Updated on 30 Δεκεμβρίου, 2020
Μολύβια που φυτρώνουν…
Οι επιστήμονες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης ανέπτυξαν ένα μολύβι 
κατασκευασμένο από 100% φυσικά υλικά, που μετά την χρήση του μπορεί να μετατραπεί σε λουλούδι, βότανο, φυτό γενικότερα.
Το μολύβι ονομάζεται «Sprout». Είναι κατασκευασμένο από 
κέδρο και αντί για μόλυβδο χρησιμοποιεί γραφίτη και πηλό. Στην άκρη κάθε μολυβιού υπάρχει μία κάψουλα που περιέχει σπόρους. Η κάψουλα αυτή διαλύεται με το νερό. Επομένως, όταν το μολύβι μικρύνει τόσο που δεν γίνεται να γράψεις πια μ'αυτό, το φυτεύεις και το ποτίζεις 
κανονικά. Έτσι διαλύεται η κάψουλα και οι σπόροι που έχει μέσα (κάθε κάψουλα περιέχει τρεις σπόρους) απελευθερώνονται στο χώμα και φυτρώνουν. Ως τώρα διατίθενται ως είκοσι διαφορετικές ποικιλίες σπόρων για την καλλιέργεια ντομάτας, πιπεριάς, μέντας, βασιλικού, δεντρολίβανου, κ.α.
Τα μολύβια αυτά εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην αγορά της Δανίας 
και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία. Κάθε πακέτο με μολύβια συνοδεύεται και από μία κάρτα με οδηγίες φύτευσης, ενώ σημειώνεται πώς αν ο κάτοχος του μολυβιού το βάλει στο στόμα του ή αν το μολύβι βραχεί κατά λάθος, η κάψουλα θα διαλυθεί.
Γενικότερα, το συμπέρασμα είναι ένα: Αυτά τα μολύβια είναι ό,τι πιο πρωτότυπο και φιλικό προς το περιβάλλον έχουμε δει ποτέ.
Posted on 28 Δεκεμβρίου, 2020
Σελιδοδείκτες
Οι σελιδοδείκτες είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα «συνοδευτικά» των βιβλίων, καθώς κι ένα από τα πιο χρήσιμα 
αντικείμενα όταν δεν σου αρέσει να τσακίζεις την σελίδα. Το πρώτο δείγμα σελιδοδείκτη χρονολογείται στον 6ο μ.Χ. αιώνα. Ήταν κατασκευασμένος από διακοσμημένο δέρμα επενδεδυμένο στο πίσω μέρος με δερμάτινο λουράκι. Ανακαλύφθηκε στα χαλάσματα ενός μοναστηριού στην Αίγυπτο.
Δείγματα χρήσης σελιδοδεικτών έχουμε από τον 1ο έως τον 12ο αιώνα μ.Χ. Ένας 
αρκετά συνηθισμένος σελιδοδείκτης αποτελούνταν από μία μικρή ταινία περγαμηνής συνδεδεμένη με την άκρη της σελίδας ή του βιβλίου (ή με ένα κομμάτι ύφασμα κολλημένο στην κεφαλή). Συνήθως ήταν και κολλημένος μόνιμα στο βιβλίο. Από το 1850 και εξής άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι αποσπώμενοι σελιδοδείκτες. Κατά το 1860 εμφανίζονται υφασμάτινοι σελιδοδείκτες.
Στην αρχή οι σελιδοδείκτες ήταν ακριβοί οπότε και χρησιμοποιούνταν κυρίως 
στην βίβλο και σε βιβλία προσευχών. Από το 1880 κι έπειτα, με την ραγδαία αύξηση εκτύπωσης και κυκλοφορίας βιβλίων, αυξήθηκε και η παραγωγή χάρτινων σελιδοδεικτών κι έτσι η χρήση τους διευρύνθηκε.
Στις μέρες μας οι σελιδοδείκτες είναι κυρίως χάρτινοι με ποικίλα σχέδια και χρώματα. Άλλα υλικά κατασκευής τους είναι η κορδέλα, το ξύλο, το πλαστικό, 
το βινύλιο, το ασήμι, ο χρυσός, η τσόχα κ.α. Επίσης οι χάρτινοι σελιδοδείκτες εξυπηρετούν και τη διαφήμιση. Βιβλιοπωλεία, βιβλιοθήκες, φροντιστήρια και όχι μόνο είναι σύνηθες να χρησιμοποιούν σελιδοδείκτες (οι οποίοι συνήθως δίνονται δωρεάν με την αγορά κάποιου προϊόντος) προκειμένου να διαφημιστούν.
Μερικοί πιστεύουν ότι οι σελιδοδείκτες από μόνοι τους είναι μικρά έργα τέχνης. Ένα από 
τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι και η ιστοσελίδα IFOB (International Friends Of Bookmarks). Η αλήθεια είναι ότι με τον κατάλληλο συνδυασμό χρωμάτων, σχεδίων και υλικών δημιουργούνται εντυπωσιακοί σελιδοδείκτες που είναι ταυτόχρονα και ελκυστικοί και εύχρηστοι.
