Ελληνικά

ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΣΕ ΒΡΑΧΟ: ΤΟ ΟΡΟΣ RUSHMORE

ΑΠΟ ΤΗ "ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"

Tο βουνό των Προέδρων:Οι αμερικανοί πρόεδροι λαξεύτηκαν στο όρος Ράσμορ από 400 εργάτες που δούλεψαν 15 χρόνια. Δεν έγινε ούτε ένα εργατικό ατύχημα, αλλά τελικά εξαιτίας του πέθαναν δεκάδες εργάτες!

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα μνημεία των Η.Π.Α. είναι οι τέσσερις γιγαντιαίες μορφές των Αμερικανών προέδρων στη Νότια Ντακότα. Το εντυπωσιακό μνημείο έχει 18 μέτρα ύψος και 56 μέτρα πλάτος.

Εμπνευστής του ήταν ο ιστορικός Ντόαν Ρόμπινσον και ο άνθρωπος που το υλοποίησε, ο γλύπτης Γκάτζον Μπόργκλουμ. Για τον Μπόργκλουμ, δεν ήταν η πρώτη φορά που αναλάμβανε ένα τόσο δύσκολο έργο. Ύστερα από έρευνα στη γύρω περιοχή, θεώρησε ιδανικό για τη μεγαλειώδη κατασκευή, το όρος Ράσμορ. Η γεωγραφική του θέση και ο γρανίτης από τον οποίο αποτελούταν, ήταν τα στοιχεία που καθόρισαν την επιλογή του. Το όρος Ράσμορ ανήκε στους Ινδιάνους και ήταν ιερός τόπος. Οι Αμερικάνοι το πήραν με τη βία και του έδωσαν το όνομα ενός δικηγόρου, που το είχε επισκεφτεί!

Οι Αμερικάνοι επιθυμούσαν το γλυπτό να είναι έμβλημα δημοκρατίας και ελευθερίας, αν και η κατάκτηση του όρους είχε γίνει με βίαιη απώθηση των Ινδιάνων. Επέλεξαν να χαράξουν τους σημαντικότερους προέδρους στην μέχρι τότε ιστορία τους. Ο πρώτος Πρόεδρος, Τζόρτζ Ουάσινγκτον, o Τόμας Τζέφερσον, ο οποίος έγραψε την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, ο Θίοντορ Ρούσβελτ και ο αγαπημένος τους, Αβραάμ Λίνκολν.

Αρχικά ο Μπόργκλουμ φιλοτέχνησε τα πρόσωπα σε μια μικρογραφία. Χάραξε εκτός από τις προτομές και ένα κείμενο 500 λέξεων με τις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές της χώρας, το οποίο τελικά το έβγαλε από τα σχέδια.

Στις 4 Οκτωβρίου 1926 ξεκίνησαν οι εργασίες και διήρκεσαν έως το 1941. Για την ολοκλήρωση του εργάστηκαν συνολικά 400 εργάτες. Κάθε μέρα ανέβαιναν 700 σκαλιά και δούλευαν κρεμασμένοι με σχοινιά και σε σκαλωσιές για πολλές ώρες. Το ημερομίσθιο τους ανερχόταν στα 8 δολάρια. Η μεγαλύτερη επιφάνεια του μνημείου δημιουργήθηκε με εκρήξεις δυναμίτη. Περισσότεροι από 400 χιλιάδες τόνοι γρανίτη μεταφέρθηκαν από το βουνό στη διάρκεια των 15 χρόνων. Δίπλα από το κεφάλι του Λίνκολν δημιούργησαν ένα δωμάτιο, το οποίο ωστόσο δεν κατάφεραν ποτέ να ολοκληρώσουν. Παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν και την επικινδυνότητα του έργου, δεν σημειώθηκε κανένα εργατικό ατύχημα. Ωστόσο, η εισπνοή πυριτίου από το βουνό προκάλεσε σε πολλούς εργάτες που δούλεψαν στο Ράσμορ, αναπνευστικά προβλήματα και θανάτους τα επόμενα χρόνια.

