήματος Νότου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα μαζί με τους παραδοσιακούς πειραϊκούς συλλόγους Εθνικό και Ολυμπιακό. Μάλιστα εκμεταλλεύοντας τις ελλείψεις των «κυανόλευκων» του Πειραιά, το τριφύλλι θα επικρατήσει δικαίως αλλά με ένα εκπληκτικό σκορ για την εποχή (δύο δεκάλεπτα ημίχρονα ήταν η διάρκεια των αγώνων), 6–1^[3]. Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα όμως θα ηττηθεί από τον πλήρη Εθνικό με 6–0. Η έλλειψη κολυμβητηρίου οδήγησε στη διάλυση της ομάδας και την προσάρτηση των κολυμβητών στον ισχυρό τότε αθηναϊκό σύλλογο του Παλαιού Φαλήρου το 1935.^[4] Η επόμενη συμμετοχή του στο πανελλήνιο πρωτάθλημα έρχεται 14 χρόνια μετά, το 1948, χωρίς επιτυχία. Το 1949 τοποθετείται στη Β' κατηγορία του πανελληνίου πρωταθλήματος, όπου δίνει μόνο έναν αγώνα με τον ΝΟ Χαλκίδας και ηττάται με 3–4. Τα επόμενα χρόνια αν και η κολυμβητική ομάδα δυνάμωσε και κατέκτησε πολλά πρωταθλήματα, ο Παναθηναϊκός δεν κατεβάζει ομάδα υδατοσφαίρισης. Το 1950 ξεκίνησε η κατασκευή κολυμβητηρίου στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.^[5] Το 1960 το τμήμα επανιδρύθηκε και συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Γ΄ κατηγορίας, το οποίο και κατέκτησε.

Το 1961 ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Πανελλήνιο πρωτάθλημα Β΄ κατηγορίας, και το 1962 αγωνίστηκε στην Α΄ κατηγορία του Πανελληνίου πρωταθλήματος καταλαμβάνοντας την 5η θέση, το 1963 κατέκτησε και πάλι την πέμπτη θέση, ενώ τις επόμενες δύο σεζόν τερμάτισε 4ος (1964, 1965). Το 1963 και το 1966 θα αποσπάσει ισοπαλία 2–2 από τον Ολυμπιακό ενώ το 1967 θα έρθει ισόπαλος 3–3 με τον πρωταθλητή Εθνικό. Το 1966 θα κερδίσει τον Ν.Ο. Πατρών, μια από τις παραδοσιακές ομάδες στον χώρο, με 10–3. Το 1972 η ομάδα των Νέων του Παναθηναϊκού κατακτά το Πρωτάθλημα Ελλάδας.^[6] Πολίστες της νεανικής ομάδας αυτής της περιόδου ήταν και ο γνωστός ηθοποιός Γιάννης Μποσταντζόγλου, καθώς και ο αδερφός του Κώστας, σήμερα θεατρικός συγγραφέας.

Έως το 1975 με πρωταγωνιστές τους Μαρσέλο, Κασιδόκωστα και Πομώνη, ο Παναθηναϊκός είχε καθιερωθεί στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Το 1976 αποσύρεται από το πρωτάθλημα και υποβιβάζεται αυτομάτως.

Το ανδρικό τμήμα πετοσφαίρισης του Παναθηναϊκού είναι ένα από τα τρία τμήματα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου που λειτουργούν σε επαγγελματική βάση. Από το 1919, οπότε και συστάθηκε η ομάδα, έχει να επιδείξει πλούσια ιστορία σε τίτλους και διακρίσεις στον ελληνικό χώρο. Έχει κατακτήσει 21 Πρωταθλήματα Ελλάδος ^{[σ. 1][1][2][3][4][5][6][7][8][9][10]}, 6 Κύπελλα, 4 Λιγκ Καπ και 2 Σούπερ καπ. Έχει κατακτήσει 6 Πρωταθλήματα αήττητος (1963, 1966, 1967, 1970, 1971, 1975).

