Underwater travel diary!!!🤿

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σήμερα θα σε ταξιδέψω στα βάθη του ωκεανού για ένα υποβρύχιο ταξίδι!!! Θα μπούμε σε ένα υποβρύχιο και δούμε ένα σωρό ζώα και θηλαστικά. Ανυπομωνώ!!!!!! Για κοίτα! Έτοιμοι για... scuba diving!!! Πάω πρώτη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έχουμε φτάσει πλέον στα 50 μέτρα!!! Για κοίτα τι υπάρχει εκεί πέρα! Ένα σωρό πλάσματα και ψάρια...

Να μαι πάλι! Κυνηγάω ένα ψαράκι που με εντυπωσίασε...!!!

Ωχ, να και τα σκυλόψαρα! Ένα μάλιστα γέννησε! Θα το έβρισκα γλυκούλι αν δεν τα φοβόμουν!

Να και κάποιες πληροφορίες για τους καρχαρίες:

Ο καρχαρίας είναι ψάρι που ανήκει στην υπέρταξη σελαχίμορφα. Οι καρχαρίες και τα μικρότερα συγγενικά τους σκυλόψαρα, γαλέοι κ.ά. έχουν ομοιογένεια μορφολογική και λειτουργική. Έχουν ασβεστοποιημένο και αποκλειστικά χόνδρινο σκελετό, μεγάλο κεφάλι, μεγάλα δόντια, σώμα επίμηκες, υδροδυναμικό, ισχυρή ουρά, με συνήθως ετερόκερκο ουραίο πτερύγιο, δέρμα τραχύ (καστανό στη ράχη και καστανόλευκο στην κοιλιά) καλυμμένο από «πλακοειδή λέπια» (δερματικά δόντια). Πρόκειται για ταχύτατους και άριστους κολυμβητές, αδηφάγα, σαρκοβόρα ψάρια. Επίσης οι περισσότεροι καρχαρίες είναι ωοζωοτόκα ζώα.

Η ονομασία καρχαρίας προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό "κάρχαρον" (= πριόνι), λόγω σχήματος και διάταξης των δοντιών του.

Οι καρχαρίες έχουν διαφοροποιηθεί σε περίπου 440 είδη με μέγεθος από 20 εκατοστά μέχρι 15 μέτρα (φαλαινοκαρχαρίας). Ζουν κυρίως στις θερμές θάλασσες, αλλά μπορεί να τους συναντήσει κανείς σπάνια και σε μεγάλους πλωτούς ποταμούς στους οποίους εισέρχονται ακολουθώντας τα εμπορικά πλοία, με εξαίρεση τον ταυροκαρχαρία που μπορεί να ζήσει άνετα τόσο στο γλυκό όσο και αλμυρό νερό.

Πολλά γνωστά είδη όπως ο λευκός καρχαρίας, ο καρχαρίας τίγρης, ο γλαυκοκαρχαρίας, ο καρχαρίας μάκο και ο σφυροκέφαλος είναι κορυφαίοι κυνηγοί. Ωστόσο, παρά το θαυμασμό που προκαλούν στον άνθρωπο, συχνά κινδυνεύουν από δραστηριότητές του, όπως η αλιεία.

Ανατομία

Σιαγόνες

Όπως και στους συγγενείς του, τα σαλάχια, τα σαγόνια του καρχαρία δεν είναι συνδεδεμένα στο κρανίο του. Η επιφάνεια των σαγονιών, όπως και οι σπόνδυλοι και οι αψίδες των βραγχίων, έχουν ενισχυθεί, επειδή καταπονούνται πολύ. Γι' αυτό το λόγο διαθέτουν μικροσκοπικές κρυστάλλινες πλάκες που είναι κρύσταλλοι αλάτων του ασβεστίου τοποθετημένα σαν μωσαϊκό. Συνήθως οι καρχαρίες έχουν ένα στρώμα πλακών, αλλά στα μεγαλύτερα είδη μπορεί να υπάρχουν μέχρι πέντε, ανάλογα με το μέγεθος του καρχαρία. Τα σαγόνια των καρχαριών διαθέτουν μια ειδική άρθρωση, που καθιστά το δάγκωμά τους δυνατό και αποτελεσματικό.

