Ελληνικά

οι σημαντικοτεροι θανατοφαγοι στην ιστορια του χαρι ποτερ

Οι σημαντικότεροι Θανατοφάγοι στην ιστορία του Harry Potter

Η μεγάλη επιστροφή του Lord Voldemort μετά το τέλος του Α΄ Μαγικού Πολέμου πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουνίου 1995, όταν απέκτησε ξανά ανθρώπινη μορφή και ανέκτησε τις μαγικές του ικανότητες. Η προσπάθεια αυτή ολοκληρώθηκε, μεταξύ άλλων, χάρη και στη βοήθεια των πιστών ακολούθων του, των Θανατοφάγων που περίμεναν με ανυπομονησία την επανεμφάνισή του και την εκ νέου επιδίωξη των σκοπών του στον μαγικό και τον πραγματικό κόσμο. Όπως αναφέρεται και στο Pottermore, οι σημαντικότεροι Θανατοφάγοι στην ιστορία που δημιούργησε η Τζ.Κ. Ρόουλινγκ προερχόταν από διαφορετικά backgrounds, είχαν, όμως, τον ίδιο αποτρόπαιο κοινό σκοπό: να επιβάλουν στον κόσμο τη βούληση του Σκοτεινού Άρχοντα και να αλλάξουν για πάντα την ιστορία της ανθρωπότητας.

 

 

 

Lucius Malfoy

 

 

Γιος του Abraxas Malfoy, η οικογένειά του ανήκε στους “Ιερούς 28“, δηλαδή στον κατάλογο των καθαρόαιμων μαγικών οικογενειών της Μεγάλης Βρετανίας, όπως αυτός διαμορφώθηκε γύρω στο 1930 από έναν άγνωστο συγγραφέα (ίσως ήταν ο Cantakerus Nott). Εντάχθηκε στους Θανατοφάγους στο πλαίσιο του Α΄ Μαγικού Πολέμου και παρά την πλούσια δράση του δεν τιμωρήθηκε με φυλάκιση στο Αζκαμπάν, επειδή επικαλέστηκε πως η δράση του οφειλόταν στην Εξουσιαστική Κατάρα. Παντρεύτηκε τη Narcissa Black και μαζί απέκτησαν έναν γιο, τον Draco. Έδρασε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρασκήνιο της επανεμφάνισης του Lord Voldemort, φροντίζοντας με τις πράξεις του για το άνοιγμα της Κάμαρας με τα Μυστικά και στάθηκε στο πλευρό του Σκοτεινού Άρχοντα μέχρι τη Μάχη του Hogwarts, παρότι έχασε την εύνοιά του μετά την ήττα των Θανατοφάγων στο Τμήμα Μυστηρίων.

 

 

 

 

 

 

Alecto και Amycus Carrow

 

 

Ο Amycus και η Alecto Carrow ήταν αδέρφια θανατοφάγοι που υπήρξαν ενεργοί στον Β΄ Μαγικό Πόλεμο. Έγιναν καθηγητές στο Χόγκουαρτς τη χρονιά 1997-1998. Η Alecto δίδασκε το αντικείμενο που αφορούσε στη ζωή των Muggle, στο πλαίσιο του οποίου ο Lord Voldemort είχε οργανώσει όλη την προπαγάνδα εναντίον τους. Ο Amycus, ο οποίος μαζί με την αδερφή του ανέλαβαν κάποια στιγμή και τη διεύθυνση του Hogwarts, χρησιμοποιούσε ως βασική μέθοδο πειθαρχίας των μαθητών τη Βασανιστική Κατάρα.

 

 

 

 

 

Antonin Dolohov 

 

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δολοφόνησε τα αδέρφια της Molly Weasley, Fabian και Gideon Prewett και στη συνέχεια καταδικάστηκε σε φυλάκιση στο Αζκαμπάν. Απέδρασε μετά το ξέσπασμα του Β΄ Μαγικού Πολέμου για να συνδράμει τον Lord Voldemort. Κυνήγησε τον Harry, τον Ron και τη Hermione στο Luchino Cafe, λίγο μετά την πτώση του Υπουργείου Μαγείας. Στη Μάχη του Hogwarts σκότωσε τον Remus Lupin, όμως ηττήθηκε στη μονομαχία που είχε με τον Filius Flitwick.

