Updated on May 16, 2021
ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΘΕΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
Εἶναι γνωστὸ ἀπὸ παλιὰ ὅτι στοὺς Δωρικοὺς ναοὺς
& εἰδικῶς στὸν ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ
"σπανίζουν οἱ εὐθεῖες γραμμὲς
& οἱ ὀρθὲς γωνίες".
στὸ Ναὸ τῆς Παρθένου Ἀθηνᾶς ποὺ ἔκτισαν ὁ Ἰκτῖνος & ὁ Καλλικράτης στὴν Ἀκρόπολη,
ὑπάρχουν :
α) ΚΑΜΠΥΛΩΣΕΙΣ στὸν στυλοβάτη, στὸ ἐπιστύλιο, στὸ γεῖσο, στὰ τριγλυφα & στὸ ἀέτωμα,
β) ΕΝΤΑΣΕΙΣ (= "φούσκωμα") τῶν Κιόνων στὸ 1/3 περίπου τοῦ ὑψους τους
&
γ) ΚΛΙΣΕΙΣ σὲ ὁλα τὰ μέλη ποὺ θἄπρεπε νὰ ἦταν κάθετα (κίονες & τοίχους).
Ἀπό σύγχρονες μετρήσεις ἔχει διαπιστωθεῖ ὅτι
κλίνουν ὅλοι πρὸς τὸ ἐσωτερικὸ
κατὰ 0,07 m ,
ἐνῶ οἱ γωνιακοὶ κίονες κλίνουν διαγωνίως κατὰ 0,10 m.
Ὁ Στυλοβάτης ἔχει ΚΑΜΠΥΛΩΘΕΙ κατὰ τέτοιον τρόπο ὥστε
στὸ μέσον τῶν μακρῶν πλευρῶν νὰ ὑψώνεται ἀπὸ τὴν ὁριζόντιο 0,11 m
καὶ στὸ μέσον τῶν στενῶν 0,06 m ,
ἐνῶ τὴν ἴδια καμπύλωση ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ἀνωδομή.
Ἔτσι , ΚΑΘΕ ΛΙΘΟΣ τοῦ Ναοῦ τῆς Παρθένου Ἀθηνᾶς ,ἔχει τραπεζοειδές (κι ὄχι ὀρθογώνιο) σχῆμα καὶΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣμὴ μοιάζοντας ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ..
& 8 κατὰ πλάτος )
ΤΙ ΕΠΕΔΙΩΚΑΝ ;
βάσει τῶν ὁποίων παράλληλες εὐθεῖες,
τεμνόμενες ἀπὸ ἀλλες ποὺ συγκλίνουν σὲ ἕνα κέντρο,
ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ νὰ καμπυλώνουν
στὸ μέσον ( =Ὀπτική Ἀπάτη Hering-1861/ βλ.σχῆμα).
Ἔτσι θέλησαν, μὲ μία ΟΠΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ
καμπυλώνοντας τὸν Παρθενῶνα,
νὰ κάνουν ΝΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ στὸ ἀνθρώπινο μάτι εὐθεῖες οἱ γραμμὲς του
μιὰν ἀνυπέρβλητη Τελειότητα στὸ Ναὸ τῆς θεᾶς τῆς Σοφίας ,
κάνοντας τον αἰώνιο σύμβολο ΑΡΜΟΝΙΑΣ.
εἰδικὸ Σχεδιασμὸ
ποὺ εἶναι ἀδύνατον -λόγῳ τῶν μεγάλων μεγεθῶν-
νὰ ἔγινε πάνω σέ..παπύρους ἤ περγαμηνές.
ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ ,ΛΟΙΠΟΝ ,
Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ;
ὅτι ὁ Σχεδιασμὸς τῶν Κιόνων
ἔγινε μὲ τὴν μέθοδο
τῆς ΣΜΙΚΡΥΝΣΗΣ ΥΠΟ ΚΛΙΜΑΚΑ ,
ὅμως
ἐνῶ ἡ καμπύλη τοῦ ΥΨΟΥΣ τοῦ Κίονα σμικρύνθηκε
ὑπὸ κλίμακα (1:16)
τὸ ΠΛΑΤΟΣ ἐλήφθη στὸ σχέδιο
σὲ ΦΥΣΙΚΟ ΜΕΓΕΘΟΣ..(βλ video)
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΥΡΙΑ
ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ..)
(ἐδῶ & 40 χρόνια )
μόλις ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑΝ 8ετία..
Updated on May 16, 2021
ΓΡΑΦΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ
δὲν ἐδιώχθη ὁ θεουργὸς ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ἤ ὁ ΠΡΟΚΛΟΣ·
κατὰ παρόμοιον τρόπο
ὁ πολλάκις γελοιοποιῶν τοὺς θεοὺς ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ...
