Στην ταινία “Το Δείπνο του Βοσκού” μου έκανε εντύπωση ότι ένας απλός, ταπεινός και αγνός βοσκός βρήκε τον δρόμο προς τη θέωση μόνο με την αγάπη, την πίστη και την καλοσυνάτη ψυχή του. Στην πορεία του προς τον παράδεισο δεν έπαιξαν ρόλο ούτε οι γνώσεις του, αλλά ούτε η κοινωνική του θέση χωρίς να ξέρει την Χριστιανική διδασκαλία ήρθε σε επαφή με το θείο και μας έδειξε τον δρόμο που οδηγεί στην πραγματική ευτυχία του ανθρώπου.