Κείμενο παρουσίασης της παράστασης <> του Αριστοφάνη

https://docs.google.com/document/d/1tgis41nnOTf0Z1Fo53IkQfmnXCQ-pb7f/edit?usp=sharing&ouid=114660996320626651828&rtpof=true&sd=true

Σας καλωσορίζουμε στη σημερινή μας παράσταση με τίτλο ΙΠΠΕΙΣ του Αριστοφάνη. Αυτή πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συμμετοχής του σχολείου μας στο πρόγραμμα << Υιοθεσία αρχαίου θεάτρου, οι μαθητές ξεναγούν μαθητές>> του Διαζώματος, το οποίο είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας. Στο πλαίσιο λοιπόν του προγράμματος αυτού στο σχολείο μας κατά την φετινή χρονιά υλοποιήθηκαν δύο δράσεις. Η μία είναι η συλλογή πληροφοριών για το αρχαίο θέατρο Μεγαλόπολης με τελικό σκοπό την παρουσίασή της  με την μορφή της ξενάγησης σε άλλους μαθητές και η άλλη είναι η παράσταση που θα παρακολουθήσετε.

Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να διαβάσουμε το μήνυμα της κ. Μπελογιάννη μέλος του ΔΣ  που έχει την ευθύνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Διαζώματος , εθελοντικά επί δεκαπέντε χρόνια.

<<Σας στέλνω αυτό το μήνυμα, γιατί δεν θα μπορέσω να είμαι μαζί σας, ώστε να απολαύσω την καταπληκτική – είμαι βεβαία – παράσταση που έχετε ετοιμάσει. Οι λόγοι είναι οικογενειακοί κι έχουν σχέση με την υγεία.

Μαζί με τους μαθητές/τριές σας επιλέξατε μια τόσο ξεχωριστή αριστοφανική κωμωδία για τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, τραγικά επίκαιρη και κωμικά σύγχρονη. Θερμά συγχαρητήρια για την επιλογή του έργου και για την όλη προσπάθεια που πέρασε από Συμπληγάδες για να φτάσει αισίως στην παρουσίασή της στο κοινό. Θα είναι θαυμάσιο να παρουσιαστεί κάποια στιγμή στο αρχαίο θέατρο Μεγαλόπολης, το οποίο αποκαθίσταται υποδειγματικά. Χαίρω πάρα πολύ που μαζί με την παράσταση οι μαθητές/τριες ανέλαβαν και τον ρόλο μικρών ξεναγών προβάλλοντας την πολιτιστική προίκα της πόλης τους. Στο Σωματείο Διάζωμα στο οποίο έχω την τιμή να είμαι μέλος του ΔΣ και εθελοντικά, να έχω την ευθύνη των εκπαιδευτικών του προγραμμάτων επί δεκαπέντε χρόνια, έχουμε έναν στρατηγικό στόχο: τα μνημεία στο κέντρο της ζωής και της βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτόν τον στόχο υπηρετούν κα τα εκπαιδευτικά προγράμματα με το εμβληματικό «Υιοθεσία αρχαίων θεάτρων. Μαθητές ξεναγούν μαθητές στα αρχαία θέατρα».

Για τη σπουδαία προσπάθεια των μαθητών/τριών δημιουργήσαμε έναν έπαινο ως αντίδωρο για τον καθένα/καθεμιά μαθητή/τρια. Εάν ήμουν κοντά σας, θα πρόσφερα τους επαίνους εγώ, σφίγγοντάς τους το χέρι εκ μέρους και του προέδρου του Διαζώματος κυρίου Σταύρου Μπένου. Θα σας παρακαλούσα, μαζί με τα συγχαρητήριά μας και την ευχή να προοδεύουν, καλλιεργώντας την κριτική τους σκέψη, για να μπορούν να αναγνωρίζουν «Παφλαγόνες» και «Αγοράκριτους». Η ενασχόληση με την τεράστια πολιτιστική μας κληρονομιά συμβάλλει σε αυτήν την καλλιέργεια.>>   

Δυστυχώς δεν ευδοκίμησε ο αρχικός μας σχεδιασμός να παρουσιαστεί στο Αρχαίο θέατρο λόγω μη ολοκλήρωσης των εργασιών που γίνονται σε αυτό. Ελπίζουμε σε επόμενη φορά.   

