ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ:TO ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΔΕΝΤΡΟ

   Ήταν Χριστούγεννα όταν πήγα με την οικογένεια μου στο χωριό της μαμάς μου για διακοπές. Κάνοντας μια βόλτα βρέθηκα σε ένα κτήμα γεμάτο αμυγδαλιές. Το αγαπημένο μου δέντρο σκέφτηκα. Έτσι αποφάσισα να πιάσω κουβεντούλα με την αμυγδαλιά. 

---- Γεια σου όμορφη αμυγδαλίτσα.Με λένε Παναγιώτα και θα ήθελα να ξέρεις πως είσαι το αγαπημένο μου δέντρο γιατί νομίζω ότι είσαι και το πιο όμορφο.    

---- Ευχαριστώ πολύ Παναγιώτα για τα καλά σου λόγια.   

---- Θα ήθελα να σου κάνω μερικές ερωτήσεις για να σε γνωρίσω καλύτερα.       

---- Βεβαίως ρώτησε με ότι θες.       

 ---- Πού ζεις και πώς μεγαλώνεις;          

 ----Moυ αρέσει να ζω στην ελληνική ύπαιθρο που έχει το καλύτερο κλίμα. Για να ζήσω και να αναπτυχθώ χρειάζομαι ξηροθερμικό κλίμα χωρίς πολλές βροχές. 

----Τι χρώμα έχουν τα φύλλα σου;            

----Τα φύλλα μου έχουν πράσινο χρώμα ενώ τα άνθη μου είναι λευκά και ροζ.           

----Πώς είναι ο κορμός σου και πώς ο καρπός σου;          

----Είμαι φυλλοβόλο δέντρο. Ο κορμός μου γίνεται πολύ ψηλός και καρποφορώ νοστιμότατα αμύγδαλα που τρώγονται φρέσκα και αποξηραμένα.      

----Τι σκέφτεσαι και πώς νιώθεις για τους ανθρώπους και τα άλλα δέντρα;    

----Είμαι πολύ χαρούμενη που οι άνθρωποι μπορούν και γεύονται τους καρπούς μου και τους χρησιμοποιούν στα γλυκά και στα φαγητά τους. Επίσης μπορώ να μπαίνω μέσα στα σπίτια τους όταν κόβουν τ` ανθισμένα κλαδιά μου για να στολίσουν τα ανθοδοχεία τους. Αισθάνομαι υπέροχα όταν μαζί με τα υπόλοιπα δέντρα που ανθίζουν μέσα στο καταχείμωνο στέλνουμε μήνυμα απέραντης αισιοδοξίας και ομορφιάς.    

 ----Έχεις ακούσει κάποια ιστορία από τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σου;               

----Τόσα χρόνια που στέκομαι εδώ έχω ακούσει άπειρες ιστορίες. Θα σου πω όμως για μία που με συγκίνησε πολύ.            

 ----Σε ακούω λοιπόν.           

----Κάποτε, τέλος Δεκέμβρη ήρθαν και κάθησαν δύο σπουργίτια στα κλαδιά μου. Ένα μεγάλο και ένα μικρότερο.Κατάλαβα ότι ήταν η μαμά με το παιδί της. Το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα και το μικρό τουρτούριζε από το κρύο. Η μαμά του προσπάθησε να το καλύψει με τις φτερούγες της. Αυτό όμως κρύωνε πολύ και ρώτησε τη μαμά του πότε θα τελειώσει η βαρυχειμωνιά. Αυτή κρατώντας το αγκαλιά του είπε να κάνει υπομονή και ότι η αμυγδαλιά θα έδινε το σύνθημα για να έρθει η άνοιξη αφού κάθε χρόνο μέσα Γενάρη ξεπροβάλλουν λευκά και ροζ λουλούδια πάνω στα γυμνά κλαδιά της πριν ακόμα ξεπροβάλλουν τα φύλλα της. Έτσι καταλαβαίνουμε σιγά σιγά ότι ο χειμώνας θα φύγει και θα έρθει η άνοιξη με το ζεστό καιρό,τα χρώματα και τις όμορφες μυρωδιές.

----Σε ευχαριστώ πολύ αμυγδαλίτσα μου για την όμορφη κουβεντούλα που κάναμε.                            Αφού ευχαρίστησα την αμυγδαλίτσα, έφυγα για το σπίτι κρατώντας μέσα μου μια γλυκιά ανάμνηση.