Το Δ2 μαθαίνει για τις παροιμίες

Τι είναι οι παροιμίες ;

παροιμία η [parimía] : λαϊκή φράση η οποία επιγραμματικά εκφράζει μια αλήθεια για τη ζωή, μια γνώμη που πηγάζει από τη μακρόχρονη κοινή πείρα, συνήθ. με τρόπο αλληγορικό· (πρβ. γνωμικό): Οι παροιμίες του ελληνικού λαού.

[λόγ. < αρχ. παροιμία]     Πηγή:

 Οι παροιμίες αποτελούν το απόσταγμα της λαϊκής σοφίας. Αποτελούν ένα μέρος του λαϊκού μας πολιτισμού, τεράστιο σε όγκο και πλουσιότατο σε αξία. Αποτελούν ένα τεράστιο κεφάλαιο πείρας, βγαλμένης μέσα από τη ζωή, χρησιμότατης σε κάθε άνθρωπο. Απλοί άνθρωποι, χωρίς ιδιαίτερη ή και με καθόλου γραμματική μόρφωση, αποδίδουν με όμορφο και περιεκτικό τρόπο διάφορα περιστατικά της ζωής. Πηγή

Σελίδες με παροιμίες::

22 σχόλια στο “Το Δ2 μαθαίνει για τις παροιμίες

  1. Για χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα….

    Λέγεται για κάποιον που επωφελείται από το καλό που τυχαίνει σε κάποιον άλλο….

    Όταν περιποιούμαστε και τιμάμε έναν σημαντικό και αξιόλογο άνθρωπο, επωφελούνται καμιά φορά από τις φροντίδες μας και κάποιοι ασήμαντοι, που έχουν όμως άμεση σχέση με αυτόν.

    Εδώ καράβια πνίγονται, βαρκούλες αρμενίζουν….

    Ενώ υπάρχουν εξελίξεις σε σημαντικά γεγονότα, κάποιος ασχολείται με κάτι άσχετο και ασήμαντο.
    Ομοίως:
    Εδώ καράβια χάνονται κι εσείς βαρκούλες πλέτε.

  2. Δεν έχει η γλώσσα κόκαλα και κόκαλα τσακίζει.
    Σημαίνει:
    η γλώσσα ναι δεν έχει κοκάλα αλλά μπορεί να πει κουβέντες που πληγώνουν τους ανθρώπους .. τόσο πολύ …
    που είναι σαν να τους τσακίζει τα κόκαλα.

  3. Είναι διαβόλου κάλτσα
    Στο μεσαίωνα πίστευαν τους μάγους. Για παράδειγμα όταν γεννιόταν κάποιο παιδί, οι γονείς κρυφά φώναζαν κάποιο μάγο να κάνει ξόρκια ώστε το παιδί τους να βγει τυχερό. Πίστευαν ότι το να βάζουν τα πόδια των νεογέννητων σε μαύρες κάλτσες θα τα έκανε έξυπνα.

    Τώρα πια λέμε Είναι διαβόλου κάλτσα για κάποιον που είναι πολύ έξυπνος και βρίσκει λύσεις.

  4. Ο\Η ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ λε΄΄ει:
    6 Μαϊου 2022 στις 11:20

    Γριά το μεσοχείμωνο θυμήθηκε πεπόνι.

    Λέγεται για εκείνους οι οποίοι προβάλλουν άκαιρες επιθυμίες, ζητούν δηλαδή κάτι που δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να βρεθεί τη στιγμή που το θέλουν.

  5. Του πολυλόγα, του ψαρά, του κυνηγού το πιάτο, εννιά φορές είν’ εύκαιρο και μια φορά γεμάτο.

    Η θέληση του ανθρώπου να βρει φαγητό, επιμένει αλλά κάποιες φορές δεν τα καταφέρνει.

Αφήστε μια απάντηση