Έτσι καταλήξαμε η παράσταση μας να γίνεται στο όνομα του Αρχαίου θεάτρου.

Το έργο που θα παρακολουθήσετε είναι οι ΙΠΠΕΙΣ του Αριστοφάνη σε διασκευή από κόμικ των Τάσου Αποστολίδη και Γιώργου Ακοκαλίδη, εκδόσεις Μεταίχμιο 2005, που διατέθηκε από την εφημερίδα το ΒΗΜΑ εκδόσεις Λαμπράκη 2015.

Η διασκευή σε θεατρικό κείμενο έγινε από τις καθηγήτριες του Γυμνασίου Μεγαλόπολης                     Κατερίνα Λέφα και Έφη  Μητσοπούλου.

Οι Αποστολίδης, Ακοκαλίδης μετέφεραν 11 κωμωδίες του Αριστοφάνη, σε κόμικ. Μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία για να δώσουν την ευκαιρία στο νεανικό και όχι μόνο, κοινό να γνωρίσει το έργο του Αριστοφάνη με μια μορφή ιδιαίτερα προσιτή, αυτή των κόμικς. Μέσα από αυτή τη δουλειά τους πραγματοποιείται ένα πλησίασμα στο έργο του ποιητή ικανό να μεταφέρει τα πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά μηνύματα του Αριστοφάνη.

Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την παράδοσή μας διανθισμένα με ευρήματα, χιούμορ και εκπλήξεις.

Η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε είναι ανάλαφρη, καθημερινή και απλή για να έχει την αμεσότητα που επιβάλει ο Αριστοφάνης αλλά και για να γίνεται κατανοητή από μικρούς και μεγάλους. Έχουν  αφαιρεθεί όλες οι αθυροστομίες του  ποιητή καθώς και οι « τολμηρές» σκηνές των έργων του δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στην πλοκή, στη σάτιρα και τα μηνύματα των κωμωδιών.

 Ο Αριστοφάνης έγραψε τα έργα του σε μια εποχή που η καθημερινές αξίες αρχίζουν να ξεπέφτουν, νέα ρεύματα (πολιτικά, ιδεολογικά, φιλοσοφικά) να συγκρούονται, μέσα σε μια κοινωνία που αναζητούσε μια καινούρια ταυτότητα. Καθώς οι κάτοικοι των ελληνικών πόλεων βυθίζονταν στη φτώχεια και τη δυστυχία – συνέπειες του εμφυλίου πολέμου, του Πελοποννησιακού, που δεν έλεγε να τελειώσει!

Αλήθεια, πόση σύμπτωση με το σήμερα! Αυτό διαπιστώσαμε και εμείς και επιθυμήσαμε να το κάνουμε παράσταση με τους μαθητές μας.

Οι στόχοι και οι σκοποί μας ήταν καθαρά και αποκλειστικά παιδαγωγικοί. Επιθυμούμε οι μαθητές μας να διδαχθούν την ιστορία μας με έναν διαφορετικό τρόπο, να έρθουν σε επαφή με το αρχαίο δράμα και με την παράδοσή μας.  Όπως επίσης και με διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες.

Η όλη διαδικασία της προετοιμασίας και της παρουσίασης της δουλειάς μας ήταν ένα ταξίδι γεμάτο εμπειρίες και γνώση!!

