Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

__________

Μὲ τὴν κατάργηση τῆς ἱστορικῆς ὀρθογραφίας
τοῦ πολυτονικοῦ
- ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ 1982
ΣΤΗΝ..ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΟΥΣΑ ΒΟΥΛΗ
ΜΕ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΑΡΟΝΤΩΝ..-
πέραν τῆς βίαιης ἀποκοπῆς τοῦ Νεοέλληνα ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ γραφὴ αἰώνων ,ἐπιβλήθηκε ἕνας ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ χωρισμὸς στὴν ἑλληνικὴ Γραμματεία ,δεδομένου ὅτι μέχρι τὸ 1982 ὅλοι ἔγραφαν μὲ τὴν ιστορικὴ ὀρθογραφία τοῦ πολυτονικοῦ.

Προκύπτει λοιπὸν τὸ ἐρώτημα , σὲ ποιὸ σύστημα θὰ τυπώνονται τὰ ἔργα τῶν συγγραφέων πχ τῆς Τουρκοκρατίας , ἤ ἡ Δημοτικὴ Ποίηση ἤ τὰ ποιήματα τοῦ Καβάφη καὶ τοῦ ʼΕλύτη ,
ἄν δεχθοῦμε ὅτι ΜΟΝΟ τὰ ἀρχαιοελληνικὰ καὶ βυζαντινὰ ἔργα θὰ ἐκδίδονται μὲ πολυτονικό;
Μὲ ποιὸ κριτὴριο γίνεται τέτοιου εἴδους χωρισμός;
ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΧΑΡΙΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΙΩΞΕΩΝ
ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ?

ʽ´Ομως τὸ μεγαλύτερο πρόβλημα ποὺ δημιουργεῖ ὁ μονοτονισμὸς ἔγκειται στὴν ἀδυναμία ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗΣ τῶν λέξεων ,
χωρὶς τὴ γνώση τῆς ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ.

Ἐξηγῶ:

1) Πῶς θὰ ἑρμηνευτεῖ ὁ ΣΥΜΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ π.χ.
ἐπὶ +ἵππος =ἔφιππος,
νύκτα+ἡμέρα=νυχθημερὸν
κατὰ +ὅλον = καθόλου (καθʼὁλοκληρία)
ἀντὶ+ὑπολοχαγὸς=ἀνθυπολοχαγὸς κλπ

ἤ τὰ προϊόντα ΑΝΟΜΟΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΔΑΣΕΩΝ
πχ ΘΡΕΨΩ-ΤΡΕΦΩ/ΤΡΟΦΗ

2) Πῶς θὰ κατανοηθεῖ ἡ προέλευση ΣΥΝΘΕΤΩΝ λέξεων ὅπως πχ ἔφορος, κάτοψις ,
ὅταν ἀγνοεῖται ἡ δασεῖα στὸ ρῆμα " ὁρῶ " (>ὅρασις)
ἤ ἡ ψιλὴ τοῦ μέλλοντα " ὄψομαι"(>ὀψις)

[ στὸ σημεῖο αὐτὸ καταδεικνύεται καὶ τὸ ὅτι εἶναι ΕΝΙΑΙΑ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀρχαία καὶ νέα, μὲ δεδομένη τὴν ΔΙΑΧΡΟΝΙΑ τῶν λέξεων

( ὁρῶ> ὅραση, ὁρίζοντας ,
ὄψομαι> ὄψη, ὀπτικά),
ὅπως δίδασκε ὁ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ ]

3) Πῶς θὰ κατανοηθεῖ ἡ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ λέξεων ὅπως πχ " ὀλιγωρία ",χωρὶς γνώση τῆς ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ, ἀφοῦ ὥρα μὲ δασεῖα εἶναι ἡ ὥρα τοῦ ρολογιοῦ,
ἐνῶ ὤρα μὲ ψιλὴ εἶναι ἡ φροντίδα ( ὀλιγωρία= ὀλίγος+ὤρα, τιμωρία=τιμή+ὤρα κλπ)

4) Πῶς θὰ γίνει γνωστὴ ἡ ἐτυμολογία δηλ.ἡ ἱστορία τῶν λέξεων, ὅπως Χίος =ἡ νῆσος,.
ἐνῶ Χῖος= ὁ Χιώτης
ἤ ἄρματα =τὰ ὅπλα ,ἐκ τοῦ λατινικοῦ arma/armorum
καὶ ἅρματα =οἱ ἅμαξες, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὅμήρου
( στὸ σημεῖο αὐτὸ φσίνεται ὅτι τὸ πολυτονικὸ εἶναι ἀναγκαῖο καὶ στὴ νέα ἑλληνικὴ,
καθʼ ὅσον ἡ λέξη " ἄρματα/ἀρματολός" εἶναι νεοελληνικῆς προελεύσεως).

Τούτων λεχθέντων γίνεται σαφὲς ὅτι χωρὶς γνώση τοῦ πολυτονικοῦ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΛΗΘΟΥΣ ΛΕΞΕΩΝ , λόγῳ τῆς διαφοροποιητικῆς ἀξίας τῶν τόνων καὶ τῶν πνευμάτων ( βλ. ἐνδεικτικὸ πίνακα).
Καὶ χωρὶς τὴ γνώση τῆς ἱστορίας τῶν λέξεων, δηλ.τοῦ ὅλου ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ τους , ἀκρωτηριάζεται ὁ νοηματικὸς πλοῦτος τῆς γλώσσας ποὺ μιλοῦν οἱ Νεοέλληνες , φτωχαίνει ὁ λόγος τους καὶ ὁ ΛΟΓΟΣ εἶναι ὀ μόνος τρόπος ἀντιλήψεως τοῦ κόσμου ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο.
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΦΤΩΧΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ.

¯¯¯¯¯¯¯¯¯

ΥΓ . οἱ τόνοι καί τὰ πνεύματα εἰσήχθησαν ἤδη μετὰ τὰ χρόνια τοῦ Ἀλεξάνδρου, στὴ μεγαλογράμματη γραφὴ —βλ ΠΑΠΥΡΟ ΒΑΚΧΥΛΙΔΗ—ὤστε νὰ μάθουν τὴν προσωδιακὴ προφορὰ τῆς τότε ἑλληνικῆς οἱ ξένοι λαοὶ τῆς Ἀνατολῆς.
Τὸ πολυτονικό ὅμως, συστηματοποιήθηκε καὶ γενικεύτηκε στὰ βυζαντινὰ χρόνια—9ος αἰ.— μὲ τὴν καθιέρωση τῆς μικρογράμματης γραφῆς.
Δηλ.ἡ πολιτικὴ ἀπόφαση τοῦ 1982,
ἀκρωτηρίασε τὴν ἱστορικὴ γραφὴ 1000 χρόνων τῆς ἑλληνικῆς...

_______________

________________________________

Category: Χωρίς κατηγορία

adkoutoula

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Leave a Reply Cancel reply