3 χαρακτηριστικά κάθε «βιβλιοφάγου»

Κατά πάσα πιθανότητα ό,τι θα δείτε παρακάτω συνοψίζεται σε μία μόνο λέξη για όσους θεωρούν τα εξωσχολικά βιβλία την χειρότερη ασχολία στον πλανήτη: «τρέλα» . Ωστόσο εκείνο το μικρό ποσοστό μαθητών -κι όχι μόνο- που πραγματικά εθίζεται σε ένα βιβλίο σίγουρα θα έχει ζήσει τουλάχιστον τις μισές από αυτές της καταστάσεις.

Χαρακτηριστικό 1ο: «Άλλη μία σελίδα», «άλλο ένα κεφάλαιο», «αυτό το σημείο μόνο». Τα κλασσικά λόγια όλων όταν τους λένε «κλείσ' το και κοιμήσου». Αλλά τελικά το φως μένει αναμμένο για πολύ, για πάρα πολύ ώρα, τόση που στο τέλος προτιμάς να μην κοιτάξεις το ρολόι. Και πιστέψτε με οι περισσότεροι αγνοούν επιδεικτικά εκείνη τη φωνή μεσ' το κεφάλι τους που ωρύεται προσπαθώντας να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα και να τους θυμίσει ότι αύριο έχουν σχολείο. 

 

Χαρακτηριστικό 2ο: «Πάντα υπάρχει χρόνος για βιβλία!» Ναι, η φράση που όλοι όσοι προσπάθησαν να υποστηρίξουν ότι δεν υπάρχει χρόνος για να διαβάζουν εξωσχολικά, έχουν ακούσει. Και η αλήθεια είναι ότι αν θες να διαβάσεις βρίσκεις χρόνο (ακόμα κι αν αυτό μερικές φορές σημαίνει ότι θα κοιμάσαι στο θρανίο την επόμενη μέρα, ή ότι θα πας αδιάβαστος στο διαγώνισμα, ή... ας μην το συνεχίσουμε καλύτερα).

 

Χαρακτηριστικό 3ο: Κατάλοιπα στο λόγο. Πολλές φορές τα βιβλία έχουν χαρακτηριστικές φράσεις ή και λέξεις (αν έχουν και ξόρκια ακόμη χειρότερα), τα οποία και οι αγαπητοί βιβλιόφιλοι φίλοι μας καταλήγουν να χρησιμοποιούν σε απλούς καθημερινούς διαλόγους. Παράδειγμα: Φαντάσου ότι γράφεις διαγώνισμα την επόμενη ώρα στο χειρότερο μάθημα, με τον χειρότερο καθηγητή που θα μπορούσε να σου τύχει. Κλασσικά, άλλος σταυροκοπιέται, άλλος διαβάζει, άλλος μουρμουρίζει «αχ και να τα πάω καλά» και ο βιβλιόφιλος πετάγεται: «Είθε οι πιθανότητες να είναι πάντοτε υπέρ σας²».

²Αγώνες πείνας, Σούζαν Κόλινς