Εικονικό ταξιδάκι στον…Αμαζόνιο!!!🐍🦎🐊🐸🦜🦚

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

αυτές τις 'μέρες, που με έχει φάει η βαρεμάρα στην καραντίνα, αποφάσισα να επισκεφθώ διάφορα μέρη για να περάσει η ώρα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον εάν άρχιζα με τον Αμαζόνιο. Και να 'μαστε τώρα στο αεροπλάνο!!! Απογειωθήκαμε...η θέα είναι μαγική!!!

Μετά απο αρκετή ώρα, επιτέλους φτάσαμε!!! Εγώ ήμουν κατα-ενθουσιασμένη και έβγαζα όλη την ώρα φωτογραφίες, ο αδελφός μου αντίθετα, δεν σήκωσε την μουσούδα του από την οθόνη...με το που πάτησα το πόδι μου στο έδαφος...κλικ,κλικ,κλικ...έβγαλα και τις πρώτες φωτογραφίες!!!

Ήταν πανέμορφα!!! Να και μερικά πουλια!!!

 

Παπαγάλοι

Να και μερικές πληροφορίες:

Με το όνομα παπαγάλος είναι γνωστά διάφορα είδη από δενδρόβια, ως επί το πλείστον, πουλιά που σχηματίζουν τη τάξη των Ψιττακόμορφων, η οποία χωρίζεται σε 3 οικογένειες: Κακατουίδες, Ψιττακίδες και Γλαυκοπίδες. Υπάρχουν σήμερα 386 ταξινομημένα είδη παπαγάλων, που ανήκουν σε 88 γένη.

Τα συναντάμε σε όλες τις ηπείρους της γης, εκτός από την Ευρώπη στην οποία δεν υπάρχει κανένα είδος. Στον ελλαδικό χώρο είναι γνωστοί από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν για πρώτη φορά ο ίδιος και άντρες από το εκστρατευτικό του σώμα έφεραν παπαγάλους. Όσον αφορά τις Η.Π.Α. εκεί ενδέχεται να συναντήσει κανείς το Παρακίτ της Καρολίνα ή τον χοντρόραμφο, παρόλο που τα είδη αυτά δεν ενδημούν εκεί.

Συστηματική ταξινόμηση

Προέλευση

Πατρίδα του θεωρούμενου ως πρώτου απολιθώματος παπαγάλου είναι η Ευρώπη. Το απολίθωμα χρονολογείται στην Ηώκαινο Περίοδο, που ξεκίνησε πριν από 50 εκ. χρόνια. Στην Αγγλία και στην Γερμανία έχουν ανακαλυφθεί διάφοροι σκελετοί πουλιών που έφεραν ομοιότητες με τους σημερινούς παπαγάλους αλλά υπάρχει ακόμη αβεβαιότητα καθώς το πιθανότερο είναι τα απολιθώματα αυτά να ανήκαν σε συγγενικά είδη που εξελίχθηκαν στο βόρειο ημισφαίριο και έπειτα αφανίστηκαν.

Πλέον θεωρείται ότι οι παπαγάλοι με την μορφή που τους γνωρίζουμε σήμερα εμφανίστηκαν πριν περίπου 65 εκ. χρόνια. Αν αυτό όντως ισχύει τότε πιθανότατα δεν είχαν εξελιχθεί σε αυτόμορφα είδη.

Οι παλιότερες καταγραφές που σχετίζονται με τους σύγχρονους παπαγάλους χρονολογούνται στα 20 με 30 εκ. χρόνια πριν και προέρχονται από την Ευρώπη. Το νότιο ημισφαίριο δεν προσφέρει τόσο μεγάλο πλούτο απολιθωμάτων όσο το βόρειο, τουλάχιστον όσο αφορά απολιθώματα μεγαλύτερα των 20 εκ. ετών. Ωστόσο στο νότιο ημισφαίριο ευρέθη ένα απολίθωμα της μειόκαινου περιόδου, το οποίο ανήκει αδιαμφισβήτητα σε παπαγάλο καθώς πρόκειται για μια άνω γνάθο ολόιδια με την γνάθο του σημερινού Κοκατού. Τα πουλιά έχουν όμως αυτιά;

 

Παγώνι

Το παγώνι είναι πτηνό της οικογένειας των φασιανιδών, της τάξης των ορνιθόμορφων. Κατάγεται από τα δάση της Νότιας Ινδίας. Στην Ευρώπη ήρθε από την αρχαιότητα και εξημερώθηκε με άγνωστο τρόπο. Ήταν γνωστό στη Μεσοποταμία, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Ήταν πιστευτό ότι το προστάτευαν οι Θεοί και ήταν συνηθισμένο να βρίσκεται στους ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών. Σήμερα στην Ινδία το παγώνι είναι προστατευόμενο είδος.