Έχει συμμετάσχει επίσης 7 φορές σε φάιναλ φορ ή ημιτελικό ευρωπαϊκών διοργανώσεων, καταλαμβάνοντας μια φορά (1980) τη 2η θέση (έως και το 1986–87 η τελική φάση του CEV Cup διεξαγόταν σε όμιλο με βαθμολογία και νικήτρια ήταν η ομάδα με τους περισσότερους βαθμούς) και φθάνοντας μια φορά σε μονό τελικό του CEV Cup (2009).^[11]

Το τμήμα ιδρύθηκε το 1919 και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα τμήματα που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα.^[12] Καθοριστική υπήρξε η προσφορά του Γιώργου Καλαφάτη ο οποίος συγκέντρωσε αθλητικό υλικό όταν παρακολούθησε τους Διασυμμαχικούς Αγώνες στο Παρίσι την ίδια χρονιά. Ποδοσφαιριστές και αθλητές στίβου συγκρότησαν την πρώτη ομάδα πετοσφαίρισης.

Το 1924 όταν ο σύλλογος μετονομάστηκε σε Παναθηναϊκός, η ομάδα βόλεϊ άρχισε να δίνει τα πρώτα της παιχνίδια, με αντιπάλους Πανιώνιο, Εθνικό Αθηνών και Πανελλήνιο. Η πρώτη ομάδα που διακρίθηκε ήταν αυτή του 1927–29 όποτε βρέθηκαν στις τάξεις της πολλοί δημοφιλείς παίχτες όπως οι Απόστολος Νικολαΐδης, Αραβοσιτάς, Γκούμας, Αρ. Νικολαΐδης, Παπαγεωργίου και Παπαστεφάνου.

Το 1936 συμμετείχε στο πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα που έγινε στην Αθήνα.^[13] Λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Παναθηναϊκός δημιούργησε μια επιτυχημένη ομάδα με παίκτες όπως οι Λάμπρου, Βαλλίδης, Μομφεράτος, Τζούμανης, Προσελέντης, Λυκούρης, Κακρίδης.

Από το 1940 το πρωτάθλημα Ελλάδας διακόπηκε ξεκίνησε και πάλι το 1961. Μετά την Κατοχή η ομάδα βόλεϊ επανασυστάθηκε με έδρα το ανοικτό γήπεδο που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Τσόχα και Β. Σοφίας, απέναντι απ' το Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρωτάθλημα Κέντρου (Αθηνών, το οποίο ο Τύπος της Εποχής ονομάζει και "Πρωτάθλημα Α΄Κατηγορίας" ) το 1944 ( διοργανώθηκε απ' τον ΣΕΓΑΣ και συμμετείχαν 16 σύλλογοι ) , το 1946 και το 1947 με βασικούς αντιπάλους τους Εθνικό Αθηνών, Παγκράτι, Τρίτωνα, Μίλωνα, Έσπερο Καλλιθέας και Πανελλήνιο.^[14]

Ο Γιάννης Λάμπρου υπήρξε κορυφαίος αθλητής του Παναθηναϊκού εκείνη την εποχή και μαζί με άλλους αθλητές του ΠΑΟ όπως οι Βιερρός και Ευταξίας ήταν μέλη της πρώτης εθνικής ομάδας βόλεϊ που συστάθηκε το 1952. Ο παράγοντας της ομάδας Αντώνης Μαντζαβελάκης συντέλεστε τα μέγιστα ώστε η ομάδα να αποκτήσει ανάλογη ποιότητα με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ του συλλόγου. Το 1951( "Πρωτάθλημα Α΄ Κατηγορίας" βλ. Αθλητική Ηχώ 1 Νοεμβρίου 1953 ) η ομάδα του ΠΑΟ ανακηρύσσεται "πρωταθλήτρια ομάς Ελλάδος" ( βλ. εφημερίδα "Αθλητισμός της Ελλάδος" 9 Ιουνίου 1951 ). Την επιτυχία επαναλαμβάνει και το 1952 και το 1959 .

Το 1954 η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού μένει χωρίς γήπεδο και αναγκάζεται να προπονείται στο γήπεδο του Εθνικού Αθηνών, χρησιμοποιώντας ως έδρα ένα χώρο εκεί που είναι σήμερα οι Θύρες 6-7 στη Λεωφόρο. Όμως από την περίοδο 1956–57 η ομάδα θα στεγαστεί στο πρώτο κλειστό γυμναστήριο που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στην ομάδα αγωνίζονταν τότε οι Λάμπρου, Βαλλίδης, Αναστασίου, Μονφεράτος, Τζουμάνης, Λυκούρης, Τζώρτζης, Φωκάς, Ρασαλότζης, Τρύπος, Προσελέντης. Το 1960 ο ΠΑΟ κατακτά το Πρωτάθλημα Κεντρου ( βλ. εφημερίδα Ομάδα 10 Αυγούστου 1960 ) και το Πρωτάθλημα Ελλάδος ΣΕΓΑΣ ( βλ. Αθλητική Ηχώ 10/5/1961 ). Το 1960 δημιουργήθηκε το καταστατικό των κανονισμών του βόλεϊ και από το 1961 ξεκίνησε και πάλι το Πρωτάθλημα Ελλάδας μετά από διακοπή 21 ετών με πρώτο πρωταθλητή μεταπολεμικά τον Πανελλήνιο.^[15]

Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος[1] (Π.Α.Ο.) είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Αθήνα. Ιδρύθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1908 και είναι από τους μεγαλύτερους αθλητικούς συλλόγους στην Ελλάδα.

Το τμήμα ανδρών ποδοσφαίρου του Π.Α.Ο. αγωνίζεται στο πρώτο τη τάξει πρωτάθλημα της Α1 Εθνικής Κατηγορίας (Super League 1),[2] με την επωνυμία «Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος Ποδοσφαιρική Ανώνυμος Εταιρεία» και με τον διακριτικό τίτλο «Π.Α.Ο. Π.Α.Ε.».[3]

Παρ' ότι αποτελεί πλέον τμήμα του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου, πρόκειται για ένα από τα πρώτα καταγεγραμμένα εν ενεργεία αμιγώς ποδοσφαιρικά σωματεία της χώρας, δηλαδή από όσα ιδρύθηκαν με αποκλειστικό αντικείμενο το συγκεκριμένο άθλημα.

Έδρα του Παναθηναϊκού είναι το Ολυμπιακό Στάδιο Αθήνας στο Μαρούσι, χωρητικότητας 69.618 καθήμενων θεατών.[4] Στο παρελθόν, έδρα του ήταν το Γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης», γνωστό και ως Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (στη συνοικία Αμπελόκηποι του Δήμου Αθηναίων), ενώ η ονομασία του έχει δοθεί προς τιμήν του ιστορικού του προέδρου.[5][6] Ο σύλλογος αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους της Ελλάδας και τον λαοφιλέστερο στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας.[7]

Πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους και πλέον επιτυχημένους συλλόγους από πλευράς διακρίσεων στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχει αγωνιστεί σε όλα τα πρωταθλήματα Α΄ Εθνικής από την ίδρυσή της (το 1959). Έχει κατακτήσει 20 πρωταθλήματα Ελλάδας, 20 κύπελλα Ελλάδας, πετυχαίνοντας 8 φορές νταμπλ τίτλων, πρωταθλήματα ΣΕΓΑΣ και ΕΠΣΑΠ (πριν από την ίδρυση της ΕΠΟ το 1926) και 3 Σούπερ Καπ.

Ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει αγωνιστεί στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών (μετέπειτα Champions League) το 1971. Επίσης είναι η μόνη ομάδα που έχει αγωνιστεί στα ημιτελικά της ίδιας διοργάνωσης τo 1985 και 1996, ενώ έχει φτάσει στη φάση των 8 τo 1992 και 2002, και δύο φορές (1988, 2003) προκρίθηκε έως τα προημιτελικά του κυπέλλου UEFA (μετέπειτα Europa League).[8] Επίσης, συμμετείχε στον τελικό του Διηπειρωτικού κυπέλλου το 1971 και έχει κατακτήσει το Βαλκανικό κύπελλο συλλόγων το 1977.

Ιστορία
1908–1927: Από την ίδρυση της ομάδας έως τη δημιουργία της ΕΠΟ
Στο πρωτάθλημα του Σ.Ε.Γ.Α.Σ.

Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας το 1915 και οι θέσεις των γηπέδων του Παναθηναϊκού

Γιώργος Καλαφάτης
Την 3η Φεβρουαρίου του 1908, ο Γιώργος Καλαφάτης και περίπου 35 ακόμα αθλητές του Πανελλήνιου Γυμναστικού Συλλόγου αποχώρησαν και ίδρυσαν σωματείο υπό την επωνυμία Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών (ΠΟΑ), το οποίο θα καλλιεργούσε αποκλειστικά "την παιδιάν της ποδοσφαιρίσεως". Ο Πανελλήνιος είχε αποφασίσει τη διακοπή λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματός του, βρίσκοντάς το ασύμβατο με τα υπόλοιπα παραδοσιακά αθλήματα του στίβου.

