Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας

Μικρασιατικό ρεύμα προσφύγων 

Έλληνες πρόσφυγες

Το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα 1.200.000 άτομα προέκυψε στη Μικρασιατική καταστροφή. Οι πρόσφυγες έφτασαν στην Ελλάδα σε κατάσταση τραγική.

Οι περισσότεροι είχαν εγκαταλείψει βιαστικά τα σπίτια τους, φέρνοντας μαζί τους ελάχιστα από τα κινητά αγαθά τους

.Η πρώτη επαφή του μεγαλύτερου μέρους των προσφύγων με την Μητέρα πατρίδα ήτανε ο εγκλεισμός του σε στρατό κάτω από άθλιες συνθήκες στα λοιμοκαθαρτήριο στο Κερατσίνι και στο Καραμπουρνάκι της Θεσσαλονίκης.

Οι αρρώστιες και ο ψυχικός τραυματισμός κατέβαλαν τους ταλαιπωρημένους υποσιτισμένους και υποτυπωδώς στεγασμένους πρόσφυγες.

Μεταξύ των προσφύγων ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες ήταν πολύ αυξημένη  η θνησιμότητα.

Σύμφωνα με έρευνες το 20% πέθανε μέσα σε ένα χρόνο από την άφιξή τους στην Ελλάδα.

Οι πιεστικές ανάγκες των προσφύγων για διατροφή στέγαση και ιατρική περίθαλψη αντιμετωπίστηκαν στοιχειωδώς από το κράτος από τους ιδιώτες και από ξένες φιλανθρωπικές οργανώσεις που δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα αυτή την περίοδο.

Για την προσωρινή στέγαση τους χρησιμοποιήθηκαν σκηνές και ξύλινες παράγκες, καθώς και κάθε είδους πρόχειρες κατασκευές και διαθέσιμοι  στεγασμένοι χώροι όπως δημόσια κτίρια, στρατώνες, θέατρα, αποθήκες, εγκαταλελειμμένα κτίσματα.

Ο  ρατσισμός λοιπόν βλέπουμε ότι δεν είναι κάτι καινούργιο.

Διαβάζουμε από πηγές της εποχής:

<<Συμπονούμε και συμπαθούμε τους πρόσφυγες ως ανθρώπους και αδελφούς δυστυχείς  ώντας και παθόντας αλλά δεν τους θέλουμε.

 Ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλέξιμους, ούτε ως πολίτες δικαιούμενους να κυβερνήσουν την Ελλάδα.

Μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού από το 1915 είχε διχαστεί δεν αντίκρυσε τους πρόσφυγες με συμπάθεια όταν τα αδυσώπητα κύματα της ιστορίας τους έριξαν πάνω στους βράχους της Ελλάδος.

Δεν υπήρξε συμπάθεια, δεν υπήρξε απάθεια ,υπήρξε αντιπάθεια για τους ίδιους τους πρόσφυγες.

Η  επαφή με τους γηγενείς υπήρξε ένα τραυματικό πολιτισμικό σοκ.

( κείμενα από το βιβλίο του Τάσου Καζαντζίδη με τίτλο μνήμη ταυτότητα και Ιδεολογία στον ποντιακό ελληνισμό)