Posted on May 15, 2021
Θουκυδίδης : Ο ΛΟΙΜΟΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Updated on May 15, 2021
“Γαλήν’ὁρῶ” καὶ ” Γαλῆν ὁρῶ “: Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗΣ
(ΑΡΙΣΤ. ΒΑΤΡΑΧΟΙ, 304)
"ἥξει δωριακὸς πόλεμος καὶ λοιμὸς ἅμʹ αὐτῷ" (2,54,2)
καὶ νόθων διφθόγγων ,
Posted on May 15, 2021
Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ “ΒΡΥΣΑΚΙ” ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ
_______________
Updated on May 15, 2021
Καρυωτάκης – Μαλακάσης
Posted on May 15, 2021
Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
-
Γιὰ ὅποιον ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν ἀληθινὴ ὄψη τῆς ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ τῶν κλασσικῶν χρόνων ἡ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΡΙΑ ΠΗΓΗ εἶναι ὁ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ γιατὶ αὐτὸς μὲ τὴν ΟΞΕΙΑ σάτιρα του ἀποκαλύπτει τὴν ΟΥΣΙΑ τῶν πολιτικῶν πραγμάτων στὴν κλασσικὴ Ἀθήνα μὲ ἕναν ἰδιαίτερα σαφῆ καὶ ἐναργῆ τρόπο .Πρωτοπόρος τῆς πολιτικῆς σἀτιραςἀπὸ μικρὴ ἡλικία ἔδειξε τὴν ὀξύνοια καὶ τὸ ταλέντο του, ὅταν πῆρε,τὸ 426 πΧσὲ ἡλικία μόλις 19 χρονῶν περίπου, τὸ 1ο βραβεῖο , μὲ τὴν —χαμένη —κωμωδία του" ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΙ" , ὄπου παρομοίαζε τοὺς Συμμάχους τῶν Ἀθηναίων ὡς Βαβυλώνιους δούλους τῆς Ἀθἠνας καὶ ἐπειδὴ ἡ κωμῳδία αὐτὴ παίχτηκε στὰ Μ.Διονύσια ,παρουσίᾳ συμμάχων ποὺ εἶχαν ἔρθη ὅταν ἄνοιξε ὁ καιρός γιά νὰ πληρώσουν τὶς εἰσφορές, ὁ ΚΛΕΩΝ τὸν κατηγόρησε στὴ Βουλὴ γιὰ προσβολὴ τῆς πόλης ἐνώπιον ξένων, κι ὁ Ἀριστοφάνης τὴν γλύτωσε παρὰ τρίχα , ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἴδιοςστοὺς ΑΧΑΡΝΗΣ ,στ.377 κ.ἑ.[ ὑπὸ Κλέωνος ἔπαθον ..διὰ τὴν πέρυσι κωμῳδίανεἰσελκύσας γὰρ μ,ἐς τὸ βουλευτήριο..ὥστε ὀλίγου πάνυ ἀπωλόμην..=πόσα ἔπαθα ἀπὸ τὸν Κλέωναἐξαιτίας τῆς περσινῆς κωμῳδίας ·μὲ ἔσυρε στὸ βουλευτήριο..καὶ λιγο ἔλειψε νὰ χαθῶ..]Ἡ πρώτη κωμῳδία ποὺ ἀνέβασε ,μὲ σκηνοθέτη τὸν ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟ *, ἦταν οἱ ΔΑΙΤΑΛΕΙΣτὸ 427 πΧ , ὅταν ὁ Ἀριστοφάνης ἦταν 18 χρονῶν—καὶ αὐτὴ χαμένη σήμερα. )Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἔστρεψε ἡ μεγαλοφυίατοῦ Ἀριστοφάνη, τὴν κωμωδία ἀποκλειστικὰ σὲ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝὀνομαστικὰ κι ὄχι μὲ ὑπαινιγμούς,γιὰ πρώτη φορὰ στὴν παγκόσμια Ἱστορία.[ Ἀπὸ τὰ ἀποσπάσματα τῶν ἄλλων κωμῳδιογράφων ΚΡΑΤΙΝΟΥ, ΕΥΠΟΛΗ κλπ ποὺ ἔχουν σωθεῖ, συμπεραίνεται ὅτι ὁ Ἀριστοφάνης ἦταν πιὸ οξὺς στὴν ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ κριτικὴ του καὶ πιὸ εὐθὺς στὴν ΠΟΛΙΤΙΚΗ του σατιρα.Κι οἱ ἄλλοι κωμῳδιογράφοι κατόπιν σατίρισαν μὲ ὀξὺ τρόπο πολιτικούς—ἤδη ὁ Κρατῖνος πρὶν τὸν Ἀριστοφάνη σατίρισε πλαγίως τὸν ΠΕΡΙΚΛΗ χρεώνοντας του τὴν κήρυξη τοῦ Πελοπ.Πολέμου—ὅμως οἱ ἄλλοι κωμῳδιογράφοι ἄσκησαν κυρίως, κριτικὴ στὰ νέα πνευματικὰ κινήματα τῆς ἐποχῆς.Βέβαια λόγῳ τῶν λίγων ἀποσπασμάτων ποὺ ἔχουν σωθεῖ —ΜΟΝΟ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΣΩΘΗΚΑΝ ΩΣ ΕΜΑΣ ΠΛΗΡΗ—κάθε τελεσίδικο συμπέρασμα εἶναι ὁπωσδποτε παρακινδυνευμένο ]Τὸ 425 πΧ πῆρε πάλι ὁ Ἀριστοφάνης τὸ 1ο βραβεῖομὲ τοὺς "ΑΧΑΡΝΗΣ" ** ποὺ ἀνέβασε πάλιμὲ τὸ ὄνομα τοῦ σκηνοθέτη[ "κωμῳδοδιδασκάλου" ] ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΥ,ἐνῶ πάλι πρώτευσε τὸ 424 μὲ τοὺς "ΙΠΠΗΣ"—ἠ πρώτη κωμωδία ποὺ ἀνέβασεμὲ τὸ ὄνομα του—ὅπου πάλι κατακρεουργοῦσε τὸν ΚΛΕΩΝΑ κάτω ἀπὸ τὸ ὄνομα "ΠΑΦΛΑΓΩΝ" ,ἐπειδὴ ὁ Κλέων τοῦ εἶχε ἀπαγορεύσει νὰ χρησιμοποεῖ τὸ ὄνομα του..