Δόντια

Τα δόντια του καρχαρία αποτελούνται από μέσα προς τα έξω από πολφό, οδοντίνη και υαλώδη οδοντίνη, ένα μείγμα ουσιών που καθιστά τα δόντια ιδιαίτερα σκληρά και αναλλοίωτα στον χρόνο. Επίσης, ο σχηματισμός και η ανάπτυξη των δοντιών συνεχίζονται για όλη τη ζωή του καρχαρία. Τα δόντια του καρχαρία είναι ενσωματωμένα στα ούλα και όχι απευθείας στο σαγόνι. Πολλαπλές σειρές δοντιών αντικατάστασης αναπτύσσονται σε ένα αυλάκι στο εσωτερικό της γνάθου και σταθερά προχωρούν σαν σε ταινιόδρομο, εξαιτίας της ανάπτυξης των ιστών που συνδέονται με αυτά. Μερικοί καρχαρίες χάνουν 30.000 ή περισσότερα δόντια στη διάρκεια της ζωής τους. Ο ρυθμός αντικατάστασης των δοντιών ποικίλλει από μία φορά κάθε 8-10 ημέρες έως αρκετούς μήνες. Στα περισσότερα είδη τα δόντια αντικαθίστανται ένα κάθε φορά, εκτός από τους καρχαρίες του γένους ισίστιος, στους οποίους ολόκληρη η σειρά των δοντιών αντικαθίσταται ταυτόχρονα.

Το σχήμα των δοντιών εξαρτάται από τη διατροφή: οι καρχαρίες που τρέφονται με μαλάκια και οστρακόδερμα έχουν πυκνά επίπεδα δόντια σαν μυλόπετρες για να συνθλίψουν την τροφή τους, αυτοί που τρέφονται με ψάρια έχουν δόντια σαν βελόνες για σίγουρο κράτημα, και εκείνων που τρέφονται με μεγαλύτερο θήραμα όπως τα θηλαστικά έχουν μυτερά κάτω δόντια για σίγουρο κράτημα και τριγωνικά άνω δόντια με οδοντωτές πλευρές για την κοπή. Τα δόντια των καρχαριών που τρέφονται με πλαγκτόν, όπως ο καρχαρίας προσκυνητής είναι μικρότερα και μη λειτουργικά.

Σκελετός

Οι σκελετοί των καρχαριών είναι πολύ διαφορετικοί από αυτούς των οστεϊχθύων και χερσαίων σπονδυλωτών. Οι καρχαρίες και άλλοι χονδριχθύες (σαλάχια) έχουν σκελετούς από χόνδρο και συνδετικό ιστό. Ο χόνδρος είναι ευέλικτος και ανθεκτικός, αλλά έχει περίπου τη μισή πυκνότητα των οστών. Αυτό μειώνει το βάρος του σκελετού, εξοικονομώντας ενέργεια. Οι καρχαρίες δεν έχουν θώρακα και ως εκ τούτου στην ξηρά το βάρος μπορεί να τον συντρίψει.

Πτερύγια

Ο σκελετός του πτερυγίου είναι επιμήκης και υποστηρίζεται με μαλακές και ενωμένες ακτίνες που ονομάζονται κερατοτρίχια, νήματα από ελαστική πρωτεΐνη που μοιάζει με τη κερατίνη στα μαλλιά και τα φτερά. Οι περισσότεροι καρχαρίες έχουν οκτώ πτερύγια.

Τα πτερύγια των καρχαριών συνδέονται σχεδόν αποκλειστικά με την κίνηση, αλλά έχουν σημαντικές λειτουργικές διαφορές, όπως παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια δοκιμών με ένα μοντέλο καρχαρία. Το ουραίο πτερύγιο χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την προώθηση, ενώ τα άνισα μέρη του έχουν σταθεροποιητική δράση. Τα δε θωρακικά πτερύγια είναι υπεύθυνα για την ρύθμιση της κάθετης μετατόπισης του καρχαρία.

Δερματικά δόντια

Σε αντίθεση με τα οστεώδη ψάρια, οι καρχαρίες έχουν ένα σύνθετο δερματικό κάλυμμα που είναι κατασκευασμένο από εύκαμπτες ίνες από κολλαγόνο τοποθετημένες σε ένα ελικοειδές δίκτυο που περιβάλλει το σώμα τους. Αυτό λειτουργεί ως ένας εξωτερικός σκελετός, παρέχοντας πρόσδεση για τους μυς όσο κολυμπούν και επομένως εξοικονομούν ενέργεια. Κατά το παρελθόν, το δέρμα καρχαρία έχει χρησιμοποιηθεί ως γυαλόχαρτο. Τα δερματικά δόντια (γνωστά και ως πλακοειδή) τους δίνουν υδροδυναμικά πλεονεκτήματα καθώς μειώνουν την αναταραχή και την αντίσταση του νερού όταν κολυμπάνε.

