Το ζητήσατε και το έχετε, το ημερολόγιο μου μέρος δεύτερο. Ας αρχίσουμε
Α, ναι! Που είχαμε μείνει? Σελίδα 15. Ωραία! Να σας θυμίσω τι είχε γίνει σε αυτές τις 15 σελίδες. Εγώ με την φίλη μου είχαμε φύγει στο διάστημα. Και ξέχασα να σας πω το όνομά της! Μετά από τόσες περιπέτειες που περάσαμε μαζί! Όχι μόνο στο διάστημα αλλά και αλλού. Που? Θα το μάθεις αργότερα φίλε που με βλέπεις και με ακούς. Αχ! Ξεχάστηκα! Να σας το πω! Λοιπόν λεγόταν Λεμονιά. Και τι έκανα την προηγούμενη φορά με την Λεμονιά. Λοιπόν φύγαμε στο διάστημα! ΝΑΙ! Χωρίς γονείς! Και τέλος τα όχι, όχι, όχι, όχι, όχι...
Άμα δεν έχεις διαβάσει τις προηγούμενες σελίδες τότε πήγαινε γρήγορα. Έλα. Περιμένω. Έχεις λίγο ακόμη. Ακόμα εδώ είσαι? Άντε καλέ! Περιμένω εγώ. Έτοιμος? Ας σε ταξιδέψω μακριά[...]
Είχαμε μπει καλά καλά στο διάστημα. 2 χρόνια θα κρατούσε το ταξίδι μας. Έβλεπα το διάστημα και συνέχεια σκευτόμουν: Είναι πολύ καλύτερο από ότι είχα φανταστεί. Το έλεγα εγώ που ήξερα τα πάντα για το διάστημα. Ήξερα μέχρι και το Big Bang(Μεγάλη έκρηξη) Είναι αυτό που δημιούργησε το διάστημα. Θα σας πω πληροφορίες. Λοιπόν:
Η Μεγάλη Έκρηξη ( Big Bang) είναι κοσμολογική θεωρία σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια υπερβολικά πυκνή και θερμή κατάσταση, πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή για τη δημιουργία του Σύμπαντος είναι η πιο διαδεδομένη σήμερα στην επιστημονική κοινότητα. Ο όρος Big Bang χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Φρεντ Χόυλ σε ραδιοφωνική εκπομπή του BBC, το κείμενο της οποίας δημοσιεύθηκε το 1950. Ο Χόυλ δεν χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει μία θεωρία, αλλά για να ειρωνευθεί τη νέα ιδέα. Παρ'όλα αυτά ο όρος επικράτησε, αποβάλλοντας το ειρωνικό του περιεχόμενο.
σχετικά με την θεωρία:
Εισηγητής της θεωρίας υπήρξε ο Βέλγος Αββάς και αστρονόμος Ζωρζ Λεμαίτρ. Ύστερα από τις διαπιστώσεις ότι:
- Οι λύσεις της Θεωρίας της Σχετικότητας προέβλεπαν ως αρχή του Σύμπαντος μια μαθηματική ανωμαλία.
- Εφόσον η εντροπία (το μέτρο της αταξίας) του Σύμπαντος ολοένα και αυξάνει θα υπήρχε στιγμή στο παρελθόν με ελάχιστη εντροπία όπου η ύλη θα είχε τη μέγιστη δυνατή πυκνότητα.
Με βάση αυτές τις δύο παρατηρήσεις πρότεινε ως αρχή του Σύμπαντος το «πρωταρχικό άτομο», όπου ολόκληρη η μάζα του Σύμπαντος είναι συγκεντρωμένη σε ένα και μοναδικό σημείο και ο χωρόχρονος δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Το «άτομο» αυτό κάποτε εξερράγη και από την ύλη που εκτοξεύθηκε δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες και οι αστέρες.
Το 1948 ο Τζορτζ Γκάμοφ μελετώντας θεωρητικά την υπερβολικά πυκνή κατάσταση του αρχικού ατόμου συμπέρανε ότι:
- Το ήλιο και τα άλλα ελαφρά χημικά στοιχεία πρέπει να δημιουργήθηκαν εντός τεσσάρων δευτερολέπτων
- Μια διάχυτη ισότροπη ακτινοβολία, απομεινάρι της μεγάλης έκρηξης, θα πρέπει να είναι ακόμα και σήμερα ανιχνεύσιμη.
Αλλά πιο πολύ μου άρεσαν τα αστέρια, ιδιαίτερα οι αστερισμοί. Του ήξερα απέξω και ανακατοτά. Ο Αετός, ο Αιγόκερος, ο Ικθύες, το λέων, η Ύδρα και πολύ άλλοι ήταν έτοιμη να τους δω από κοντά. Αχ, ας βγάλω μια φοτογραφία.
Ήταν πολύ ήρεμα. Νομίζω ότι φτάνουμε στον Ερμή. Ναι φτάνουμε.
Ας σταματήσουμε είπα στην φίλη μου και συμφώνησε.
Συνεχίζετε....