 

 

 

 

Augustus Rookwood

 

 

O Rookwood ήταν κατάσκοπος του Lord Voldemort. Καθώς εργαζόταν στο Τμήμα Μυστηρίων του Υπουργείου Μαγείας, αντλούσε πολύτιμες πληροφορίες για τη δράση των Χρυσούχων. Μετά το τέλος του Α΄ Μαγικού Πολέμου φυλακίστηκε στο Αζκαμπάν και δραπέτευσε το 1996, μαζί με την οικογένεια Lestrange και τον Antonin Dolohov. Στη Μάχη του Hogwarts ηττήθηκε από τον Aberforth Dumbledore, ωστόσο η τύχη του μετά το πέρας της μάχης παραμένει άγνωστη.

 

 

 

 

 

Barty Crouch Jr.

 

 

Γεννημένος το 1962, ο Bartemius Crouch Junior ήταν γιος του Bartemius Crouch Senior, ο οποίος υπηρέτησε τον μαγικό κόσμο και ως Υπουργός Μαγείας. Ο Barty έγινε Θανατοφάγος κατά τη διάρκεια της εφηβείας του. Μετά την πρώτη ήττα του Voldemort, συμμετείχε στον βασανισμό των Frank και Alice Longbottom μαζί με τη Bellatric Lestrange. Καταδικάστηκε σε κάθειρξη στο Αζκαμπάν επί υπουργίας του ίδιου του πατέρα του και ήταν ο πρώτος που κατάφερε να δραπετεύσει από τη μαγική φυλακή σε διάστημα τριακοσίων ετών. Οι γονείς του αποφάσισαν να πάρει τη θέση του στο Αζκαμπάν η μητέρα του, χρησιμοποιώντας το Πολυχημικό Φίλτρο, ώστε να πάρει τη μορφή του γιου της. Μετά τον θάνατό της στη φυλακή, όλος ο μαγικός κόσμος νόμιζε πως ο Barty Crouch Jr. ήταν νεκρός. Για χρόνια ο πατέρας κατάφερνε να ελέγχει το γιο του με την Εξουσιαστική Κατάρα, η οποία όμως έσπασε χάρη στον Lord Voldemort κι έτσι ο Crouch Jr., μετά την επιστροφή του Voldemort, ήταν ξανά ελεύθερος για να τον βοηθήσει να επιτύχει τους στόχους του.

Στην έναρξη της σχολικής χρονιάς 1994-1995, απήγαγε τον Alastor Moody, πήρε τη μορφή του με τη βοήθεια του Πολυχημικού Φίλτρου και έτσι απέκτησε πρόσβαση στο Κύπελλο της Φωτιάς, προκαλώντας τη συμμετοχή του Harry Potter στο Τρίαθλο Μαγείας. Όταν αποκαλύφθηκε η αλήθεια, τιμωρήθηκε με το Φιλί του Παράφρονα.

 

 

 

 

 

Bellatrix Lestrange

 

 

Ίσως η πιο αφοσιωμένη Θανατοφάγος που στάθηκε ποτέ στο πλευρό του Lord Voldemort. Οι φανς που έχουν παρακολουθήσει στο θέατρο την 8η ιστορία του Χάρι Πότερ (ή έχουν διαβάσει το θεατρικό έργο) γνωρίζουν κι έναν ακόμα σχετικό λόγο. Αδερφή της Narcissa Black και της Andromeda Tonks, παντρεύτηκε τον Rodolphus Lestrange και εντάχθηκε στους Θανατοφάγους πριν το ξέσπασμα του Α΄ Μαγικού Πολέμου, κατά τη διάρκεια του οποίου σκόρπισε τον τρόμο σε μάγους και muggle. Μετά τον βασανισμό των Alice και Frank Longbottom, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη στο Αζκαμπάν, από όπου απέδρασε, μαζί με τον σύζυγο και τον κουνιάδο της, το 1996. Αμέσως εντάχθηκε ξανά στην ομάδα του Σκοτεινού Άρχοντα – που είχε επανέλθει και με νέα φυσική παρουσία στον μαγικό κόσμο – και συνέχισε ακάθεκτη το έργο της ενάντια στους muggle και τους “λασποαίματους”. Toν Ιούνιο του 1996 δολοφόνησε τον ξάδερφό της, Sirius Black, στη Μάχη του Τμήματος Μυστηρίων, ενώ δυο χρόνια μετά, στη Μάχη του Hogwarts, σκότωσε και την ανιψιά της, Nymphadora Tonks.