Υπάρχουν χιλιάδες πρωτότυπα και ασυνήθιστα σχέδια σελιδοδεικτών. Για παράδειγμα υπάρχουν πολλοί σελιδοδείκτες με τη μορφή ζώων, φαγητών, μερικές φορές και βιβλίων. Άλλες φορές έχουν την μορφή χάρακα καθώς 
και υποδεκάμετρο όποτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για μετρήσεις (π.χ. πάνω σε έναν χάρτη σε ένα βιβλίο γεωγραφίας) και για την χάραξη ίσιων γραμμών.
Επίσης, ακόμα και οι χάρτινοι σελιδοδείκτες συναντώνται σε διάφορα σχήματα και χρώματα. Πολλές φορές έχουν επάνω τους ζωγραφιές ή και αποφθέγματα. Το πιο συνηθισμένο σχήμα είναι το παραλληλόγραμμο αλλά υπάρχουν 
επίσης σελιδοδείκτες που δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο γεωμετρικό σχήμα αλλά έχουν διάφορα σχέδια όπως φτερά, σύννεφα, λουλούδια, καρδιές κ.α.
Τέλος, αξίζει να αναφερθούν και υφασμάτινοι σελιδοδείκτες. Πολλοί έχουν κεντητά ή πλεκτά σχέδια (μερικοί είναι ολόκληροι πλεγμένοι π.χ. σαν λουλούδια).Μερικοί είναι αρκετά πρωτότυποι και άλλοι είναι 
ιδιαίτερα όμορφοι . Άλλες φορές πάλι έχουν επάνω τους λέξεις και φράσεις οι οποίες αντί να είναι εκτυπωμένες είναι ραμμένες πάνω στον σελιδοδείκτη.
Posted on 21 Δεκεμβρίου, 2020
3 χαρακτηριστικά κάθε «βιβλιοφάγου»
Κατά πάσα πιθανότητα ό,τι θα δείτε παρακάτω συνοψίζεται σε μία μόνο λέξη για όσους θεωρούν τα εξωσχολικά βιβλία την χειρότερη ασχολία στον πλανήτη: «τρέλα» . Ωστόσο εκείνο το μικρό ποσοστό μαθητών -κι όχι μόνο- που πραγματικά εθίζεται σε ένα βιβλίο σίγουρα θα έχει ζήσει τουλάχιστον τις μισές από αυτές της καταστάσεις.
Χαρακτηριστικό 1ο: «Άλλη μία σελίδα», «άλλο ένα κεφάλαιο», «αυτό το σημείο μόνο». Τα κλασσικά λόγια όλων όταν τους λένε «κλείσ' το και κοιμήσου». Αλλά τελικά το φως μένει αναμμένο για πολύ, για πάρα πολύ ώρα, τόση που στο τέλος προτιμάς να μην κοιτάξεις το ρολόι. Και πιστέψτε με οι περισσότεροι αγνοούν επιδεικτικά εκείνη τη φωνή μεσ' το κεφάλι τους που ωρύεται προσπαθώντας να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα και να τους θυμίσει ότι αύριο έχουν σχολείο.
Χαρακτηριστικό 2ο: «Πάντα υπάρχει χρόνος για βιβλία!» Ναι, η φράση που όλοι όσοι προσπάθησαν να υποστηρίξουν ότι δεν υπάρχει χρόνος για να διαβάζουν εξωσχολικά, έχουν ακούσει. Και η αλήθεια είναι ότι αν θες να διαβάσεις βρίσκεις χρόνο (ακόμα κι αν αυτό μερικές φορές σημαίνει ότι θα κοιμάσαι στο θρανίο την επόμενη μέρα, ή ότι θα πας αδιάβαστος στο διαγώνισμα, ή... ας μην το συνεχίσουμε καλύτερα).
Χαρακτηριστικό 3ο: Κατάλοιπα στο λόγο. Πολλές φορές τα βιβλία έχουν χαρακτηριστικές φράσεις ή και λέξεις (αν έχουν και ξόρκια ακόμη χειρότερα), τα οποία και οι αγαπητοί βιβλιόφιλοι φίλοι μας καταλήγουν να χρησιμοποιούν σε απλούς καθημερινούς διαλόγους. Παράδειγμα: Φαντάσου ότι γράφεις διαγώνισμα την επόμενη ώρα στο χειρότερο μάθημα, με τον χε
ιρότερο καθηγητή που θα μπορούσε να σου τύχει. Κλασσικά, άλλος σταυροκοπιέται, άλλος διαβάζει, άλλος μουρμουρίζει «αχ και να τα πάω καλά» και ο βιβλιόφιλος πετάγεται: «Είθε οι πιθανότητες να είναι πάντοτε υπέρ σας²».
²Αγώνες πείνας, Σούζαν Κόλινς