[ Βέβαια , ὁ ἴδιος λαὸς ποὺ βράβευε τὸν ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ,ὁ ἴδιος λίγο μετὰ ,ΨΗΦΙΖΕ ΤΟΝ ΚΛΕΩΝΑ ,μέχρι τὴν ὥρα ποὺ ὁ δημαγωγὸς σκοτώθηκε στὴν μάχη τῆς Ἀμφίπολης τὸ 422 πΧ.]Τὸ 423 πΧ στὶς "ΝΕΦΕΛΕΣ" λοιδωρεῖ τὸν ΣΩΚΡΑΤΗ , ὁ ὁποῖος ἦταν παρὼν καὶ μάλιστα σηκώθηκε ὄρθιος γιὰ νὰ δεῖ τὸ πλῆθος σὲ ποιὸν ἀναφερόταν ὁ Ἀριστοφάνης..Ἡ κωμωδία αὐτὴ ἐνῶ δὲν πρώτευσε( ὁ Ἀριστοφάνης τὴν θεωροῦσε ὡς τὴν καλύτερη του μέχρι τότε—βλ.παρακάτω)στοίχισε ἀκριβὰ στὸν Σωκράτη ,ἐπειδὴ δημιούργησε στὴν κοινὴ γνώμη τὴν ἀρνητικὴ εἰκόνα τοῦ σοφιστῆ—τύπου ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ—ὅπως ὁμολογεῖ ὁ Πλάτων στὴν "ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ"...Ἄργησε νὰ ξαναπάρει πρωτιὰ ὁ Ἀριστοφάνης ·τὸ πέτυχε πάλι μὲ τοὺς "ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ"τὸ 405 .Ἐκεῖ ὁρίζει τὸν σκοπὸ τῆς δραματουργίαςὁ Ἀριστοφάνης λέγοντας :"ἀποκρύπτειν χρὴ τὸ πονηρὸν ,.μὴ παράγειν μηδὲ διδάσκειν " (στ.1053).[=νὰ ἀποκρύπτουν τὸ κακό, νὰ μὴν τὸ ἀναπαράγουν ,οὔτε νὰ τὸ διδάσκουν].Ἐνῶ στοὺς "ΑΧΑΡΝΗΣ" ἔχει ἀναφέρει ὅτι"τὸ δίκαιον οἶδε καὶ τρυγῳδία *** "(στ.500)[=τὸ σωστὸ τὸ ξέρει καλὰ καὶ ἡ κωμωδία]Τὴν ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ του ὡς πολιτικοῦ ΚΡΙΤΙΚΟΥ μέσῳ τῆς κωμωδίας καὶ μάλιστα ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥ ,ἐκφράζει ὁ Αριστοφάνης στὴν "ΕΙΡΗΝΗ" (στιχ.737 κ.ἑξ.)βάζοντας τὸν Χορὸ νὰ θυμίζει στὸ κοινὸ ὄτι πρῶτος αὐτὸς ἔστρεψε τὴν κωμωδία ἀπὸ τὴν σάτιρα χαρακτήρων[" οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας.." = δὲν διακωμῳδησα ἁπλοὺς ἀνθρωπάκους καὶ γυναῖκες ]καὶ τὴν σκέτη βωμολοχία["ἀφελὼν βωμολοχεύματ' ἀγεννῆ ἐποίησεν τέχνην μεγάλην ἡμῖν..."=ἀπομακρύνοντας αἰσχρολογίες δημιούργησα μεγάλη τέχνη γιὰ σᾶς..]σὲ Πολιτικὴ Κριτικὴ βάζοντας τα μὲ τοὺς ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ τῆς Πολιτικῆς[" πρῶτον μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι.."=πρῶτα ἀπ ὅλους τὰ ἔβαλα μὲ τὸν ἀρχικαρχαρία..—ἐννοεῖ τὸν Κλέωνα..].Καὶ ὅλα τοῦτα τὰ γράφει στὴν "ΕΙΡΗΝΗ"(2ο βραβεῖο)ὁ Ἀριστοφάνης ,ἐνῶ εἶναι μόλις 24 ἐτῶν ...Παρόμοια ἀναφέρει καὶ στὶς ΝΕΦΕΛΕΣ ,στὴν 2η ἔκδοση τους, ὅταν παραπονεῖται στὸ κοινὸ—μέσῳ τοῦ Χοροῦ βεβαίως— ὅτι τὴν πρώτη φορὰ ποὺ ἀνέβηκε ἡ Κωμῳδία του αὐτὴ τὸ 423 πΧ, δὲν τὸν βράβευσαν , ἦρθε 3ος , ἄν καὶ ἐπρόκειτο γιὰ τὸ καλὐτερο ἔργο του:" ταύτην σοφώτατ'ἔχειν τῶν ἐμῶν κωμῳδιῶν πρώτους ἠξίωσ'ἀναγεῦσ'ὑμᾶς ,ἤ παρέσχε μοι ἔργον πλεῖστον · εἶτ'ἀνεχώρουν ὑπ'ἀνδρῶν φορτικῶν ἡττηθεὶς οὐκ ἄξιος ὤν."(ΝΕΦ. στ.520 κ.ἑξ)ΜΕΤ. Αὐτὴν τὴν πιὸ ἄξια ἀπὸ τὶς κωμῳδίες μου θεώρησα σωστὸ πρῶτοι νὰ τὴν γευτεῖτε ἐσεῖς , αὐτὴν ποὺ κόπο πολὺ μοῦ στοίχισε · καὶ ὡστόσο ἔφυγα ἀπὸ ἀπὸ ἀνθρώπους ἀπαίδευτους, χωρὶς νὰ τὸ ἀξίζω.