Η Bellatrix πέθανε από το χέρι της Molly Weasley, όταν, στη Μάχη του Hogwarts, η πρώτη προσπάθησε να σκοτώσει την κόρη της Molly, Ginny Weasley.

 

 

 

 

Regulus Black 

 

 

Γιος των Orion και Walburga Black, ήταν ο μικρότερος αδερφός του Sirius, με τον οποίο παρουσίαζαν μεγάλη εξωτερική ομοιότητα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Hogwarts το 1972 και εντάχθηκε στον κοιτώνα Slytherin. Έγινε Θανατοφάγος όταν ήταν έφηβος, όμως μόλις κατάλαβε ως πού ήταν ικανός να φτάσει ο Lord Voldemort (δηλαδή στη δημιουργία Πεμπτουσιωτών), αποφάσισε να τον εγκαταλείψει. Σκοτώθηκε όταν αποφάσισε να καταστρέψει το μενταγιόν του Salazar Slytherin το 1979, ενώ ο αδερφός του δεν πρόλαβε να μάθει την ηρωική αυτή πράξη του.

 

 

 

 

 

Walden Macnair

 

 

Παρότι βοήθησε τον Lord Voldemort στον Α΄ Μαγικό Πόλεμο, με κάποιο τρόπο κατάφερε να γλιτώσει τη φυλάκιση στο Αζκαμπάν. Εργάστηκε ως δήμιος στο Υπουργείο Μαγείας και ήταν αυτός που παραλίγο να σκοτώσει τον Buckbeak. Βοήθησε στην αποκατάσταση της φυσικής παρουσίας του Lord Voldemort το 1995 και συμμετείχε στη Μάχη του Τμήματος Μυστηρίων, μετά από την οποία φυλακίστηκε για πρώτη φορά στο Αζκαμπάν. Δραπέτευσε το 1997 και πολέμησε στη Μάχη του Hogwarts.

 

 

 

 

 

Corban Yaxley 

 

 

 

Συμμετείχε στον Α΄ Μαγικό Πόλεμο και παρότι δεν έψαξε να εντοπίσει τον Σκοτεινό Άρχοντα μετά την πτώση του, συγχωρήθηκε με την (πλήρη) επιστροφή του τελευταίου στη ζωή το 1995. Εργάστηκε στο Υπουργείο Μαγείας, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Επιτροπή Καταγραφής Μαγκλογενημμένων της Dolores Umbridge. Συμμετείχε στη Μάχη του πύργου Αστρονομίας και όταν ο Voldemort κατέλαβε το Υπουργείο Μαγείας, ο Yaxley τέθηκε επικεφαλής του Τμήματος Επιβολής του Μαγικού Νόμου. Συμμετείχε, επίσης, στη Μάχη του Hogwarts, μετά από την οποία η τύχη του, όπως και πολλών άλλων Θανατοφάγων, λιγότερο σημαντικών, αγνοείται.

