Η αντιπτέριση, γνωστή με το διεθνή όρο μπάντμιντον (badminton), είναι άθλημα με ρακέτες. Το μπαλάκι έχει φτερά και η τροχιά του είναι ασυνεπής. Ο παίκτης πρέπει να το χτυπήσει με πολύ μεγάλη δύναμη για να φύγει γρήγορα αλλά και πάλι το μπαλάκι μπορεί να μην υπακούσει. Οι αθλητές πρέπει να έχουν ορισμένες ειδικές ικανότητες, γι' αυτό και είναι λίγοι αυτοί που ασχολούνται με το άθλημα. Παίζεται με δυο παίκτες και με τέσσερις ανά δύο, όπως και στο τένις. Στην Ελλάδα ήρθε το 1988.

Ιστορία

Η αντιπτέριση είναι άθλημα με πολύ πλούσια ιστορία, η οποία έχει τις ρίζες της βαθιά στην αρχαία εποχή. Το μπάτμιντον πρωτοεμφανίζεται στην Αρχαία Αίγυπτο τον 5ο π.Χ. αιώνα, ενώ παράλληλα, υπάρχουν παρόμοιες αναφορές την ίδια εποχή στην Αρχαία Ελλάδα, Κίνα, Ινδία και λαούς της Άπω Ανατολής. Οι έρευνες ιστορικών στην Κίνα δείχνουν πως στο 2000 π.Χ. παιζόταν ένα παιχνίδι που έχει μικρή σχέση με το σημερινό και λεγόταν «DI-DZIAN-DZI» (Ντάι Ντζιάν Ντζι) και το οποίο σήμαινε «το χτύπημα του φτερού». Παιζόταν με τα χέρια (παλάμες) κι ένα νόμισμα που είχε δυο φτερά επάνω του. Αποτελεί δε σήμερα κύριο πρόγονο του αθλήματος "Ποδοπτέριση" (ποδόσφαιρο φτερού). Τον 14ο αιώνα, οι γυναίκες στην Ιαπωνία έπαιζαν ένα παιχνίδι με φρούτα -αντί για μπάλες- με φτερά καρφωμένα επάνω τους. Οι ρακέτες που χρησιμοποιούσαν ήταν ξύλινες και έμοιαζαν με τις σημερινές της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (πινγκ πονγκ). Το παιχνίδι αυτό είχε την ονομασία «OBIANE» (Όμπιαν). Στην Ευρώπη αναφέρεται ένα παρόμοιο παιχνίδι επί βασιλείας Φραγκίσκου-Ιωσήφ (1515-1547), που αργότερα ονομάστηκε «JEU VOLANT» (Ζε βολάν). Στην αρχή το φτερό αποτελούνταν από φελλό και φτερά κότας και παιζόταν από τις Κυρίες της Αυλής. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν να στείλουν το φτερό όσο πιο ψηλά μπορούσαν χωρίς να μετακινηθούν. Η πιο διάσημη «παίκτρια» της εποχής ήταν η βασίλισσα της Σουηδίας, Κρίστεν. Δεν είναι γνωστό ακριβώς πότε και που πρωτοεμφανίστηκαν ρακέτες για τα αρχικά αυτά παιχνίδια-προγόνους του σημερινού μπάτμιντον, αλλά σύμφωνα με τα προλεγόμενα, τον 14ο αιώνα οι γυναίκες στην Ιαπωνία χρησιμοποιούσαν ρακέτες. Η επαρχία Γκλάουστερσαϊρ της Αγγλίας είναι η γενέτειρα του παιχνιδιού με τη σημερινή μορφή. Ο Δούκας του Μποφόρ γύρω στα 1840-1850 (κατά άλλους το 1860) παρουσίασε στους καλεσμένους του, στον πύργο του Μπάντμιντον Χάουζ όπου ήταν και το σπίτι του, ένα παιχνίδι που λεγόταν «POONA» (Πούνα) και που είχε παιχτεί στην ομώνυμη πόλη της Ινδίας από Άγγλους αξιωματικούς. Μέχρι τότε του είχαν δώσει την ονομασία «Battledore and Shuttlecock» (Μπάτλντορ εντ Σάτλκοκ δηλ. Ρακέτα και Φτερό). Το 1873, ο Δούκας το πρωτοπαρουσιάζει δημόσια και συγκεκριμένα στη Βασιλική Κοινωνία της Αγγλίας. Το 1887 (κατά άλλες πηγές, το 1877) προσδιορίστηκαν οι κανόνες του και η εξάπλωσή του ήταν ραγδαία. Στην αρχή παιζόταν από τις εύπορες τάξεις και είχε χαρακτήρα κοινωνικής εκδήλωσης παρά ανταγωνιστικό, ενώ υπήρχε αυστηρός κώδικας ενδυμασίας.