  • Μάθαμε να πειθαρχούμε σε κανόνες.
  • Μάθαμε να είμαστε συνεπείς.
  • Μάθαμε να συντονιζόμαστε με το ρυθμό της μουσικής και τη ροή των σκηνών. Αποκτήσαμε ρυθμό και μέτρο.
  • Μάθαμε να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας και να συγκεντρωνόμαστε.
  • Καλλιεργηθήκαμε ΒΕΛΤΙΩΘΉΚΑΜΕ  κινησιολογικά και εκφραστικά.
  • Ξεπεράσαμε αναστολές  και επιφυλακτικότητες.
  • Γνωριστήκαμε καλύτερα.
  • Αναπτύξαμε σχέσεις και φιλίες.
  • Παίξαμε, γελάσαμε, κλάψαμε, χαρήκαμε, στεναχωρηθήκαμε, θυμώσαμε, γαληνέψαμε, ονειρευτήκαμε, επιθυμήσαμε, λύσαμε προβλήματα, ξεπεράσαμε δυσκολίες.

ΕΝΩΘΗΚΑΜΕ, βρε αδερφέ!!!!

Εντάξει, εντάξει τέλος… ας συνεχίσουμε δεν θα τελειώσουμε ποτέ!!!

Τα σκηνικά και τα κουστούμια τα ετοίμασε η σκηνογράφος μας κ. Νίκα. Είναι όλα χειροποίητα και στη δράση αυτή συμμετείχαν τα παιδιά σε όλες τις κατασκευές παίρνοντας ένα βιωματικό μάθημα. 

Λίγα λόγια για τον Αριστοφάνη (450-385π.Χ)

Γεννήθηκε στην Αθήνα στο Δήμο Κυδαθηναίων, όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Οι γονείς του αρκετά συντηρητικοί , αποφάσισαν να μετακομίσουν  στην Αίγινα για να μεγαλώσει ο γιος τους μακριά από τους πειρασμούς της μεγαλούπολης. Εκεί διάβασε Όμηρο, λυρικούς και τραγικούς ποιητές καθώς και τους κωμωδιογράφους Εύπολη και Κρατίνο. Γοητεύτηκε από την τέχνη του θεάτρου και αποφάσισε να την ακολουθήσει. Τις τρεις πρώτες κωμωδίες του, τις παρουσίασε με ψευδώνυμο, γιατί ο ίδιος δεν ήταν ακόμη σε ηλικία που όριζε ο νόμος για να «ανεβάσει» θεατρικό έργο.

Από τότε και για 40 χρόνια ήταν το πιο συζητημένο πρόσωπο της Αθήνας! Έγραψε συνολικά 44 κωμωδίες εκ των οποίων μόνο 11 έφθασαν στις μέρες μας, οι οποίες αποτελούν τα μοναδικά ολοκληρωμένα δείγματα της « Αττικής Κωμωδίας».

Ο Αριστοφάνης έζησε όλο το δράμα του Πελοποννησιακού πολέμου. Ενός πολέμου που ήταν  η κατάληξη ενός θανάσιμου ανταγωνισμού για επικράτηση ανάμεσα στη δημοκρατική Αθήνα και την ολιγαρχική Σπάρτη και τους συμμάχους τους, καθώς επίσης και της κρίσης που περνούσαν εκείνη την εποχή τα καθεστώτα τους. Μια τραγωδία που ήταν η αρχή του τέλους του μεγαλείου της Αρχαίας Ελλάδας.

Ο κοφτερός του λόγος και η αμείλικτη πολιτική του σάτιρα θεωρείται πως ξεπερνά τα θεατρικά πλαίσια όλων των εποχών.

Ο Αριστοφάνης πίστευε πως ο κόσμος της Κλασσικής Ελλάδας είχε ανάγκη από μια καθολική ανανέωση, η οποία θα επιτυγχάνονταν με την επιστροφή στην αυστηρή κοινωνία της εποχής των Μηδικών πολέμων. Έτσι όλη του τη ζωή αντιμετώπιζε με επιφυλακτικότητα τις προοδευτικές ιδέες. Ο μεγάλος αυτός ποιητής έχοντας πλήρη επίγνωση της αξίας του θεωρούσε τον εαυτό του δάσκαλο και οδηγό των συμπολιτών του. Έπαιρνε μέρος σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της εποχής του και έγινε ο πιο αντιπροσωπευτικός κήρυκας της ιδέας ότι η έντονη και  καθοριστική παρουσία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ήταν απαραίτητη ιστορική επιταγή.