 

Διαβάστε ακόμα:

Επτά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την οικογένεια του Tom Riddle

Μάθετε αν τα Harry Potter βιβλία σας κοστίζουν χιλιάδες ευρώ

 

αλμπους νταμπλιντορ βικιπαιδεια

Ο Άλμπους Πέρσιβαλ Γούλφρικ Μπράιαν Ντάμπλντορ (αγγλικά: Professor Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore) είναι φανταστικός χαρακτήρας της σειράς βιβλίων Χάρι Πότερ της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ. Είναι διευθυντής (πριν γίνει διευθυντής ήταν καθηγητής στις Μεταμορφώσεις) της Σχολής Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια για το μεγαλύτερο μέρος της σειράς, και ο ιδρυτής του Τάγματος του Φοίνικα, μιας οργάνωσης η οποία μάχεται εναντίον του κύριου ανταγωνιστή στην σειρά, του Λόρδου Βόλντεμορτ. Ο καθηγητής Ντάμπλντορ λατρεύει τη μουσική δωματίου και το μπόουλινγκ.

Το μοναδικό του ελάττωμα είναι ότι βλέπει στους ανθρώπους πάντα κάποια θετική πλευρά και τους δίνει πολλές ευκαιρίες. Ο Νταμπλντορ είναι ο μόνος μάγος που φοβάται ο Λόρδος Βόλντεμορτ. Ήταν αυτός που βρήκε τον Τόμ (νεαρό Βόλντεμορτ) και προσπάθησε να τον κάνει να αλλάξει τον χαρακτήρα του και να έρθει στο Χόγκουαρτς. Παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις του Χερτ ο Ντάμπλντορ ποτέ δεν τον πίστεψε πραγματικά και γι' αυτό τον παρακολουθούσε στενά καθ' όλη την διάρκεια των σπουδών του.

Γρήγορα κατάλαβε ότι ο Βόλντεμορτ είχε δημιουργήσει Πεμπτουσιωτές για να γίνει αθάνατος. Έτσι ξεκίνησε να ψάχνει γι’ αυτούς ώσπου ανακάλυψε τον πρώτο, το δαχτυλίδι του Μάρβολο Γκοντ, το οποίο ήταν δεμένο με μια φοβερή κατάρα. Βαριά πληγωμένος γύρισε πίσω στη σχολή όπου και πήρε ιατρικές βοήθειες από τον Σνέιπ, ο οποίος τον πληροφόρησε ότι έχει πολύ μικρό διάστημα ζωής. Μιας και ήξερε ότι ο Ντράκο Μαλφόι είχε εντολές να τον σκοτώσει, παρακάλεσε τον Σνέιπ να τον αποτελειώσει όταν του το ζητήσει, ώστε να μην διαπράξει φόνο ο νεαρός Μαλφόι.

Μαγικά κατορθώματα και ικανότητες

Σε νεαρή ηλικία, ο Ντάμπλντορ παρουσίασε τεράστιες μαγικές ικανότητες και στις εξετάσεις των ΕΔΕΜ. Ακόμη και η εξεταστής του στις μεταμορφώσεις και στα ξόρκια, ομολόγησε ότι ο Ντάμπλντορ έκανε πράγματα με το ραβδί του που, η ίδια, δεν είχε ξαναδεί. Ο Ντάμπλντορ είναι επίσης γνωστός γιατί μπορεί να εκτελέσει άριστα το εξαιρετικά πολύπλοκο ξόρκι του Προστάτη (ο Προστάτης του παίρνει την μορφή φοίνικα), γιατί δημοσίευσε αρκετά άρθρα στα περιοδικά 'Μεταμορφώσεις Σήμερα', 'Προκλήσεις στην Μαγεία' και 'Ο Πρακτικός Αλχημιστής', για την προεδρία του στη Δημογεροντία και γιατί του πρόσφεραν την θέση του Υπουργού Μαγείας αρκετές φορές αν και ποτέ δεν δέχτηκε. Ο Ντάμπλντορ ομολόγησε ότι μπορεί να γίνεται απόλυτα αόρατος χωρίς να χρησιμοποιεί αόρατο μανδύα, αλλά με το ξόρκι της κατηγορίας των μεταμορφώσεων Evanesco κατά το οποίο δεν εξαφανίζεται αλλά δημιουργεί ένα τέλειο καμουφλάζ. Ο Ντάμπλντορ είναι επίσης πολύ ειδικευμένος στην σφραγισματική και στην διεισδυτική. Επίσης, θεωρείται ιδιαίτερα γνωστός για τη νίκη του επί του κακού μάγου Γκρίντελβαλντ, το 1945, για την ανακάλυψη των δώδεκα χρήσεων του αίματος των δράκων και για την πρωτοποριακή εργασία του στην Αλχημεία, μαζί με τον συνεργάτη του Νικολά Φλαμέλ.