Στις 13 Ιουνίου η νέα ομάδα του Καλαφάτη ηττήθηκε με 0–2 από ομάδα αξιωματικών βρετανικού θωρηκτού στο Ποδηλατοδρόμιο του Νέου Φαλήρου. Κατά την εναρκτήρια εκείνη (ως καταγεγραμμένη, τουλάχιστον) συνάντηση στην ιστορία τους, η ενδεκάδα ήταν: Αποστολόπουλος (τερματοφύλακας), Λοράνδος, Σταυρόπουλος (οπισθοφύλακες), Αλ. Καλαφάτης, Χατζηζαφειρίου, Λουκούρης (μεσοφύλακες), Καϊνάρος, Ψαχαρόπουλος, Αλεξάντερ, Γ. Καλαφάτης, Καστρίτης (εμπροσθοφύλακες).[9] Γήπεδο και έδρα του ΠΟΑ αποτέλεσε το οικόπεδο ιδιοκτησίας Καραπάνου επί της οδού Πατησίων (μετέπειτα αριθμός 76), πρώην χώρος λούνα παρκ και από το 1935 του κτηρίου για το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (τότε ΑΣΟΕΕ). Με προσωπική εργασία των μελών και χρηματοδότηση από τον Μαρίνο Μαρινάκη, μετατράπηκε σε στίβο αγώνων και υποτυπώδη γραφεία/αποδυτήρια. Αρχικά η ομάδα είχε χρώματα κόκκινο-λευκό,[10] ενώ η συνεισφορά του Γιώργου Καλαφάτη ήταν τέτοια, ώστε ο νεοσύστατος ΠΟΑ έγινε γνωστός σε Αθήνα και Πειραιά ως "το Σωματείον του Καλαφάτη",[σ 1] (πρώτος πρόεδρος διετέλεσε ο μεγάλος του αδελφός Αλέξανδρος). Προπονητής, παράλληλα με ποδοσφαιριστής, ήταν ο Άγγλος έποικος Τζον Σίριλ Κάμπελ και τερματοφύλακας επί κάποιο διάστημα ο τέσσερις φορές ολυμπιονίκης (1908 και 1912) Κωστής Τσικλητήρας, ο οποίος σε ηλικία 24½ ετών απεβίωσε το Φεβρουάριο του 1913 από (φυματιώδη) μηνιγγίτιδα κατά την περίοδο του Α' Βαλκανικού πολέμου.

Πρώτη επιτυχία σε επίπεδο τροπαίων, καταγράφεται στις 9 Σεπτεμβρίου 1908 η νίκη 9–0 επί του ΓΣ Βόλου,[12] ενισχυμένου με ορισμένους παίκτες του Εθνικού ΓΣ, για κατάκτηση του "κυπέλλου μετά τρίποδος" που είχε αθλοθετήσει ο οικοδεσπότης δήμος Τρικκαίων στον αγώνα επίδειξης ποδοσφαίρου για τα πλαίσια των Πανθεσσαλικών αγώνων.[13] Δύο μήνες αργότερα, ακολούθησε η επικράτηση στο πρωτάθλημα Νοεμβρίου 1908 με διοργανωτή τον ΣΕΓΑΣ (τότε ΣΕΑΓΣ).[σ 2]

Η Κ.Α.Ε. Παναθηναϊκός Α.Ο. με διακριτικό τίτλο Π.Α.Ο. Κ.Α.Ε. (Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος Καλαθοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρεία)^[1], επίσης γνωστή απλά ως Παναθηναϊκός, είναι ελληνικός επαγγελματικός σύλλογος καλαθοσφαίρισης και το τμήμα μπάσκετ ανδρών του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου (ΠΑΟ).

Η ομάδα συστάθηκε επίσημα το 1937. Έδρα της ομάδας είναι το Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο χωρητικότητας 18.500 θέσεων στο Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών «Σπύρος Λούης». Ιδιοκτήτης της ομάδας είναι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Οι Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος θεωρούνται οι ιστορικοί πρόεδροι του Παναθηναϊκού από τη συντριπτική πλειονότητα της βάσης οπαδών και φίλων της ομάδας και υπεύθυνοι για την γιγάντωσή του και την καθιέρωσή του στο ευρωπαϊκό στερέωμα.