Ουρά

Διαφορετικές μορφές ουράς έχουν εξελιχθεί σε καρχαρίες προσαρμοσμένους σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Η ουρά (ουραία πτερύγια) διαφέρει σημαντικά μεταξύ των ειδών. Η ουρά παρέχει ώθηση, καθιστώντας την ταχύτητα και την επιτάχυνση εξαρτημένη από το σχήμα της ουράς. Οι καρχαρίες είναι κάτοχοι ουραίου πτερυγίου στο οποίο το ραχιαίο τμήμα είναι συνήθως αισθητά μεγαλύτερο από το κοιλιακό τμήμα. Αυτό συμβαίνει επειδή η σπονδυλική στήλη του καρχαρία εκτείνεται στο ραχιαίο τμήμα, προσφέροντας μεγαλύτερη επιφάνεια για τη σύνδεση των μυών. Αυτό επιτρέπει πιο αποτελεσματική μετακίνηση.

Η ουρά του καρχαρία τίγρη έχει μεγαλύτερο άνω λοβό που αποδίδει μέγιστη ισχύ για την αργή ταχύτητα σταθερής πορείας ή ξαφνικές εκρήξεις της ταχύτητας. Ο καρχαρίας τίγρης θα πρέπει να είναι σε θέση να συστραφεί και στραφεί στο νερό εύκολα, όταν κυνηγάει για να υποστηρίξει την ποικίλη διατροφή του, ενώ η λάμνα, η οποία κυνηγά κοπάδια ψαριών, όπως το σκουμπρί και η ρέγκα έχει ένα μεγάλο κάτω λοβό για να την βοηθήσει να συμβαδίζει με το γρήγορο θήραμα. Μερικές προσαρμογές ουράς έχουν άλλους σκοπούς. Ο αλωπίας τρέφεται με ψάρια και καλαμάρια, τα οποία μαζεύει και ζαλίζει με τον ισχυρό και επιμήκη άνω λοβό του.

Φυσιολογία

Επίπλευση

Σε αντίθεση με οστεώδη ψάρια, οι καρχαρίες δεν έχουν κύστεις γεμάτες με αέριο για άνωση. Αντ' αυτού, οι καρχαρίες βασίζονται στο μεγάλο συκώτι, γεμάτο με λίπη, που περιέχει σκουαλένιο και στο γεγονός ότι ο χόνδρος έχει την μισή πυκνότητα από τα οστά. Το ήπαρ αποτελεί μέχρι και το 30% της μάζας του σώματος τους. Το ήπαρ είναι ο μεγαλύτερος αδένας των ελασματοβραγχίων. Χωρίζεται σε δύο λοβούς συνδεδεμένους μεταξύ τους, μοιάζοντας με πέταλο αλόγου. Το σχήμα αυτό είναι ιδανικό για την ομοιογενή κατανομή του βάρους του συκωτιού. Η αποτελεσματικότητα του ήπατος είναι περιορισμένη, έτσι ώστε οι καρχαρίες χρησιμοποιούν δυναμική άντωση για να διατηρήσουν το βάθος, και βυθίζονται όταν σταματούν το κολύμπι. Από αυτό το κανόνα εξαιρείται ο καρχαρίας ταύρος, ο οποίος μπορεί να ανέβει στην επιφάνεια για να εισπνεύσει λίγο αέρα, τον οποίο μπορεί να διατηρήσει στο στομάχι του, μετατρέποντάς το σε εσωτερικό πλωτήρα, χάρη στον οποίο μπορεί να μείνει ακόμα και ακίνητος.

Μερικοί καρχαρίες, αν αναστραφούν ή χαϊδευτούν στη μύτη, εισέρχονται σε μια φυσική κατάσταση της ακινησίας. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν αυτόν τον τρόπο για να χειριστούν με ασφάλεια τους καρχαρίες.