Το ραβδί από κουφοξυλιά

Όταν πια είχε μεγαλώσει, ο Ντάμπλντορ πήρε στην κατοχή του το ραβδί από κουφοξυλιά. Το ραβδί από κουφοξυλιά είναι ένας απ' τους τρεις Κλήρους του Θανάτου, και κάνει τον κατοχό του παντοδύναμο. Πριν απ' τον Ντάμπλντορ, το ραβδί ήταν στην κατοχή του Γκέλερτ Γκρίντελβαλντ, με τον οποίο ο Ντάμπλντορ μονομάχησε και τελικά νίκησε, κερδίζοντας συγχρόνως και την κατοχή του ραβδιού. Μετά την δολοφονία του Νταμπλντορ από τον Σέβερους Σνέιπ το ραβδί από κουφοξυλιά θάφτηκε μαζί του. Όταν ο Λόρδος Βόλντεμορτ ανακάλυψε την αξία του ραβδιού, παραβιάσε τον τάφο του Ντάμπλντορ και το πήρε. Ο Βόλντεμορτ, νομίζοντας ότι θα γίνει ο κάτοχος του ραβδιού, σκοτώνει τον Σνέιπ, πιστεύοντας ότι ήταν κάτοχος του. Όμως, ο Ντάμπλντορ είχε αφοπλιστεί απ' τον Ντράκο Μαλφόι στον Ημίαιμο Πρίγκιπα πριν δολοφονηθεί απ τον Σνέιπ. Γι' αυτό το λόγο, η πίστη του ραβδιού μεταφέρθηκε στον Ντράκο, αντί να σβήσει με τον θάνατο του Ντάμπλντορ, γιατί ο Ντάμπλντορ και ο Σνέιπ είχαν προσυμφωνήσει τον θάνατό του. Όταν ο Χάρι αφοπλίζει τον Ντράκο στους Κλήρους του Θανάτου, κερδίζει την πίστη και την κατοχή του ραβδιού. Το ραβδί λέγεται ότι κατέχει ιδιαίτερη μαγική δύναμη που τα άλλα μαγικά ραβδιά δεν έχουν, όπως π.χ. να επισκευάσει το ραβδί του Χάρι (σύμφωνα με τα λόγια του γνωστού ραβδοποιού Ολιβάντερ, "είναι αδύνατον να επισκευαστεί ένα σπασμένο μαγικό ραβδί"). Στην πραγματικότητα, το ραβδί από κουφοξυλιά, δεν κάνει τον κάτοχο του άτρωτο σε μια μονομαχία, αλλά δεν παύει να είναι το πιο ισχυρό μαγικό ραβδί.

