Μια Κυριακή του Μάρτη
και μια Σαρακοστή
εσύ ‘σουν στο κατάρτι
κι εγώ στην κουπαστή.
Κρατούσαμε το δάκρυ
στα ματοτσίνορα,
για μας δεν είχαν άκρη
της γης τα σύνορα.

Δε σου ‘στειλα το μήλο
και σ’ έχασα από φίλο,
μα μ’ ένα πορτοκάλι
θα σε κερδίσω πάλι.

Φίλα με της καρδιάς μου καραβοκύρη,
να ξαναπιώ τον ήλιο σ’ ένα ποτήρι.
Φίλα με Αυγερινέ μου να γίνω Πούλια,
τραγούδι να μου λένε τα θαλασσοπούλια.

Μια Κυριακή του Μάρτη
και μια Σαρακοστή
κρεμάσαμε στο χάρτη
μια κόκκινη κλωστή
και δίπλα στο τιμόνι
όταν γυρίσαμε
το πρώτο χελιδόνι
καλωσορίσαμε.

Δε σου ‘στειλα το μήλο
και σ’ έχασα από φίλο
μα μ’ ένα πορτοκάλι
θα σε κερδίσω πάλι.

Φίλα με της καρδιάς μου καραβοκύρη,
να ξαναπιώ τον ήλιο σ’ ένα ποτήρι.
Φίλα με Αυγερινέ μου να γίνω Πούλια,
τραγούδι να μου λένε τα θαλασσοπούλια.