Στὴν συνέχεια τῆς 2ης ἔκδοσης τῶν ΝΕΦΕΛΩΝ— αὐτῆς τὸ κείμενο μᾶς ἔχει σωθεῖ—θυμίζει στὸ ἀθηναϊκὸ κοινό,ὅτι πάντα πρωτοτυποῦσε ,ἐνῶ οἱ ἄλλοι τὸν ἀντέγραφαν , καὶ πῶς τὰ ἔβαλε ,πρῶτος αὐτὸς μὲ τὸν Κλέωνα ὅταν ἐκεῖνος ἦταν δυνατὸςἐνῶ ὅταν σκοτώθηκε ὁ Κλέων στὴν μάχη τῆς Ἀμφίποληςἔπαψε ἔκτοτε νὰ τὸν κατηγορεῖ νεκρὸ"κοὐκ ἐτόλμησ' αὖθις ἐπεμπηδῆσ' αὐτῷ κειμένῳ "(ΝΕΦ στ.550) ,ἀντίθετα μὲ τοὺς ἄλλους κωμικοὺς ποὺ ὕβριζαν τὴν μητέρα τοῦ Ὑπέρβολου , τοῦ ἕτερου πολεμοκάπηλου δημαγωγοῦ τῆς ἐποχῆς.Καὶ στὸ τέλος ὁ Ἀριστοφάνης ἀποκαλύπτονταςτὴν μεγαλοφυία τῆς ὅλης αὐτοσυνειδησίας τουλέει στὸ κοινὸ πῶς ἄν ἐκτιμήσουν τὸ ἔργο τουθὰ φανοῦν ἄξιοι στὶς ἑπόμενες γενεές:"εἰς τὰς ὥρας τὰς ἑτέρας εὖ φρονεῖν δοκήσετε "(ΝΕΦ.στ.563)ΜΕΤ .στὶς ἑπόμενες ἐποχὲς θὰ δώσετε τὴν ἐντύπωση πὼς σκεφτόσασταν σωστάὍμως ἡ πιὸ σημαντικὴ συνεισφορὰ τοῦ Ἀριστοφάνη εἶναι ὅτι αὐτὸς ἀποκάλυψε μὲ ὠμὸ τρόπο τὴν ἀληθινὴ ὄψη τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας.Τὶ ἔχει συλλάβει καὶ περιγράφει ὁ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ;Ὅτι δὲν ἔφταιγαν οἱ δημαγωγοὶ γιὰ τὴν κατάντια τῆς Ἀθήνας, ἀλλὰ ἡ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ποὺ συνίστατο στὸν θεσμὸ τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥποὺ στὴν πράξη ἦταν ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΟΧΛΟΥ ἐν πολλοῖς ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΟΥ μὲ κρατικὸ χρῆμα ,δηλ.τὸ χρῆμα τῶν ΣΥΜΜΑΧΩΝ.Γι αὐτὸ καὶ ὁ Δῆμος ΕΠΕΔΙΩΚΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ—ὁ διαβόητος ἰμπεριαλισμὸς τῆς ἀθηναϊκῆς δημοκρατίας—γιατὶ μόνον ὁ πόλεμος ,στὶς νικηφόρες περιόδους βεβαίως,συνεπαγόταν ΧΡΗΜΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ .Δὲν ὑπῆρχε ΑΝΤΙΒΑΡΟ στὴν ὑπέρτατη ἐξουσία τοῦ Δήμου ,ὁ ὁποῖος ἀποφασίζων ΔΙΑ ΑΝΑΤΑΣΕΩΣ ΧΕΙΡΟΣ μέσα σὲ ὀχλοβοὴ ΔΕΝ ΔΙΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΟΧΛΟ..[ αὐτο φαίνεται καθαρὰ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ,πχ στὴν διαδικασία τῆς ἐκτέλεσης τῶν ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΩΝ ἤ τῆς ὁμαδικῆς θανατικῆς καταδίκης τῶν ναυάρχων στὴν ναυμαχία τῶν ΑΡΓΙΝΟΥΣΩΝ κλπ ]ΑΥΤΗ ΤΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΨΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΦΩΣ Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣΩΣ ΖΩΣΑ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ .Βέβαια ὁ Ἀριστοφάνης δὲν εἶναι ἱστορικὸς ,ὅπως πχ ὁ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ,ὅμως λέει τὰ ἴδια μὲ τὸν μεγάλο ἱστορικό,μόνο ποὺ ὡς κωμικὸς ΛΟΙΔΩΡΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΩΜΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ μὲ πιὸ ὀξὺ τρόπο.Βεβαίως γι αὐτὸ ἔχει θεωρηθεῖ ἀπὸ πολλοὺς —ἰδίως διανοητὲς τῆς Ἀριστερᾶς —ὡς ἀντιδημοκράτης ὁ Ἀριστοφάνης·ὅμως ὅποιος μελετήσει ΟΛΕΣ τὶς κωμῳδίες του θὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι δὲν ἀσκεῖ κριτικὴ στὴ δημοκρατία ὡς ..ὀλιγαρχικὸς ἤ ἀντιδραστικὸς ὁ Ἀριστοφάνης, ἀλλὰ κατεξοχὴν ὡς ΑΝΑΡΧΙΖΩΝ—καὶ αὐτὸ φαίνεται ΕΙΔΙΚΑ στὶς τελευταῖες κωμῳδίες του ποὺ ἔγραψεμετὰ τὸ τέλος τοῦ Πελοπ.Πολέμου (ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ, ΠΛΟΥΤΟΣ).Πῶς θὰ μποροῦσε ἄλλωστε νὰ εἶναι ἀντιδημοκρἀτης ὁ Ἀριστοφάνης ὅταν γνώριζε πὼς χάρη στὴν ἐλευθερἰα —"παρρησία" ,ἀρχαιοελληνιστί—τῆς δημοκρατίας εὐδοκιμοῦσε ἡ πολιτικὴ σάτιρα , ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ..Ὄχι · ὁ Ἀριστοφάνης δὲν ἦταν ἀντιδημοκράτης , ὅπως πχ ὁ Πλάτων, ἁπλῶς διέγνωσε τὴν ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ { πρόκειται γιὰ τὸν Ἀθηναῖο πολιτικό, ὄχι τὸν συνονόματο προδότη τῶν Θερμοπυλῶν} ὁ ὁποῖος τὸ 461 πΧ ΑΦΑΙΡΕΣΕ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ποὺ λειτουργοῦσε ὡς ἀντίβαρο στὴν ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ , ὅπου κυριαρχοῦσε ὁ ΟΧΛΟΣ μὲ τὴν ψυχολογία τῆς μάζας.{ Ἐξάλλου, παρόμοια κριτικὴ γιὰ τὴν λαϊκιστικὴ μεταρρύθμιση τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν δημοκρατικῶν Ἐφιάλτη ἄσκησε κι ὁ ΑΙΣΧΥΛΟΣ γράφοντας γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ,τὸ 458 πΧ τὴν ΟΡΕΣΤΕΙΑ }Σὲ κάθε περίπτωση μὲ τὸν Ἀριστοφάνη κατ'ἐξοχήν, γίνεται φανερὸ ὅτι εἰδικῶς ἡ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ—ΟΧΙ ΟΙ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΕΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΩΝ—εἶναι η ἀπαραίτητη συνθήκη δημιουργίαςτοῦ χώρου ὑποδοχῆς καὶ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ τοῦ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ .ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΝ ΤΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣΝΑ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ.--------------------------------------------------------------------------* μὲ σκηνοθέτη (κωμῳδιοδιδάσκαλο) τὸν ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟ ἀνέβηκαν οἱ ΔΑΙΤΑΛΕΙΣ, ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΙ,ΑΧΑΡΝΗΣ,ΟΡΝΙΘΕΣ,ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ,ἐνῶ μὲ τὸν ΦΙΛΩΝΙΔΗ ὁ Ἀριστοφάνης ἀνέβασε ΣΦΗΚΕΣ καὶ ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ_______** ΙΠΠΗΣ & ΑΧΑΡΝΗΣ εἶναι ἀρχαιότατοι τύποι τῆς ἀττικῆς διαλέκτου_______* * *τρυγῳδία ἐκ τοῦ "τρύγου"εἶναι ἡ ἄλλη ὀνομασία τῆς κωμωδίας.___________________________ΥΓ Οἱ σωζόμενες ΠΛΗΡΕΙΣ κωμῳδίες τοῦ Ἀριστοφάνη εἶναι οἱ ἑξῆς:425; ΑΧΑΡΝΗΣ - 1ο βραβεῖο (Λήναια)424: ΙΠΠΗΣ -1ο βρ.(Λήναια)423 :ΝΕΦΕΛΑΙ—3ο(Διονύσια/1ο: ΚΡΑΤΙΝΟΣ"Πυτίνη")Σώζεται ἡ διασκευὴ τῆς 2ης ἔκδοσης ,μετὰ τὸ 417 πΧ422 :ΣΦΗΚΕΣ-2ο (1ο : ΦΙΛΩΝΙΔΗΣ "Προάγων"/Λήναια)421 :ΕΙΡΗΝΗ-2ο (1ο : ΕΥΠΟΛΙΣ "Κόλακες"/Διονύσια)414 : ΟΡΝΙΘΕΣ -2ο (1ο : ΑΜΕΙΨΙΑΣ "Κωμαστές"/Διονύσια)411 : ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ- (Λήναια)411 : ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ -(Διονύσια)405: ΒΑΤΡΑΧΟΙ -1ο βρ.(Λήναια)392: ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΑΙ—(Διονύσια)388: ΠΛΟΥΤΟΣ—(Λήναια)_____________________________ΥΓ2 ἀποτελεῖ ἀπορία φιλολογικὴ ,ποῦ χάθηκαν τὰ ἐργα τῶν ΑΛΛΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ κωμικῶν ποὺ ΠΡΩΤΕΥΣΑΝ(πχ ΕΥΠΟΛΙΣ"Κόλακες", ΑΜΕΙΨΙΑΣ"Κωμαστές", ΚΡΑΤΙΝΟΣ"Πυτίνη",ΦΙΛΩΝΙΔΗΣ"Προάγων")ἐνῶ σώθηκαν κωμῳδίες τοῦ Ἀριστοφάνηποὺ ΔΕΝ εἶχαν λάβει 1ο βραβεῖο(ΝΕΦΕΛΕΣ, ΟΡΝΙΘΕΣ, ΣΦΗΚΕΣ, ΕΙΡΗΝΗ)[ ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣΗΤΑΝ ΕΝ ΟΛῼ ΤΡΙΑ—οἱ διαγωνισμοὶ γίνονταν στὰ ΜΕΓΑΛΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑ(τέλη Μαρτίου—ὅπου παρευρίσκοντο καὶ ΞΕΝΟΙ, πχ οἱ σύμμαχοι ποὺ ἐπισκέπτονταν τὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ παραδώσουν τοὺς φόρους ,τότε ποὺ ἄνοιγε ὁ καιρὸς κι ἦταν ἀσφαλῆ τὰ ναυτικὰ ταξίδια)καὶ τὰ ΛΗΝΑΙΑ (τέλη ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)ἐνῶ ὁ πρῶτος διαγωνισμὸς ἔγινε , κατὰ τὴν παράδοση, στὰ ἐν ἄστει Μ.