Στο έργο αυτό καταφέρεται σφοδρά εναντίον των ισχυρών της πόλης του , που δεν ήταν άλλοι από τον Κλέωνα και οι συν αυτό, από την παράταξη των δημοκρατικών.

Ο βασικός λόγος αυτής της επίθεσης είναι ότι βλέπει:

  • Διεφθαρμένους πολιτικούς ηγέτες με «προσόντα» την απόλυτη ανικανότητα, τη χαμηλή καταγωγή, την αμορφωσιά, την αγριοφωνάρα.
  • Μια Βουλή που τη χαρακτηρίζει  η ελαφρότητα,  η αλλοπροσαλοσύνη και ο εγωισμός     και
  • Ένας δήμος, ένα δημοκρατικό πλήθος που το εξαθλιώθηκε από την εκλογική διαφθορά.

Ο Αριστοφάνης πίστευε πως έχει καθήκον να καυτηριάζει και να προβάλει όλα αυτά αφού από τη θέση του ως κωμωδιογράφος υπηρετούσε τις αρχές και τις λειτουργίες της κωμωδίας που ήταν

  • Με το γέλιο να λέμε την αλήθεια.  ΚΑΙ
  • Ο έλεγχος των ηθών.

Ένας άλλος λόγος που εναντιώνεται στον Κλέωνα είναι πιο προσωπικός. Όταν παρουσιάστηκε η παράσταση των «Βαβυλωνίων» ο Κλέωνας καταδίωξε τον νεαρό τότε Αριστοφάνη, ο οποίος με τα χίλια βάσανα γλίτωσε από τα χέρια του.

Όμως ο Αριστοφάνης δεν μένει μόνο στις καταγγελίες, μέσα από τα έργα του εισηγείται την ηθική εξυγίανση της δημοκρατίας.

Στην παράστασή μας παρουσιάζεται η κωμωδία ΙΠΠΕΙΣ πλαισιωμένη από πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν την εποχή που παίχτηκε, το 424 π.Χ. στα Λήναια, κερδίζοντας το 1ο  βραβείο. Πράγματι είναι το πρώτο έργο του Αριστοφάνη που ανέβηκε με την υπογραφή του και όντως  από φόβο κανείς  τεχνίτης δεν δέχτηκε να φτιάξει τη μάσκα του Κλέωνα, όπως και κανείς ηθοποιός δεν δέχτηκε να παίξει το ρόλο του Κλέωνα, ρόλο που αναγκάστηκε να παίξει ο ίδιος ο Αριστοφάνης.

Οι ΙΠΠΕΙΣ διαπραγματεύονται την κατάσταση που επικρατεί στην Αθήνα τον 7ο χρόνο του Πελοποννησιακού πολέμου. Τα ιστορικά γεγονότα της εποχής έφθασαν στις μέρες μας μέσα από το Θουκυδίδη.

Η Αθήνα μετά τους Μηδικούς πολέμους παίρνει ηγετική θέση στον ελληνικό κόσμο κάτι που τη φέρνει σε σύγκρουση με τη Σπάρτη και έτσι ξεκινά ο Πελοποννησιακός πόλεμος το 431π.Χ. Στην πρώτη φάση του πολέμου γνωστή και ως «Αρχιδάμειος πόλεμος» δεν σημειώνονται πολεμικά γεγονότα που να επηρεάζουν αποφασιστικά υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς.

