Το Αντικρυστό Είδωλο

Του Αναστασίου Μουστόγιαννη
ΠΕ80 Καθηγητή Οικονομίας - Οικονομολόγου, MSc

ΕΙΚΟΝΑ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ, ΜΕΡΑ,
ΣΠΙΤΙ ΛΑΜΠΡΟΥ, ΜΠΑΝΙΟ, ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ
Μικρό μπάνιο, νιπτήρας και καθρέπτης προσώπου μεγάλος.

Ο Λάμπρος (Σαραντάρης, νόστιμος, ατημέλητος, αγουροξυπνημένος, κοιτώντας στον καθρέπτη).
… (μονολογεί) Τι λες, άλλη μια μέρα ξεκινά. Θα τα καταφέρεις;
Είναι πρωί και δείχνει κουρασμένος, Ψυχικά και σωματικά. Η καθημερινή βιοπάλη. Να δουλέψει σκληρά, να προσφέρει, να υπηρετήσει. Να προσπαθήσει να κρατήσει τις ισορροπίες, να ολοκληρώσει όσα πρέπει να γίνουν.
… (αναρωτιέται) Θα σου πει κανείς ευχαριστώ σήμερα; Να σε τρυφερέψει μια στάλα;
Μετά από λίγα λεπτά, μπροστά στον ίδιο καθρέπτη, καλλωπισμένος, χτενισμένος, όμορφος. (Γελάει σιγά, ευχαριστημένος από αυτό που βλέπει.)
… (Σκέφτεται) Ναι, Λάμπρο μπορείς! Θα τα καταφέρεις. Γιατί αρκετοί άνθρωποι εκτιμάνε την προσπάθεια σου, αφουγκράζονται τον αγώνα σου, σχετίζονται μαζί σου.
(Φωτεινό χαμόγελο, τα εκφραστικά μάτια του γελούν)
… (Συλλογίζεται) Ναι, γιατί ότι ενέργεια βάζουμε, σε ότι κάνουμε, την κερδίζουμε τίμια με τον ιδρώτα του προσώπου μας.
Ναι, γιατί ο καθρέπτης αυτός δείχνει την αξία μας, την ομορφιά της ζωής μας, τις χάλκινες σκουριασμένες αχνο-φαινόμενες ρυτίδες μας.

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που ξεπατώνονται κάθε μέρα στη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα, που είναι τόσοι πολλοί, αλλά στα κοινωνικά δίκτυα φαίνονται αριθμητικά πολλοί λίγοι.

Η λογοτεχνική αυτή εικόνα είναι προϊόν μυθοπλασίας.