Διονύσιατὸ 487/6 πΧ ]___________________ΥΓ3 ἔχω διαβάσει ὅλες τὶς κωμῳδίες τοῦ Ἀριστοφάνη—προτιμῶ γενικῶς τὶς μεταφράσεις Κ. ΜΥΡΗ—μοῦ ἀρέσουν ἰδιαιτέρως οἱ ἑξῆς : ΑΧΑΡΝΗΣ-ΙΠΠΗΣ- ΕΙΡΗΝΗ- ΝΕΦΕΛΑΙ-ΠΛΟΥΤΟΣ.Ἐπίσης ὑπάρχουν κατὰ περίπτωση προσεγμένες ἐκδόσεις τῶν ἀριστοφάνειων ἔργωνὅπως ΧΡΗΣΤΙΔΗ (ΑΧΑΡΝΗΣ), ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ (ΙΠΠΗΣ), ΚΑΚΡΙΔΗ (ΟΡΝΙΘΕΣ)__________________________ΥΓ4 ἡ φιλολογικὴ καὶ ἱστορικὴ ἔρευνα γιὰ τὸ ἀριστοφάνειο ἔργο, ἄν καὶ μὲ ἀπέραντη βιβλιογραφία ,δέν ἔχει λήξει ,καθότι παραμένουν πολλὰ ἐρωτήματα γιὰ τὸ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ πολλῶν κωμῳδιῶν · ἀναφέρω δύο χαρακτηριστικὰ παραδείγματα :στὴν φαινομενικὰ ἀνώδυνη ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ , ποὺ ἀνέβηκε στὰ ΛΗΝΑΙΑ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 411 ,ὁ Ἀριστοφάνης προαναγγέλει ἀστειευόμενος, τὰ μέτρα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ λάβουν ΠΡΑΓΜΑΤΙ οἱ Ὀλιγαρχικοὶ ἀρκετοὺς μῆνες ΑΡΓΟΤΕΡΑ ,στὸ "πραξικόπημα"τῆς 9ης Ἰουνίου 411(ποὺ τόσον ἐξυμνεῖ κι ὁ Θουκυδίδης...) ,ἐνῶ στοὺς ΒΑΤΡΑΧΟΥΣ ποὺ ἀνέβηκαν ἐπίσης στὰ ΛΗΝΑΙΑ τὸν Ἰανουάριοτοῦ 405 πΧ—ποὺ πρώτευσαν καὶ ἐπρόκειτο νὰ παιχτοῦν σὲ ἐπανάληψη στὰ Διονύσια—ΠΡΟΛΕΓΕΙ τὴν θανατικὴ καταδίκη τοῦ δημαγωγοῦ ΚΛΕΟΦΩΝΤΑ ,ὅπως ἀκριβῶς συνέβη ἀρκετὰ ἀργότερα ,σὰν νὰ ἤξερε δηλ.τὶ σχεδιαζόταν ΠΡΙΝ τὴν καταστροφὴ τοῦ ἀθηναϊκοῦ στόλου στοὺς ΑΙΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 405 πΧ...[ ἐκτὸς ἄν τὸ κείμενο ποὺ ἔχουμε εἶναι ἡ δεύτερη ἐκδοχὴ ποὺ ἀνέβηκε ξανὰ τὸ 404 λίγο πρὶν τὴν πσράδοση τῶν Ἀθηνῶν στοὺς Σπαρτιᾶτες —ὀπότε ὅλα γράφονται ἐκ τῶν ὑστέρων · ὅμως αὐτὴ ἡ περίπτωση δὲν φαίνεται πιθανή...]Ἔτσι ,πολλοὶ κλασσικοὶ φιλόλογοι( πχ Canfora ) ὑποψιάζονται ὅτι ὁ Ἀριστοφάνης ἔχει ἐπαφὴ μὲ ὁμίλους ("ΕΤΑΙΡΕΙΑΙ")ποὺ ἀγωνίζονταν κατὰ τῆς"ριζοσπαστικῆς"δημοκρατίας τῶν δημαγωγῶν σὲ ὅλη τὴν περίοδο τοῦ Πελοπ.Πολέμου—ἐξ οὗ καὶ τὸ κουράγιο του νὰ τὰ βάλει ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία μὲ τὸν πανίσχυρο δημαγωγὸ ΚΛΕΩΝΑ , χωρὶς νὰ εἶναι ὅμως ἀντιδημοκράτης ,γιατὶ στὶς ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ(στ.361 κ.ἑ.) γράφει ὅτι εἶναι παράνομο ΨΗΦΙΣΜΑ ΝΑ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΝΟΜΟ κάτι τὸ ὁποῖο ἑτοίμαζε ἡ ὀλιγαρχικὴ συνῳμοσία τοῦ 411 πΧ____________ΥΓ 5 .Ἀξεπέραστο θεωρῶ τὸ σύγγραμμα τοῦ Dover γιὰ τὴν ἀριστοφανικὴ κωμῳδίαποὺ ἐξέδωσε ,πρὶν ἀρκετὲς δεκαετίες ,τὸ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ, σέ μετάφραση Φ.ΚΑΚΡΙΔΗ____________________ΥΓ 6. ἡ πολιτικὴ κριτικὴ τῆς κωμῳδίας συνεχίστηκε αἰῶνες μετὰ τὸν Ἀριστοφάνη κι ὅπως γράφει ὁ ΠΟΛΥΒΙΟΣ (12,13) ,ὁ κωμῳδιογράφος ΑΡΧΕΔΙΚΟΣ σατίρισε ὡς σεξουαλικὰ διεστραμμένο τὸν πολιτικὸ τῆς ἐποχῆς ΔΗΜΟΧΑΡΗ (+275 πΧ)
Updated on May 15, 2021
Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Τρία θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανείς ,ἐντελῶς συνοπτικά, εἶναι τὰ σημεῖα ποὺ χαρακτηρίζουν τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα καὶ τῆς δίνουν τὸ κῦρος καὶ τὴν αἴγλη ποὺ ἔχει ἀνάμεσα στὶς ἄλλες γλῶσσες.