Όμως οι επιπτώσεις των γεγονότων αυτών στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή ήταν αρκετές για να ξεσηκώσουν τους ειρηνόφιλους  και να επιδιώξουν την κατάπαυση του πολέμου. Ειδικότερα στην Αθήνα συνέβησαν συγκυρίες όπως:

  • Υποχρεωτική εγκατάλειψη της Αττικής υπαίθρου και της καλλιέργειάς της .
  • Στρίμωγμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων κάτω από άθλιες συνθήκες στον περιορισμένο από τα τείχη, αστικό χώρο.
  • Εμφάνιση και εξάπλωση του λοιμού.
  • Θάνατος του Περικλή. Γεγονός που στέρησε την Αθήνα από έναν ηγέτη που διέθετε το ανάστημα ώστε να μπορεί να οδηγήσει την πόλη στη συνέχιση  και τον τερματισμό του πολέμου, χωρίς ολέθρια για αυτή αποτελέσματα.

 που φούντωσαν τις αντιδράσεις ενάντια στον πόλεμο. 

Μετά τον Περικλή και μέχρι την παράσταση των ΙΠΠΕΩΝ κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή πολιτικοί δεύτερης σειράς. Από τη μεριά των δημοκρατικών ο Κλέωνας και των αριστοκρατικών ο Νικίας. Την εποχή που ο Αριστοφάνης γράφει τους ΙΠΠΕΙΣ οι περιστάσεις είχαν ευνοήσει υπερβολικά τον Κλέωνα. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η μεγάλη επιτυχία των Αθηναίων στην Πύλο.

Συγκεκριμένα , το 425π.Χ. οι Αθηναίοι στρατηγοί Ευρυμέδων, Σοφοκλής και Δημοσθένης καθώς πηγαίνουν να βοηθήσουν με στόλο ,στην Κέρκυρα, βρίσκονται στην Πύλο. Ο Δημοσθένης κρίνει πως η Πύλος είναι εξαιρετικό ορμητήριο και προτείνει την κατάληψη και την οχύρωσή της. Οι άλλοι δύο στρατηγοί διαφώνησαν. Όμως μια κακοκαιρία τους αναγκάζει να παραμείνουν και να εφαρμόσουν το σχέδιο του Δημοσθένη. Στη συνέχεια ο Ευρυμέδοντας και ο Σοφοκλής  φεύγουν και μένει μόνος του ο Δημοσθένης με 5 πλοία να ολοκληρώσει την οχύρωση του λιμανιού. Όταν το έμαθαν αυτό οι Λακεδαιμόνιοι φεύγουν από την Αττική (στην οποία εισέβαλαν κάθε καλοκαίρι) και πηγαίνουν στην Πύλο όπου έρχεται και ο στόλος τους με 60 πλοία.

Ο Δημοσθένης περικυκλωμένος από στεριά και θάλασσα καταφέρνει να ειδοποιήσει τον Ευριμέδοντα. Οι Σπαρτιάτες εγκαθίστανται στην έρημη νησίδα της Σφακτηρίας ( που κλείνει το λιμάνι της Πύλου) με 420 στρατιώτες και τους είλωτές τους.

Ο Δημοσθένης αμύνεται σθεναρά στις επιθέσεις των Λακεδαιμονίων υπό τον αρχηγό τους Βρασίδα.

Έχοντας πάρει σήμα κινδύνου, 40 Αθηναϊκές τριήρεις έρχονται και κατατροπώνουν  το Σπαρτιατικό στόλο , με αποτέλεσμα οι οχυρωμένοι Σπαρτιάτες στη Σφακτηρία, να παγιδευτούν. 

Καθώς κάθε προσπάθεια απελευθέρωσής τους κρίνεται μάταιη, στέλνουν  ειρηνευτική πρεσβεία στην Αθήνα. Οι ειρηνευτικές προσπάθειες αποτυγχάνουν καθώς συναντούν τις αντιθέσεις του Κλέωνα.

Στο μεταξύ στην Πύλο επικρατεί ανακωχή, αφού οι Σπαρτιάτες παρέδωσαν τα πλοία τους, με τον όρο να εφοδιάζονται κανονικά οι αποκλεισμένοι.

