a687830

Το Δείπνο του βοσκού

Ο Μαυρογένης τήρησε τα λόγια του ιερέα κατά γράμμα λόγω της αγνής και καθαρής ψυχής του. Μου άρεσαν οι σκηνές από τη φύση και την ήρεμη ζωή στο χωριό. Η παρουσία του Θεού που του δίνει κουράγιο αποκαλύπτει ότι είναι πάντα δίπλα μας και χρειαζόμαστε δύναμη ψυχής για να ξεφύγουμε από τα τεχνάσματα του Εωσφόρου. Η απλότητα και η ταπείνωση μας ενώνουν με το Θεό. Ήταν απίστευτη η σκηνή που ο Χριστός κατέβηκε από το Σταυρό και συζητούσε με τον Μαυρογένη. Οι μονόλογοι του πρωταγωνιστή είναι αφοπλιστικοί καθώς και η αθωότητά του όταν χρησιμοποιεί την λέξη παλικάρι για τον Ιησού. Συγκινήθηκα όταν ο ληστής τον μαχαίρωσε και ο Χριστός τον οδήγησε στον Παράδεισο. Ο ληστής που μετανοεί και ο Μαυρογένης που τον συγχωρεί κρύβουν το νόημα της πίστης μας. Η Μαριώ διδάσκει τη αγάπη ακολουθώντας τον άντρα της στον Παράδεισο. Τέλος ο κύριος Νίκος που ήταν τελικά ο ληστής δηλώνει το βάρος των τύψεων που βαραίνουν την ψυχή του ανθρώπου όταν φεύγει από τον δρόμο του Θεού και την ανάγκη του να εξομολογηθεί για να βρει ηρεμία. Είναι μια πολύ αξιόλογη ταινία που με προβλημάτισε για τις αληθινές και διαχρονικές αξίες της πίστης μας.

Λατρεία στην Ορθόδοξη Χριστιανική εκκλησία

Δια της Χριστιανικής λατρείας, ο σωματικά πρόσκαιρος άνθρωπος αξιώνεται να επικοινωνεί πνευματικά με τον Θεό και να ζει από την ζωή αυτήν την αιωνιότητα. Συνδέεται με τον αιώνιο Θεό, γνωρίζει ότι στον κόσμο αυτό είναι προσωρινός αλλά προορισμένος να ζήσει στην άλλη ζωή «ως συμπολίτης των Αγίων και οικείος του Θεού» σαν παιδί του Θεού, οικείος, και κληρονόμος των αιωνίων αγαθών.

Κατά την ώρα της λατρείας ανεβαίνει, ανυψώνεται νοερά ο άνθρωπος στον Θεό αλλά και ο Θεός κατεβαίνει κατά θεία συγκατάβαση στον άνθρωπο. Ομιλεί ο Θεός στον άνθρωπο με τα αναγνώσματα του Ευαγγελίου, των Αποστόλων, των τόσων άλλων διδακτικών ύμνων, αλλά και το Άγιο Πνεύμα επικοινωνεί, συμπαρίσταται, συμπροσεύχεται με τον Χριστιανό. Αποτελεί πίστη και πεποίθηση της Εκκλησίας ότι κατά την ώρα της Θείας Λατρείας μετά των Χριστιανών συμμετέχει και συλλατρεύει τον Θεό μέσα στο ναό αοράτως και ο πνευματικός κόσμος των Αγίων Αγγέλων αλλά και των Αγίων των οποίων οι ψυχές συμπαρίστανται, συμπροσεύχονται και πρεσβεύουν στον Θεό, να γίνουν δεκτές οι προσευχές μας.

Κατά την ώρα της Θείας Λατρείας και κυρίως της Θείας Λειτουργίας ο Χριστιανός βλέπει με τα μάτια της ψυχής του τον Θεό επί της γης, τον Ιησού Χριστό. Η Θεία Λειτουργία αποτελεί το κέντρο της Χριστιανικής Λατρείας. και η Θεία Κοινωνία την οποία λαμβάνουμε, αποτελεί μετάγγιση του θεία αίματος του Κυρίου στον αρρωστημένο από την αμαρτία άνθρωπο. Λατρεία του Θεού είναι και το φτωχικό κεράκι που ανάβει ο Χριστιανός. Λατρεία είναι και η νηστεία και κάθε προσπάθεια να ζήσει κατά το θέλημα του Θεού ο άνθρωπος. Λατρεύει τον Θεό ο κληρικός κάθε βαθμού, ιερουργών με το χάρισμα της ιεροσύνης. Λατρεύει τον Θεό ο Μοναχός, ο ασκητής με την εκούσια στέρηση των υλικών αγαθών και απολαύσεων, με προσπάθεια να υποτάξει τα πάθη του και να ζήσει ζωή πνευματική, προσευχόμενος και δια τους εν κόσμω Χριστιανούς. Λατρεύει τον Θεό ο Χριστιανός με την κάθε αγαθοεργία με σκοπό να ευαρεστήσει στον Θεό και να βοηθήσει στον αδελφό του.

Πηγή: https://www.apostoli.org/

Η Θεία Ευχαριστία κέντρο της Ορθοδόξου Λατρείας