Στις 14 Ιουλίου 1944 οι Συμμαχικοί Αρχηγοί Γενικών Επιτελείων επέτρεψαν τελικά τη διεξαγωγή της Επιχείρησης Δραγόνος, την εισβολή δηλαδή στον Νότο της Γαλλίας (Προβηγκία) από γαλλικές και αμερικανικές δυνάμεις υπό την ηγεσία των στρατηγών Ζαν ντε Λατρ ντε Τασσινύ και Αλεξάντερ ΜακΚάρελλ Πατς. Όσον αφορά το στρατηγικό σχέδιο, υπήρχαν δύο πόλεις ύψιστης σημασίας για την επιτυχία της επιχείρησης, η Τουλών και η Μασσαλία. Στη Μασσαλία, η γερμανική 244η Μεραρχία του Χανς Σέφφερ ηττήθηκε από τις κατώτερες δυνάμεις του στρατηγού Ζοσέφ ντε Γκουαλάρντ ντε Μονσαβέρ. Στην Τουλών, μεγάλη ναυτική βάση του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού, η μάχη διήρκεσε οκτώ μέρες, από τις 18 έως τις 26 Αυγούστου.
Κατά την προετοιμασία των γαλλικών δυνάμεων για την επίθεση, η γερμανική 242η Μεραρχία υπό τον Υποστράτηγο Γιοχάνες Μπάσλερ οχύρωσε μία θέση αντιαεροπορικών όπλων στο Μον Φαρόν και δημιούργησε μία γραμμή άμυνας δύο χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Εν τω μεταξύ στον ναύσταθμο, ο οποίος τελούσε υπό γερμανική κατοχή, το γαλλικό καταδρομικό "La Galissoniere" και το θωρηκτό "Στρασβούργο" αυτοβυθίστηκαν από τους Γερμανούς. Πριν από την επίθεση, η αμερικανική 17η Μοίρα Βομβαρδιστικών βομβάρδισε είκοσι οκτώ φορές τα αντιαεροπορικά του Μον Φαρόν χωρίς αποτέλεσμα, χάνοντας οκτώ βομβαρδιστικά του τύπου Β-26 Marauder στην πορεία.
Την 18η Αυγούστου οι γερμανικές δυνάμεις έξω από την πόλη οργάνωσαν μία στρατηγική υποχώρηση προς το κέντρο και το Μον Φαρόν. Κατά τη διάρκεια της υποχώρησής τους, ο Στρατηγός ντε Τασσινύ οργάνωσε την επίθεσή του. Η 3η Αλγερινή Μεραρχία θα επιτεθόταν από το Βορρά, υποστηριζόμενη από την 9η Μεραρχία Αποικιών. Η 1η Μεραρχία των Ελεύθερων Γάλλων θα χτυπούσε στο Νότο, ενώ η 1η Τεθωρακισμένη Μεραρχία θα προκαλούσε ρήγμα στο κέντρο. Συνολικά, πενήντα δύο χιλιάδες στρατιώτες, υποστηριζόμενοι από εκατόν είκοσι άρματα μάχης και δώδεκα μονάδες πυροβολικού, θα εισέβαλλαν σε μία πόλη υπερασπιζόμενη από δεκαοκτώ χιλιάδες οκτακόσιους στρατιώτες , μία θέση αντιαεροπορικών όπλων και τα πέντε πυροβολεία του ναυστάθμου.
Η επίθεση ξεκίνησε την 19η, στις 07:00 το πρωί, με την προέλαση της 3ης Αλγερινής Μεραρχίας προς το Μον Φαρόν. Το Μον Φαρόν έπεσε έπειτα από είκοσι ώρες μάχης το μεσημέρι της 20ης, με τη συμβολή τμημάτων της 1ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας. Χωρίς την αντιαεροπορική προστασία τους, οι αποκαρδιωμένες δυνάμεις του Μπάσλερ κυκλώθηκαν την 21η του μήνα. Δύο ημέρες μετά, έπειτα από σφοδρές μάχες εκ του συστάδην, θα έπεφτε στα χέρια των Γάλλων και η αστική περιοχή της Τουλών, μαζί με π΄άνω από τρεις χιλιάδες αιχμαλώτους. Τα υπολείμματα της 242ης Μεραρχίας υποχώρησαν στον ναύσταθμο.
Στις 25 Αυγούστου έξι γερμανικά σκάφη γεμάτα στρατιώτες αποπειράθηκαν να ξεφύγουν από τον ναυτικό αποκλεισμό αλλά βυθίστηκαν υπό τα πυρά δύο αμερικανικών αντιτορπιλλικών. Η πλειονότητα των στρατιωτών διασώθηκε και τέθηκε υπό κράτηση. Την 26η, ο διοικητής του ναυστάθμου Ναύαρχος Χάινριχ Ρούφους και οι 1.880 στρατιώτες που αποτελούσαν τη φρουρά του ναυστάθμου παραδόθηκαν στις 22:45. Αυτό ήταν και το τέλος της μάχης.
Από πλευράς Γάλλων, οι νεκροί και τραυματίες ανέρχονταν σε 2.700, ενώ οι Γερμανοί υπέστησαν πάνω από τρεις χιλιάδες νεκρούς και 15.500 αιχμαλώτους. Με την κατάκτηση της Τουλών η μεγαλύτερη ναυτική βάση της Μεσογείου πέρασε σε συμμαχικά χέρια, ενώ ισχυροποιήθηκε ο συμμαχικός έλεγχος της Προβηγκίας.
Πηγές:
fr.wikipedia.com
warfarehistorynetwork.com
histoey.navy.mil
Cross, Robin: Operation Dragoon: The Allied Liberation of the South of France