Μετά την αποτυχία των προσπαθειών για ειρήνη, οι επιχειρήσεις ξανάρχισαν με τους αποκλεισμένους Σπαρτιάτες να ανθίστανται σθεναρά. Οι Αθηναίοι προβλέπουν  ότι ο ερχομός του χειμώνα θα κάμψει την αντίστασή τους.

Την ίδια στιγμή στην Αθήνα γίνονται διαβουλεύσεις, όπου ο Κλέωνας ρίχνει τις ευθύνες της καθυστέρησης στους στρατηγούς της Πύλου και προτείνει να σταλεί ως αρχιστράτηγος ο Νικίας. Εκείνος όμως αποσύρεται και αντιπροτείνει να αναλάβει ο Κλέωνας την αρχηγία μιας και ισχυρίζεται ότι μέσα σε 20 ημέρες θα μπορούσε να φέρει τους πολιορκημένους δεμένους στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι που η καυχησιολογία του Κλέωνα είχε δημιουργήσει εύθυμη διάθεση, δέχτηκαν την πρόταση, λογαριάζοντας ότι θα πετύχουν το ένα από τα δύο καλά ή θα γλίτωναν από τον Κλέωνα (αυτό ήλπιζαν περισσότερο) ή θα έβαζαν στο χέρι τους Λακεδαιμόνιους.

Όλο αυτό το διάστημα ο Δημοσθένης προετοίμαζε αποβατική επιχείρηση στη Σφακτηρία για να δώσει το τελειωτικό χτύπημα.

Τότε καταφθάνει ο Κλέωνας και αναλαμβάνει αυτός την επιχείρηση, με αποτέλεσμα να παραδοθούν οι 292 Λακεδαιμόνιοι, που έμειναν ζωντανοί, ύστερα από απελπισμένη αντίσταση.

Ο Κλέωνας γυρίζει στην Αθήνα θριαμβευτής φέρνοντας δεμένους τους Λακεδαιμόνιους και μάλιστα μέσα στην προθεσμία που είχε υποσχεθεί και τους φυλακίζει. Επίσης έστειλε άπρακτη πρεσβεία της Σπάρτης για ειρήνη με ευνοϊκούς όρους για την Αθήνα.

Οι Αθηναίοι συνειδητοποίησαν τη μοναδικότητα της επιτυχίας τους αφού κατάφεραν να ακυρώσουν το «ταν ή επί τας»  των Σπαρτιατών. Τώρα πια ο Κλέωνας δεν είχε κανένα αντίπαλο στην Αθήνα. Η Αθήνα στο μεθύσι της επιτυχίας αυτής κάνει ανακατανομή του φόρου και φορολογεί  πάρα πολύ σκληρά τους Αθηναίους και τους συμμάχους της. Τώρα ο Κλέωνας μπορούσε να συνεχίσει τον πόλεμο αγνοώντας επιδεικτικά οποιαδήποτε συνετή φωνή. Έναν πόλεμο που τροφοδοτούσε τις ακόρεστες επεκτατικές βλέψεις των φιλόδοξων πολιτικών της.

Την ίδια στιγμή όμως η οικονομική και κοινωνική ζωή των Αθηναίων άρχισε να παρουσιάζει έντονα συμπτώματα βαθιών αλλοιώσεων.

