Γλώσσα

Κινηματογράφος

Επιθετικοί προσδιορισμοί - Κατηγορηματικοί προσδιορισμοί

Τα επίθετα που προσδιορίζουν ουσιαστικά και τα οποία αποτελούν μαζί μια έννοια, λέγονται επιθετικοί προσδιορισμοί. Συμφωνούν με τα ουσιαστικά που προσδιορίζουν σε γένος, αριθμό και πτώση. Αποδίδουν σε αυτά μόνιμη ιδιότητα και συνοδεύονται από άρθρο:

Π.χ. το φτερωτό άλογο, η ξύλινη σκάλα.

Οι κατηγορηματικοί προσδιορισμοί είναι επίσης επίθετα που αποδίδουν προσωρινή ιδιότητα στο ουσιαστικό που προσδιορίζουν και δε συνοδεύονται από άρθρο (ενώ το ουσιαστικό που προσδιορίζουν εκφέρεται πάντα με άρθρο).

Π.χ. σκεφτικός ο δάσκαλος..., χαρούμενη η γιαγιά....

Παραγωγή γραπτού λόγου

Πώς παρουσιάζω και σχολιάζω ένα καλλιτεχνικό θέαμα from EleniPapakonstantino8

Πώς παρουσιάζω ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι from EleniPapakonstantino8

Τσάρλι Τσάπλιν

Ο σερ Τσαρλς Σπένσερ "Τσάρλι" Τσάπλιν (αγγλικά: Charles Spencer "Charlie" Chaplin, 16 Απριλίου 1889 − 25 Δεκεμβρίου 1977), γνωστός στην Ελλάδα και με το προσωνύμιο «Σαρλό», ήταν Άγγλος ηθοποιός, σκηνοθέτης και συνθέτης, του οποίου η φήμη ανήλθε κατά τη διάρκεια της εποχής του βουβού κινηματογράφου. Μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες του Χόλυγουντ. Είναι χρονικά η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα «Σαρλό» που ενσάρκωνε στις πρώτες ταινίες του.

Από το 1912 ώς το 1918 αξιοποίησε το ταλέντο του σε πολλές μικρές κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, δημιουργώντας τον τύπο του Σαρλό. Ο ίδιος όχι μόνο πρωταγωνιστούσε, αλλά ήταν επίσης ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης της Μουσικής των ταινιών του. Η παγκόσμια καταξίωση ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες του, όπως οι Μοντέρνοι Καιροί, Ο Μεγάλος Δικτάτωρ, Τα φώτα της πόλης, Ο κύριος Βερντού και άλλες, που τον κατέταξαν ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.

Το 1952, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου και της Μαύρης Λίστας, έπεσε σε δυσμένεια λόγω των αριστερών πολιτικών φρονημάτων του. Ενώ ταξίδευε προς το Λονδίνο, έμαθε την απόφαση του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης να άρει τη βίζα του και επομένως το δικαίωμα επιστροφής. Μετά από αυτό το γεγονός παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας, όπου πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 1977. Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε στην Αμερική μόνο μια φορά, το 1972, προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα της ιστορίας των βραβείων. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει δέκατο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.

Απόσπασμα από την ταινία "Μοντέρνοι καιροί"