Γέννηση και νεότερα χρόνια

Ο Άλμπους Ντάμπλντορ γεννήθηκε το 1881, απ' τον Πέρσιβαλ και Κέντρα Ντάμπλντορ. Τρία χρόνια μετά την γέννηση του γεννήθηκε ο αδελφός του, Άμπερφορθ και έπειτα η αδελφή του Αριάνα. Τρία παιδιά Μαγκλ επιτέθηκαν στην Αριάνα, ενώ ήταν μόλις έξι χρονών, γιατί την είδαν να χρησιμοποιεί μαγεία (άθελα της), όπως οι περισσότεροι μάγοι σε ιδιαίτερα νεαρή ηλικία. Αυτή η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα την Αριάνα να γίνει διανοητικά άρρωστη για την υπόλοιπη ζωή της. Τον περισσότερο καιρό ήταν ακίνδυνη, ευχάριστη και φοβισμένη, αλλά ορισμένες φορές βρισκόταν εκτός ελέγχου με ξεσπάσματα θυμού τα οποία προκαλούσαν έκρηξη της μαγικής της δύναμης. Ο πατέρας του Άλμπους, Πέρσιβαλ, επιτέθηκε στα τρία Μαγκλ παιδιά για να τους τιμωρήσει για το κακό που κάνανε στην κόρη του. Γι' αυτό το λόγο στάλθηκε στο Αζκαμπάν για μία ζωή. Για να μην κλειστεί η Αριάνα στο Νοσοκομείο Μαγικών Νόσων και Τραυμάτων Ο Άγιος Μάνγκο, η Κέντρα μετακόμισε όλη την οικογένειά της στο χωριό Γκόντρικς Χόλλοου, και η αρρώστια τής Αριάνα παρέμεινε κρυφή. Οι γείτονες νόμιζαν πως απλώς ήταν μια Σκουίμπ. Όταν ο Ντάμπλντορ πήγε στην σχολή Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια, έγινε φίλος με τον Έλφια Ντοτζ, ο οποίος χλευαζόταν λόγο του ότι είχε προσβληθεί από δρακοευλογιά και το πρόσωπό του είχε μία πρασινωπή απόχρωση. Ενώ φοιτούσε στο Χόγκουαρτς, ο Ντάμπλντορ ήταν γνωστός ως ο πιο καλός μαθητής που είχε φοιτήσει ποτέ στη σχολή. Βραβεύτηκε με όλα τα βραβεία του Χόγκουαρτς και σύντομα γνώρισε πολλά πρόσωπα υψηλού επιπέδου όπως ο Νίκολας Φλαμέλ, Μπατίλντα Μπάγκσοτ και Άνταλμπερτ Γουάφλινγκ. Οι εργασίες του και η έρευνα του πήραν μεγάλη δημοσιότητα στα περιοδικά όπως 'Μεταμορφώσεις σήμερα', 'Προκλήσεις στην Μαγεία' και 'Ο Πρακτικός Αλχημιστής'. Ο κοιτώνας του ήταν το Γκρίφιντορ. Τότε στην σχολή μπήκε ο Άμπερφορθ, ο μικρός αδελφός του Ντάμπλντορ. Τελικά, ο Άμπερφορθ αποδείχτηκε πως δεν κατείχε το πρωτοφανές μαγικό ταλέντο του Ντάμπλντορ- ενώ ο Άμπερφορθ μελετούσε τις μονομαχίες, ο Άλμπους έλινε τις διαμάχες του με την συζήτηση. Όταν ο Ντάμπλντορ και ο Ντοτζ έφυγαν απ' την σχολή, κανόνισαν να πάνε τον 'τότε-παραδοσιακό' Γύρο του Κόσμου. Την παραμονή του ταξιδιού τους, ο τότε δεκαοχτάχρονος Νταμπλντορ υπέφερε τον θάνατο της μητέρας του, Κέντρα, που δολοφονήθηκε απ' την Αριάνα σε ένα απ' τα ξεσπάσματα θυμού της.