Συνολικά το ανδρικό τμήμα καλαθοσφαίρισης του Παναθηναϊκού έχει δημιουργήσει την δική του δυναστεία κατακτώντας 40 φορές το ελληνικό πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης,^[2] 21 φορές το κύπελλο Ελλάδας και 1 φορά το Σούπερ Καπ, έχοντας κάνει 12 φορές το νταμπλ. Κατέχει επίσης τα ρεκόρ κατάκτησης 9 συνεχόμενων πρωταθλημάτων (2003–2011), 6 συνεχόμενων κυπέλλων (2012–2017) και 5 συνεχόμενων ντάμπλ (2005–2009). Σε διεθνές επίπεδο έχει κατακτήσει 7 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011, 2024) και ένα διηπειρωτικό κύπελλο, πετυχαίνοντας δύο φορές το Τριπλ Κράουν το 2007 και το 2009. Ο Παναθηναϊκός έχει συμμετάσχει σε 12 Final Four (Φάιναλ Φορ) σ' ένα διάστημα 31 ετών.^[α] Στην ομάδα έχει απονεμηθεί δύο φορές (1996, 2009) από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) το βραβείο κορυφαίας ομάδας της χρονιάς.^[3]

Έχει κατακτήσει επτά πρωταθλήματα Ευρώπης από την ίδρυση της νέας εποχής του συστήματος Φάιναλ Φορ το 1988. Με τους 7 τίτλους του, κατατάσσεται στην τρίτη θέση, πίσω από τη Ρεάλ Μαδρίτης που έχει 11 και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που έχει 8.

Ο Παναθηναϊκός και ο Άρης, είναι οι μοναδικοί σύλλογοι με συμμετοχή σε όλες τις διοργανώσεις του πρωταθλήματος Α' Εθνικής κατηγορίας μέχρι σήμερα.

Το 1919 ο Γιώργος Καλαφάτης δημιούργησε την ομάδα καλαθοσφαίρισης σε ερασιτεχνικό όμως επίπεδο, με επικεφαλής τον πολυσύνθετο αθλητή Απόστολο Νικολαΐδη.^[4]

Το 1937 δημιουργήθηκε επίσημα η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Παναθηναϊκού και τα επόμενα χρόνια επιχείρησε να καλύψει το χαμένο έδαφος σε σχέση με τις ήδη έτοιμες ομάδες όπως η ΧΑΝΘ, Εθνικός Αθηνών, Πανιώνιος, Άρης, Ηρακλής. Οι Άγγελος Φιλίππου, Λίτσας, Δημητράκος, ήταν οι πρωτεργάτες της ομάδας, ενώ στη συνέχεια προσχώρησαν οι Τέλης Καραγιώργος, Θύμιος Καραδήμος, Γιώργος Μποφίλιος, Φίλιππος Παπαοικονόμου, Πέτρος και Νίκος Πολυκράτης. Τα χρόνια της κατοχής, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να διατηρήσει την ομάδα μπάσκετ.

Το 1946, στο πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα, αλλά και το 1947, ο Παναθηναϊκός αναδείχθηκε πρωταθλητής, με τους Λάμπρου, Πανταζόπουλο, Αρβανίτη (οι οποίοι κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 1949), τον Ευθύμη Καραδήμο και τον Τζακ Νικολαΐδη. Στο επόμενο πρωτάθλημα της περιόδου 1948–49 η ομάδα τερμάτισε τέταρτη.

Στο 1950 και το 1951 ο Παναθηναϊκός αναδεικνύεται και πάλι πρωταθλητής μένοντας αήττητος και τις δύο χρονιές, ενισχυμένος με τον μεγάλο αθλητή Φαίδωνα Ματθαίου και το Νίκο Μήλα. Το 1954 επαναλαμβάνει την επιτυχία του και πάλι αήττητος. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα τέσσερα από τα έξι πρώτα πρωταθλήματά της η ομάδα τα κέρδισε αήττητη. Την επόμενη πενταετία ο ΠΑΟ ήταν αναγκαίο να ανανεωθεί. Το 1959 στο Γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης» κατασκευάστηκε το κλειστό γυμναστήριο μπάσκετ, γνωστό ως ο «Τάφος του Ινδού», το οποίο εγκαινιάστηκε στις 19 Μαρτίου 1960 και υπήρξε η έδρα της ομάδας μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνδέθηκε με σημαντικές επιτυχίες.