Αναπνοή

Όπως και τα άλλα ψάρια, οι καρχαρίες λαμβάνουν οξυγόνο από το θαλασσινό νερό καθώς περνά πάνω από τα βράγχιά τους. Σε αντίθεση με άλλα ψάρια, στους καρχαρίες τα βράγχια δεν καλύπτονται, αλλά βρίσκονται σε μια γραμμή πίσω από το κεφάλι. Μια τροποποιημένη σχισμή που ονομάζεται φυσητήρας βρίσκεται ακριβώς πίσω από το μάτι. Η πρόσληψη νερού από το φυσητήρα βοηθά κατά την αναπνοή και παίζει σημαντικό ρόλο στους βενθικούς καρχαρίες. Οι φυσητήρες είναι μειωμένοι ή λείπουν τελείως από τους πελαγίσιους καρχαρίες. Ενώ ο καρχαρίας κινείται, το νερό περνά μέσα από το στόμα και πάνω από τα βράγχια σε μια διαδικασία γνωστή ως «αερισμός πίεσης». Η ροή του νερού διευκολύνεται επειδή το νερό που κυλάει γύρω από τον καρχαρία επιταχύνεται γύρω από την περιοχή των βραγχίων, δημιουργώντας μια μείωση πίεσης που διευκολύνει την πορεία του νερού που ρέει μέσα από τα βράγχια. Αν και σε κατάσταση ηρεμίας, οι περισσότεροι καρχαρίες αντλούν νερό πάνω από τα βράγχιά τους για να εξασφαλιστεί η συνεχής παροχή οξυγονωμένου νερού. Οι γκρι καρχαρίες τροφοί αποθηκεύουν αέρα στα στομάχια τους, χρησιμοποιώντας τον ως μια μορφή κύστης κολύμβησης. Οι περισσότεροι καρχαρίες χρειάζονται να κολυμπούν συνεχώς για να αναπνέουν και δεν μπορούν να κοιμηθούν πολύ, αν όχι καθόλου, χωρίς να βουλιάξουν. Ωστόσο, ορισμένα είδη καρχαρία, όπως ο καρχαρίας τροφός, είναι ικανά να αντλούν νερό στα βράγχιά τους, επιτρέποντάς τους να ξεκουραστούν στον πάτο του ωκεανού. Ένας μικρός αριθμός των ειδών που έχει χάσει την ικανότητα να αντλεί νερό από τα βράγχιά τους πρέπει να κολυμπά χωρίς ανάπαυση. Τα είδη αυτά θα πάθαιναν ασφυξία αν δεν μπορούσαν να μετακινηθούν.

Η διαδικασία της αναπνοής και της κυκλοφορίας αρχίζει όταν το αποξυγονωμένο αίμα ταξιδεύει στη δίχωρη καρδιά του καρχαρία. Εδώ ο καρχαρίας αντλεί αίμα στα βράγχιά του, μέσω της κοιλιακής αορτής όπου διακλαδίζεται σε βραγχιακές αρτηρίες. Η ανα-οξυγόνωση του αίματος λαμβάνει χώρα στα βράγχια και το οξυγονωμένο αίμα ρέει στις απαγωγές βραγχικές αρτηρίες, οι οποίες ενώνονται για να δημιουργήσουν τη ραχιαία αορτή. Το αίμα ρέει από την ραχιαία αορτή σε όλο το σώμα. Το αποξυγονωμένο αίμα από το σώμα ρέει στη συνέχεια μέσω των οπίσθιων καρδινάλιων φλεβών και εισέρχεται στα οπίσθια καρδινάλια ιγμόρια. Από εκεί το αίμα εισέρχεται στην κοιλία της καρδιάς και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.

 

Το ταξίδι συνεχίζεται και ανακαλύψαμε ένα υπόγειο σπήλαιο. Μπρρρ...ήταν πολύ σκοτεινό. Ποιός ξέρει τι υπάρχει εκεί μέσα...

Πάω μέσα πρώτη-πρώτη μέσα (ναι, μην χάσω!) και ανακαλύψαμε ότι εκεί ήταν ένας δεινόσαυρος που υποτείθεται ότι είχε εξεφανιστεί...ρίξτε μια ματιά στην παρακάρω εικόνα και θα καταλάβετε τι εννοώ...

Εγώ για να το παίξω ατρόμητη πήγα κοντά και...χραπ! Με κατάπιε...

Άνοιξα τα μάτια μου και βρέθηκα στο δωμάτιο μου...Τι χαζή! Επρεπε να το καταλάβω ότι ήταν ένα όνειρο κι ότι οι δεινόσαυροι δεν υπήρχαν...

Σηκώθηκα από το κρεβάτι, άνοιξα το ημερολόγιό μου και τι είδα;;; Δείτε την παρακάτω εικόνα και θα καταλάβετε για ποιό πράγμα μιλάω...

Μέσα στο ημερολόγιο βρήκα αυτό το παμπάλαιο χαρτί που έλεγε όλο το ταξίδι μας...και μάλιστά ήταν ο γραφικός μου χαρακτήρας...

Μήπως τελικά να μην ήταν όνειρο; Μήπως έγραφα στον ύπνο μου; Η ήταν κάτι άλλο...