1) τὸ ὅτι ἀποτελεῖ τὴν ΜΗΤΡΑ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ .
ΙΣΤΟΡΙΑ, ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΜΟΥΣΙΚΗ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ, ΚΡΙΤΙΚΗ , ΑΝΑΛΥΣΙΣ, ΣΥΝΘΕΣΙΣ, ΣΥΣΤΗΜΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ κλπ.
ἀπὸ τὶς εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες
ΑΛΛΆ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ.
φαίνεται
ἀπὸ τὸ ΛΕΞΟΛΟΓΙΟ
καὶ ἀπὸ τὴ ΔΟΜΗ της.
(γιὰ λόγους μεθοδολογικούς- ἐκπαιδευτικούς )
τὴν ἑλληνική σὲ χρονικὲς περιόδους
στὰ ΠΡΩΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ,
χιλιάδες ἀλλόγλωσσοι λαοὶ δημιουργῶντας τὴν ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΚΟΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ἀπὸ τὴν ὁποίαν προῆλθε ἡ Βυζαντινὴ καὶ ἐξ αὐτῆς ἡ Νεοελληνική
πχ Γ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ ,ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ, BROWNING κλπ γιὰ νὰ ἐνημερωθεῖ γλωσσολογικῶς γιὰ τὴν ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ).
3) τὸ τρίτο χαρακτηριστικὸ τῆς ἑλληνικῆς εἶναι ἡ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ της .
ὅταν μὲ μία λέξη σημαίνεται σωρεία πραγμάτων
(πχ " βεβουλεύμεθα"= ἔχουμε συζητήσει κι ἔχουμε καταλήξει σὲ απόφαση).
στὰ πολυσύνθετα μὲ πολλές προθέσεις ρήματα,
γιὰ νὰ ἀποδώσει ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ
(πχ :"αἱ νῆες τοῦ Λυσάνδρου
ΑΝΤΕΠΑΝΗΓΟΝΤΟ" =ἀντί+ ἐπί+ ἀνά+ ΑΓΟΜΑΙ).
ὀφείλεται
ἐν πολλοῖς
στὸ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ της σύστημα
μὲ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ :
ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΕΚ ΣΥΝΘΕΤΩΝ :
ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
(στὴν πανάρχαια ἑλληνικὴ ὑπῆρχαν Πτώσεις
ὅπως ἡ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΗ -οἴκοθεν- ,
ἡ ΤΟΠΙΚΗ -οἴκοι-,
ἡ ΟΡΓΑΝΙΚΗ -δακρυόφι).
(ἀντὶ τῆς Ὁριστικῆς)
τῶν προαναφερομένων
" ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΑΝ ΕΙΗ (=εὐκτική ,ἀντί τοῦ :ΕΣΤΙ) ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ" δείχνοντας ἔτσι μετριοπάθεια στὸ λόγο του.
ἡ διαφοροποιητικὴ ἀξία τῆς ΜΕΣΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ (ὄχι Φωνῆς)
Ἐξάλλου τό (ἀπολεσθέν) στὴ νεοελληνικὴ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
περιέκλειε πολλὰ νοήματα
ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ἀποδοθοῦν στὴ νεοελληνική :
πχ τὸ ἀπαρέμφατο "ΚΑΠΝΙΖΕΙΝ" (στὶς παλιὲς πινακίδες :" Ἀπαγορεύεται τὸ Καπνίζειν")
ἀναφέρεται καὶ στὴν ἐνέργεια
καὶ στὸ ἐνεργοῦν Πρόσωπο
καὶ στὸ ἀποτέλεσμα τῆς Ἐνεργείας
-ἐνῶ
τὸ οὐσιαστικό "ΚΑΠΝΙΣΜΑ"
ἀναφέρεται μόνο στὸ ἀποτέλεσμα τῆς Ενέργειας.
μερικὰ ἀπὸ τὰ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ χαρακτηριστικὰ
τῆς Ἑλληνικῆς
καὶ τὸν ΕΛΥΤΗ ..
Updated on May 15, 2021
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
τοῦ πολυτονικοῦ
- ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 1982
ΣΤΗΝ..ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΒΟΥΛΗ
ΜΕ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ..-
πέραν τῆς βίαιης ἀποκοπῆς τοῦ Νεοέλληνα ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ γραφὴ αἰώνων ,ἐπιβλήθηκε ἕνας ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ χωρισμὸς στὴν ἑλληνικὴ Γραμματεία ,δεδομένου ὅτι μέχρι τὸ 1982 ὅλοι ἔγραφαν μὲ τὴν ιστορικὴ ὀρθογραφία τοῦ πολυτονικοῦ.