Το παγώνι παρουσιάζει έντονο φυλετικό διμορφισμό, καθώς το αρσενικό έχει διαφορετική εμφάνιση από το θηλυκό. Το αρσενικό έχει μήκος 1,25 μ. χωρίς την ουρά του, η οποία του διπλασιάζει το μήκος. Το χρώμα του είναι πράσινο ή μπλε στο στήθος, την κοιλιά και το κεφάλι, έχει κοντές φτερούγες που του επιτρέπουν περιορισμένη πτήση και ένα λοφίο στην κορυφή του κεφαλιού. Έχει πολύ εντυπωσιακή ουρά με μακριά πηδαλιώδη φτερά με πράσινα, μπλε, μαύρα και πορτοκαλί οφθαλμοειδή στίγματα, που την ανοίγει σε σχήμα βεντάλιας.

Αντίθετα το θηλυκό δεν έχει αυτή την εντυπωσιακή όψη, δεν διαθέτει μακριά ουρά και το χρώμα του είναι καστανόγκριζο με σκούρες λωρίδες. Γονιμοποιείται και γεννά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο της κότας. Γεννάει μέχρι 5 αυγά, τα οποία κλωσσάει για χρονικό διάστημα περίπου ενός μήνα. Τα παγώνια ζευγαρώνουν κατά την περίοδο των βροχών.

Το παγώνι ζει στα ανοιχτά δάση και αναζητεί την τροφή του είτε στο χάραμα της ημέρας είτε αμέσως πριν από το ηλιοβασίλεμα. Είναι παμφάγο και η διατροφή του περιλαμβάνει σιτάρι, μούρα, σύκα καθώς επίσης και έντομα, μικρά θηλαστικά και ερπετά. Ζει έως 25 χρόνια αλλά με ιδανικές συνθήκες, υγιεινή και περιποίηση μπορεί να ζήσει σε φάρμες μέχρι και 40 χρόνια.

Υπάρχουν 3 ειδη παγωνιών: το μπλε παγώνι, το παγώνι του Κονγκό, και το πράσινο παγώνι.

 

Και κάποια άλλα "ζωάκια"...

 

Ανακόντα

Να 'μαι κι εγώ!!! Στην αρχή το πέρασα για βράχο και παραλίγο να καθίσω...εάν ήξερα τι είναι, ούτε που θα το πλησίαζα...

 

Το ανακόντα είναι γένος των μη ιοβόλων φιδιών της οικογένειας Βοΐδες και της τάξης Φολιδωτά ή Λεπιδωτά. Μπορεί να φθάσουν σε μήκος τα 7 μέτρα και σε βάρος τα 100 κιλά. Απαντώνται κυρίως στην τροπική Λατινική Αμερική, όπου έχουν την κοινή ονομασία ανακόντες. Τα μέλη τους συμπεριλαμβάνουν μερικά από τα μεγαλύτερα φίδια στον κόσμο. Τρέφονται με θηλαστικά και πτηνά, τα οποία ακινητοποιούν σφίγγοντάς τα και στη συνέχεια συνθλίβοντάς τα, όπως οι βόες. Η ονομασία Eυνήκτης προέρχεται από την ομώνυμη αρχαία ελληνική λέξη, που σημαίνει τον "καλό κολυμβητή." Σήμερα αναγνωρίζονται 3 είδη.

Το χρώμα του φιδιού είναι πράσινο και λαδί ή καστανό με μαύρες κηλίδες. Το μέγιστο μέγεθος των ερπετών αυτών έχει επιφέρει συζητήσεις. Θεωρείται ότι η ενήλικη ανακόντα κατά μέσο όρο φτάνει σε μέγεθος τα 18-20 πόδια για το είδος της πράσινης ανακόντας, και πολύ σπάνια τα 23-25 πόδια. Οι υπολογισμοί που κάνουν λόγο για 35-40 π. είναι ασαφείς^. Σε έρευνα που έγινε σε 1000 είδη που πιάστηκαν στη Βενεζουέλα, το μεγαλύτερο ήταν 5,2 μέτρα και ζύγιζε 97 κιλά.

Γεωγραφική εξάπλωση

Το ερπετό απαντάται στη Νότια Αμερική, από την Κολομβία και τη Βενεζουέλα και νότια της Αργεντινής. Ζει σε υδάτινα ρεύματα ή επάνω στα δέντρα.Πρόκειται για ωοζωοτόκο ζώο, που σημαίνει ότι γεννά ζωντανά μικρά.

 

Πήγαμε και σε καταρράκτες!!!!!!!!!!!!

(Ωραίοι δεν είναι;;;)

Καθώς φεύγαμε και από τους καταρράκτες του Νιαγάρα τράβηξα και μία ακόμη...

Εάν θέλετε κι άλλα τέτοια ταξίδια, γράψτε το στα σχόλια και να μου δώσετε μερικές ιδέες για άλλους προορισμούς...