Ο Μπόρλγκρουμ πέθανε εφτά μήνες πριν το εμβληματικό του έργο παραδοθεί. Την ολοκλήρωση ανέλαβε ο γιος του, Λίνκολν. Το δημιούργημα του Μπόρλγκρουμ εντυπωσιάζει ακόμα κι σήμερα τους εκατομμύρια τουρίστες που το επισκέπτονται κάθε χρόνο και αποτελεί σημείο αναφοράς για τους Αμερικανούς....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/to-vouno-ton-proedron-i-amerikani-proedri-laxeftikan-sto-oros-rasmor-apo-400-ergates-pou-ergastikan-15-chronia-den-simiothike-oute-ena-ergatiko-atichima-alla-telika-exetias-tou-pethanan-dekades-er/

ΑΓΑΛΜΑΤΑ

 

Ο Δισκοβόλος του Μύρωνα (αντίγραφο, γιατί το πρωτότυπο δεν σώζεται).

Ένα καταπληκτικό βίντεο που ζωντανεύει την Αφροδίτη της Μήλου!

 

Ο Κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα 7 θαύματα του Αρχαίου Κόσμου, ΘΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΙ ΞΑΝΑ!

Πατώντας εδώ μπορείς να διαβάσεις ένα άρθρο για τα μεγαλύτερα αγάλματα του κόσμου!

Άλλο ένα άρθρο εδώ για τα πιο εντυπωσιακά αγάλματα του πλανήτη!

 

 

 

ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

Καλωσήρθατε στη Βόρεια Αμερική, ένα θαυμάσιο τόπο σπάνιας φυσικής ομορφιάς! Εδώ θα συναντήσετε τα πιο διάσημα Εθνικά Πάρκα, το μεγαλύτερο ηπερηφαίστειο του κόσμου, τα ψηλότερα δέντρα του κόσμου, τις λίμνες με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα νερού!

Το μεγαλύτερο δέντρο του κόσμου είναι μια γιγαντιαία Σεκόγια στο Εθνικό Πάρκο Σεκόγια στην Καλιφόρνια!

 

 

 

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Το ποίημα του βιβλίου μας, όπως το διαβάζει ο ηθοποιός Γιάννης Βαρβέρης:

 

Ένα βίντεο για περιήγηση στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης:

Πατώντας παρακάτω μπορείτε να μπείτε μέσα στο μουσείο της Ακρόπολης και να ξεναγηθείτε μόνοι σας!

BRING THEM BACK! Η μεγαλύτερη πολιτιστική καμπάνια που έγινε στην πατρίδα μας είναι αυτή και έχει θέμα την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα!

 

Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη:

Με τα φτερά της φαντασίας!

 

 

M. C. ESCHER: ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ

https://docs.google.com/presentation/d/e/2PACX-1vSBICtKIF3-ILCEpmtQa6MTbVZVe4nzy7eXUm7_OizoD0qBzQFilVjE0zuIRXJoox1TJOYFEOEVwclE/pub?start=false&loop=false&delayms=3000

 

Αναδημοσίευση από:

17 Ιουνίου 2014  Επετειακά 

Σαν σήμερα πριν από 119 χρόνια γεννήθηκε ο εικαστικός καλλιτέχνης M. C. Escher (17/6/1898–27/3/1972), ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην απεικόνιση του αδύνατου. Γιατί; Επειδή μπορούσε.