Ντάμπλντορ και Γκρίντελβαλντ

Επειδή οι γονείς του Ντάμπλντορ ήταν απόντες, (ο πατέρας του στο Άζκαμπαν και η μητέρα του νεκρή) ως ο αρχηγός της οικογένειας ήταν δικιά του ευθύνη να βάλει φαγητό στο τραπέζι της οικογένειάς του (καθώς τους είχε απομείνει ελάχιστος χρυσός). Ήταν υποχρεωμένος να μείνει στο σπίτι με την Αριάνα ενώ ο Άμπερφορθ συνέχιζε τις σπουδές του. Λίγο καιρό αργότερα, ένας νέος και ταλαντούχος μάγος εμφανίστηκε στο Γκόντρικς Χόλλοου για να ζήσει με την θεία του Μπατίλντα Μπάγκσοτ, την συγγραφέα του βιβλίου 'Η Ιστορία της Μαγείας'. Ο νεαρός Ντάμπλντορ έγινε φίλος με τον Γκέλερτ Γκρίντελβαντ αφού τους σύστησε η Μπάγκσοτ, και μαζί ονειρεύτηκαν να κυβερνήσουν τον κόσμο 'για το υπέρτατο καλό' με το να συλλέξουν τους θρυλικούς Κλήρους του Θανάτου. Και οι δύο πίστευαν ότι ο κόσμος των μάγων έπρεπε να πάρει την θέση που του αξίζει, δηλαδή πάνω απ' τους Μαγκλ. Πίστευαν πως οι μάγοι έπρεπε να κυριαρχήσουν τους Μαγκλ και να τους βάλουν στην θέση τους μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο. Ο Ντάμπλντορ αργότερα παρατήρησε ότι η συνείδησή του ήταν μόνο το σλόγκαν τους 'για το υπέρτατο καλό', και ότι βαθιά μέσα του ήξερε ποιος πραγματικά ήταν ο Γκέλερτ Γκρίντελβαλντ (αλλά λήφθηκε ακόμα με τις δυνατότητες και τις ιδέες του συγχρόνως, απομονωμένος στο σπίτι με τις γονικές ευθύνες). Αν χρειαζόταν να καταστρέψουν όποιον σταθεί στο δρόμο τους, θα ήταν 'για το ευρύτερο συμφέρον' και ότι όλες οι απώλειες και τα βάσανα που θα υποστούν θα ανταμειφθούν με εκατονταπλάσια ανταμοιβή. Όμως, Ο Ντάμπλντορ, γεμάτος με δίψα για γνώση και δύναμη αγνόησε τα προβλήματα της οικογένειάς του. Γιατί και οι δύο χρειαζόντουσαν να ταξιδέψουν πολύ για να αποκτήσουν οπαδούς, ο Ντάμπλντορ κανόνισε να πάρει και την Αριάνα μαζί του ενώ ο Άμπερφορθ θα πήγαινε στην σχολή του. Δύο μήνες φιλίας, ο Άμπερφορθ πλησίασε και τους δύο και τους είπε ότι η Αριάνα δεν μπορούσε να αντέξει τόση πίεση και αυτό θα την έβλαπτε. Ο Γκρίντελβαλντ είπε στον Άμπερφορθ ότι ήταν ένας ηλίθιος που εμπόδιζε τον δρόμο του αδελφού του, ενώ η νέα τάξη πήρε θέση, η Αριάνα και όλοι οι μάγοι παγκοσμίως δεν θα χρειαζόταν να κρύβονται και ότι οι Μάγκλ θα έχουνε δικό τους μέρος να ζούνε. Τότε, Ο Γκριντελβαλντ χρησιμοποίησε την βασανιστική κατάρα στον Άμπερφορθ και οι τρεις άρχισαν να μονομαχούν. Τότε, η Αριάνα εξοργίστηκε και προσπάθησε να βοηθήσει αλλά βρέθηκε νεκρή: μία απ τις κατάρες τους εξοστρακίστηκε, χτύπησε και σκότωσε την Αριάνα. Για την υπόλοιπη ζωή του, ο Ντάμπλντορ ένιωθε ένοχος για τον άδικο θάνατό της, αλλά ποτέ δεν ήταν σίγουρος αν η κατάρα που την χτύπησε ήταν η δικιά του ή κάποιου άλλου.

Παραπομπές

harrypotter.wikia.com/wiki/Supreme_Mugwump. Ανακτήθηκε στις 28  Νοεμβρίου 2016.

Quiz

Να μερικα quiz Χαρι Ποτερ. https://youtu.be/5aZSubzGW-U

https://youtu.be/I2rtVjvqGAQ

https://youtu.be/hBskl7IJgKY

Αυτα ηταν.Καλο απογευμα

Χαρι Ποτερ

Σε αυτο το blog θα γινουμε ο ημερισιος προφιτης.Θα ανταλλαζουμε στα σχολια πληροφοριες για τον Χαρι Ποτερ!