  • Ο παραγωγικός πληθυσμός παρέμενε ανενεργός όπως και η αττική γη.
  • Δεκάδες χιλιάδες κόσμου ζουν στοιβαγμένοι μέσα από τα Μακρά τείχη, περιμένοντας σχεδόν τα πάντα απ’ έξω.
  • Οι παραγωγικές τάξεις έχουν μεταβληθεί σε παρασιτικές μάζες που ζουν κυρίως από αντιμισθίες ως λαϊκοί δικαστές, εκκλησιαστές και βουλευτές καθώς και από έκτακτες χορηγίες που δίνει το κράτος. Έτσι με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεται σε εύκολη πελατεία των πολιτικών.
  • Ισχυροποιούνται οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί που τώρα τους δίνεται η ευκαιρία για ανεξέλεγκτη διαχείριση των δημόσιων πόρων. Ευνοούνται οι εισαγωγές και γενικότερα ο κόσμος του εμπορίου.
  • Η οικονομική και πολιτική υποβάθμιση των παραγωγικών τάξεων θα οδηγήσει σε γενικότερη εξαθλίωσή τους, σε άμβλυνση της ηθικής τους και ο εκμαυλισμός θα γίνει συνηθισμένο φαινόμενο.

Έτσι διαμορφώνονται δύο προτάσεις.

Από τη μεριά των δημοκρατικών να συνεχιστεί και να ενταθεί ο πόλεμος ώστε να νικηθεί ο αντίπαλος και να απλωθεί περισσότερο η ηγεμονία.

Από τη μεριά των συντηρητικών να επιτευχθεί ειρήνη με έντιμους όρους που θα δώσει τη δυνατότητα στην πόλη να ξαναβρεί τον παλιό δημιουργικό ρυθμό της.

Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο γράφτηκε το έργο και κάτω από αυτές τις συνθήκες παίχτηκε το 424 π.Χ στα Λήναια κερδίζοντας το 1ο βραβείο γεγονός που αποδεικνύει την πολιτική ωριμότητα του Αθηναϊκού λαού αλλά και την ανοχή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας απέναντι στην ελεύθερη έκφραση απόψεων και στην από σκηνής κριτική.

 

ΛΟΙΔΟΡΗΣΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΟΥΔΕΝ ΕΣΤ΄ΕΠΙΦΘΟΝΟΝ, ΑΛΛΑ ΤΙΜΗ ΤΟΙΣΙ ΧΡΗΣΤΟΙΣ ΟΣΤΙΣ ΕΥ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ!!!!

 

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε :

  1. Την περιφέρεια Πελοποννήσου για την ευγενική χορηγία της, καθώς ανταποκρίθηκε άμεσα στο αίτημα μας.
  2.  Την εταιρεία Sakellariadis Animal Care 
  3. Τον κ.Καλογερόπουλο Φάνη που θα ταΐσει τα άλογα μας με σανό
  4. Την θεατρική ομάδα Μεγαλόπολης
  5. Την κ. Δήμητρα Κόχρονα στο μακιγιάζ
  6. Την κ. Στεφανία Νικητοπούλου στη μουσική επιμέλεια
  7. Τεχνική Υποστήριξη: Νώντας Κοντόπουλος με την ομάδα του: 
  8. Τεχνολογική Υποστήριξη: πολύτιμη η βοήθεια του κ. Στασινού Παναγιώτη  
  9. Ο ηχολήπτης  μας ο κ. Ψύλλας  Ηλίας
  10.  Στην φωτογραφία η κ. Τζουρά Μαρία 
  11.  Τους ηθοποιούς μας, τα παιδιά μας, που δούλεψαν σκληρά για να γίνει η παράσταση
  12. Τους γονείς και τις οικογένειες τους
  13. Τους εθελοντές μαθητές μας
  14.  Επίσης, τον κ. Μπερσή τον υποδιευθυντή μας ,  το σύλλογο διδασκόντων του Γυμνασίου μας για την ανοχή που έδειξαν ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες και τέλος τον διευθυντή μας, αυτός ο  ήρωας, που μας άντεξε όλο το χρόνο,  αλλά που ήταν πάντα δίπλα μας αρωγός σε όλες τις προσπάθειές  και τις δυσκολίες μας.

 

Η παράσταση αρχίζει. Παρακαλώ απόλυτη ησυχία για να βοηθήσουμε τους ηθοποιούς μας να συγκεντρωθούν και παρακαλώ να χαμηλώσετε τα κινητά σας.

                                        Καλή θέαση