Προκύπτει λοιπὸν τὸ ἐρώτημα , σὲ ποιὸ σύστημα θὰ τυπώνονται τὰ ἔργα τῶν συγγραφέων πχ τῆς Τουρκοκρατίας , ἤ ἡ Δημοτικὴ Ποίηση ἤ τὰ ποιήματα τοῦ Καβάφη καὶ τοῦ ʼΕλύτη ,
ἄν δεχθοῦμε ὅτι ΜΟΝΟ τὰ ἀρχαιοελληνικὰ καὶ βυζαντινὰ ἔργα θὰ ἐκδίδονται μὲ πολυτονικό;
Μὲ ποιὸ κριτὴριο γίνεται τέτοιου εἴδους χωρισμός;
ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΧΑΡΙΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΙΩΞΕΩΝ
ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ?
ʽ´Ομως τὸ μεγαλύτερο πρόβλημα ποὺ δημιουργεῖ ὁ μονοτονισμὸς ἔγκειται στὴν ἀδυναμία ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗΣ τῶν λέξεων ,
χωρὶς τὴ γνώση τῆς ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ.
Ἐξηγῶ:
1) Πῶς θὰ ἑρμηνευτεῖ ὁ ΣΥΜΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ π.χ.
ἐπὶ +ἵππος =ἔφιππος,
νύκτα+ἡμέρα=νυχθημερὸν
κατὰ +ὅλον = καθόλου (καθʼὁλοκληρία)
ἀντὶ+ὑπολοχαγὸς=ἀνθυπολοχαγὸς κλπ
πχ ΘΡΕΨΩ-ΤΡΕΦΩ/ΤΡΟΦΗ
2) Πῶς θὰ κατανοηθεῖ ἡ προέλευση ΣΥΝΘΕΤΩΝ λέξεων ὅπως πχ ἔφορος, κάτοψις ,
ὅταν ἀγνοεῖται ἡ δασεῖα στὸ ρῆμα " ὁρῶ " (>ὅρασις)
ἤ ἡ ψιλὴ τοῦ μέλλοντα " ὄψομαι"(>ὀψις)
[ στὸ σημεῖο αὐτὸ καταδεικνύεται καὶ τὸ ὅτι εἶναι ΕΝΙΑΙΑ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀρχαία καὶ νέα, μὲ δεδομένη τὴν ΔΙΑΧΡΟΝΙΑ τῶν λέξεων
ὄψομαι> ὄψη, ὀπτικά),
ὅπως δίδασκε ὁ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ ]
3) Πῶς θὰ κατανοηθεῖ ἡ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ λέξεων ὅπως πχ " ὀλιγωρία ",χωρὶς γνώση τῆς ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ, ἀφοῦ ὥρα μὲ δασεῖα εἶναι ἡ ὥρα τοῦ ρολογιοῦ,
ἐνῶ ὤρα μὲ ψιλὴ εἶναι ἡ φροντίδα ( ὀλιγωρία= ὀλίγος+ὤρα, τιμωρία=τιμή+ὤρα κλπ)
4) Πῶς θὰ γίνει γνωστὴ ἡ ἐτυμολογία δηλ.ἡ ἱστορία τῶν λέξεων, ὅπως Χίος =ἡ νῆσος,.
ἐνῶ Χῖος= ὁ Χιώτης
ἤ ἄρματα =τὰ ὅπλα ,ἐκ τοῦ λατινικοῦ arma/armorum
καὶ ἅρματα =οἱ ἅμαξες, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὅμήρου
( στὸ σημεῖο αὐτὸ φσίνεται ὅτι τὸ πολυτονικὸ εἶναι ἀναγκαῖο καὶ στὴ νέα ἑλληνικὴ,
καθʼ ὅσον ἡ λέξη " ἄρματα/ἀρματολός" εἶναι νεοελληνικῆς προελεύσεως).
Τούτων λεχθέντων γίνεται σαφὲς ὅτι χωρὶς γνώση τοῦ πολυτονικοῦ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΛΗΘΟΥΣ ΛΕΞΕΩΝ , λόγῳ τῆς διαφοροποιητικῆς ἀξίας τῶν τόνων καὶ τῶν πνευμάτων ( βλ. ἐνδεικτικὸ πίνακα).
Καὶ χωρὶς τὴ γνώση τῆς ἱστορίας τῶν λέξεων, δηλ.τοῦ ὅλου ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ τους , ἀκρωτηριάζεται ὁ νοηματικὸς πλοῦτος τῆς γλώσσας ποὺ μιλοῦν οἱ Νεοέλληνες , φτωχαίνει ὁ λόγος τους καὶ ὁ ΛΟΓΟΣ εἶναι ὀ μόνος τρόπος ἀντιλήψεως τοῦ κόσμου ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο.
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΦΤΩΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ.
¯¯¯¯¯¯¯¯¯
ΥΓ . οἱ τόνοι καί τὰ πνεύματα εἰσήχθησαν ἤδη μετὰ τὰ χρόνια τοῦ Ἀλεξάνδρου, στὴ μεγαλογράμματη γραφὴ —βλ ΠΑΠΥΡΟ ΒΑΚΧΥΛΙΔΗ—ὤστε νὰ μάθουν τὴν προσωδιακὴ προφορὰ τῆς τότε ἑλληνικῆς οἱ ξένοι λαοὶ τῆς Ἀνατολῆς.
Τὸ πολυτονικό ὅμως, συστηματοποιήθηκε καὶ γενικεύτηκε στὰ βυζαντινὰ χρόνια—9ος αἰ.— μὲ τὴν καθιέρωση τῆς μικρογράμματης γραφῆς.
Δηλ.ἡ πολιτικὴ ἀπόφαση τοῦ 1982,
ἀκρωτηρίασε τὴν ἱστορικὴ γραφὴ 1000 χρόνων τῆς ἑλληνικῆς...