—του Γιώργου Θεοχάρη—

Ελάχιστα βιογραφικά στοιχεία

escher1Γεννήθηκε στην Ολλανδία. Ο πατέρας του ήταν πολιτικός μηχανικός. Ως παιδί, ήταν φιλάσθενος, πράγμα που εξηγεί μερικώς την ελλιπή του εκπαίδευση. Στο σχολείο τα πήγαινε παντού χάλια – εκτός από το σχέδιο. Προσπάθησε να σπουδάσει αρχιτεκτονική, αλλά δεν τα κατάφερε, κι έτσι στράφηκε στη χαρακτική (λιθογραφία, ξυλογραφία, χαλκογραφία). Το 1922 ταξίδεψε στην Ιταλία και την Ισπανία. Αυτό έμελλε να είναι το ταξίδι που άλλαξε τη ζωή του. Στη Γρανάδα εντυπωσιάστηκε από την Αλάμπρα, το μαυριτανικό κάστρο του 14ου αιώνα. Τα περίτεχνα διακοσμητικά σχέδια με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα που είδε εκεί του κίνησαν το ενδιαφέρον για τις γεωμετρικές συμμετρίες, μια επιρροή φανερή σε όλο του το έργο. Στην Ιταλία γνώρισε την Jetta Umiker, με την οποία παντρεύτηκε το 1924. Απέκτησαν τρεις γιους. Έμειναν στη Ρώμη μέχρι το 1935, οπότε και έφυγαν μην αντέχοντας την Ιταλία του Mussolini. Ο Escher δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, αλλά απεχθανόταν τον φανατισμό, και προφανώς ο ιταλικός φασισμός τού έπεσε βαρύς. Με ενδιάμεσους σταθμούς την Ελβετία και το Βέλγιο, η οικογένεια κατέληξε το 1942 στην Ολλανδία, όπου και στέριωσε. Εκεί ο Escher φιλοτέχνησε το μεγαλύτερο μέρος του έργου για το οποίο έγινε διάσημος.

Συμβολή στην Ποιητική των Μαθηματικών

Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει λόγος για «Τέχνη και Μαθηματικά» χωρίς αναφορά στον Escher. Αυτό που κυρίως χαρακτηρίζει το έργο του είναι η απεικόνιση του αδύνατου: γραφικές παραστάσεις ανθρώπων, ζώων, αντικειμένων, οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση του απείρου (μοτίβα που δεν τελειώνουν ποτέ και πουθενά, παράδοξες αρχιτεκτονικές δομές, οφθαλμαπάτες). Για να απεικονίσει το αδύνατο, ο Escher χρησιμοποίησε ποιητικά τα μαθηματικά (προβολική γεωμετρία, τοπολογία, μη ευκλείδεια γεωμετρία).

Κρίνοντας από τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις, ο Escher λογικά δεν έμαθε μαθηματικά στο σχολείο. Εντούτοις, είχε τα μαθηματικά μέσα του: τα διαισθανόταν, τα «έβλεπε»∙ τα ζούσε. Οι διακοσμήσεις που είδε στην Αλάμπρα τον ενέπνευσαν να χρησιμοποιήσει γεωμετρικά πλέγματα ως βάση των σχεδίων του, τα οποία επικάλυπτε με σχέδια ζώων (πουλιών, λιονταριών κ.λπ.). Έτσι άρχισαν όλα.

Gravity(...)Οι μαθηματικοί εκτιμούν ιδιαίτερα τα ψηφιδωτά του με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, τη χρήση των πολυέδρων και τις γεωμετρικές παραμορφώσεις του. Δείτε, λόγου χάριν, τη Βαρύτητα, όπου πολύχρωμες χελώνες βγάζουν τα κεφάλια τους μέσα από ένα ψηφιδωτό δωδεκάεδρο.

Στη Μεταμόρφωση 1 (1937), μετέτρεψε ένα κυρτό πολύγωνο σε κανονικό σχέδιο στο επίπεδο ώστε να σχηματίσει μία ανθρώπινη φιγούρα. Το έργο αυτό σηματοδοτεί την αλλαγή του ενδιαφέροντος του από τα φυσικά τοπία στην κανονική διαίρεση του επιπέδου. Τα μαθηματικά είχαν πλέον μπει για τα καλά στο έργο του.

Metamorphosis IMetamorphosis I

 

Το 1958 ο Escher εξέδωσε ένα βιβλίο, με τίτλοRegular Division of the Plane” («Κανονική Διαίρεση του Επιπέδου»), στο οποίο είχε συγκεντρώσει εκείνες τις ξυλογραφίες στο επίπεδο τις οποίες θεωρούσε αντιπροσωπευτικές για την επιρροή των μαθηματικών στο έργο του. Εκεί σημείωνε: «Οι μαθηματικοί έχουν ανοίξει έναν δρόμο προς ένα ανεξάντλητο πεδίο».

