a663868

Μία ματιά στο φάσμα του αυτισμού

Ο όρος "αυτισμός"προέρχεται ετυμολογικά από την ελληνική λέξη "ευαυτός" και υποδουλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον ευαυτό του. Πρόκειται για μια σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. Ό λες αυτές οι ενδείξεις αρχίζουν πριν το παιδί γίνει τριών ετών. Οι ειδικοί κατατάσσουν τον αυτισμό ως μία διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Κυριότεροι ερευνητές του αυτισμού υπήρξαν ο Χανς Άσπεργκερ και Λέο Κάνερ.

Στοιχεία των τελευταίων ετών δείχνουν ότι η συχνότητα των ατόμων με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού είναι περίπου 1% στο γενικό πληθυσμό, ενώ η αναλογία ανδρών γυναικών είναι 4 προς 1. Οι λόγοι παραμένουν άγνωστοι, αλλά υπό διερεύνηση είναι παράγοντες όπως η τεστοστερόνη και τα αστρογόνα και οι πιθανές επιδράσεις τους κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Εργοθεραπεία:Τέχνη ή επιστήμη;

Σύμφωνα με τους ειδικούς "εργοθεραπεία"είναι η τέχνη και η επιστήμη που βοηθά τους ανθρώπους να διεκπεραιώνουν τις καθημερινές δραστηριότητες που είναι σημαντικές σε αυτούς, ανεξάρτητα από την πάθηση, αναπηρία ή μειονεξία που πιθανό να αντιμετωπίζουν.

Ένας εργοθεραπευτής παρεμβαίνει δηλαδή σε βασικούς τομείς της ανθρώπινης λειτουργικότητας, όπως η αυτοφροντίδα (προσωπική υγιεινή, ένδυση, προετοιμασία φαγητού, σίτιση, μετακίνηση) ή συμμετοχή σε δραστηριότητες που έχουν σκοπό τη διασκέδαση, τη χαλάρωση και την ευχαρίστηση.

Η εργοθεραπεία έχει και αρκετές ειδικεύσεις ανάλογα με τα άτομα ή το πρόβλημα που καλείται ο εργοθεραπευτής να παρέμβει. Κάποιες από αυτές είναι η ψυχιατρική, η γηριατρική, η παιδιατρική και η νευρολογική.

Είναι μια σημαντική επιστήμη που συμβάλλει ουσιαστικά στην ποιότητα ζωής όλων των ανθρώπων και ιδιαίτερα εκείνων που το έχουν ανάγκη.

3 Δεκεμβρίου παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία

Μία ημέρα ευκαιρία για να θυμηθούμε ότι υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που είτε από τη γέννησή τους είτε αργότερα απέκτησαν μία αναπηρία. Άνθρωποι που δίναν τον καθημερινό τους αγώνα σε μια κοινωνία που σίγουρα δεν είναι πλασμένοι για αυτούς. Αυτό που χρειάζονται είναι άραγε ο οίκτος μας; Σε καμία περίπτωση. Έχουν ικανότητες ανεπτυγμένες σε πολύ μεγάλο βαθμό ώστε να μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Εκείνο όμως που τους είναι απαραίτητο είναι να έχουν τις ευκαιρίες για να ζήσουν αυτήν την φυσιολογική ζωή. Σε αυτό μπορούμε να συμβάλουμε όλοι. Ο καθένας από τη δική του πλευρά. Ως άτομα να είμαστε ευαισθητοποιημένοι και ενημερωμένοι σχετικά με το θέμα και να στεκόμαστε συμπαραστάτες στα άτομα αυτά. Το κράτος με τη σειρά του να λάβει τέτοια μέτρα ώστε τα άτομα με αναπηρία να υποστηρίζονται σωματικά, διανοητικά, ψυχολογικά και κοινωνικά.