Η προσήλωσή του στην έννοια της κανονικής διαίρεσης του επιπέδου φαίνεται ήδη από τα ιταλικά τοπία της πρώτης περιόδου του. Κάτι δεν του άρεσε εξαρχής με την επιπεδοσύνη των δύο διαστάσεων. Είχε καταφανώς ένα θέμα με τις δύο διαστάσεις. Μπορεί να δούλευε (εκ των πραγμάτων) στο επίπεδο, αλλά ένιωθε ότι η έλλειψη βάθους τον περιόριζε. «Θέλω», έλεγε, «ν’ αναγκάσω τα πράγματα να βγουν από το επίπεδο». (Δείτε τι εννοούσε, για παράδειγμα, στα Χέρια που Σχεδιάζουν.)

4

Ακόμα και πριν μελετήσει μαθηματικά, έκανε χρήση προβολής του υπερβολικού επιπέδου σε δεδομένο δισδιάστατο επίπεδο. Σταδιακά, άρχισε να ενσωματώνει στα έργα του τρισδιάστατα αντικείμενα όπως σφαίρες, κώνους, κύβους, δακτύλιους, έλικες. (Για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συνδυασμού δισδιάστατων και τρισδιάστατων εικόνων δείτε τα Ερπετά.)

300px-Escher_Snakes

Μελέτησε επίσης τοπολογία (= η μελέτη των συνόλων στα οποία μπορεί να οριστεί μια έννοια «κλειστότητας» έτσι ώστε να διακρίνεται η συνέχεια για οποιαδήποτε συνάρτηση που ορίζεται σε αυτά). Συνέχιζε να μαθαίνει μαθηματικά, συζητώντας με τον Βρετανό μαθηματικό Roger Penrose. Δείγματα των νέων θεωρητικών κατακτήσεων αντανακλώνται σε έργα με ακανόνιστη προοπτική (βλ. Λωρίδα του Μέμπιους), όπως τα Καταρράκτης και Πάνω και Κάτω.

waterfallΚαταρράχτης

escher_up_and_downΠάνω και Κάτω

Εν κατακλείδι, ο Escher, εκτός από μεγαλοφυής εικαστικός, υπήρξε ερασιτέχνης (με την παλιά έννοια) μαθηματικός. Αλλιώς: ο Escher οφείλει την περίοπτη θέση του στην Ιστορία της Τέχνης (και) στα μαθηματικά.

 

Ο Escher πρόσθεσε διαστάσεις στο επίπεδο με έναν τρόπο που δεν έχει προηγούμενο. Σχεδίασε αυτό που δεν υπάρχει∙ άγγιξε το αδύνατο – αλλά αυτό το είχαν κάνει και άλλοι πριν από αυτόν. Όχι όμως με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. Εκ των υστέρων, μπορεί κανείς να δει ότι ο Escher δεν θα μπορούσε να υπάρξει παρά μόνο στον 20ό αιώνα. Το έργο του χαρακτηρίζει όσο λίγων άλλων αυτή την περίπλοκη (και γι’ αυτό άκρως ενδιαφέρουσα) περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας.

Είναι εφικτό το αδύνατο; Όχι, αλλά δεν δικαιούσαι να έχεις λόγο αν δεν τολμήσεις να το επιτύχεις. Με άλλα λόγια, είναι εφικτό να τολμήσεις το αδύνατο. Αυτό ακριβώς έκανε ο M. C. Escher.

ΤΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Παρακάτω θα βρείτε δύο μικροπειράματα με το λογισμικό Geogebra, που θα σας βοηθήσουν να κάνετε εξάσκηση και συγχρόνως να παίξετε.

Πατώντας στις παρακάτω εικόνες μπορείτε να παίξετε με τα παρακάτω κουίζ για εξάσκηση:

Για το έργο του μεγάλου ζωγράφου Esher δείτε το παρακάτω αφιέρωμα:

Δείτε ακόμη και το άρθρο για τον ζωγράφο εδώ.